Με την προθεσμία Hikikomori γίνεται αναφορά σε νεαρούς Ιάπωνες που αρνούνται την ιδέα να φύγουν από το δωμάτιό τους. Στην ιαπωνική κουλτούρα, η μοναξιά ήταν πάντα μια παραδοσιακή αξία που αντιπροσωπεύει την αναζήτηση της σοφίας που σχετίζεται με το δικό του πρόσωπο, τη φύση και τις κοινωνικές σχέσεις.
Κατά μία έννοια ήταν ένα φεουδαρχικό όραμα, αν και θετικό. Στη σημερινή ιαπωνική κοινωνία, ωστόσο, αυτή η εποικοδομητική μοναξιά έχει μετατραπεί στο φαινόμενο της παθολογικής απομόνωσης.
Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η ιαπωνική κοινωνία άρχισε να βιώνει ξέφρενη οικονομική ανάπτυξη
Οι νέοι έλαβαν μια ολοένα και πιο άκαμπτη εκπαίδευση που εκφυλίστηκε σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που προώθησε μια αυστηρή πειθαρχία απόκτησης γνώσης εις βάρος της εις βάθος μελέτης επικοινωνιακών και ψυχολογικών θεμάτων στις τάξεις μελέτης.
Οι οικογένειες Χικικομόρι βλέπουν τα παιδιά τους ως ντροπή ως κάτι που πρέπει να κρύψουν από τους γείτονες και την οικογένειά τους, φοβούμενοι ένα σκάνδαλο που τους χαρακτηρίζει αρνητικά.
Αντιμέτωποι με την πίεση των οικογενειών και της κοινωνίας νεαροί Ιάπωνες έχουν αναπτύξει σιγά σιγά μια μορφή μόνωση άγνωστο στον δυτικό κόσμο : παραμένουν κλεισμένοι στα δωμάτιά τους για μήνες ή χρόνια χωρίς καμία πρόθεση να επιστρέψουν στον πραγματικό κόσμο.
Hikikomori : ένα επεκτεινόμενο φαινόμενο
Το πρώτο άτομο που επινόησε τον όρο Hikikomori ήταν ο Ιάπωνας ψυχίατρος Ταμάκι Σιάτο στο βιβλίο του το 2002 Hikikomori Rescue Manual. Ο συγγραφέας περιγράφει τους νεαρούς Ιάπωνες που τρυπώνουν στα δωμάτιά τους ως θύματα ενός ολοένα πιο ασφυκτικού και ανταγωνιστικού εκπαιδευτικού συστήματος και αγοράς εργασίας. Αναφέρει ότι το κύριο πρόβλημα συνδέεται με την κακή επικοινωνία μεταξύ γονέων και παιδιών σε ορισμένες ιαπωνικές οικογένειες.
Η σημερινή ιαπωνική κοινωνία
Η ιαπωνική κοινωνία έχει αναπτυχθεί με ιλιγγιώδη ταχύτητα τις τελευταίες δεκαετίες αλλά εδώ και μερικά χρόνια έχει αρχίσει να εμφανίζεται μια οικονομική κρίση που ανάγκαζε τους ανθρώπους να αναδείξουν αυστηρές δεξιότητες και πειθαρχία για να ανέβουν τα σκαλιά της κοινωνίας.
Πολλά από τα ζευγάρια που γνώρισαν οικονομική ανάπτυξη απέκτησαν ένα μοναχοπαίδι στο οποίο έχουν εναποθέσει όλες τους τις ελπίδες για μια καλύτερη μελλοντική ζωή, προβάλλοντας ίσως πάνω του κάποιες ματαιωμένες επιθυμίες της δικής τους νιότης.
Οι οικογένειες καταβάλλουν σημαντική οικονομική προσπάθεια ώστε τα παιδιά τους να επιτύχουν στον κόσμο της εργασίας εγγράφοντάς τα σε σχολεία κύρους με τις καλύτερες εξωσχολικές δραστηριότητες, κάνοντάς τα επίσης να εργάζονται στο σπίτι χωρίς να τους αφήνουν σχεδόν καθόλου χώρο για αναψυχή ή σχέσεις με συνομηλίκους.
Σχολείο στην Ιαπωνία
Τα σχολεία στην Ιαπωνία χαρακτηρίζονται από ένα πολύ απαιτητικό και ποικίλο εκπαιδευτικό επίπεδο και πορεία σπουδών. Είναι χτισμένα με βάση τις συνεχείς εξετάσεις για το σπίτι και την αυστηρή επίβλεψη των δραστηριοτήτων των μαθητών από τον καθηγητή. Σε πολλές περιπτώσεις οι Ιάπωνες παίζουν εντατικές εξωσχολικές συνεδρίες που περιλαμβάνουν ολόκληρα απογεύματα και Σαββατοκύριακα που δαπανώνται σε σχολείο .
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό που συχνά οργανώνονται εντατικές κατασκηνώσεις εντός του σχολείου έτσι οι μαθητές κοιμούνται και τρώνε στις τάξεις αμφισβητώντας ο ένας τον άλλον σε διάφορα θέματα προσπαθώντας να είναι ο καλύτερος. Πολλοί από αυτούς δεν τρώνε μέχρι να περάσουν όλες τις εξετάσεις στις οποίες υποβάλλονται.
Μην θεωρείτε ποτέ τη μελέτη ως υποχρέωση αλλά ως ευκαιρία να διεισδύσετε στον όμορφο και υπέροχο κόσμο της γνώσης.
-Άλμπερτ Αϊνστάιν-
Ωστόσο πολλοί από αυτούς δεν καταφέρνουν ποτέ να προσαρμοστούν πλήρως δεν υπάρχει αποτελεσματικό σύστημα πρόνοιας να βοηθήσει τους νέους που ταλαιπωρούνται όλο και περισσότερο από αυτούς τους ρυθμούς.
Η σχέση με τους συνομηλίκους: ανταγωνισμός, έλλειψη επικοινωνίας και καταπίεση
Πολλά από αυτά τα παιδιά και οι έφηβοι ξεκινούν να βλέπουν τους συνομηλίκους τους με δυσπιστία και περίσκεψη και πολλοί κοροϊδεύονται για τα κακά τους αποτελέσματα σε σύγκριση με την ομάδα ή για άλλες προσωπικές πτυχές. Οι νέοι δεν βοηθούνται από κανέναν ψυχολόγο ή κοινωνικός παιδαγωγός στα σχολεία που αναπόφευκτα κάνει το πρόβλημα να μεγεθύνεται.
Πέρα από αυτό βλέπουν το αγορά εργαστηρίου όχι ως εργαλείο για την επίτευξη προσωπικής ανεξαρτησίας και την προώθηση των ικανοτήτων κάποιου αλλά μάλλον ως α εχθρικό έδαφος που φοβούνται τον κίνδυνο να μην είναι στο ίδιο επίπεδο και να μην μπορούν να είναι παραγωγικοί.
Πολλοί από αυτούς βρίσκονται μόνοι, τεταμένοι, ανίκανοι να επικοινωνήσουν υπό την πίεση των οικογένεια και με ένα εργασιακό μέλλον που υπόσχεται να είναι πολύ ανταγωνιστικό για τις ικανότητές τους. Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε την απίστευτη τεχνολογική επέκταση της ιαπωνικής χώρας βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα αναπόφευκτο εκρηκτικό κοκτέιλ: πολλοί νέοι αρχίζουν να αισθάνονται πιο άνετα στην απομόνωση και στη δημιουργία μια εικονική ζωή . Είναι ο τρόπος τους να λένε αρκετά στην κοινωνία και την οικογένεια.
Πώς να βρείτε μια λύση για Hikikomori
Οι οικογένειες των Hikikomori βλέπουν τα παιδιά τους ως ντροπή ως κάτι που πρέπει να κρύψει κανείς από τους γείτονες και την οικογένειά του από το φόβο ενός σκανδάλου που θα τους επηρέαζε αρνητικά. Πιστεύουν ότι αυτό είναι ένα προσωρινό πρόβλημα.
Ωστόσο, εάν ένα νεαρό άτομο κλειδωθεί στο δωμάτιό του για εβδομάδες και οι γονείς του δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν ξεκάθαρα το πρόβλημα, αυτό τείνει να γίνει χρόνιο. Οι νέοι εγκαταλείπουν το σχολείο και κλείνονται στο δωμάτιό τους σε πλήρη απομόνωση. Τρώνε, κοιμούνται και διατηρούν την εικονική τους διασκέδαση μέσα σε αυτούς τους τέσσερις τοίχους.
Ο κόσμος τους φαίνεται πιο προσιτός όταν σχετίζονται με τους άλλους μέσω υπολογιστή, βλέποντας ταινίες, διαβάζοντας περιοδικά manga, παίζοντας βιντεοπαιχνίδια, ακούγοντας μουσική και κοιμάται. Η προσωπική τους υγιεινή είναι πολύ περιορισμένη και αρκούν στο κούρεμα των μαλλιών τους, για παράδειγμα μαλλιά . Έτσι τα χρόνια περνούν και η επιδημία εξαπλώνεται, φτάνοντας πλέον τα δύο εκατομμύρια Hikikomori σε όλη την Ιαπωνία.
Οι νέοι Ιάπωνες είναι θύματα ενός ολοένα πιο ασφυκτικού και ανταγωνιστικού εκπαιδευτικού συστήματος και αγοράς εργασίας.
Οι ιαπωνικές αρχές έχουν ήδη θέσει σε κίνηση α σχέδιο παρέμβασης με στόχο να σταματήσει αυτό το τεράστιο πρόβλημα γενεών και αναζητούν λύσεις για να γνωρίσουν τους νέους τους. Πολλοί ψυχολόγοι υποδεικνύουν ότι η καλύτερη παρέμβαση συνίσταται στην οικογενειακή θεραπεία - είναι απαραίτητο η οικογένεια να επικοινωνεί με τον ασθενή για να προσπαθήσει να τον βγάλει από τη φυλάκισή του.
Η ένταξη στην κοινωνία πρέπει να γίνει σταδιακά και πολλές φορές είναι οι πρώην Hikikomori τώρα θεραπεύονται για να καθοδηγήσουν και να υποστηρίξουν αυτούς τους νέους ανθρώπους να βγουν από τον εθελοντικό περιορισμό τους. Το πρόβλημα δεν αφορά μια κοινωνική φοβία, την αγοραφοβία ή το συστολή ακραία προβλήματα κοινά σε άλλα μέρη του κόσμου· ο τρόπος που το αντιμετωπίζουμε πρέπει να είναι διαφορετικός.
Η καλύτερη λύση είναι να προληπτικός χαρακτήρας: Η ιαπωνική κοινωνία πρέπει να λάβει υπόψη αυτό το πρόβλημα και να δεσμευτεί μείωση του επιπέδου των απαιτήσεων που απαιτούνται στα σχολεία που συχνά εκφυλίζεται στην κοινωνική απομόνωση των νέων.
