Το σύμπλεγμα του Αριστοτέλη δεν είναι μια διαταραχή που ορίζεται ως τέτοια στην ψυχολογία ή την ψυχιατρική. Είναι περισσότερο ένα σύνολο χαρακτηριστικών που η λαϊκή κουλτούρα έχει αναγνωρίσει ως σύνθετα στην καθομιλουμένη. Βασικά το σύμπλεγμα του Αριστοτέλη περιγράφει εκείνους τους ανθρώπους που είναι πεπεισμένοι ότι έχουν πάντα λόγος .
Η λέξη σύμπλεγμα προέρχεται από τα λατινικά συγκρότημα και αναφέρεται σε μια έννοια που αποτελείται από διάφορα στοιχεία . Ομοίως, στην ψυχολογία, ως σύνθετη κατάσταση ορίζεται αυτή στην οποία υπάρχουν διαφορετικά κριτήρια προσωπικότητας που προκαλούν δυσκολίες στο εν λόγω άτομο.
Δεν νομίζετε ότι είναι περίεργο που κάποιος έχει φωτογραφίες του παντού; Είναι σαν να προσπαθεί να αποδείξει ότι υπάρχει.
Candace Bushnell
Το κύριο χαρακτηριστικό όσων έχουν κόμπλεξ είναι ότι δεν το γνωρίζουν . Το άτομο δεν αντιλαμβάνεται ότι έχει μια διαταραχή και αν το παρατηρήσει, το ερμηνεύει διαφορετικά. Για παράδειγμα, πιστεύει ότι είναι φυσιολογικός ή έχει βάσιμους λόγους να συμπεριφέρεται έτσι. Ας δούμε τώρα από τι αποτελείται το σύμπλεγμα του Αριστοτέλη.
Σας προτείνουμε επίσης να διαβάσετε: Ενισχύστε την αυτοεκτίμηση και ξεπεράστε το σύμπλεγμα κατωτερότητας
Ο Αριστοτέλης ένας πεισματάρης φιλόσοφος
Ο Αριστοτέλης ήταν αναμφίβολα ένας από τους μεγαλύτερους φιλοσόφους όλων των εποχών. Έζησε μεταξύ 384 και 322 π.Χ. στην εποχή της κλασικής Ελλάδας. Οι σκέψεις και το δόγμα του είναι τόσο σημαντικά που εξακολουθούν να επηρεάζουν τη φιλοσοφία και τις ανθρώπινες και βιολογικές επιστήμες σήμερα .
Ο Αριστοτέλης ήταν μαθητής του Πλάτωνα, ενός άλλου μεγάλου Έλληνα φιλοσόφου, πατέρα της μεταφυσικής. Ακολούθησε τον δάσκαλό του παντού και ήταν λαμπρός μαθητής. Ο Πλάτων τον εκτιμούσε πολύ μέχρι που τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν .
Καθώς ο Αριστοτέλης ανέπτυξε το φιλοσοφικό του δόγμα και απέκτησε φήμη, άρχισε να απομακρύνεται από τον δάσκαλό του . Αποστασιοποιήθηκε επίσης από τις διδασκαλίες του, κάτι που ο Πλάτων δεν έβλεπε ευνοϊκά.
Με την πάροδο του χρόνου, ο Αριστοτέλης ισχυρίστηκε ότι οι λόγοι του Πλάτωνα δεν είχαν θεμέλια . Πολλοί τον επέκριναν για τη στάση του αυτή, θεωρώντας την πράξη απιστίας και υπερηφάνειας. Δεν ήταν κάτι σοβαρό, αλλά τώρα ο Αριστοτέλης είχε αποκτήσει αυτή τη φήμη.
Διαβάστε επίσης: Ο γιος μου δεν θέλει να πάει σχολείο. Τι κάνω;
Το σύμπλεγμα του Αριστοτέλη
Με βάση κάποια επεισόδια από την αρχαία ιστορία, κάποιοι άρχισαν να μιλούν για το σύμπλεγμα του Αριστοτέλη για να αναφερθούν σε όλους εκείνους τους ανθρώπους που είναι πεπεισμένοι ότι είναι καλύτεροι από τους άλλους και ότι έχουν πάντα δίκιο. Είναι μια διαφορετική έννοια από το σύμπλεγμα ανωτερότητας γιατί το τελευταίο συνδέεται περισσότερο με συναισθήματα και εικόνα ενώ του Αριστοτέλη αναφέρεται στην πνευματική διάσταση .
Όσοι έχουν το σύμπλεγμα του Αριστοτέλη έχουν μια εμμονή να θέλουν να ξεπεράσουν τους άλλους από γνωστική και διανοητική άποψη. Αυτοί οι άνθρωποι εμπλέκονται σε μακροχρόνιες διαμάχες χωρίς άλλο σκοπό από το να δείξουν ότι είναι πιο έξυπνοι, πιο έξυπνοι και πιο καλλιεργημένοι από τους άλλους. Πάντα δοκιμάζουν τις πεποιθήσεις των άλλων μέχρι να εξαπολύσουν μία αμφισβήτηση ίσως και δημόσια .
Προφανώς ένα άτομο με αυτό το σύμπλεγμα πιστεύει ότι έχει πάντα δίκιο, αλλά αυτό δεν είναι το πιο σημαντικό πράγμα για αυτόν. Ενδιαφέρεται πάνω απ' όλα να επιβάλλει την άποψή του στους άλλους και να θεωρείται ως ένα ιδιαίτερα έξυπνο άτομο.
Τα συμπλέγματα δεν οδηγούν σε τίποτα καλό
Στην περίπτωση του συμπλέγματος του Αριστοτέλη διαβάζουμε ένα είδος εφηβείας που δεν έχει ξεπεραστεί. Σε αυτή τη φάση είναι ζωτικής σημασίας για ένα αγόρι να δοκιμάσει τις ιδέες του και κυρίως να συγκρίνει και να αποδείξει την έλλειψη εγκυρότητας αυτού που σκέφτονται οι άλλοι, ιδιαίτερα οι αυταρχικές προσωπικότητες. Αυτή η μερικές φορές πολύ ενοχλητική στάση για τους ενήλικες είναι ένας τρόπος που χρησιμοποιούν οι νέοι για να χτίσουν και να επιβεβαιώσουν τη δική τους ταυτότητα .
Στους εφήβους καθώς και σε κάθε άτομο που επηρεάζεται από το σύμπλεγμα του Αριστοτέλη, το υποκείμενο πρόβλημα είναι η μεγάλη ανασφάλεια. Η επιθυμία να έχει κανείς δίκιο και να επιβάλλει την άποψή του στους άλλους δεν είναι παρά σημάδι αμφιβολίας και αβεβαιότητας. Αυτοί οι άνθρωποι θέλουν να ποδοπατήσουν άλλους τρόπους να δουν την πραγματικότητα γιατί τους φοβούνται, πιστεύουν ότι θέτουν σε κίνδυνο την άποψή τους, γι' αυτό και δεν την ανέχονται.
Το σύμπλεγμα του Αριστοτέλη είναι ένα πρόβλημα αυτοεκτίμησης ή, αν θέλετε, ναρκισσισμού. Το εν λόγω άτομο δίνει στον εαυτό του υπερβολική αξία και μεγάλη σημασία με ασυνείδητο στόχο να εξισορροπήσει ένα αίσθημα κατωτερότητας. Όπως αυτά ζώα που επιτίθενται για να φανούν πιο εκφοβιστικοί όταν αισθάνονται ότι κινδυνεύουν . Ωστόσο, αυτός ο υπερβολικός ναρκισσισμός θα οδηγήσει μόνο σε σοβαρές δυσκολίες με την πάροδο του χρόνου.
