Μπορεί κάποιος πολύ κοντά σου να ξέρει πόσο ξεχωριστός είσαι και πόσο φως εκπέμπεις. Ωστόσο, ίσως δεν σας συμπεριφέρεται πάντα όπως σας αξίζει. Ίσως πιστεύει ότι είσαι σαν ένα υπέροχο φυτό με βαθιές ρίζες που τρέφει, δημιουργεί καταφύγιο και δεν διαμαρτύρεται ποτέ. Ίσως αυτό που δεν ξέρετε είναι ότι μπορεί μια μέρα να κουραστείτε κάποιος να θεωρεί την αγάπη σας δεδομένη.
Όλοι έχουμε ακούσει τουλάχιστον μια φορά ότι δεν εκτίμησε αυτό που είχε μέχρι που το έχασε. Ωστόσο, η πραγματικότητα συχνά μας παρουσιάζει διαφορετικές καταστάσεις που είναι πολύ πιο συγκεκριμένες και εκλεπτυσμένες, αλλά που μπορεί να μας φαίνονται αντιφατικές: υπάρχουν άνθρωποι που, παρόλο που γνωρίζουν πολύ καλά την αξία αυτού που έχουν, καταλήγουν να το παραμελούν.
Δεν θέλω μια αγάπη κομμένη στα δύο. Μου αξίζει κάτι ολόκληρο έντονο και άφθαρτο.
- Φρίντα Κάλο-
Μερικές φορές οι σχέσεις σαν κόκκαλα σπάνε. Το ξέρουμε όλοι. Λοιπόν, αυτός ο χωρισμός δεν συμβαίνει πάντα από τη μια μέρα στην άλλη με έναν ακριβή τραυματικό και καταστροφικό τρόπο. Οι ειδικοί στις σχέσεις ζευγαριών γνωρίζουν καλά ότι αυτές οι διαδικασίες είναι συχνά αργές και διαβρωτικές και αυτό Αυτή ακριβώς η προοδευτική πτώση της προσοχής προς τον σύντροφο είναι που καταστρέφει το προσωπικό και συναισθηματικό σύμπαν των πρωταγωνιστών του.
Καλλιεργήστε την εκτίμηση μέρα με τη μέρα ενσυναίσθηση και η ικανότητα να φροντίζουμε τις μικρές λεπτομέρειες θα μας επιτρέψουν να ενισχύσουμε τον δεσμό με τους ανθρώπους που αγαπάμε με πιο υγιεινό τρόπο. Ωστόσο, απαιτείται μια στρατηγική και αποφασιστική διάσταση για να επιτευχθεί αυτό: βούληση.
Όταν θεωρούν δεδομένο ότι θα είσαι πάντα εκεί
Δεν είσαι σαν αυτόν τον ογκόλιθο που μια μέρα ξέσπασε από το βουνό και θα παραμείνει στερεωμένος σε μια χορταριασμένη κοιλάδα για αιώνες. Δεν είσαι ένα έντομο παγιδευμένο σε μια σταγόνα κεχριμπαριού ούτε οι χιλιόχρονες ρίζες ενός κωνοφόρου. Τίποτα μέσα σου δεν είναι αιώνιο ή αιώνιο. Οι άνθρωποι είναι σαν τον άνεμο, σαν το αεράκι, σαν το νερό που ρέει σε ένα ποτάμι. Η ζωή είναι κίνηση, ανάπτυξη και αιώνια ροή.
Όπως η εσωτερική μας ύπαρξη είναι δυναμική και αποτελεί μέρος μιας διαδικασίας συνεχούς ωρίμανσης, έτσι είναι και τα συναισθήματά μας. Για το λόγο αυτό, όποιος συλλάβει το Αγάπη καθώς μια σταθερή και μόνιμη διάσταση είναι λάθος. Η αγάπη είναι πάντα πεινασμένη: χρειάζεται να τρέφεται και να τρέφεται. Χρειάζεται επίσης να το εκτιμούν και να το φροντίζουν, θέλει να το γαργαλάνε, να ακούει τη μουσική του γέλιου και να μεθύει από συνενοχή χωρίς λόγια.
Όλα αυτά μας αναγκάζουν να καταλάβουμε κάτι πολύ απλό, βασικό και καθοριστικό: ότι η αγάπη χτίζεται αντί να βρίσκεται . Για αυτόν τον λόγο, όταν ένας άνθρωπος αρχίζει να θεωρεί δεδομένα, επιλέγει να μην επενδύσει και να σταματήσει να χτίζει... Και αντ' αυτού αποφασίζει να αγκιστρωθεί στη λανθασμένη ιδέα ότι όσοι μας αγαπούν θα το κάνουν πάντα με αφοσιωμένο και άνευ όρων τρόπο. Δεν έχει σημασία πόσα κενά θα υπάρξουν, πόσες σιωπές και πόσες διαφωνίες γιατί για πολλούς η αγάπη είναι σαν ρετσίνι που παγιδεύει τα έντομα για πάντα.
Η αγάπη για πάντα και για πάντα αμετάκλητη και αιώνια, περισσότερο από μια πραγματικότητα, είναι μια συγγνώμη για την κοινωνία μας . Θα σε αγαπώ πάντα, ανεξάρτητα από το τι κάνεις είναι προσβολή της αξιοπρέπειάς μας. Γιατί στις σχέσεις δεν μπορείς πλέον να αποδεχτείς τα πάντα και δεν είναι όλα δικαιολογημένα. Αν συνηθίσουμε να μας θεωρούν δεδομένους, θα έρθει η μέρα που και εμείς θα θεωρούμε τους εαυτούς μας δεδομένους και θα γίνουμε η αιτία των δικών μας δυστυχία .
Και δεν χρειάζεται να είναι έτσι.
Εάν δεν σας φροντίζουν, κάντε το μόνοι σας: καθιερώστε μια απόσταση
Σκεφτείτε ότι η σχέση που πρέπει να προσέχουμε περισσότερο είναι αυτή που διατηρούμε με τον εαυτό μας. Αυτός ο φιλοσοφικός λίθος της ανθρώπινης ευημερίας συχνά υποτιμάται για έναν πολύ απλό λόγο: μερικές φορές αντιλαμβανόμαστε τη ζωή με βάση τους δεσμούς που δημιουργούμε με τους άλλους. Αλλά το να σκεφτόμαστε ότι η αγάπη δικαιολογεί τα πάντα και ότι είναι η μόνη αληθινή πηγή αυτοπραγμάτωσης είναι ανοησία με σοβαρές παρενέργειες.
Η αγάπη θα κρατήσει όσο τη νοιάζεσαι και θα τη νοιάζεσαι όσο αγαπάς αληθινά.
Όποιος καταλαβαίνει την αξία των γύρω του αλλά δεν τους φροντίζει απλά δεν το αξίζει. Το να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτό είναι μια ηθική επιταγή είναι θεμελιώδες για την επιβίωσή μας είναι η σωσίβια λέμβος μας αυτοεκτίμηση . Γιατί διαφορετικά, αν δεν ανέβουμε στη σωσίβια λέμβο όταν βυθιστεί η βάρκα, εμείς οι ίδιοι θα σταματήσουμε να φροντίζουμε τον εαυτό μας, θα γίνουμε θύματα αυτής της λατρείας της συναισθηματικής θυσίας που εκμηδενίζει ζωές και είναι επιφυλακτική με εκείνες τις καρδιές που έχουν ξεχάσει να αγαπούν τον εαυτό τους.
Από την άλλη, αξίζει να θυμηθούμε τα λόγια του Αβραάμ Μάσλοου: Αν ο μουσικός θέλει να είναι χαρούμενος, πρέπει να παίξει. αν ο ποιητής θέλει να είναι ποιητής πρέπει να γράψει. αν ο ζωγράφος αγαπά τη ζωγραφική, πρέπει να ζωγραφίζει… Όλα αυτά είναι μέρος αυτής της διάστασης που βρίσκεται στην κορυφή της πυραμίδας των αναγκών μας: της αυτοπραγμάτωσης .
Αν κατανοήσουμε αυτήν την αρχή θα καταλάβουμε και το εξής: αν κάποιος μας αγαπά θα νιώσει την ανάγκη να μας κάνει χαρούμενους για να προωθήσουμε τις δυνάμεις μας για να μας προσφέρουν ερεθίσματα στη ζωή με τα οποία να συμβάλουμε και στην ανάπτυξη της ίδιας της σχέσης του ζευγαριού.
Τώρα καλό είναι ο διπλανός μας να μην μας λάβει υπόψη του και να θεωρήσει δεδομένο ότι θα είμαστε πάντα εκεί ό,τι και να γίνει Ότι η αγάπη είναι αφοσίωση, εκτίμηση και καθημερινή προσοχή στον συναισθηματικό δεσμό.
Οι εικόνες είναι ευγενική προσφορά της Maggie Taylor
