Τα αγχολυτικά και τα ηρεμιστικά είναι αυτή τη στιγμή τα πιο συνταγογραφούμενα φάρμακα . Μάλιστα, από το 2000 έχει σημειωθεί σημαντική αύξηση στην κατανάλωσή τους, ιδίως οι βενζοδιαζεπίνες είναι η κατηγορία των ψυχοτρόπων φαρμάκων που χρησιμοποιούνται περισσότερο από τον ενήλικο πληθυσμό.
Η ορθολογική χρήση των φαρμάκων είναι θεμελιώδους σημασίας, ιδίως στην περίπτωση των ψυχοφαρμάκων. Αυτό συμβαίνει γιατί πολλοί προκαλούν ανεπιθύμητες αντιδράσεις που δεν πρέπει να υποτιμηθούν. Επιπλέον, συχνά δεν γνωρίζουμε καν τις παρενέργειές τους.
Η παρατεταμένη κατανάλωση αγχολυτικών και ηρεμιστικών με την πάροδο του χρόνου μπορεί να προκαλέσει εθισμό . Ξεκινά με μια συνταγή χαμηλής δόσης για μια συγκεκριμένη κατάσταση και διαταραχή έως ότου συχνά επηρεάζει την ποιότητα ζωής του ασθενούς από φυσική και ψυχολογική άποψη.
Τι είναι τα αγχολυτικά και τα ηρεμιστικά;
Είναι αγχολυτικά και ηρεμιστικά μια ομάδα από ψυχοφάρμακα κατασταλτικά του κεντρικού νευρικού συστήματος . Χρησιμοποιούνται κυρίως για τη θεραπεία των συμπτωμάτων του άγχους και για τη διαχείριση της αϋπνίας καθώς επιβραδύνουν τις λειτουργίες του νευρικού συστήματος.
Αυτό εξαλείφει τα συμπτώματα του άγχους αλλά επίσης βλάπτει άλλες γνωστικές λειτουργίες όπως η αντίδραση σε ερεθίσματα και ο συντονισμός. Ο βενζοδιαζεπίνη είναι η πιο γνωστή κατηγορία αγχολυτικών. Μπορούν να ταξινομηθούν σε διαφορετικούς τύπους ανάλογα με τη διάρκεια των επιπτώσεών τους:
- Η διαζεπάμη και η βρομαζεπάμη έχουν μεγάλη διάρκεια.
- Φάρμακα όπως η αλπραζολάμη και η λοραζεπάμη είναι βραχύβια.
Οι πιο συνταγογραφούμενες βενζοδιαζεπίνες είναι αλπραζολάμη λοραζεπάμη και λορμεταζεπάμη . Δυστυχώς στις μέρες μας χρησιμοποιούνται ως μια γρήγορη λύση στα προβλήματα άγχους που χαρακτηρίζουν τον τρόπο ζωής μας. Ωστόσο, τα αποτελέσματά τους μπορεί να είναι εξαιρετικά επιβλαβή εάν ληφθούν ακατάλληλα. Είναι λοιπόν σημαντικό να τα γνωρίζουμε.
Συνέπειες της κατάχρησης αγχολυτικών και ηρεμιστικών
Όπως αναφέρθηκε αυτά τα φάρμακα συνταγογραφούνται τακτικά για θεραπεία καταστάσεις άγχους ε αϋπνία σε ενήλικες . Είναι αποτελεσματικά και ασφαλή σε βραχυχρόνιες θεραπείες αλλά όταν παρατείνεται η κατανάλωσή τους προκαλούν διάφορες παρενέργειες. Ανάμεσά τους βρίσκουμε:
- Αυξημένος κίνδυνος πτώσεων και καταγμάτων.
- Κίνδυνος γνωστικής έκπτωσης και άνοιας.
- Επεισόδια ανοχής και εξάρτησης από τη χρήση.
- Επιδείνωση των καταστάσεων άγχους με παράδοξο αποτέλεσμα .
Αυτές οι ανεπιθύμητες ενέργειες μπορεί επίσης να εμφανιστούν μετά από θεραπευτικές δόσεις. Συνιστάται να ακολουθείτε τις οδηγίες που σχετίζονται με τη διάρκεια της θεραπείας. Δηλαδή δεν πρέπει να λαμβάνονται για περισσότερο από τέσσερις εβδομάδες σε περιπτώσεις αϋπνίας και δώδεκα εβδομάδες σε περιπτώσεις άγχους.
Αυτοί οι χρόνοι πρέπει επίσης να λαμβάνουν υπόψη την προοδευτική μείωση της δόσης στην περίπτωση μακροχρόνιων θεραπειών. Εάν τα συμπτώματα επιμένουν, θα πρέπει να αξιολογηθούν εναλλακτικές θεραπείες ή συμπληρωματικές θεραπευτικές στρατηγικές.
Αρνητικές επιπτώσεις μπορεί να προκύψουν τόσο από ακατάλληλη χρήση του φαρμάκου από τον ασθενή όσο και από ανεπαρκή συνταγή από το γιατρό. Μερικές φορές οι ίδιοι οι ασθενείς επιμένουν να συνταγογραφεί ο γιατρός αυτά τα φάρμακα συνεχώς . Άλλες φορές είναι οι γιατροί που τα συνταγογραφούν πολύ συχνά.
Η αλήθεια είναι ότι η χρονικά περιορισμένη θεραπεία δεν τηρείται. Μεγάλη μερίδα του ηλικιωμένου πληθυσμού καταναλώνει βενζοδιαζεπίνες σε καθημερινή βάση. Και είναι ακριβώς οι ηλικιωμένοι που εκτίθενται περισσότερο στον κίνδυνο να υποφέρουν από τις δυσμενείς επιπτώσεις που μόλις αναφέρθηκαν.
Ομοίως, έχει αυξηθεί η μη συνταγογραφούμενη χρήση μεταξύ των νέων που χρησιμοποιούν αυτά τα φάρμακα ως ναρκωτικά ψυχαγωγικός. Αυτό οφείλεται εν μέρει σε εύκολη πρόσβαση σε αυτά τα φάρμακα και η υπερβολική και συχνά άχρηστη συνταγογράφηση τους .
Ενημερωμένη χρήση ναρκωτικών
Συνοπτικά, η κατάχρηση ή η ακατάλληλη χρήση οποιουδήποτε φαρμάκου έχει αρνητικές συνέπειες ιδιαίτερα για τον ασθενή αλλά και για ολόκληρη την κοινωνία. Όλοι μπορούμε συμβάλλουν σε μια πιο συνειδητή χρήση φαρμάκων.
Συγκεκριμένα, τα αγχολυτικά και τα ηρεμιστικά μπορεί να προκαλέσουν σοβαρές παρενέργειες εάν δεν ληφθούν κατάλληλα. Επιπλέον, είναι απαραίτητο να ακολουθείτε πάντα και μόνο τις οδηγίες του ειδικού και να αποφεύγετε την αυτοθεραπεία.
