Δεν υπάρχει επιστροφή αφού ανοίξετε τα μάτια σας

Υπάρχουν πληγές που αντί να ανοίξουν το δέρμα μας, ανοίγουν τα μάτια μας. Όταν συμβεί αυτό, δεν υπάρχει άλλη επιλογή από το να μαζέψουμε τα σπασμένα κομμάτια της χαμένης μας ευτυχίας για να ενώσουμε ξανά την αξιοπρέπειά μας. Μια αγάπη για τον εαυτό σου απαραίτητη για να προχωρήσεις με το κεφάλι ψηλά και το βλέμμα καρφωμένο χωρίς να κοιτάς πίσω χωρίς να εκλιπαρείς για ακατόρθωτες πραγματικότητες...

Αυτή η πράξη ανακάλυψης ή επίγνωσης μιας αλήθειας δεν έρχεται πάντα μετά από ένα οδυνηρό γεγονός που μας χτυπάει χωρίς αναμονή και χωρίς αναισθησία. Μερικές φορές συμβαίνει με σιβυλλικό τρόπο μετά από πολύ μικρό χρονικό διάστημα που στο τέλος κάνει πολύ σαν ένας διακριτικός αλλά επίμονος θόρυβος που στο τέλος μας πείθει για κάτι που ίσως ήδη υποψιαζόμασταν από την αρχή.

Μέσα σε μια πιο πνευματική αντίληψη είναι σύνηθες να μιλάμε για αυτό που είναι γνωστό ως τρίτο μάτι. Είναι σίγουρα μια ενδιαφέρουσα και περίεργη ιδέα που στις ρίζες της έχει πολύ να κάνει με την ίδια ιδέα για την οποία μιλάμε. Για το βουδισμός και ο Ινδουισμός σε αυτό το μάτι βρίσκεται η συνείδησή μας και αυτή η διαίσθηση που ευνοεί μια επαρκή προσωπική αφύπνιση. Μια νέα κατάσταση προσοχής στην οποία μπορούμε να αντιληφθούμε ορισμένα πράγματα που μας διαφεύγουν σε άλλες στιγμές.

Γιατί ίσως πρόκειται για το το κύριο πρόβλημα των ανθρώπων: κοιτάμε αλλά δεν βλέπουμε . Μερικές φορές παρασυρόμαστε από τη ρουτίνα μας μέχρι που εξαφανιζόμαστε σε δυσαρέσκεια. Είναι επίσης σύνηθες να επιτρέπουμε στον εαυτό μας να μένει στάσιμο σε ορισμένες σχέσεις στις οποίες δεν τα δίνουμε όλα χωρίς να συνειδητοποιούμε ότι αυτό που παίρνουμε σε αντάλλαγμα είναι το δηλητήριο της ευτυχίας.

Το να ανοίξεις τα μάτια σου σε αυτές τις πραγματικότητες δεν είναι απλό ξύπνημα συνείδησης, είναι πράξη προσωπικής ευθύνης.

Κοιτάμε αλλά δεν βλέπουμε: ήρθε η ώρα να ανοίξουμε τα μάτια μας

Ήταν ο ίδιος ο Αριστοτέλης που είπε κάποτε ότι οι αισθήσεις μας είναι αυτές που είναι περιορισμένες μόνο όταν υπάρχει ξεκάθαρη βούληση μπορούμε να δούμε την πραγματικότητα γιατί τότε είναι που το μυαλό έρχεται πραγματικά σε επαφή με το περιβάλλον της και τις αποκαλυπτικές λεπτομέρειες.

Το να το πετύχεις αυτό δεν είναι εύκολο γιατί απαιτεί σκοπιμότητα, διαίσθηση, κριτική αίσθηση και κυρίως θάρρος για να δούμε πραγματικές καταστάσεις και συνθήκες και όχι όπως θα θέλαμε να είναι. Λέγοντας ότι πολλοί από εμάς προχωράμε στην πραγματικότητά μας με δεμένα μάτια μπροστά στα μάτια μας μπορεί να φαίνεται κάπως ερημικό, αλλά όταν οι άνθρωποι αναζητούν έναν θεραπευτή με στόχο να βρουν την πηγή του άγχους, της κούρασης, της κακής τους διάθεσης και της ζωτικής απάθειας που τους στερεί ενέργεια και ελπίδα, ο επαγγελματίας κάνει αρκετές ανακαλύψεις.

Ένα από αυτά είναι η σιδερένια αντίσταση στο να βλέπουμε τα πράγματα όπως πραγματικά είναι. «Ο σύντροφός μου με αγαπάει, ναι, μερικές φορές μου φέρεται άσχημα, αλλά όταν τα λύνουμε όλα, είναι και πάλι ο υπέροχος άνθρωπος που με αγαπά τόσο πολύ. Ναι, στο τέλος αναγκάστηκα να αφήσω αυτό το κορίτσι γιατί οι γονείς μου δεν το συμπαθούσαν, αλλά πάντα ήξεραν τι ήταν καλύτερο για μένα….

Εμείς οι άνθρωποι συχνά αρνούμαστε να δούμε τα πράγματα όπως είναι για πολλούς και διάφορους λόγους. Από φόβο να δούμε τον εαυτό μας και να ανακαλύψουμε τον εαυτό μας από φόβο μήπως χρειαστεί να αντιμετωπίσουμε την αλήθεια από φόβο μοναξιά να μην ξέρω πώς να αντιδράσω... Αυτές οι ψυχολογικές αντιστάσεις είναι ψυχικά εμπόδια : φράχτες που λειτουργούν ως αμυντικοί μηχανισμοί που κρατούν την ευτυχία μακριά.

Δεν μπορούμε να ξεχνάμε ότι η ευτυχία είναι πάνω από όλα πράξη ευθύνης. Γιατί όταν επιτέλους τα καταφέρουμε όταν καταφέρουμε να ανοίξουμε τα μάτια μας δεν υπάρχει γυρισμός: είναι ώρα να δράσουμε.

Πώς να μάθετε να ανοίγετε τα μάτια σας

Ένας απλός, πρακτικός και χρήσιμος τρόπος για να μάθουμε να ανοίγουμε τα μάτια μας στην αλήθεια είναι να ξεκουράζουμε το μυαλό μας. Γνωρίζουμε ότι μπορεί να φαίνεται παράδοξο, αλλά δεν είναι καθόλου θέμα να το φιμώσουμε, να το απενεργοποιήσουμε ή να αφαιρέσουμε τα κλειδιά της μηχανής των νοητικών μας διεργασιών. Είναι απλά θέμα επιβράδυνσης για να ανοίξει με κάποιο τρόπο αυτό το τρίτο μάτι για το οποίο μιλούν οι Βουδιστές.

Σας δείχνουμε τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσετε:

Βρείτε ένα χαλαρό μέρος χωρίς ερεθίσματα που τραβούν την προσοχή των πιο σωματικών σας αισθήσεων ανησυχία ή περιβαλλοντική πίεση…).

• Όταν προσπαθείτε να ηρεμήσετε το μυαλό σας, είναι σύνηθες να προκαλούνται αμέσως ενοχλητικές αυτόματες σκέψεις που είναι παρεμβατικές και στερούνται χρησιμότητας: πράγματα που έχουμε κάνει, πράγματα που έχουμε πει, πράγματα που μας έχουν συμβεί, πράγματα που μας έχουν πει άλλοι...

• Κάθε φορά που σας έρχεται μια από αυτές τις ενοχλητικές σκέψεις, οραματιστείτε μια πέτρα να πετάγεται σε μια λίμνη. Φανταστείτε πώς χτυπά την επιφάνεια του νερού και μετά εξαφανίζεται.

• Καθώς καταφέρνουμε να ελέγξουμε και να παραμερίσουμε τις αυτόματες και άχρηστες σκέψεις, σιγά σιγά θα φτάσουν και άλλες στις οποίες εγγράφονται φόβοι, ενοχλήσεις, ακόμα και εικόνες που είναι αποθηκευμένες στο υποσυνείδητό μας και στις οποίες δεν έχουμε δώσει σημασία (ψεύτικο χαμόγελο, βλέμμα περιφρόνησης...).

• Είναι καιρός να αναλογιστούμε αυτές τις αισθήσεις και τις εικόνες για να αναρωτηθούμε γιατί μας κάνουν να νιώθουμε άσχημα. Η σημαντική πτυχή σε αυτό το στάδιο είναι η αποφυγή δικαιολογίες και γρήγορες κρίσεις ( ο σύντροφός μου μου είπε αυτή την υποτιμητική λέξη γιατί τον προκάλεσα). Πρέπει να βλέπουμε τα πράγματα όπως είναι ακόμα κι αν μας φαίνονται σκληρά ακόμα κι αν ανακαλύψουμε ότι είναι τρομερά οδυνηρά.

Για να δώσει αποτελέσματα αυτή η άσκηση και να μας επιτρέψει να ανοίξουμε τα μάτια μας πρέπει να την κάνουμε καθημερινά. Αργά ή γρήγορα η αλήθεια θα φτάσει σε εμάς για να αφαιρέσουμε τα παρωπίδες από τις καρδιές μας και εκείνα τα μπουλόνια που μας φυλάκισαν και μας έκαναν δυσαρεστημένους.

Μετά δεν θα είμαστε πια οι ίδιοι και θα έχουμε μόνο μία επιλογή μια έξοδος και μια προσωπική υποχρέωση. προσβλέπουμε στην ελευθερία και την ευτυχία μας. Η παραμονή πίσω είναι πλέον απολύτως απαγορευμένη.