Ίσως η ιδέα ότι το να μείνουμε σιωπηλοί θα μπορούσε να γίνει πολυτέλεια δεν μας πέρασε ποτέ από το μυαλό. Κάτι που μόνο λίγοι μπορούν να απολαύσουν όσοι καταφέρνουν να ξεφύγουν ρουτίνα που μας εμποδίζει να έχουμε χρόνο για τον εαυτό μας που μας υποτάσσει και που μας κάνει να φοβόμαστε τη μοναξιά και την απόλυτη σιωπή.
Τα πλαίσια στα οποία κινούμαστε είναι εξαιρετικά θορυβώδη και έχουμε προσαρμοστεί σε σημείο να πειστεί ότι το να είσαι μόνος και σιωπηλός είναι αρνητικό για πολλούς ανθρώπους και μάλιστα πηγή άγχους. Κατά συνέπεια, είναι σημαντικό να θέσουμε στον εαυτό μας ορισμένες ερωτήσεις προκειμένου να αναγνωρίσουμε τις συνέπειες αυτού του φόβου ή περιορισμού.
Δεν το καταλαβαίνουμε αλλά αποφεύγουμε συνεχώς να μένουμε σιωπηλοί. Αναζητούμε τον θόρυβο ακόμα κι όταν έχουμε την ευκαιρία να απομακρυνθούμε από αυτόν. Πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί φοβόμαστε τόσο τη σιωπή. Νιώθουμε μόνοι αν δεν υπάρχει θόρυβος;
Όταν είμαστε μόνοι στο σπίτι ανοίγουμε το ραδιόφωνο γιατί δεν αντέχουμε την απουσία θορύβου; μοναξιά Μας βασανίζει το σπίτι μας; Η πιθανότητα να κάνουμε γιόγκα ή να κάνουμε διαλογισμό δεν περνάει καν από το μυαλό μας, πόσο αγχωτικό είναι να παραμένουμε ήρεμοι και σε απόλυτη σιωπή!
Το μυαλό μας πρέπει να είναι σιωπηλό
Σίγουρα η επίτευξη αυτής της σιωπής για την οποία μιλάμε δεν είναι απλή υπόθεση και η εισαγωγή μερικών από αυτήν στη ρουτίνα μας μπορεί στην πραγματικότητα να είναι μια πολύ δύσκολη πρόκληση. Πολλοί δικοί μας επιθυμίες οι φιλοδοξίες ή οι ανησυχίες βρίσκονται ακριβώς εκεί που είναι ο θόρυβος. Ένας εξωτερικός θόρυβος και ένας εσωτερικός θόρυβος σε ένα ρεύμα σκέψεων επιβλητικής και αδιάκοπης εμβέλειας.
Υπάρχουν πολυάριθμες μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί σχετικά. Ειδικότερα, υπάρχουν πολλά εκείνα στα οποία γίνεται σύγκριση μεταξύ των ανθρώπων που ζουν σε μεγάλες πόλεις και εκείνων που ζουν σε αγροτικές περιοχές. Οι διαφορές μας αφήνουν άφωνους. Ο άτομα που ζουν ή εργάζονται σε πολύ θορυβώδη μέρη που κοιμούνται ακούγοντας τους θορύβους ή το αδιάκοπο μουρμουρητό της πόλης είναι πιο επιρρεπείς σε ορισμένα προβλήματα υγείας.
Προβλήματα κυκλοφορικού συστήματος, άγχος ανησυχία … Αν αναζητήσουμε τις κύριες αιτίες αυτών των διαταραχών, πιθανότατα θα βρούμε συχνά την έλλειψη διαλειμμάτων. Ο αυτόματος πιλότος μας, μετά από χρόνια και χρόνια που πάντα ενεργούσαμε με τον ίδιο τρόπο, είναι έτοιμος να μεταπηδήσει από το ένα ερέθισμα στο άλλο.
Η σιωπή είναι ενοχλητική. Το να μένουμε σιωπηλοί μας κάνει νευρικούς. Αυτά είναι απλώς πεποιθήσεις που έχουν στόχο να δικαιολογήσουν κάτι που δεν θέλουμε να δούμε στον εαυτό μας. Τι φοβόμαστε;
Ωστόσο, το μυαλό μας πρέπει να είναι σιωπηλό. Πράγματι μόνο χάρη στην απουσία θορύβου οι νευρώνες μας έχουν ενισχυμένη ανάπτυξη. Το μυαλό και το σώμα χαλαρώνουν επίσης, απελευθερώνοντας τον εαυτό τους από ανησυχίες, μια συσσώρευση προβλημάτων και εντάσεων που προκαλούνται από τον εξωτερικό θόρυβο. Όταν υπάρχει θόρυβος δεν μπορούμε να ακούσουμε τον εαυτό μας. και αν δεν ακούμε τον εαυτό μας, δύσκολα μπορούμε να βασιστούμε σε ένα διαυγές και καθαρό μυαλό.
Ο θόρυβος και η ταραχή μας απομακρύνουν από τον εαυτό μας
Ο Βουδισμός το λέει επίσης: ο θόρυβος και η ταραχή μας απομακρύνουν από τον εαυτό μας. Ποιος από εμάς αφιερώνει χρόνο στη γνώση του εαυτού μας; Που δίνει στον εαυτό του λίγα λεπτά κάθε μέρα στοχασμός να ηρεμήσει το μυαλό, να χαλαρώσει και να αντιμετωπίσει τις σκέψεις που προσπαθούμε να αγνοήσουμε ως βλαβερές και ύπουλες και που για αυτόν ακριβώς τον λόγο δεν σταματούν ποτέ να επαναλαμβάνονται και να μας προκαλούν δυσφορία; Είναι σίγουρα περίπλοκο όταν έχεις τόσα πολλά επείγοντα καθήκοντα να φροντίσεις όταν ο χρόνος για εμάς μπορεί πάντα να μετατεθεί στο μέλλον...
Το να είσαι σιωπηλός είναι πολύ περισσότερο από την εξάσκηση του διαλογισμού ή το άδειασμα του νου – μια εντελώς λανθασμένη πεποίθηση για αυτήν την πρακτική. Σημαίνει να σταματήσεις να ζεις με αυτόματο πιλότο και απολαύστε περισσότερο την παρούσα στιγμή. Δεν χρειάζεται να κάνετε μεγάλα πράγματα. Αρκεί ακόμα και μόνο να απολαμβάνουμε ένα πιάτο, να εκτιμούμε τις γεύσεις του, να απολαμβάνουμε το κελάηδισμα των πουλιών όταν περπατάμε στη φύση.
Όλα αυτά σημαίνουν να ζεις. Στην πραγματικότητα, ο θόρυβος που μας περιβάλλει μας εμποδίζει να ζήσουμε και μόνο μας κάνει να υπάρχουμε. Για τι; Να κάνουμε αυτό που πρέπει να κάνουμε χωρίς να διασκεδάζουμε χωρίς να φροντίζουμε τον εαυτό μας και να περιποιούμαστε τον εαυτό μας χωρίς να αναγνωρίζουμε τη σημασία που έχουμε. Τελειώνει για κίνηση για κίνητρα που συχνά δεν είναι δικά μας αλλά άλλων ανθρώπων.
Μερικοί άνθρωποι βρίσκουν τη σιωπή αφόρητη επειδή έχουν πολύ θόρυβο μέσα τους
-Ρόμπερτ Φριπ-
Ας μην ξεφύγουμε από τη σιωπή. Ας κλείσουμε την τηλεόραση και ας ανοίξουμε ένα βιβλίο. Γυμναζόμαστε σε πάρκο χωρίς να φοράμε ακουστικά . Στην καθημερινή ζωή βυθιζόμαστε από συνεχή θόρυβο. Γιατί να συνεχίσουμε να είμαστε ένας όταν μπορούμε να αφιερώσουμε χρόνο στον εαυτό μας; Φοβόμαστε να συνδεθούμε με τον εαυτό μας και τον κόσμο γύρω μας; Από τι τρέχουμε;
