Η συναισθηματική αμφιθυμία είναι ένα σύνθετο συναίσθημα που προκαλεί αντιφάσεις και εντάσεις. Ένα παράδειγμα αυτού είναι όταν αγαπάμε και μισούμε κάποιον ταυτόχρονα. Το να νιώθεις έντονη στοργή για ένα στενό άτομο αλλά και να βιώνεις μια ορισμένη δυσαρέσκεια απέναντί του. Αγαπάς έναν φίλο αλλά νιώθεις ότι αυτή η σχέση είναι επιβλαβής…
Γιατί ο άνθρωπος βιώνει αντικρουόμενα και δυσμενή συναισθήματα; Είναι αυτό ένα φυσιολογικό φαινόμενο ή ανταποκρίνεται σε κάποια ανισορροπία; Η απάντηση είναι απλή: βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια απολύτως φυσιολογική πραγματικότητα που με τη σειρά της ορίζει την υψηλή πολυπλοκότητα του ανθρώπου στο συναισθηματικό πεδίο.
Αυτό το θέμα προσελκύει επίσης το ενδιαφέρον στην επιστημονική κοινότητα, βασιζόμενη σε μεγάλο αριθμό ερευνών και μελετών σχετικά με αυτό. Ένα φαινόμενο που εκ πρώτης όψεως έχει κάτι ρομαντικό ή σαιξπηρικό για νευρολόγους, ψυχιάτρους και ειδικούς στη συναισθηματική ψυχολογία ανταποκρίνεται σε μια ακριβής μηχανισμός που αντικατοπτρίζει πόσο περίπλοκος μπορεί να είναι ο συναισθηματικός ιστός των σχέσεών μας.
Έτσι συγγραφείς όπως ο Frenk Van Harreveld του τμήματος ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ μας επισημαίνουν πώς το συναισθηματική αμφιθυμία καθορίζουν όχι μόνο αυτό που νιώθουμε. Αυτή η εσωτερική πολυπλοκότητα στην πραγματικότητα μας ωθεί να συμπεριφερόμαστε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια της λοχείας, ορισμένες γυναίκες βιώνουν μια ξεκάθαρη συναισθηματική αμφιθυμία.
Αγαπούν το νεογέννητο μωρό τους αλλά τους πρώτους μήνες μπορούν να δοκιμάσουν α χαοτικό μείγμα συναισθημάτων που κυμαίνονται από την αγωνία μέχρι την απόρριψη έως την τρυφερότητα και τον φόβο λόγω της μεγάλης εξάρτησης του παιδιού.
Ξέρεις ότι όταν σε μισώ είναι επειδή σε αγαπώ με ένα πάθος που ξεκολλάει την ψυχή μου.
-Julie de Lespinasse-
Συναισθηματική αμφιθυμία: χαρακτηριστικά
Η συναισθηματική αμφιθυμία βιώνεται (με ευχάριστα ή δυσάρεστα) από όλα τα ανθρώπινα όντα . Όταν μιλάμε για συναισθήματα, είναι εύκολο να έρθουν στο μυαλό ονόματα όπως Ντάνιελ Γκόλμαν ή Πωλ Έκμαν. Λοιπόν, πρέπει να υπογραμμιστεί ότι το θέμα αυτό μελετάται από τις αρχές του 20ου αιώνα.
Ήταν ο ψυχίατρος Eugen Bleuler που περιέγραψε τη συναισθηματική αμφιθυμία για πρώτη φορά το 1911.
Έκτοτε το πεδίο της ψυχολογίας ενδιαφέρεται συνεχώς για ένα θέμα που φαίνεται να αγγίζει διακριτούς τομείς. Αλλά υπάρχουν περισσότερα παρά τη συναισθηματική αμφιθυμία που είναι έτσι κοινά στις συναισθηματικές μας σχέσεις Τα τελευταία χρόνια η κοινωνική ψυχολογία έχει επίσης αρχίσει να ενδιαφέρεται για το θέμα.
Ο λόγος; Πολλές από τις αποφάσεις που παίρνουμε ενορχηστρώνονται από αντιφάσεις (Θέλω να το αγοράσω αλλά τώρα δεν μπορώ, θέλω να μετακομίσω σε αυτή τη χώρα αλλά δεν έχω το θάρρος να φύγω από το σπίτι μου κ.λπ.).
Η αντίφαση προκαλεί δυσφορία
Η συναισθηματική ή συναισθηματική αμφιθυμία προκαλεί μεγάλη δυσφορία. Αν υπάρχει κάτι που ενοχλεί τον ανθρώπινο εγκέφαλο, αυτό είναι η αντίφαση και τα μη ευθυγραμμισμένα σημεία.
Η ενέργεια και η σπατάλη που παράγουν αυτές οι παραφωνίες είναι τεράστια. Σε σημείο που μερικές φορές κολλάμε με αντικρουόμενα συναισθήματα όπως όταν έχουμε επίγνωση της έντονης αγάπης ή στοργής που νιώθουμε για κάτι ή κάποιον, αλλά μας απεικονίζει μια αίσθηση αγωνίας, απόρριψης ή ακόμα και μίσους.
Μπορούμε να αγαπάμε έναν άνθρωπο αλλά να μισούμε τη συμπεριφορά του, τις συμπεριφορές του και τον τρόπο που μας συμπεριφέρονται. Όλα αυτά μπορούν εύκολα να αναχθούν στη φάση της εφηβείας, μια στιγμή του κύκλου της ζωής μας στην οποία κυριαρχεί η αντίφαση όπου η αναζήτηση νέων εμπειριών συνοδεύεται από φόβο, άγχος, επιθυμία, ένταση και αγωνία όλα μαζί. Δεν είναι εύκολο να μεταβολίζεις τόσα αντικρουόμενα συναισθήματα.
Η συναισθηματική αμφιθυμία μας ωθεί να αποφασίσουμε
Γνωρίζουμε ότι η συναισθηματική αμφιθυμία είναι συνώνυμη με την αντίφαση. Λοιπόν αναλαμβάνει θετικό ρόλο όταν μας ωθεί να αποφασίσουμε, να ξεκαθαρίσουμε ή ακόμα και να αποδεχθούμε ορισμένες καταστάσεις. Μια μητέρα που περνά τη δύσκολη περίοδο της λοχείας θα συνηθίσει σταδιακά τη νέα της πραγματικότητα.
Όταν αγαπάμε και μισούμε κάποιον αναγκαζόμαστε να κατανοήσουμε την πολυπλοκότητα αυτού του συναισθήματος. Η αγάπη βαραίνει περισσότερο; Η αντίφαση είναι φυσιολογική στο α παθιασμένη σχέση με τον σύντροφό σας ? Ή πρέπει να συνειδητοποιήσω το μίσος μου για να πάρω μια απόφαση;
Η Δρ Laura Ress του Πανεπιστημίου του Michigan πραγματοποίησε μια μελέτη το 2013 για να καταδείξει μια ενδιαφέρουσα πτυχή. Η συναισθηματική αμφιθυμία προάγει την αυτογνωσία. Η δυσφορία που δημιουργείται είναι στην πραγματικότητα ένα στοιχείο που ο εγκέφαλός μας πρέπει να ηρεμήσει και να επιλύσει.
Έχει αποδειχθεί πώς αυτές οι αντιφάσεις ενισχύουν τη δημιουργικότητά μας, οδηγώντας μας στην αναζήτηση καναλιών για να σκεφτούμε, να αφήσουμε το ατμό και να βρούμε πρωτότυπες απαντήσεις για να λύσουμε αυτήν την αντίφαση.
Όποτε νιώθουμε ότι είμαστε παγιδευμένοι σε αυτά προσωπικούς λαβύρινθους κυνηγημένος από τον Μινώταυρο της συναισθηματικής αντίφασης πρέπει να σταματήσουμε ακούστε και περιμένετε. Ίσως υπάρχει κάτι που πρέπει να επιλύσουμε ή να αποδεχθούμε.
Η ζωή από μόνη της είναι αντιφατική και επομένως και οι στοργές. Το να αγαπάς δεν είναι εύκολο και απαιτεί μεγάλη ευθύνη και δέσμευση πρώτα απέναντι στον εαυτό μας και μετά απέναντι στους άλλους. Σκεφτείτε το.
