Οι προτάσεις από το βιβλίο Γυναίκες που τρέχουν με τους λύκους
Clarissa Pinkola Estes Γιουνγκιανή αναλύτρια, διδάκτωρ εθνοκλινικής ψυχολογίας και συγγραφέας διαφόρων βιβλίων, πέρασε περισσότερα από είκοσι χρόνια δίνοντας σχήμα στο πιο γνωστό της πλάσμα. ΕΝΑ απέραντο δοκίμιο, πυκνό, συναρπαστικό και τρέφεται από υπέροχη γνώση που συνδυάζει την προφορική παράδοση των ιστοριών με την ψυχολογία που στοχεύει να είναι εμπνευσμένη και που ταυτόχρονα έχει σαφή παιδαγωγικό και προσωπικό στόχο ανάπτυξης.
Επομένως, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι πολλές από τις προτάσεις του βιβλίου Γυναίκες που τρέχουν με τους λύκους είναι μια αυθεντική Βίβλος για όλους εκείνους τους ανθρώπους που ενδιαφέρονται να γνωριστούν μεταξύ τους, να εργαστούν για τη δική τους ταυτότητα, τη δική τους αξία και να θεραπεύσουν πολλές συναισθηματικές πληγές που μερικές φορές κληρονομούνται από τους προγόνους ή από την πατριαρχική εκπαίδευση.
Αυτό το έργο είναι ένας αυθεντικός χάρτης για να βρείτε όλες τις λίγο πολύ γνωστές παγίδες. τα ίδια που μας εμποδίζουν να βρούμε τον δρόμο της επιστροφής στο σπίτι, πίσω στην ουσία μας, στα ένστικτά μας προς αυτή την άγρια γυναίκα που συνδέεται με την αντίληψη, το παιχνιδιάρικο πνεύμα της και την υπέροχη ικανότητά της για στοργή.
Φράσεις από το βιβλίο Γυναίκες που τρέχουν με τους λύκους
Οι προτάσεις από το βιβλίο Γυναίκες που τρέχουν με τους λύκους μας θυμίζουν αρκετές έννοιες. Το πρώτο είναι ότι παρά το
Η δεύτερη πτυχή είναι ότι, όπως μας εξηγεί η Clarissa Pinkola Estés donna Μια δύναμη ζει, μπορείς, μια δίνη από θετικά ένστικτα, δημιουργικότητα, πάθος και διαχρονική γνώση που μερικές φορές η ίδια η κοινωνία μας κάνει να ξεχνάμε στην προσπάθεια να μας εξημερώσει. Γυναίκες που τρέχουν με τους λύκους .
Ας δούμε παρακάτω επτά παραδείγματα, επτά βαθιά και αναζωογονητικά θραύσματα που θα μας καλέσουν σε πολλούς άλλους προβληματισμούς.
1. Να είσαι ο εαυτός σου
Το να είμαστε ο εαυτός μας μας απομακρύνει από πολλούς άλλους. Ωστόσο, το να κάνουμε αυτό που θέλουν οι άλλοι μας απομακρύνει από τον εαυτό μας.
Αυτή η φράση είναι μια αναμφισβήτητη αρχή προσωπικής ανάπτυξης και αυτοπραγμάτωσης. Το θάρρος να είμαστε ο εαυτός μας σε οποιοδήποτε σενάριο και σε οποιοδήποτε πλαίσιο και ανεξάρτητα από το ποιοι βρισκόμαστε απέναντί μας θα μας επιτρέψει να διαφυλάξουμε την ταυτότητά μας. Με αυτόν τον τρόπο θα επιστρέψουμε για άλλη μια φορά στην ουσία μας σε εκείνη την άγρια γυναίκα που ξεφεύγει από την εξημέρωση, από τις παγίδες και τους φράχτες που επιχειρούν να διώξουν την ελευθερία της.
2. Να είσαι δυνατός
Το να είσαι δυνατός δεν σημαίνει να εκπαιδεύεις τους μυς σου ή να κάνεις push-up. Σημαίνει να βρεις το φως σου χωρίς να ξεφύγεις ζώντας ενεργά και προσωπικά με την άγρια φύση. Σημαίνει να μπορείς να μάθεις και να μπορείς να διατηρήσεις αυτό που ξέρεις. Σημαίνει να υποστηρίζεις τον εαυτό σου και να ζεις.
Είναι μια από τις πιο όμορφες προτάσεις του βιβλίου Γυναίκες που τρέχουν με τους λύκους . Ας πάρουμε ένα παράδειγμα: στις μέρες μας οι γυναίκες συνεχίζουν να ορίζονται ως το αδύναμο φύλο. Η αδυναμία και η ευθραυστότητα είναι τα επίθετα που συνοδεύουν πάντα τη γυναικεία φιγούρα. Ο ακόμη τρομερά ανώριμος πολιτισμός μας δεν κατανοεί την αυθεντική έννοια της δύναμης.
Δυνατός δεν είναι αυτός που μπορεί να σηκώσει το μεγαλύτερο βάρος, αυτός που κουβαλάει τα πιο βαριά κιλά πίσω ή ποιος διαρκεί περισσότερο σε έναν αγώνα. Δυνατός είναι ποιος αντιμετώπισε αυτούς που δεν τρέχουν μακριά, αυτούς που δείχνουν την ταυτότητά τους χωρίς φόβο, αυτούς που δεν τα παρατάνε, αυτούς που ζουν με χαρά και θάρρος .
3. Η απομάκρυνση μας επιτρέπει να βρούμε τον εαυτό μας
Ακόμα κι αν η εξορία δεν είναι κάτι που θέλετε για διασκέδαση, περιέχει μια απροσδόκητη εγγύηση: υπάρχουν πολλά δώρα εξορίας. Βγάζει αδυναμία με δυνατά χτυπήματα, εξαφανίζει τα παράπονα, επιτρέπει την οξεία εσωτερική αντίληψη, αυξάνει τη διαίσθηση, δίνει τη δύναμη της διεισδυτικής παρατήρησης...
Η εξορία νοείται επίσης ως η πράξη του να αφήνεις πίσω ό,τι είναι γνωστό ότι αντιμετωπίζει τη μοναξιά, την αβεβαιότητα και ακόμη και το άγνωστο, μας δίνει επίσης νέες ικανότητες
4. Τα αποτελέσματα του να μην αγαπάς τον εαυτό σου
Η κρυφή μας πείνα να μας αγαπήσουν δεν είναι όμορφη. Η αχρηστία ή η κακή χρήση της αγάπης δεν είναι όμορφη. Η έλλειψη πίστης και αφοσίωσής μας είναι αγαστή, η κατάσταση του αποχωρισμού μας από την ψυχή είναι άσχημη, υπάρχουν ψυχολογικά κονδυλώματα, ανεπάρκειες και παιδικές φαντασιώσεις.
Σε πολλές από τις προτάσεις του βιβλίου Γυναίκες που τρέχουν με τους λύκους επιχειρείται να συγκριθεί η γυναικεία συμπεριφορά με αυτή των λύκων. Από αυτό προκύπτει ένα ξεκάθαρο γεγονός: η σημερινή γυναίκα έχει χωρίσει από την άγρια εκδοχή της αυτή η ενστικτώδης ουσία στην οποία ο λύκος γνωρίζει καλά ποιος είναι, αναγνωρίζει τον εαυτό του και γνωρίζει ότι είναι δυνατός, ελεύθερος και θαρραλέος.
Το να μην αγαπάμε τον εαυτό μας έχει τα ίδια καταστροφικά αποτελέσματα. Ζώντας σε αυτόν τον εξωτερικό κόσμο στον οποίο η προσπάθεια προσαρμογής σε ένα μοντέλο γυναίκας που είναι πάντα τεχνητή, ομοιογενής και υποταγμένη στους άλλους μας φέρνει πιο κοντά δυστυχία . Πρέπει λοιπόν να παρατηρήσουμε τη φύση όπως έκαναν οι πρόγονοί μας για να ανακαλύψουμε την αξία μας, τη σημασία μας και την ενέργεια που μας τρέφει και μας κάνει δυνατούς.
5. Αυθεντική αγάπη
Η αγάπη στην πληρέστερη μορφή της είναι μια σειρά από θανάτους και αναγεννήσεις. Αφήνουμε μια φάση αγάπης και μπαίνουμε σε μια άλλη φάση. Το πάθος πεθαίνει και επιστρέφει.
Η αγάπη είναι η μόνη δύναμη που δεν ξεθωριάζει ούτε σβήνει για πάντα. σχέσεις ζευγαριών όπου το πάθος δίνει τη θέση του στην οικειότητα και την πιο ώριμη δέσμευση όπου μερικές φορές μετά από έναν χωρισμό προκύπτει μια ανανεωμένη και πιο έντονη αγάπη.
6. Χτυπήστε πάτο
Το καλύτερο έδαφος στο οποίο να σπείρεις και να καλλιεργήσεις κάτι καινούργιο βρίσκεται πάλι στον πάτο. Υπό αυτή την έννοια, το να χτυπήσεις πάτο, ακόμα κι αν είναι εξαιρετικά επώδυνο, είναι επίσης το έδαφος αναπαραγωγής.
Οι άνθρωποι φοβούνται να πιάσουν πάτο. Θα μπορούσε να υπάρξει κάτι χειρότερο; Σημαίνει να φτάσουμε στο όριο των δυνάμεών μας και να χάσουμε τα πάντα, ακόμα και την ελπίδα. Ωστόσο, τι άλλο μπορούμε να χάσουμε αν έχουμε ήδη χάσει τα πάντα; Εκείνη τη στιγμή προκύπτει κάτι νέο μαγικό. Ρίχνουμε το δέρμα των τεχνητών μας και τα νεκρά βάρη μας για να ανεβούμε για να δυναμώσουμε πολύ.
Αυτή είναι αναμφίβολα μια από τις πιο όμορφες προτάσεις του βιβλίου Γυναίκες που τρέχουν με τους λύκους .
7. Αυθεντική ανάπτυξη
Αν ζούμε όπως αναπνέουμε, παίρνοντας και φεύγοντας, δεν μπορούμε να πάμε στραβά.
Αυτή η φράση συμβολίζει τον κύκλο της ζωής: μάθηση, εγκατάλειψη, αποδοχή, πρόοδο…
Για να ολοκληρώσω αυτές τις προτάσεις από το βιβλίο Γυναίκες που τρέχουν με τους λύκους αποτελούν μια πολύ μικρή επίδειξη της πυκνής κληρονομιάς της γνώσης και των προβληματισμών ιστορίες και προγονική γνώση που είναι πάντα ευχάριστη η επανεξέταση, η οποία πάντα μας διδάσκει κάτι νέο και έγκυρο με το οποίο να μεγαλώνουμε και να ξαναβρίσκουμε τον άγριο εαυτό μας.
