Η περίπτωση των αδερφών Πάπιν είχε αξιοσημείωτο αντίκτυπο στην κοινωνία της εποχής. Οι δύο γυναίκες ήταν οικιακές υπηρεσίες που σκότωσαν μερικούς από τους ανθρώπους για τους οποίους εργάζονταν. Στην αρχή το σκάνδαλο ήταν τεράστιο. η απόλυτη κάλυψη των ΜΜΕ με τον Τύπο να εκφράζεται πού και πού με φράσεις αγανάκτησης και με επίθετα που δήλωναν φρίκη και περιφρόνηση προς τις δύο γυναίκες.
Από την αρχή πολλοί εγκληματολόγοι, ψυχαναλυτές, ψυχολόγοι και ψυχίατροι έστρεψαν την προσοχή τους στην περίπτωση των αδερφών Papin. Το περιστατικό τράβηξε την προσοχή λόγω των δραματικών λεπτομερειών που το χαρακτήριζαν. Τελικά οι δύο γυναίκες κρίθηκαν ένοχες και καταδικάστηκαν. Ο Τύπος τους ξέχασε, αλλά οι μελέτες για εγκληματική συμπεριφορά
Ήταν Ζακ Λακάν Σαρτρ και Σιμόν ντε Μποβουάρ για να διατυπώσουν διαφορετικούς προβληματισμούς για αυτή την περίπτωση ψύχωσης όπως και αρκετοί ποινικολόγοι και νομικοί. Το σερβίρισμα . Θεωρείται ένα από τα σπουδαία δραματικά έργα του 20ού αιώνα. Ανακαλύψτε μαζί μας την ιστορία των αδερφών Papin.
Όλα είχαν καθαριστεί.
-Πρώτος μάρτυρας των αδελφών Πάπιν-
Η ιστορία των αδερφών Πάπιν
Ανεξάρτητα από τις σκανδαλώδεις λεπτομέρειες της υπόθεσης, η ιστορία των αδερφών Πάπιν είναι πάνω από όλα μια ιστορία βασάνων. Ήταν τρεις από αυτούς: η Emilia Christine και η Léa. Γνωρίζουμε λίγα για τη μεγαλύτερη Αιμιλία: μόνο ότι την εγκατέλειψαν σε ένα ορφανοτροφείο.
Η Christine και η Léa ήταν οι δράστες των εγκλημάτων. Ο πατέρας Gustave Papin ήταν ένας αλκοολικός και ένα επιθετικό άτομο. Η μητέρα Clèmence Derèe είναι μια γυναίκα χωρίς μητρικό ένστικτο.
Η Clèmence εμπιστεύτηκε την Christine σε μια κουνιάδα για να τη μεγαλώσει. Επτά χρόνια αργότερα την πήρε για να την κλείσει στο ίδιο ορφανοτροφείο όπου ήταν η μεγαλύτερη αδερφή της Εμίλια. Αργότερα γέννησε τη Lèa με την οποία επανήλθε το ίδιο μοτίβο.
Όταν η Κριστίν έγινε 15 ετών, η μητέρα της την πήρε μακριά από το ινστιτούτο για να τη βάλει να δουλέψει ως υπηρέτρια στα σπίτια των αστών. Το ίδιο έκανε όταν η Lèa έγινε 13 ετών.
Οι δύο αδερφές Christine και Lèa προσλήφθηκαν από τους Lancelins, μια πλούσια οικογένεια που αποτελείται από πατέρα, μητέρα και μόνο μια κόρη. Τα δύο κορίτσια συμπεριφέρθηκαν υποδειγματικά όλα αυτά τα χρόνια. Ήταν προσεκτικοί υποτακτικοί και σκληρά εργαζόμενοι. Σε τέτοιο βαθμό που έλαβαν το παρατσούκλι The Pearls of the Lancelins από τους γείτονές τους.
Το έγκλημα
Οι αδερφές Papin δεν βγήκαν ποτέ έξω για να διασκεδάσουν και ουσιαστικά δεν είχαν κοινωνική ζωή. Η Christine προστάτευε τη Lèa και η τελευταία την ακολουθούσε πάντα. Κάποια στιγμή άρχισαν να αποκαλούν την κυρία Λάνσελιν μαμά.
Η Léa ήταν ακόμη ανήλικη και οι δυο τους πήγαν στο Δήμο να ρωτήσουν πλήρης χειραφέτηση από την αληθινή του μητέρα Clèmence. Ωστόσο, προς μεγάλη τους έκπληξη, όταν έφτασαν εκεί δεν μπορούσαν να θυμηθούν το όνομά του.
Στις 2 Φεβρουαρίου 1933, οι αδερφές Papin σκότωσαν την κυρία Lancelin και την κόρη της. Έβγαλαν και τα δύο τους μάτια όσο ήταν ακόμα ζωντανοί. Μετά τους σκότωσαν χτυπώντας τους με ό,τι έβρισκαν: σφυριά, γλάστρες κλπ. Στη συνέχεια ξεφορτώθηκαν τα πτώματα, καθάρισαν όλα τα εργαλεία και πλύθηκαν επίσης καλά. Μόλις έγινε αυτό έφυγαν από το σπίτι, ξάπλωσαν και αγκάλιασαν ο ένας τον άλλον. Έτσι τους βρήκε η αστυνομία.
Είπαν ότι είχαν προκαλέσει βραχυκύκλωμα με σίδερο σε κακή κατάσταση. Σύμφωνα με την ιστορία τους, η κυρία Λάνσελιν είχε εξαγριωθεί ρίχνοντας τον εαυτό της στην Κριστίν και αυτό είχε προκαλέσει το έγκλημα. Σύμφωνα με τον Λακάν, ενώ σκότωσαν την κυρία Λανσελίν, στην πραγματικότητα πίστευαν ότι σκότωναν τη μητέρα τους που τους αντιμετώπιζε πάντα σαν αντικείμενα.
Οι αδερφές Πάπιν: επίλογος
Κατά τη διάρκεια της δίκης που ακολούθησε, οι αδερφές Papin ανέφεραν κακομεταχείριση και ξυλοδαρμούς από την κυρία Lancelin. Η Κριστίν καταδικάστηκε σε θάνατο, η οποία αργότερα θα μετατραπεί σε νοσηλεία σε ψυχιατρείο.
Η Lèa καταδικάστηκε σε 10 χρόνια φυλάκιση. Η μητέρα Clèmence ήρθε να τους επισκεφτεί στη φυλακή αλλά δεν την αναγνώρισαν και την προσφώνησαν ως κυρία.
Η στιγμή του χωρισμού ήταν δραματικό. Κόλλησαν και οι δύο στη μητέρα τους και χρειαζόταν δύναμη για να χωριστούν. Η Κριστίν αρνήθηκε να φάει και πέθανε από ασιτία λίγο αργότερα. Η Lèa αποφυλακίστηκε το 1943 και πήγε να ζήσει με τη μητέρα της. Πέθανε σε ηλικία 70 ετών.
Πολλοί πιστεύουν ότι ο κοινωνικός, ηθικός και ψυχολογικός αποκλεισμός στον οποίο είχαν υποβληθεί οι αδερφές Papin είχε επανεμφανιστεί στη συνέχεια με τη μορφή αυτού του αποτρόπαιου εγκλήματος που σύμφωνα με τον Λακάν δεν ήταν τίποτα άλλο από ένα επεισόδιο παρανοϊκή ψύχωση .
Αργότερα ανακαλύφθηκε ότι στη Γαλλία την εποχή που συνέβησαν τα γεγονότα, οι οικιακές βοηθοί αντιπροσώπευαν την κατηγορία με το υψηλότερο ποσοστό νοσηλείας σε ψυχιατρικά ιδρύματα. Μόλις νοσηλεύτηκαν, οι αριθμοί συνέχισαν να είναι ανησυχητικοί: το 80% αυτών των γυναικών αυτοκτόνησαν.
