Δεν πιστεύω στην ψυχολογία. Αυτή είναι μια από τις φράσεις που ακούμε περισσότερο από ανθρώπους που επικρίνουν αυτήν την πειθαρχία. Λες και η ψυχολογία ήταν θέμα πίστης και όχι επιστήμης . Ωστόσο, είναι περίεργο να γνωρίζουμε ότι αυτή είναι μια φράση που λένε και πολλοί που δεν έχουν πάει ποτέ σε ψυχολόγο.
Σε τι στηρίζονται λοιπόν για να πουν κάτι τέτοιο αν δεν γνωρίζουν κανέναν ψυχολόγο; Προφανώς για τους ψευδείς μύθους γύρω από την ίδια την ψυχολογία. Ωστόσο, δεν είναι αλήθεια όλα όσα λέγονται, αφού πρέπει να διευκρινιστεί ότι εμείς οι ψυχολόγοι δεν είμαστε ομιλητές που προσπαθούμε να μαγέψουμε τους ασθενείς μας με όμορφες φράσεις και όμορφες λέξεις, αλλά μάλλον έχουμε μια μεγάλη ποσότητα γνώσης πίσω μας.
Η ψυχολογία είναι εκείνος ο κλάδος της επιστήμης που ασχολείται με την ανθρώπινη συμπεριφορά και τη σχέση της με τις νοητικές, συναισθηματικές και μαθησιακές διαδικασίες . Ναι, είναι πράγματι κλάδος της επιστήμης γιατί χρησιμοποιεί την επιστημονική μέθοδο για την πρόοδό του και για να διαπιστώσει τα αποτελέσματα που προκύπτουν.
Η ψυχολογία είναι επίσης ιατρική πειθαρχία, αλλά αυτό είναι μόνο ένα από τα πρόσωπά της. Ένα σημαντικό μέρος της ψυχολογίας είναι αφιερωμένο σε άλλους τομείς όπως κοινωνικοί, εταιρείες, διαφήμιση, εκπαίδευση κ.λπ. Ωστόσο, αυτοί οι τομείς δεν επικρίνονται ιδιαίτερα Είναι η ιατρική ψυχολογία που καλύπτεται από μια σειρά από ψεύτικους μύθους . Μύθοι σαν αυτούς που θα δούμε παρακάτω.
1. Η ψυχολογία είναι μια ελαφριά πειθαρχία για την ψυχική υγεία
Αυτός είναι ένας ψευδής μύθος που προκύπτει από άγνοια των λειτουργιών της ψυχολογίας για την ψυχική υγεία. Από την άλλη, είναι ψευδής δήλωση όχι επειδή το λέω εγώ αλλά επειδή το ίδιο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συνιστά ψυχολογικές θεραπείες για κάθε είδους ψυχική παθολογία συμπεριλαμβανομένων των πιο σοβαρών όπως η σχιζοφρένεια.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η καλύτερη θεραπεία για παθολογίες όπως η σχιζοφρένεια, η διπολική διαταραχή ή η σοβαρή κατάθλιψη είναι ένας συνδυασμός φαρμακολογικής θεραπείας και ψυχολογικής θεραπείας και υπάρχουν πολλά διεθνή πρωτόκολλα που συμφωνούν και υποστηρίζουν αυτήν την πρακτική.
Στο
Ωστόσο, εάν η ψυχική ασθένεια προκαλείται από κάτι που δεν λειτουργεί καλά ο άνθρωπος δεν αποτελείται μόνο από βιολογία και το ίδιο ισχύει και για τις ψυχικές διαταραχές . Είναι δυνατόν να κατανοήσουμε αυτή την έννοια πιο ξεκάθαρα αν μιλάμε για συγκεκριμένες παθολογίες όπως η κατάθλιψη.
Σε περιπτώσεις σοβαρής κατάθλιψης έχει αποδειχθεί ότι ο ασθενής έχει χαμηλά επίπεδα ενός νευροδιαβιβαστή που ονομάζουμε σεροτονίνη μεταξύ άλλων δεικτών. Σε αυτές τις περιπτώσεις, φάρμακα γνωστά ως ISRS (εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης) βοηθούν στην αύξηση αυτών των επιπέδων και ως εκ τούτου βελτιώνουν τα συμπτώματα της κατάθλιψης. Παρόλα αυτά, παρόμοια αποτελέσματα έχουν επιτευχθεί χάρη σε γνωσιακές-συμπεριφορικές ψυχοθεραπείες.
2. Όταν πας στον ψυχολόγο χρειάζεται να ξαπλώσεις σε έναν καναπέ
Αυτός είναι ο αγαπημένος μου μύθος. Ο καναπές εξισώνει την ψυχολογία με τη φροϋδική ψυχανάλυση. Στην πραγματικότητα, όμως, ούτε η σύγχρονη ψυχανάλυση ακολουθεί κατά γράμμα αυτό που έλεγε Ο Φρόυντ γιατί και αυτή η πειθαρχία έχει εξελιχθεί με την πάροδο του χρόνου. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η φροϋδική θεωρία γεννήθηκε στις αρχές του 20ού αιώνα.
Για να έχετε μια πιο ξεκάθαρη ιδέα, στις αρχές του 20ού αιώνα, η ιατρική εξακολουθούσε να ασκεί την αιμοληψία εάν ο ασθενής έπασχε από γρίπη. Αυτή η πρακτική συνίστατο στην αποστράγγιση μεγάλων ποσοτήτων αίματος από το σώμα, επειδή θεωρήθηκε ότι με αυτόν τον τρόπο ήταν δυνατό να εξαλειφθούν οι ιοί. Αυτό είχε τη δική του λογική ακόμα κι αν δεν ήταν επιστημονικά αποδεδειγμένο αφού ήταν γνωστό ότι βλαβερές ουσίες ταξιδεύουν στο αίμα. Παρόλα αυτά, αυτό που δεν γνώριζαν είναι ότι οι ανοσοποιητικές άμυνες ταξιδεύουν κατά μήκος του ίδιου καναλιού.
Στην ψυχολογία το ίδιο συνέβη για παράδειγμα με την εισαγωγή της έννοιας του ασυνείδητου που είναι μια από τις πιο σημαντικές και ακριβείς χρήσεις της φροϋδικής θεωρίας ενώ αποδείχθηκε ότι οι άλλοι όροι ήταν περισσότερο προϊόν της κουλτούρας της εποχής παρά μια αληθινή έννοια.
Το ίδιο έγινε και με τον καναπέ. Στην πραγματικότητα, η χρήση τους δεν είναι απαραίτητη και τις περισσότερες φορές ο ρόλος του ασθενούς στη θεραπεία έχει αλλάξει : δεν θεωρείται πλέον παθητικό υποκείμενο που πηγαίνει στον ψυχολόγο μόνο για να του πει τα προβλήματά του.
3. Οι ψυχολόγοι μας λένε τι να κάνουμε
Αν έχεις πάει ποτέ στον ψυχολόγο και σου είπε τι ακριβώς να κάνεις τότε πήγαινες σε έναν ανίκανο ψυχολόγο. Εμείς οι ψυχολόγοι βοηθάμε στην επίλυση ερωτήσεων και στην εξεύρεση τρόπων προόδου διευρύνοντας την άποψη του άλλου δείχνοντάς της ακόμη και εναλλακτικές αλλά ποτέ δεν θα της πούμε τι να κάνει με τη ζωή της.
Τις απαντήσεις στα προβλήματά τους πρέπει να τις βρει ο ίδιος ο ασθενής: μας είμαστε οδηγοί κατά μήκος του δρόμος αλλά δεν αντικαθιστούμε τα βήματά του . Όταν πρόκειται για σοβαρή ψυχική ασθένεια τότε διδάσκουμε στον ασθενή κάποιες δεξιότητες χάρη στις οποίες μπορεί να κάνει την καθημερινότητά του καλύτερα και να μάθει να ζει με καλύτερη ποιότητα ζωής αλλά σίγουρα δεν το καταφέρνουμε.
4. Το να πας στον ψυχολόγο είναι σπατάλη χρημάτων, απλά θέλει λίγο χρόνο
Λοιπόν αν χρειάζεσαι λίγο χρόνο τότε δεν χρειάζεσαι ψυχολόγο . Όπως είναι φυσιολογικό ότι αν χρειάζεστε ψυχολόγο και περιμένετε χρόνο για να διορθώσετε τα πράγματα, το πρόβλημα θα γίνει χρόνιο και ο χρόνος σίγουρα δεν θα το σβήσει όπως η παλίρροια με τα βουνά από άμμο.
Ο χρόνος είναι ένα απλό μέσο στο οποίο ο ασθενής πρέπει να τοποθετηθεί για να ενσωματωθεί σε μια αφήγηση, να αποδεχτεί τα γεγονότα του παρελθόντος και να βρει μια ελπίδα που ίσως όταν μπει για πρώτη φορά στο γραφείο ψυχολόγου δεν έχει ακόμα.
5. Σταμάτα να με ψυχαναλύεις!
Ποιος ψυχολόγος δεν έχει ακούσει ποτέ αυτή τη φράση αφού εξηγήσει σε κάποιον τι κάνει; Ίσως είναι ένας από τους πιο διαδεδομένους ψεύτικους μύθους μαζί με αυτόν σύμφωνα με τον οποίο οι ψυχολόγοι μπορούν να διαβάζουν μυαλά.
Δεν ξέρω για εσάς, αλλά αν ήξερα πώς να διαβάζω τα μυαλά, σίγουρα δεν θα διάβαζα τα μυαλά σας. Ίσως διάβαζα
Πέρα από τα αστεία, εμείς οι ψυχολόγοι δεν διαβάζουμε μυαλά και δεν αναλύουμε ή ψυχαναλύουμε τους πάντες συνεχώς . Ακριβώς όπως ένας καρδιολόγος δεν είναι πάντα εκεί για να βεβαιωθεί ότι αυτό που κάνουν οι άνθρωποι είναι ωφέλιμο ή όχι για την υγεία της καρδιάς τους ή σαν έναν χασάπη που όταν είναι με τον σκύλο του δεν σκέφτεται πώς πρέπει να το κόψει σε φέτες.
Η ψυχοθεραπεία δεν είναι μόνη . Η ψυχοθεραπεία απαιτεί εκτεταμένη, συνεχή εκπαίδευση που διαρκεί όλη τη ζωή του ψυχολόγου. Η ψυχοθεραπεία και η ψυχολογία απαιτούν τη σωστή οπτική γωνία και είναι ψυχικά εξαντλητικές δραστηριότητες που σίγουρα δεν πρέπει να γίνονται 24 ώρες το 24ωρο και να τις παίρνουμε ελαφρά.
Εάν μετά την ανάγνωση αυτού του άρθρου εξακολουθείτε να πιστεύετε ότι δεν πιστεύετε στην ψυχολογία, μπορώ μόνο να σας συμβουλέψω να συνεχίσετε να ενημερώνεστε. Η ψυχολογία είναι μια από τις πιο περίπλοκες επιστήμες που υπάρχουν γιατί είναι αφιερωμένη στη μελέτη του πιο περίπλοκου όντος στον πλανήτη: του ανθρώπου.
Είναι μια νεανική επιστήμη και όπως κάθε νέος είναι σε ορισμένες περιπτώσεις ασύνετη, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να αγνοήσουμε τη χρησιμότητά της, ειδικά επειδή είναι η κύρια στρατηγική στην οποία μπορούμε να βασιστούμε για τη διάγνωση και την αξιολόγηση ψυχικών διαταραχών.
