Ορμόνες και αγάπη: η βιολογία του να ερωτεύεσαι

Μας αρέσει να σκεφτόμαστε την αγάπη ως κάτι το αιθέριο πάνω στο οποίο δρουν δυνάμεις που ξεφεύγουν από την κατανόησή μας. Είναι όμορφο (και μαγικό) να το σκεφτόμαστε με αυτούς τους όρους, αλλά δεν μπορούμε να ξεχνάμε ότι το να ερωτεύεσαι, η επιθυμία, το πάθος και η ταλαιπωρία είναι επίσης ένα κοκτέιλ νευρώνες ορμόνες και αγάπη .

Το να μιλάς για την αγάπη με βιολογικούς όρους μπορεί να προκαλέσει μια ορισμένη απογοήτευση: για κάποιους αυτή η γύμνια χαλάει το συναίσθημα. Ωστόσο, μας επιτρέπει επίσης να καταλάβουμε καλύτερα τι συμβαίνει όταν ερωτευόμαστε. Είναι ένας δρόμος για να βιώσετε αυτές τις διαδικασίες πληρέστερα επίγνωση .

Νευρώνες, ορμόνες και αγάπη πάνε πάντα χέρι-χέρι. Οι επιδράσεις γεννιούνται, αναπτύσσονται και πεθαίνουν στα κύτταρα του σώματος. Και πιο συγκεκριμένα στους νευρώνες. Οι ορμόνες και η αγάπη είναι η έκφραση του ίδιου πράγματος αλλά σε δύο διαφορετικά επίπεδα. Ο πρώτος στο φυσιολογικό, ο δεύτερος στον ψυχικό. Και οι δύο διαδικασίες βρίσκονται στον εγκέφαλο. Ας δούμε πιο αναλυτικά τη νευροψυχολογία της αγάπης.

Η συνάντηση δύο προσωπικοτήτων είναι σαν την επαφή δύο χημικών ουσιών: αν υπάρξει κάποια αντίδραση, και οι δύο μεταμορφώνονται. -Καρλ Γκούσταβ

Ορμόνες προσκόλλησης και αγάπη

ΜΕΓΑΛΟ' προσάρτημα

Η προσκόλληση δεν υπάρχει μόνο κατά τα πρώτα χρόνια αλλά και σε ρομαντική αγάπη και φιλία . Οι ορμόνες και η αγάπη ενώνονται ξανά, με αποτέλεσμα αυτό το συναίσθημα να μην μπορείς να ζήσεις χωρίς τον άλλον όπως όταν ήσουν νεότερος.

Οι ορμόνες που εμπλέκονται στην προσκόλληση είναι η ωκυτοκίνη και η βαζοπρεσίνη. Οκυτοκίνη Ενισχύει το δεσμό με τους θετικούς συνειρμούς που εμπνέει ή ενισχύει.

Από την άλλη βαζοπρεσίνη . Δημιουργεί ένα αίσθημα προσκόλλησης με τον άλλον και για αυτό το λόγο λέγεται ότι όσο πιο σεξουαλικά ενεργό είναι ένα ζευγάρι, τόσο πιο δυνατός θα είναι ο δεσμός. Οι ορμόνες και η αγάπη αποτελούν τη βάση μιας μόνιμης σχέσης.

Η επιλογή του συντρόφου

Οι λόγοι που επηρεάζουν την επιλογή του εταίρος είναι αμφιλεγόμενες .

Για όσους πιστεύουν ότι η επιλογή του συντρόφου καθορίζεται από τον συνδυασμό ορμονών και αγάπης, το καθοριστικό στοιχείο σε αυτή την επιλογή είναι τα γονίδια. Ο καθένας θα επιλέξει αυτόν που έχει τα καλύτερα γονίδια. Αυτή η επιλογή θα ήταν ενστικτώδης γιατί προφανώς δεν έχουμε διαθέσιμο γενετικό χάρτη όταν αποφασίζουμε με ποιον θα θέλαμε να είμαστε.

Το αν σας ελκύει ή όχι γίνεται αντιληπτό σε μια χρονική περίοδο που κυμαίνεται από 3 έως 4 λεπτά. Ούτε η ρητορεία του σαγηνευτή ούτε τα επώνυμα ρούχα ούτε το αυτοκίνητο επηρεάζουν αυτό. Ο φερομόνες είναι ο καθοριστικός παράγοντας. Συνειδητά είναι ανεπαίσθητα και όμως οι αρχέγονοι μηχανισμοί αντίληψής μας είναι ευαίσθητοι σε αυτά. Μας μιλάνε για το σεξ και τη γονιμότητα και επηρεάζουν την έλξη και την αγάπη.

Άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία

Όσον αφορά τη ρομαντική έλξη, μπαίνουν στο παιχνίδι διάφορα στοιχεία που έχουν ανακαλυφθεί μέσα από συγκεκριμένες μελέτες. Έχει αποδειχθεί, για παράδειγμα, ότι οι άνθρωποι τείνουν να επιλέγουν ως σύντροφο κάποιον που έχει α πνευμονικός όγκος παρόμοιος με τον δικό του . Το ίδιο συμβαίνει με το μέγεθος των αυτιών, ιδιαίτερα των λοβών, και με την περιφέρεια του λαιμού και του καρπού.

Η νευροεπιστήμη μας αποκαλύπτει επίσης ότι κατά τη φάση του ερωτευμένου, οι ορμόνες και η αγάπη υφίστανται μια πολύ υψηλή κατάσταση ανάτασης. Στην ουσία υπάρχει μεγαλύτερη παραγωγή του μονοαμίνες στον εγκέφαλο. Ειδικότερα η νορεπινεφρίνη και η ντοπαμίνη σεροτονίνη . Κάθε ένα από αυτά προκαλεί διαφορετικές αντιδράσεις και προκαλεί ορισμένες συμπεριφορές. Ας τα δούμε στη συνέχεια.

Η νορεπινεφρίνη σας κάνει να νιώθετε πεταλούδες στο στομάχι σας. Είναι ένα δυνατό συναίσθημα στο οποίο αναμειγνύεται η χαρά και η νευρικότητα. Μια αίσθηση παρόμοια με όταν πηδάμε με αλεξίπτωτο.

Η ντοπαμίνη δημιουργεί ένα αίσθημα ευεξίας και δύναμης. Είναι η ορμόνη που είναι υπεύθυνη για την έναρξη της ανάπτυξης της προσκόλλησης. Και από αυτό εξαρτάται επίσης ότι η αγάπη οδηγεί σε εξάρτηση.

Η σεροτονίνη μας κάνει να νιώθουμε ενθουσιώδεις και χαρούμενοι. Λίγο τρελό από χαρά. Δημιουργεί πολύ ευχάριστες αισθήσεις.

Οι ορμόνες και η αγάπη πάνε πάντα χέρι-χέρι. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλα μπορούν να εξηγηθούν με φυσιολογικούς όρους. Ακόμη και το συναισθήματα και τα φανταστικά τροποποιούν τη φυσιολογία . Από την άλλη, είμαστε αυτό: βιολογική υλικότητα και ψυχοκοινωνική αφαίρεση.