Φόβος για γάτες ή αιλουροφοβία: αιτίες και θεραπεία

Μυστηριώδης, ευφυής, προσεκτικός, ευκίνητος και πάντα περιτριγυρισμένος από μια κομψή και αινιγματική αύρα. Οι αιλουροειδείς είναι οι πρωταγωνιστές θρύλων ακόμα και κλασικών ιστοριών τρόμου Η μαύρη γάτα Ντι Έντγκαρ Άλαν Πόε. Ο φόβος για τις γάτες είναι παρακινημένος και πραγματικός για μερικούς από εμάς. είναι μια φοβία που μπορεί να είναι περιοριστική σε έναν κόσμο που αγαπά αυτά τα πλάσματα.

Το να μιλάς για φοβία σημαίνει να μπαίνεις σε έναν καθημερινό αλλά ταυτόχρονα μοναδικό κόσμο. Είναι μια από τις πιο κοινές ψυχιατρικές διαταραχές: ο καθένας μας, λίγο πολύ, πρέπει να αντιμετωπίσει τον δικό του παράλογο φόβο, που μπορεί να κάνει τη ζωή μας πιο περίπλοκη. Μια τυπική πτυχή αυτής της κατάστασης είναι η γνωστή δυσκολία στον εντοπισμό της προέλευσης αυτού του φόβου.

Το 1914 το περιοδικό American Journal of Psychology δημοσίευσε την περίφημη γενετική μελέτη του φόβου από τον Αμερικανό ψυχολόγο G. Stanley Hall. Είχε εντοπίσει 136 φοβίες, μια λίστα που τώρα έχει γίνει πολύ μεγαλύτερη.

Σημείο αναφοράς για τη μελέτη της αιλουροφοβίας ή του φόβου για τις γάτες ήταν ο Αμερικανός νευρολόγος Silas Weir Mitchell που το 1902 άρχισε να συλλέγει όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αυτή τη φοβία που μας επιτρέπει να την κατανοήσουμε καλύτερα.

Φόβος για γάτες: από τι αποτελείται και ποια είναι η αιτία;

Το 1791 στην πόλη του Πλύμουθ ένας δικαστής βρήκε μια γάτα ένοχη για το θάνατο ενός βρέφους. Το ζώο με εντολή μιας μάγισσας –σύμφωνα με την πρόταση– είχε απορροφήσει την ανάσα του παιδιού. Αυτές ήταν φυσικά εποχές σκοταδισμού και φανατισμού, όπου η ιδέα του αιλουροειδούς συνδέθηκε με το κακό.

Σύμφωνα με κάποιες θεωρίες Οι παράλογοι φόβοι τροφοδοτούνται συχνά από αταβιστικούς φόβους που συνοδεύουν τον άνθρωπο από τα αρχαία χρόνια . Ίσως ο φόβος για τις γάτες να έχει αυτή την προέλευση ίσως. Επιστρέφοντας στην επιστήμη, ο νευρολόγος Silas Weir Mitchell είχε εντοπίσει ακριβή χαρακτηριστικά σε αυτή τη φοβία.

Για αρχή, η φοβία της γάτας δεν σας οδηγεί να αντιδράτε με τον ίδιο τρόπο απέναντι σε άλλα αιλουροειδή. Με άλλα λόγια η αποστροφή δεν επεκτείνεται σε λύγκες, τίγρεις, λιοντάρια κ.λπ. Όσοι πάσχουν από αιλουροφοβία μπορεί να επισκεφτούν έναν ζωολογικό κήπο και ακόμη και να αισθανθούν έλξη για αυτά τα ζώα. Ωστόσο, δεν μπορεί να μπει στο ίδιο δωμάτιο με γάτα.

Σε ορισμένες περιπτώσεις η απλή ιδέα μπορεί να προκαλέσει α κρίση πανικού ακόμα κι αν το ζώο έχει κλειδωθεί σε άλλο δωμάτιο για να μην τρομάξει το φοβικό άτομο.

Πώς εκδηλώνεται αυτή η φοβία;

Οι φοβίες μπορεί να εκδηλωθούν με διαφορετικούς τρόπους και με μεταβλητή ένταση. Γενικά, ωστόσο, μπορούν να εντοπιστούν ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά.

Συναισθηματικές αντιδράσεις

• Αποστροφή ή αηδία για τις γάτες.
• Ο φόβος μπορεί να σας εμποδίσει να επισκεφτείτε την οικογένεια και τους φίλους που έχουν γάτες.
• Ο φόβος είναι έντονος και πολλές φορές παραλύει το άτομο.
• Είναι σύνηθες φαινόμενο το φοβικό άτομο να βιώνει θυμός βλέποντας ότι οι άλλοι δεν καταλαβαίνουν τον φόβο ή την αγωνία του.

Γνωστικές αντιδράσεις (σκέψεις)

• Αδυναμία να σκεφτεί οτιδήποτε άλλο με την παρουσία μιας γάτας. Προσοχή δίνεται αποκλειστικά στο ζώο.

• Οι σκέψεις μπορεί να γίνουν παρανοϊκές καθώς φαντάζεστε τις πολλές καταστάσεις που μπορεί να συναντήσει μια γάτα. Το περπάτημα στο πεζοδρόμιο ή η είσοδος στο σπίτι ενός ξένου μπορεί να γίνει μια εμπειρία γεμάτη άγχος.

• Σε ορισμένες περιπτώσεις αρκεί να ακούσετε ένα νιαούρισμα από το δρόμο για να φοβηθείτε ότι θα έρθετε σε επαφή με το ζώο.

Φυσιολογικά συμπτώματα

• Ταχυκαρδία ζάλη εφίδρωση.
• Πόνος στο στήθος, αίσθημα ασφυξίας.
• Στομαχόπονος.
• Οι κρίσεις πανικού είναι μια πιθανή αντίδραση.

Ποιες είναι οι αιτίες του φόβου για τις γάτες;

Η προέλευση των φοβιών μπορεί να είναι μη συγκεκριμένη, που σημαίνει ότι δεν είναι πάντα εύκολο να εντοπιστεί τι τις παρακινεί ή τις τροφοδοτεί. Στην περίπτωση της αιλουροφοβίας, ωστόσο, μπορούμε να εντοπίσουμε ορισμένους παράγοντες ενεργοποίησης:

Αρνητικές εμπειρίες με γάτες. Το να γρατσουνιστεί ή να δαγκωθεί από μια γάτα ως παιδί μπορεί να προκαλέσει α τραυματική μνήμη .

• Σε ορισμένες περιπτώσεις η αποστροφή προς τα ζώα μεταδίδεται από γονέα σε παιδί . Αρκεί ο πατέρας ή η μητέρα να δείχνουν αποστροφή προς τις γάτες για να ενσταλάξουν την ίδια φοβία στο παιδί.

• Στις περισσότερες περιπτώσεις ο φόβος προκύπτει χωρίς συγκεκριμένο έναυσμα.

Πώς θεραπεύεται ο φόβος για τις γάτες;

Οποιαδήποτε φοβία είναι αποτέλεσμα άγχους. Σε αυτή την κατάσταση, αναμειγνύονται παράλογοι φόβοι, παραμορφωμένες σκέψεις, ανεξέλεγκτα συναισθήματα και συμπεριφορές που είναι πέρα ​​από τον έλεγχό μας. Αν η αιλουροφοβία περιορίσει την καθημερινότητα είναι καλύτερο να ζητήσετε βοήθεια από ειδικό .

Θεραπεία έκθεσης . Το άτομο προσεγγίζεται με το ερέθισμα που παράγει άγχος (τη γάτα) και γίνεται δράση στις γνωστικές και συναισθηματικές του αντιδράσεις.

Γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπείαείναι το καταλληλότερο για τη ρύθμιση της σωστής διαχείρισης των φοβιών. Χάρη σε αυτό μπορούμε να εντοπίσουμε δυσπροσαρμοστικές σκέψεις, να ρυθμίσουμε τα συναισθήματα και να ενσωματώσουμε πιο κατάλληλες συμπεριφορές.

• Ακόμη και το τεχνικές χαλάρωσης και αναπνοής είναι πολύ χρήσιμα.

Εν ολίγοις, αν και αυτή η κατάσταση δεν είναι τόσο εκτεταμένη όσο ο φόβος των σκύλων, μπορεί να είναι περιοριστική. Η γάτα είναι ένας κοινός ένοικος των σπιτιών και των δρόμων μας: η αντιμετώπιση του φόβου επιτρέπει μια καλύτερη ζωή.