Μάτι που δεν βλέπει καρδιά που πονάει. Είναι αλήθεια ότι δεν υπάρχει άνθρωπος πιο τυφλός από κάποιον που δεν θέλει να δει αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο πόνος, η θλίψη ή η αγωνία μπορούν να εξαφανιστούν μαγικά απλά κλείνοντας τα μάτια σας . Δεν αρκεί να χτυπάς τα δάχτυλά σου για να αλλάξεις τα πράγματα, πρέπει να αποδεχτείς τον πόνο και να μάθεις να τον αντιμετωπίζεις.
Αυτό μπορεί να είναι τρομακτικό αλλά ποτέ δεν θα είναι τόσο κακό όσο νομίζουμε. Ένα από τα μεγαλύτερα τέρατα είναι η καταστροφική σκέψη που συχνά τρέφουμε για να προστατευτούμε από απογοητεύσεις. Και ενάντια στα μεγάλα τέρατα δεν μπορεί να γίνει τίποτα εκτός από θάρρος.
Πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτό που φοβόμαστε περισσότερο; Βήμα-βήμα, ξεκινώντας με την αποδοχή της εσωτερικής μας μάχης, εκείνης που μας κάνει να αρνούμαστε κάθε πόνο, αυτή που μας λέει ότι τίποτα δεν είναι λάθος ακόμα κι αν δεν είναι. Μόλις παραδεχτούμε και αποδεχτούμε την αδιαθεσία θα ξυπνήσουμε τους μεγαλύτερους μας φόβους και επομένως θα είμαστε σε θέση να επιλέξουμε τα καλύτερα όπλα για να τα αντιμετωπίσουμε.
Ο κόσμος είναι ένα εχθρικό μέρος για όλους, αλλά μόνο όσοι τον αντιμετωπίζουν χωρίς φόβο ζουν τη ζωή τους στο έπακρο.
Θα νιώσετε το βάρος του κόσμου
Στην αρχή μπορεί να έχουμε την αίσθηση ότι πρέπει να σηκώσουμε το βάρος του κόσμου στους ώμους μας ή ότι όλα σταδιακά σβήνουν, αλλά θα καταλάβουμε ότι απλά πρέπει να δώσουμε ένα όνομα στον πανικό ή την κατάθλιψη που ζει μέσα μας . Αφού μάθουμε να αποκαλούμε τα πάντα με το όνομά τους, οι φόβοι εξαφανίζονται γιατί γνωρίζουμε τι συμβαίνει και μπορούμε να ζητήσουμε βοήθεια σε περίπτωση απειλής.
Το να δίνουμε όνομα σε αυτό που νιώθουμε δεν σημαίνει να μειώνουμε την πραγματικότητα στις λίγες απλές λεπτομέρειες που χωρούν σε μια ετικέτα. Δεν είναι καν μια έγκυρη δικαιολογία για να κρυβόμαστε όταν κάνουμε ένα λάθος ή ορίζουμε τον εαυτό μας. Ο όνομα είναι μόνο ένα μικρό κομμάτι μας που μας ολοκληρώνει αλλά δεν μας καθορίζει γιατί είμαστε πολύ περισσότεροι .
Το να δίνεις όνομα στα συναισθήματα δεν σημαίνει ότι ξεχνάς το πλαίσιο του προβλήματος, την υποστήριξη άλλων ή τους δικούς σου πόρους. Είναι ένας απλός τρόπος για να οριοθετήσετε ένα σύνολο συναισθημάτων, σκέψεων και συμπεριφορών που διαφορετικά θα ήταν περίπλοκο να κατανοήσουμε.
Η απλοποίηση, ωστόσο, δεν σημαίνει να ξεχνάμε ότι πίσω από ένα όνομα, έναν φόβο ή ένα τέρας, κρύβεται ένας άνθρωπος με τις δικές του ιδιαιτερότητες. . Ένα άτομο που υποφέρει και που είναι επίσης θαρραλέο, ένα άτομο που χρειάζεται πρώτα από όλα υποστήριξη και κατανόηση.
Μην χάνετε χρόνο αρνούμενοι την πραγματικότητα
Δεν πρέπει να χάνουμε χρόνο αρνούμενοι την πραγματικότητα. Ποιο είναι το χειρότερο πράγμα που μπορεί να μας συμβεί αν παραδεχτούμε και αποδεχθούμε αυτό που μας συμβαίνει και σταματήσουμε να αποφεύγουμε τις εμπειρίες της ζωής; Μια ευκαιρία ανοίγεται στον ορίζοντα: θα αρχίσουμε να ζούμε έντονα.
Έτσι οι σκέψεις μας δεν θα αποτελούνται μόνο από τέρατα αλλά από έναν κόσμο γεμάτο δυνατότητες, καλές ή κακές. Έτσι θα γνωριστούμε σε όλα τα επίπεδα και θα αποδεχόμαστε ο ένας τον άλλον χωρίς όρους. Η πιο σημαντική πτυχή, ωστόσο, είναι να καταλάβουμε ότι είμαστε πιο δυνατοί από όσο νομίζαμε.
Φυσικά θα φοβόμαστε αλλά θα έχουμε χίλια όπλα για να το πολεμήσουμε. Θα νιώσουμε πόνο αλλά θα νιώσουμε και την ένταση της στοργής και της ζεστασιάς των ανθρώπων γύρω μας. Και θα συνειδητοποιήσουμε ότι η δικτατορία στην οποία υποτάσσουμε όταν προσποιούμαστε ότι ζούμε μια ζωή χωρίς πόνος Είναι αυτό που μας πληγώνει περισσότερο μας πληγώνει γιατί αρνείται ένα μέρος της πραγματικότητάς μας.
Αυτός που δεν νιώθει πόνο δεν είναι ευτυχισμένος αλλά αυτός που αναγνωρίζει και αποδέχεται τα συναισθήματά του. Στο χέρι μας είναι να αποδεχτούμε αυτό που νιώθουμε και να το αντιμετωπίσουμε. Το αποτέλεσμα θα είναι πάντα μια πηγή ελπίδας για εμάς, μια ελπίδα να μοιραζόμαστε με όποιον θέλουμε.
