Αν αναθεωρήσουμε τη φιλμογραφία της Kathy Bates θα βρούμε τίτλους όπως Τιτανικός o Τηγανητές πράσινες ντομάτες στη στάση του τρένου . Ωστόσο, ανάμεσα σε όλες τις σπουδαίες παραγωγές στις οποίες έχει συμμετάσχει η Αμερικανίδα ηθοποιός, υπάρχει ένα όνομα που λάμπει με ιδιαίτερο τρόπο: Η δυστυχία δεν πρέπει να πεθάνει . Το να μιλάς για αυτήν την ταινία σημαίνει να μιλάς για την εξαιρετική ερμηνεία του Bates στον ρόλο Η Annie Wilkes η αξέχαστη κακιά που κέρδισε το Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου.
Τι έχει; Άννι Γουίλκς τόσο ιδιαίτερο; Οι κακοί μας ιντριγκάρουν συχνά, μας αναστατώνουν και μας γοητεύουν. Οι κακοί γενικά συνήθως προκαλούν το ενδιαφέρον του κοινού και ακόμη και την κριτική του. Ωστόσο, η γοητεία της Annie Wilkes είναι διαφορετική.
Πρόκειται για έναν χαρακτήρα που είναι τόσο αληθινός και αληθοφανής που σου προκαλεί ρίγη. Ποιος θα περίμενε ότι μια συνταξιούχος νοσοκόμα που ήταν υπεύθυνη του μαιευτηρίου κρύβει έναν άγριο χαρακτήρα;
Η τέλεια ερμηνεία της Kathy Bates
Η Annie Wilkes είναι ένας χαρακτήρας με πολύ περίπλοκη, επιθετική, εμμονική και διπολική προσωπικότητα. Ωστόσο, η εικόνα που προβάλλει στον κόσμο είναι πολύ διαφορετική από την πραγματικότητα. Η ταινία Η δυστυχία δεν πρέπει να πεθάνει Μιζέρια Του Στίβεν Κινγκ . Το μυθιστόρημα εμβαθύνει στο παρελθόν του χαρακτήρα και ρίχνει φως σε ορισμένα δεδομένα που παραλείφθηκαν στην κινηματογραφική εκδοχή.
Το έργο της Κάθι Μπέιτς, ωστόσο, είναι τόσο μεγαλειώδες που αποδεικνύεται ότι είναι η τέλεια ενσάρκωση αυτού του κακού. Κινεί το ενδιαφέρον του κοινού και μας κρατά σε διαρκή αγωνία σαν να βιώνουμε προσωπικά τα βασανιστήρια στα οποία υποβάλλεται ο καταξιωμένος συγγραφέας Πολ Σέλντον. Η ερμηνεία της Bates έγινε γνωστή από κοινό και κριτικούς και θεωρείται μια από τις καλύτερες γυναικείες ερμηνείες όλων των εποχών. Επιπλέον, η Bates ήταν η πρώτη γυναίκα που κέρδισε Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου σε θρίλερ.
Εάν δεν έχετε δει την ταινία ή δεν έχετε διαβάσει το μυθιστόρημα του King, σας συμβουλεύουμε να μην συνεχίσετε να διαβάζετε αυτό το άρθρο καθώς θα εμβαθύνουμε στον κόσμο της διαταραγμένης Annie.
Κατά τη διάρκεια μιας μεγάλης χιονόπτωσης ο καταξιωμένος συγγραφέας των μυθιστορημάτων του Μιζέρια Ο Paul Sheldon έχει ένα ατύχημα και σώζεται από την Annie Wilkes, η οποία αυτοανακηρύσσει τον εαυτό της νούμερο ένα θαυμαστή του. Σε ένα αφιλόξενο μέρος και με δύο μόνο χαρακτήρες μπαίνουμε σε μια αυθεντική ιστορία τρόμου. ασφυκτικό και φρικτό όπως είναι Η δυστυχία δεν πρέπει να πεθάνει .
Η ψευδαίσθηση του Paul Sheldon
Η Wilkes είναι μια γερή, αρκετά νηφάλια μεσήλικη γυναίκα. Η εμφάνισή της είναι από τις πιο απλές χωρίς μεγάλα κοσμήματα ή πολυτελή αξεσουάρ. Θα μπορούσαμε άνετα να την χαρακτηρίσουμε ως συντηρητική δεδομένης της εμφάνισής της. Δεν κάνει μακιγιάζ, τα μαλλιά της είναι απλά και το μόνο που ξεχωρίζει στην εμφάνισή της είναι ένας μικρός χρυσός σταυρός που κρέμεται στο λαιμό της. Αυτός ο πολύ κοινός και παραδοσιακός σταυρός είναι ένα στοιχείο που έχουμε δει σε αμέτρητες περιπτώσεις και που μπορεί να μας δώσει μια ιδέα για την προσωπικότητα του Wilkes.
Ωστόσο, αυτό το μικρό στοιχείο που συνδέουμε με τον καθολικισμό και επομένως με τις αξίες του θρησκεία έρχεται σε αντίθεση με την αληθινή προσωπικότητα της Άννυ. Με τη σειρά του, το μικρό αγρόκτημα στο οποίο ζει μας κάνει να σκεφτόμαστε έναν απλό και ήρεμο άνθρωπο, έστω και λίγο κολλώδη, δεδομένου ότι είναι επιπλωμένο με πολύ επιδεικτικά και αρχαία στοιχεία, όπως η συλλογή από μικρές πορσελάνινες φιγούρες. Αυτή η διακόσμηση φαίνεται επίσης καλά υπολογισμένη. η Άννυ Στην πραγματικότητα, ο Wilkes είναι ικανός να αντιληφθεί ακόμη και την παραμικρή αλλαγή, επιτρέποντας μια ματιά σε μια προσωπικότητα βασανιστικός .
Στην αρχή ο Paul Sheldon πιστεύει ότι είναι σε καλά χέρια. Μετά από ένα ατύχημα, ξυπνά στο σπίτι μιας συνταξιούχου νοσοκόμας που αποδεικνύεται ότι είναι θαυμαστής του. Υπόσχεται να τον φροντίσει και να τον βοηθήσει να θεραπευτεί. Του λέει ότι έχει ειδοποιήσει την οικογένειά του και το νοσοκομείο και ότι μόλις ανοίξουν οι δρόμοι θα τον μεταφέρει στο πλησιέστερο νοσοκομείο.
Η Annie Wilkes πορτρέτο του κακού
Τίποτα δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την πραγματικότητα. Σιγά σιγά Η Άννι αρχίζει να δείχνει σημάδια διπολισμού: από έναν ευγενικό και καλοπροαίρετο τόνο περνά σε θυμωμένες και επιθετικές υστερικές επιθέσεις. Λες και δεν μπορεί να συγκρατηθεί όταν ανακαλύπτει ότι ο Paul Sheldon αποφάσισε να σκοτώσει τον Misery Chastain στο τελευταίο του μυθιστόρημα. Συνειδητοποιούμε επίσης ότι αυτή η επιθετική και εμμονική προσωπικότητα φαίνεται να υπήρχε πάντα στις γυναίκες. Η ίδια θα διηγηθεί ένα επεισόδιο από την παιδική της ηλικία στο οποίο ήταν βαθιά θυμωμένη στον κινηματογράφο λόγω της ασυνέπειας ενός από τους αγαπημένους της χαρακτήρες.
Η μοναχική Annie Wilkes φαίνεται να έχει μια τρομερά παιδική πλευρά που της αρέσει να φαντασιώνεται με χαρακτήρες σε μυθιστορήματα. ένα fangirl των καιρών του. Είχε ανακαλύψει τα μυθιστορήματα του Μιζέρια όταν περνούσε άσχημα και τη βοήθησαν να ξεφύγει. Η Annie Wilkes ονειρεύτηκε αυτές τις ιστορίες σε σημείο να αποκτήσει εμμονή και να απαγάγει τον συγγραφέα.
Όταν ανακαλύπτει ότι η πρωταγωνίστρια πεθαίνει στο τελευταίο βιβλίο, η προσωπικότητά της γίνεται πολύ ψυχρή. Η μικρή φάρμα μετατρέπεται σε πραγματική κόλαση για τον συγγραφέα Πολ Σέλντον. Και η γυναίκα βγάζει ένα κακό αντάξιο ενός από τους καλύτερους κακούς που έχουν δει ποτέ στον κινηματογράφο.
Η έκθεση της επιτυχίας
Δυστυχώς το επιτυχία μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνο. Το να είμαστε δημόσιο πρόσωπο κάνει την οικειότητά μας αντικείμενο συζήτησης, συζήτησης και επιρρεπή στην κριτική. Ένα λάθος, ένα λάθος σχόλιο, μια ατυχής απάντηση ή απλά μια συγκεκριμένη αντίδραση μπορεί να κάνει τη ζωή μας κόλαση. Συγχρόνως Υπάρχουν άνθρωποι που αποκτούν εμμονή με κάποια διάσημα πρόσωπα, εμμονές που μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνες.
Η Annie Wilkes λατρεύει τον Paul Sheldon και είναι ερωτευμένη μαζί του. Όχι όμως του πραγματικού του προσώπου, αλλά μιας εξιδανικευμένης εικόνας που δημιούργησε στο κεφάλι του. Αυτή η εμμονική αγάπη μαζί με διάφορες ψυχικές διαταραχές από τις οποίες εμφανώς υποφέρει την οδηγούν στην απαγωγή και τον βασανισμό. Πώς είναι δυνατόν κάποιος που αγαπά κάποιον τόσο πολύ να τον πληγώσει; Γιατί δεν είναι αληθινή αγάπη αλλά μάλλον μια εξιδανικευμένη αγάπη που γίνεται εμμονή.
Στην περίπτωση της Annie Wilkes είναι ανησυχητικό αλλά και πολύ αληθινό. Δεν είναι η πρώτη φορά που ένας άνθρωπος αποκτά εμμονή με το είδωλό του. Μπορούμε να αναφέρουμε για παράδειγμα τη δολοφονία του Τζον Λένον στα χέρια του θαυμαστή του Μαρκ Ντέιβιντ Τσάπμαν.
Όλα αυτά μας οδηγούν να αμφισβητήσουμε την πραγματική ελευθερία ενός καλλιτέχνη. Είναι πραγματικά ελεύθεροι να επιλέξουν τι θα γράψουν; Η απάντηση είναι όχι. Από την αρχή βλέπουμε τη σημασία της λογοτεχνικής του πράκτορα και των συμβουλών της και πώς προσπαθεί να καθοδηγήσει τον Sheldon προς μια πιο εμπορική ανάγνωση.
Η απώλεια της δημιουργικότητας
Ο συγγραφέας έχει βαρεθεί το Misery και θέλει να ξεκινήσει μια νέα περιπέτεια και ίσως να πειραματιστεί με άλλα είδη. Αυτή η επιλογή αναστατώνει τον εκδοτικό κόσμο και τους θαυμαστές του που τη βλέπουν ως απιστία στο έργο του. Οι εκδόσεις, όπως και στον κόσμο του κινηματογράφου, αναζητούν πάντα πιο κερδοφόρες επιλογές που απευθύνονται στο μαζικό κοινό χωρίς να δίνουν ιδιαίτερη σημασία στην ποιότητα του έργου ή αν σέβονται την αρχική ιδέα του συγγραφέα.
Η δυστυχία δεν πρέπει να πεθάνει δείχνει την άλλη πλευρά της ζωής του συγγραφέα. Η απώλεια της δημιουργικής ελευθερίας. Η Annie Wilkes γίνεται η νέα σύμβουλος του Sheldon και τον αναγκάζει να γράψει ό,τι θέλει και όπως θέλει. Επιπλέον, σιγά σιγά ανακαλύπτουμε ότι έχει διαπράξει φόνους και ότι η κακία της πάντα τη συνόδευε. Είναι ένας χαρακτήρας που ενοχλεί για τον ρεαλισμό της, για το σκοτεινό παρελθόν της ως δολοφονική νοσοκόμα και για τη βαθιά εμμονή της που την οδηγεί στο παραφροσύνη .
Είμαι ο νούμερο ένα θαυμαστής σου.
-Annie Wilkes-
