Νιώθοντας τη ζεστασιά μιας μητέρας, την προσοχή και τη στοργή της
Στα πρώτα χρόνια της ζωής μας δεχόμαστε και ανεχόμαστε ό,τι κάνει. Αν μας επικρίνει αυστηρά ή μας περιφρονεί, μπορούμε να τη συγχωρήσουμε εν ριπή οφθαλμού. Δεν τολμάμε καν να αμφισβητήσουμε τη συμπεριφορά του, αν μη τι άλλο, προτιμούμε να κατηγορήσουμε τους εαυτούς μας για την πυροδότηση του θυμού του. Αυτό που φοβόμαστε περισσότερο αυτά τα πρώτα χρόνια είναι ότι η μητέρα μας θα μας εγκαταλείψει .
Όσο διαθέσιμη κι αν είναι μια μητέρα, μερικές φορές πρέπει να λείπει και να μας αφήνει μόνους έστω και για μικρά χρονικά διαστήματα. Και σε αυτές τις περιπτώσεις δεν μπορούμε να το ξεπεράσουμε γιατί όταν είμαστε τόσο μικροί δεν έχουμε επίγνωση του χρόνου και δεν ξέρουμε αν θα επιστρέψει ή όχι. Σιγά σιγά μαθαίνουμε να συμβιβαζόμαστε με αυτά τα κοντό απουσίες ακόμα κι αν εμπεριέχουν πόνο και φόβο .
Αν για κάποιο λόγο η μητέρα μας λείπει όχι για μικρά χρονικά διαστήματα αλλά τις περισσότερες φορές η καρδιά μας ανοίγει
Μια απούσα μητέρα
Μερικοί άνθρωποι ενηλικιώνονται αγωνία στο οποίο νιώθουν ότι πνίγονται. Μερικές φορές είναι γοητευτικοί με τον τρόπο τους: έχουν μάθει ότι πρέπει να συμπεριφέρονται καλά και να είναι αυτό που περιμένουν οι άλλοι. Αλλά όταν είναι μόνοι αισθάνονται σαν τρομαγμένα παιδιά που υποκύπτουν στον φόβο.
Μια απούσα μητέρα θα μπορούσε επίσης να είναι η βάση πολλών διαταραχές ύπνου
Μια μητέρα που λείπει συχνά και για μεγάλα χρονικά διαστήματα μπορεί να δημιουργήσει μια ισχυρή κατάσταση ανησυχία . Νιώθει φόβο όταν φεύγει η μητέρα του αλλά και όταν επιστρέφει γιατί δεν ξέρει πότε θα λείπει ξανά. Μερικές μητέρες χρησιμοποιούν αυτόν τον φόβο για να ελέγξουν τα παιδιά τους: απειλούν να τα εγκαταλείψουν όταν δεν υπακούουν. Το παιδί δεν έχει διέξοδο.
Οι συνέπειες μιας απούσας μητέρας
Το παιδί που ζει με μια απούσα μητέρα αναπτύσσει συμπεριφορά που αντιστοιχεί σε μια τυπική ακολουθία: διαμαρτύρεται, απόγνωση και απόσταση. Η απουσία δεν αναζωογονεί τη στοργή αλλά μάλλον διαταράσσει τα συναισθήματα. Στο τέλος υπάρχει διέξοδος φραγμός
Μια απούσα μητέρα μπορεί να μεγαλώσει θυμωμένα και λυπημένα παιδιά.
Για να επιβιώσουν από αυτή την κατάσταση που βιώνουν τα μικρά ως πολύ επικίνδυνα μερικές φορές φορούν μάσκες: ο ωραίος ο υπάκουος ο νταής της γειτονιάς ο αναίσθητος... Ως ενήλικες δεν θα γνωρίζουν τι κρύβεται πίσω από αυτή την ψεύτικη προσωπικότητα που επινόησαν για να συμβιβαστούν με την εγκατάλειψη.
Μια μητέρα που εγκαταλείπει εμποδίζει τα παιδιά της να αναπτύξουν ένα υγιές αίσθημα εμπιστοσύνης προς τους άλλους. εξάρτηση απόλυτες που αποτυγχάνουν συνεχώς.
Από την άλλη μερικές φορές οι διαπροσωπικές σχέσεις παραμένουν γεμάτες καχυποψία ή περιμένουμε από άλλους να συμπεριφέρονται με τρόπους που είναι αδύνατο να εφαρμοστούν. Η απουσία μητέρας οδηγεί στο να είμαστε παιδιά και στη συνέχεια ενήλικες που δημιουργούν δεσμούς γεμάτους θυμό, άγχος και πάνω από όλα δυσπιστία.
