Η αυτοεκτίμηση είναι μια πτυχή της εκπαίδευσης των παιδιών που εμείς οι γονείς δεν μπορούμε να παραμελήσουμε γιατί από αυτήν εξαρτάται η υγιής συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια έχει δοθεί τέτοια σημασία παιδική αυτοεκτίμηση ότι πολλοί γονείς τείνουν να φτάνουν στο σημείο να μετατρέπουν τα παιδιά τους σε ναρκισσιστές.
Μια πρόσφατη μελέτη για την παιδική αυτοεκτίμηση αποκάλυψε ότι οι γονείς που πιστεύουν ότι τα παιδιά τους είναι καλύτερα από άλλα παιδιά δεν βοηθούν καθόλου τα παιδιά να αυξήσουν την αυτοεκτίμησή τους. Αντίθετα τα βλάπτουν γιατί αυξάνουν τον κίνδυνο να γίνουν ναρκισσιστές . Η μελέτη διαπίστωσε ότι για να τονωθεί πραγματικά η αυτοεκτίμηση το σημαντικό είναι τα παιδιά να αισθάνονται ότι τα αγαπούν, όχι ότι πιστεύουν ότι είναι καλύτερα από τους άλλους.
Σύμφωνα με τους ερευνητές όταν τα παιδιά γνωρίζουν ότι οι γονείς τους τα θεωρούν ξεχωριστά και πιστεύουν ότι έχουν περισσότερα δικαιώματα από άλλα, μπορούν να εσωτερικεύσουν αυτή την άποψη και να αισθανθούν Αντίθετα, όταν τα παιδιά αντιμετωπίζονται από τους γονείς τους με στοργή και εκτίμηση, εσωτερικεύουν την ιδέα του να είναι σημαντικοί άνθρωποι, ένα όραμα που αποτελεί τη βάση της υγιούς αυτοεκτίμησης.
Ωστόσο, το γεγονός ότι οι γονείς υπερτιμούν τα παιδιά τους δεν είναι το μόνο στοιχείο που τροφοδοτεί τον ναρκισσισμό στα παιδιά. Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι ακριβώς όπως συμβαίνει και με άλλα χαρακτηριστικά του προσωπικότητα Ο ναρκισσισμός έχει επίσης μια γενετική συνιστώσα και εν μέρει έχει τις ρίζες του στις πρώτες εκδηλώσεις της ιδιοσυγκρασίας. Επιπλέον, λόγω των προσωπικών τους χαρακτηριστικών, ορισμένα παιδιά μπορεί να είναι πιο πιθανό από άλλα να γίνουν ναρκισσιστικά άτομα όταν εκτίθενται σε υπερβολική προσοχή από τους γονείς τους.
Πώς να καταλάβετε αν μεγαλώνετε ένα ναρκισσιστικό παιδί
Τα χαρακτηριστικά που σας παρουσιάζουμε παρακάτω είναι ξεκάθαρα σημάδια του γεγονότος ότι εκπαιδευτικό στυλ που χρησιμοποιείτε για να μεγαλώσετε το παιδί σας μπορεί να ευνοήσει την εμφάνιση μιας ναρκισσιστικής στάσης στο παιδί. Η προσοχή σε αυτές τις πτυχές και η προσαρμογή ανάλογα θα σας βοηθήσει να διασφαλίσετε ότι το παιδί σας έχει μια πιο υγιή συναισθηματική και ψυχολογική ανάπτυξη και ότι δεν θα μετατραπεί σε ναρκισσιστικό άτομο.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι από ψυχολογική άποψη η ναρκισσισμός είναι μια πραγματική διαταραχή προσωπικότητας που οδηγεί σε πολλές αρνητικές συνέπειες σε άτομα που επηρεάζονται από αυτήν.
1. Κάντε το παιδί σας να πιστέψει ότι είναι αλάθητο
Μερικά παιδιά δυσκολεύονται να έχουν εμπιστοσύνη και δες Για να τονωθεί η αυτοεκτίμησή τους είναι απαραίτητο να τους δώσεις αυτοπεποίθηση, να τους ενθαρρύνεις και να τους επαινείς ώστε να συνειδητοποιήσουν ότι μπορούν να το κάνουν.
Ωστόσο, είναι ένα πράγμα να επαινούμε τα παιδιά να αναγνωρίζουν τις νίκες τους να γιορτάζουν τους θριάμβους τους και να τους κάνουν
Είναι απαραίτητο τα παιδιά να μάθουν να ζουν με τα λάθη και τα λάθη είναι το καλύτερο φάρμακο για το ναρκισσιστικό παιδί . Πράγματι το παιδί θα πρέπει να μπορεί να συλλάβει το λάθος ως μέρος του παιχνιδιού και ως χρήσιμο στοιχείο για τη μάθηση. Πρέπει να μάθει να δέχεται να πέφτει και να ξανασηκώνεται όπως όταν μαθαίνει να περπατάει. Όσοι κάνουν λάθη τουλάχιστον έχουν προσπαθήσει και έχουν δώσει στον εαυτό τους την ευκαιρία να πετύχουν.
2. Συγκρίνετε συνεχώς το παιδί σας με άλλα για να δείξετε την ανωτερότητά του
Από την ηλικία των 7 ή 8 ετών, τα παιδιά αρχίζουν να συγκρίνουν τον εαυτό τους με τους άλλους. Μερικές φορές το ενδιαφέρον για αυτές τις συγκρίσεις ξεκινά ακριβώς λόγω των γονέων που δείχνουν πρόθυμοι να δείξουν πόσο καλά είναι τα παιδιά τους ή πόσες αρετές έχουν.
Αυτές οι συγκρίσεις, ωστόσο, είναι αντικείμενο
Το να είσαι καλός ή ακόμα και να είσαι ο καλύτερος σε κάτι δεν σημαίνει ότι είσαι ανώτερος, αλλά τα παιδιά δεν βλέπουν τα πράγματα έτσι επειδή εξακολουθούν να έχουν μια ωμή κοσμοθεωρία που δεν έχουν ακόμη τελειοποιήσει. Πρέπει λοιπόν να είμαστε αυτοί που θα τους βοηθήσουμε να καταλάβουν ότι υπάρχουν πάντα αποχρώσεις.
3. Προσφέρετε ένα εκπαιδευτικό μοντέλο ανίκανο να δεχτεί κριτική
Ακούστε την κριτική των άλλων είναι μάλλον Αλλά πρέπει να είμαστε σε θέση να δεχόμαστε τις επικρίσεις που μας γίνονται με εποικοδομητικό τρόπο και να προσφέρουμε στα παιδιά ένα πρότυπο που τα ωθεί να κάνουν το ίδιο . Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να λέμε ναι σε όλα και να χαμηλώνουμε το κεφάλι, αλλά να είμαστε επικριτικοί με τον εαυτό μας, να μιλάμε για τα προβλήματά μας και να υποσχόμαστε να βελτιωθούμε όπου μπορούμε.
Αν τα παιδιά δουν ότι οι γονείς τους δεν μπορούν να δεχτούν την κριτική ότι κλείνουν όταν πρέπει να αξιολογούν τις ευεργετικές αλλαγές ή ότι συμπεριφέρονται σαν να έχουν πάντα δίκιο χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τη γνώμη των άλλων, είναι πολύ πιθανό να ενεργήσουν με τον ίδιο τρόπο.
Επιπλέον, ορισμένοι γονείς δεν μπορούν καν να δεχτούν την κριτική που απευθύνεται στα παιδιά τους και αντιδρούν παράλογα για να μην χρειαστεί να κατεβάσουν το παιδί τους από το βάθρο της τελειότητας και της ανωτερότητας στο οποίο το έχουν τοποθετήσει, που είναι ακόμα πιο επικίνδυνο.
4. Να καυχιόμαστε για το παιδί και να δικαιολογούμε τα λάθη του
Ας είμαστε ειλικρινείς. Είναι άλλο πράγμα να είμαστε περήφανοι για τον γιο μας και άλλο πράγμα πολύ διαφορετικό να τον καυχιόμαστε και να τον υπερασπιζόμαστε μπροστά σε οποιαδήποτε κριτική, δικαιολογώντας τα λάθη ή τα ελαττώματά του για να αποδείξουμε ότι είναι ο καλύτερος . Αυτή η συμπεριφορά δεν θα το κάνει καλύτερο, το αντίθετο. Μερικά παιδιά που έχουν γονείς που τα καμαρώνουν αντιδρούν επαναστατώντας ενώ άλλα τροφοδοτούν τον ναρκισσισμό τους. Καμία επιλογή δεν αντιπροσωπεύει έναν εύκολο και υγιή δρόμο
Δεν υπάρχει τίποτα κακό αν ένα παιδί κάνει λάθη κάθε τόσο. Δεν γίνεται τίποτα. Δεν πρέπει να ντρεπόμαστε. Το να κρίνεις τη συμπεριφορά του αντί να το κάνεις να καταλάβει ότι δεν μπορείς να είσαι πάντα τέλειος στερεί από το παιδί μια ευκαιρία μάθησης.
5. Μιλώντας άσχημα για παιδιά που είναι διαφορετικά ή κατώτερα
Ένα διαφορετικό παιδί ή ένα παιδί με λιγότερες ικανότητες από το δικό μας δεν είναι κατώτερο παιδί . Ωστόσο, αν οι ενήλικες τον επικρίνουν για τις διανοητικές ή σωματικές του ελλείψεις ή επειδή ντύνεται διαφορετικά, τα παιδιά τους θα πιστεύουν επίσης ότι είναι ανώτερα και ότι οι άλλοι είναι κατώτεροι.
Μερικές φορές αυτός ο τρόπος κρίνοντας τους άλλους αρνητικά είναι μία από τις στρατηγικές που χρησιμοποιούμε για να τονίσουμε τις πτυχές στις οποίες πιστεύουμε ότι είμαστε καλύτεροι. Αλλά για παράδειγμα, το γεγονός ότι ένας άνθρωπος είναι πιο άσχημος από εμάς δεν θα μας κάνει πιο όμορφους ή έξυπνους.
Δεν είναι απαραίτητο να επισημαίνουμε τα ελαττώματα των άλλων για να αναδείξουμε τα δυνατά μας σημεία. Αλλά αν ένας γονέας συνεχίσει να μιλάει άσχημα για τα άλλα παιδιά για να κάνει το δικό του παιδί να αισθάνεται πιο σημαντικό, θα καταφέρει μόνο να κάνει το παιδί να εσωτερικεύσει αυτή τη λανθασμένη αντίληψη για τον εαυτό του και την αξία του.
