Έρχεται μια στιγμή στη ζωή που μαθαίνεις να αφήνεις ορισμένα όνειρα, φίλους και έρωτες που κάποτε είχαν μεγάλο νόημα. Ωστόσο, γίνεται με τη συνείδηση ότι αυτό που πρέπει να επιστρέψει θα το κάνει με άλλες μορφές κάτω από μια άλλη όψη με πιο ειλικρινή χαμόγελα και με μια ανάσα φρέσκου αέρα ικανή να μας κάνει να ξεκινήσουμε ξανά δέκα χιλιάδες φορές.
Είναι περίεργο αυτό ο κόσμος της παιδικής λογοτεχνίας μερικές φορές μας προσφέρει υπέροχα μαθήματα προσωπικής ανάπτυξης που είναι σημαντικό να ληφθεί υπόψη. Έχουμε ένα παράδειγμα αυτών στον Μάγο του Οζ του Λάιμαν Φρανκ Μπάουμ. Σε αυτό το αξέχαστο λογοτεχνικό έργο βρίσκουμε μια νεαρή κοπέλα που, παρασυρόμενη από έναν βίαιο ανεμοστρόβιλο, φτάνει σε έναν νέο και άγνωστο κόσμο.
-Λούις Κάρολ-
Από τη στιγμή που η Ντόροθι φτάνει στον κόσμο του Οζ θέλει μόνο ένα πράγμα: να πάει σπίτι . Σιγά σιγά το δικό του φόβος Η αρχική ανταπόκριση σε αυτή τη νέα και ασυνήθιστη κατάσταση μειώνεται χάρη στους νέους και ιδιαίτερους φίλους της, τις ασημένιες παντόφλες της και έναν ακριβή στόχο: να βρει τον μάγο της ΟΖ για να του ζητήσει να την αφήσει να επιστρέψει σπίτι. Για να το κάνετε αυτό, το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να ακολουθήσετε τον δρόμο που είναι στρωμένος με κίτρινα πλακάκια.
Έτσι, ακολουθώντας πολλές περιπέτειες και άλλες τόσες ατυχίες, ο νεαρός πρωταγωνιστής το ανακαλύπτει αυτό η δύναμη να επιστρέψει στο σπίτι ήταν πάντα εκεί μέσα της. Ωστόσο, αυτό το συναρπαστικό ταξίδι είναι θεμελιώδες για να ξαναξυπνήσει ένας προς έναν τις προσωπικές του δεξιότητες και αυτό το απαράμιλλο θάρρος που έχουμε κρύψει και εμείς σε κάποια γωνιά της προσωπικότητάς μας.
Το να χαθούμε και να ξεφύγουμε από την καθημερινή μας πορεία δεν είναι τόσο λάθος όσο μπορεί να φαίνεται στην αρχή. Το να αφήνεις πίσω κάποια πράγματα, κάποιους ανθρώπους, κάποια έργα, όνειρα και φιλοδοξίες δεν χρειάζεται να είναι και επικίνδυνο. Γιατί τελικά αυτό που έχει σημασία είναι τα βήματα που έγιναν και όλα όσα μάθαμε . Μόνο έτσι θα επιτρέψουμε αυτό που πρέπει να επιστρέψει σε μια δεδομένη στιγμή καθώς συνεχίζουμε στον δρόμο μας στρωμένο με κίτρινα πλακάκια που αποτελεί το δικό μας προσωπική ανάπτυξη (ή ακόμα και εκείνο το χρυσό μονοπάτι για το οποίο μας λέει ο Βουδισμός).
Αυτό που χρειάζεται να επιστρέψει θα το κάνει την κατάλληλη στιγμή, στο μεταξύ απλά συνεχίστε να περπατάτε
Η Andrea είναι μηχανικός. Έχει δημιουργήσει ένα εξελιγμένο και πρωτότυπο μεταφορέα κατοικίδιων που εφαρμόζεται στα πίσω καθίσματα των αυτοκινήτων, εξασφαλίζοντας απόλυτη ασφάλεια και άνεση για τα κατοικίδια. Κάθε φορά που παρουσιάζει το έργο του σε έναν επιχειρηματία εξηγεί πώς με την πρότασή του θα μπορούσε να σώσει τη ζωή πολλών ζώων που πλέον πεθαίνουν μέσα στα αυτοκίνητα λόγω έλλειψης προστασίας.
Μέχρι στιγμής μόνο ένα άτομο έχει ενδιαφερθεί για την ιδέα του Andrea αλλά αφού έδωσε ένα αρχικό OK, η εταιρεία υπαναχώρησε, δικαιολογώντας τον εαυτό της με την ιδέα ότι ο αερομεταφορέας δεν θα είχε επιτυχία. Ωστόσο, ο πρωταγωνιστής μας δεν το έβαλε κάτω. Δεν τα παρατάει ούτε επιτρέπει να του αφαιρεθεί έστω και μία από τις φιλοδοξίες του. Ο Andrea ξέρει ότι πρέπει να συνεχίσει να εργάζεται και έχει πει επανειλημμένα στον εαυτό του ότι ίσως θα έπρεπε να επιλέξει λιγότερο ακριβά αλλά εξίσου ασφαλή υλικά ή να ανοίξει σε άλλες αγορές ή να παρουσιάσει την ιδέα του στο εξωτερικό...
Οι ευκαιρίες επιστρέφουν αλλά θα το κάνουν μόνο την κατάλληλη στιγμή . Έχετε πίστη ότι θα εμπλέξουν άλλους ανθρώπους και άλλα έργα. Μην σταματήσετε να επενδύετε χρόνο, ιδέες και προσπάθεια σε ένα έργο, ούτε για μια στιγμή. Αυτός ο νεαρός μηχανικός αργά ή γρήγορα θα βρει την επιτυχία που αναζητά. Γιατί όπως μας λέει ο φιλόσοφος José Antonio Marina, το ταλέντο δεν είναι άλλο από νοημοσύνη εν δράσει κι αν μερικές φορές πιστεύουμε ότι όλα χάνονται, το μονοπάτι στρωμένο με κίτρινα πλακάκια είναι πάντα εκεί... μπροστά μας.
Το να χάνεις να λαμβάνεις όχι ως απάντηση, να κάνεις λάθη, να σκοντάφτεις στην ίδια πέτρα πολλές φορές ή ακόμα και να ερωτεύεσαι το πιο λάθος άτομο στον κόσμο, όλα έχουν έναν συγκεκριμένο σκοπό: να δώσουν ένα μάθημα ζωής. Υπάρχουν περισσότερα αυτές οι λακκούβες στην πορεία ισοδυναμούν με υποχρέωση βελτίωσης των ζωτικών προθέσεων γιατί μετά τον ανεμοστρόβιλο φτάνει πάντα εκεί ηρεμία και την υποχρέωση να έχουμε έναν πιο φιλόδοξο, πιο αξιοπρεπή, δυνατό και πάνω από όλα ανθεκτικό προσωπικό στόχο.
Αργά ή γρήγορα οι ευκαιρίες θα επιστρέψουν και όταν γίνουν θα είμαστε έτοιμοι.
Όλα επιστρέφουν διαφορετικά
Τα αστέρια είναι τόσο μακριά από εμάς που ακόμα και το φως από τα πιο κοντινά θέλει έτη φωτός για να φτάσει στον μικρό μας πλανήτη. Ωστόσο, συχνά το ξεχνάμε και υπάρχουν βράδια που απολαμβάνουμε να τα επισημαίνουμε ένα προς ένα χωρίς να θυμόμαστε πόσα από αυτά δεν υπάρχουν πια για το πώς εξερράγησαν πριν από λίγο καιρό, διαλύοντας στο κοσμικό κενό με τη μορφή σκόνης θέση .
-Άγιος Αυγουστίνος-
Γνωρίζουμε ότι δεν είναι όλα όσα επιστρέφουν αυθεντικά, όπως ακριβώς το φως αυτών των αστεριών. Μερικές φορές χάνουμε μια αγάπη και ελπίζουμε να έρθει μια καλύτερη ένα πιο παθιασμένο, πιο φωτεινό και ρομαντικό. Άλλες φορές αφήνουμε μια ευκαιρία να χαθεί και ελπίζουμε να μας επιστρέψει το συντομότερο δυνατό εν ριπή οφθαλμού. Ωστόσο, τίποτα από αυτά δεν συμβαίνει τόσο γρήγορα όσο ελπίζουμε ή με τον τρόπο που ονειρευόμαστε.
Πρέπει να κάνουμε υπομονή και να καταλάβουμε ότι τα πράγματα επιστρέφουν, δεν υπάρχει αμφιβολία, αλλά το κάνουν με μια διαφορετική μορφή: με μια πιο ειρηνική και ικανοποιητική αγάπη. Με μια λιγότερο αστραφτερή αλλά ίσως πιο συμφέρουσα ευκαιρία.
Το θέμα είναι να είσαι δεκτικός και τελικά να τα φοράς παπούτσια που φορούσε η Ντόροθι στον Μάγο του Οζ. Γιατί στην πραγματικότητα, ακόμα κι αν ο κινηματογράφος μας τα έδειχνε κόκκινα, ο συγγραφέας του βιβλίου Lyman Frank Baum τα φανταζόταν ασημένια για έναν πολύ συγκεκριμένο λόγο.
Τα παπούτσια της Ντόροθι αντιπροσώπευαν το ασημένιο νήμα της ανάπτυξης πνευματικός . Είναι ο δεσμός μέσω του οποίου αποκτούμε μια σαφέστερη οπτική για τα πράγματα και τη δική μας ταυτότητα για να επιτύχουμε τη σοφία να κατανοήσουμε ότι η ζωή είναι ένα ταξίδι στο οποίο κερδίζεις και χάνεις όπου τίποτα δεν είναι μόνιμο και ότι κάθε εμπειρία είναι ένα αποκλειστικό δώρο που πρέπει να ξέρετε πώς να εκμεταλλευτείτε.
