Ποια καθεστώτα γάμου υπάρχουν;

Ο γάμος είναι η ένωση δύο ατόμων του ίδιου ή διαφορετικού φύλου που επικυρώνεται μέσω ορισμένων τελετών ή νομικών διατυπώσεων. Αυτή η γιορτή συνεπάγεται τη δημιουργία μιας σειράς δικαιωμάτων και υποχρεώσεων μεταξύ των συζύγων και επίσης μεταφράζεται σε ύπαρξη συζυγικών καθεστώτων που συνδέονται με το κληρονομικό διάταγμα . Με άλλα λόγια, η διαχείριση της οικονομικής περιουσίας και των δύο μελών του ζευγαριού.

Ο στόχος αυτού του άρθρου είναι η ανάλυση των διαφορετικών οικονομικών καθεστώτων συζύγων. Αυτοί ορίζονται ως το σύνολο των κανόνων που καθορίζουν τα οικονομικά συμφέροντα των συζύγων εντός του ζευγαριού και τις σχέσεις τους με τρίτους.

Η ανάλυση αυτών συζυγικά καθεστώτα έχει μεγάλη σημασία ιδιαίτερα να κατανοήσουμε τι θα γινόταν με τα κοινά περιουσιακά στοιχεία σε περίπτωση χωρισμού καθώς και σε κληρονομικές διαδοχές ή διαζύγιο. Θα δούμε επίσης τι επιπτώσεις έχει κάθε συζυγικό καθεστώς στις προαναφερθείσες καταστάσεις.

Αναγκαίος χαρακτήρας του συζυγικού καθεστώτος

Η ύπαρξη συζυγικού καθεστώτος είναι αναπόφευκτη συνέπεια του γάμου. Επομένως, δεν είναι νοητή η ύπαρξη γάμου χωρίς το συζυγικό καθεστώς ; ακόμη και αν επικρατούσε απόλυτη σιωπή τη στιγμή που καθιερώθηκε το είδος του καθεστώτος, αυτό θα καθοριζόταν από τη νομολογία σύμφωνα με μια διαδικασία σιωπηρής συναίνεσης.

Με απλά λόγια, το ζευγάρι μπορεί να επιλέξει ποιο καθεστώς γάμου θα ακολουθήσει. Σε περίπτωση που δεν κάνουν αυτή την επιλογή θα αποδοθεί το συζυγικό καθεστώς που ορίζει ο νόμος.

Για παράδειγμα, στην Ιταλία, εκτός εάν οι σύζυγοι δηλώσουν διαφορετικά όταν επισημοποιούν τη συζυγική τους ένωση, θα το κάνουν κοινότητα αγαθών .

Το οικονομικό καθεστώς που ισχύει για κάθε γάμο καθορίζεται και από τα δύο μέρη στα πιστοποιητικά γάμου χωρίς άλλους περιορισμούς από αυτούς που προβλέπει ο Αστικός Κώδικας. Το περιουσιακό καθεστώς του γάμου στο οικογενειακό δίκαιο είναι το σύνολο κανόνων του αστικού κώδικα που ρυθμίζει τα κριτήρια διανομής μεταξύ των συζύγων του πλούτου που αποκτήθηκε κατά τη διάρκεια του γάμου.

Τύποι συζυγικών καθεστώτων

Ο ιταλικός αστικός κώδικας προβλέπει τρία περιουσιακά καθεστώτα γάμου : κοινότητα ιδιοκτησίας, διαχωρισμός ιδιοκτησίας και συμμετοχή σε αγορές, είδος μικτού καθεστώτος. Το καθένα έχει τα δικά του χαρακτηριστικά που είναι σημαντικό να κατανοήσετε και να λάβετε υπόψη όταν επιλέγετε το καθεστώς πριν παντρευτείτε.

Κοινωνία αγαθών

Η Κοινότητα αγαθών είναι το πιο διαδεδομένο σύστημα. Κάνει όλα τα κέρδη και τις παροχές που έχουν αποκτήσει οι σύζυγοι κατά τη διάρκεια του γάμου από κοινού.

Παγκόσμια κοινωνία:συγκεντρώνει σε μια ενιαία περιουσία όλα τα περιουσιακά στοιχεία και όλα τα εισοδήματα των συζύγων εκτός από τα δικά τους περιουσιακά στοιχεία βάσει του νόμου· η κοινοτική περιουσία ανήκει εξ αδιαιρέτου και στους δύο συζύγους· κανένας σύζυγος δεν μπορεί να διαθέσει το μερίδιό του.

Αγοραστική κοινότητα:Τα κοινά περιουσιακά στοιχεία περιορίζονται σε αγορές, δηλαδή περιουσιακά στοιχεία που αποκτήθηκαν από έναν σύζυγο για αντάλλαγμα κατά τη διάρκεια του καθεστώτος και τους καρπούς των δικών του περιουσιακών στοιχείων.

Σε περίπτωση χωρισμού ή διαζυγίου, μπορεί να είναι πολύπλοκο να διακρίνουμε ποια περιουσιακά στοιχεία αντιστοιχούν σε κάθε μέλος του ζευγαριού. Να τους χωρίσουμε γενικά προχωράμε σε απογραφή όλων των περιουσιακών στοιχείων που κατέχει η εταιρεία ζευγάρι .

Αυτό καθορίζει τα ιδιωτικά περιουσιακά στοιχεία και σε ποιον από τους δύο συζύγους ανήκουν. όσον αφορά τα κοινά αγαθά, δημιουργείται απογραφή υφιστάμενων περιουσιακών στοιχείων και υποχρεώσεων και διενεργείται εκκαθάριση.

Για να πραγματοποιηθεί αυτή η διαδικασία ναι συνιστώ εγκάρδια να επικοινωνήσετε με α δικηγόρος συζύγων . Ειδικά σε περίπλοκες περιπτώσεις και με στόχο την αποφυγή περαιτέρω συγκρούσεων μεταξύ των μελών του ζευγαριού.

Καθεστώς διαχωρισμού περιουσιακών στοιχείων

Στο καθεστώς αυτό διαπιστώνεται ότι κάθε μέλος του ζευγαριού έχει τα δικά του περιουσιακά στοιχεία χωρίς να χρειάζεται να υπάρχουν κοινά περιουσιακά στοιχεία . Με αυτόν τον τρόπο ο καθένας από τους συζύγους διαχειρίζεται τα δικά του περιουσιακά στοιχεία. Όταν οι σύζυγοι αγοράζουν ακίνητο μαζί θα εμφανίζονται και οι δύο ως ιδιοκτήτες του εν λόγω ακινήτου.

Πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι αν και σε αυτή την περίπτωση δεν υπάρχει κοινή κληρονομιά και οι δύο σύζυγοι πρέπει να συμβάλλουν στις οικογενειακές ανάγκες ο καθένας σε σχέση με τα οικονομικά του και την ικανότητά του να εργάζονται επαγγελματικά ή στο σπίτι. Αυτό απαιτεί το άρθρο 143 ΑΚ. Το κύριο πλεονέκτημα αυτού του καθεστώτος είναι ότι σε περίπτωση χωρισμού ή διαζυγίου η ρευστοποίηση των περιουσιακών στοιχείων είναι απλούστερη.

Τακτικό καθεστώς συμμετοχής στις αγορές

Καθένας από τους συζύγους διατηρεί την οικονομική του αυτονομία κατά την γάμος αλλά σε περίπτωση διαζυγίου ή χωρισμού, οι διαδικασίες διεξάγονται σαν να ήταν σε κοινότητα περιουσίας. Στην πραγματικότητα είναι ένα καθεστώς που αναμειγνύει πτυχές των προηγούμενων.

Η εκκαθάριση που πραγματοποιήθηκε σε περίπτωση διαζυγίου ή χωρισμού θα ήταν παρόμοιο με εκείνο του κοινοτικού περιουσιακού καθεστώτος . Ωστόσο, πρώτα προχωράμε στη δημιουργία απογραφής των αρχικών και τελικών περιουσιακών στοιχείων. Αφού γίνει ο υπολογισμός, καθορίζεται η συμμετοχή που αντιστοιχεί στο καθένα.

Άλλα καθεστώτα γάμου

Υπάρχουν δύο άλλα συζυγικά καθεστώτα που παρά τα αμφιλεγόμενα χαρακτηριστικά τους εξακολουθούν να ισχύουν σε ορισμένες χώρες. Ειδικά στην Ιταλία δεν καλύπτονται από τη νομοθεσία.

Δυστυχώς το καθεστώς εξακολουθεί να υπάρχει στο οποίο ο σύζυγος απορροφά εξ ολοκλήρου το οικονομική προσωπικότητα της γυναίκας . Αυτό σημαίνει ότι ολόκληρη η περιουσία της γυναίκας μεταβιβάζεται στον σύζυγό της μετά το γάμο.

Αυτό το καθεστώς συνεπάγεται ότι οι γυναίκες δεν έχουν δικαιώματα ούτε κατά τη διάρκεια του γάμου ούτε μετά τη διάλυσή του. Είναι ένα σοβινιστική και εξευτελιστική έννοια που δεν πρέπει να επιτρέπεται από το νόμο.

Τέλος, σε ορισμένες χώρες ο νόμος εξακολουθεί να ισχύει καθεστώς της ένωσης αγαθών. Στην περίπτωση αυτή η κυριότητα των αγαθών δεν μεταβιβάζεται, σε αντίθεση με τη διαχείριση και την επικαρπία τους. Έτσι η γυναίκα διατηρεί το δικαίωμά της στην ακίνητη περιουσία αλλά δεν δικαιούται πίστωση.