Ο μύθος του Απόλλωνα είναι για τον πιο σεβαστό θεό στην αρχαία Ελλάδα αμέσως μετά τον Δία. Ήταν τόσο σημαντικός που η λατρεία του κατάφερε να επιβιώσει αθόρυβα μέχρι τον Μεσαίωνα. Ακόμα και σήμερα υπάρχουν οπαδοί που τον επικαλούνται.
Η σημασία του μύθου του Απόλλωνα πηγάζει από τις τεράστιες δυνάμεις που αποδίδονται σε αυτή τη θεότητα. Ο Θεός των τεχνών των προφητειών, φέρων φωτός και αλήθειας, ο Απόλλων ήταν σε θέση να προκαλέσει πληγές, επιδημίες και ξαφνικούς θανάτους αλλά και να εγγυηθεί τη θεραπεία και την προστασία από τις κακές δυνάμεις.
Με τον ίδιο τρόπο ο μύθος του αναθέτει την κυριαρχία στην ομορφιά, την αρμονία, την ισορροπία και την τελειότητα. Μύησε τους νέους στην ωριμότητα και προστάτεψε τους βοσκούς, τους ναυτικούς και τους τοξότες ως τον ανώτατο άρχοντα του τόξου και των βελών. Ήταν επίσης θεός της μουσικής και κύριος της ποίησης μούσα και προστάτης του Μαντείου των Δελφών.
Όσο περισσότερο ο άνθρωπος αρνείται τον εαυτό του, τόσο περισσότερα θα λάβει από τους θεούς.
– Οράτιος –
Η προέλευση του μύθου του Απόλλωνα
Ο Απόλλων ήταν γιος του Δία, βασιλιά των Ολύμπιων θεών, και της Λητούς, μιας Τιτανίδας . Αρχικά ο Δίας προσελκύθηκε από την αδερφή της Λητούς Αστέρια την οποία προσπάθησε να καταλάβει με τη βία. Φοβισμένη μεταμορφώθηκε σε ορτύκι για να του ξεφύγει αλλά από τη στιγμή που ο Δίας συνέχισε να την απειλεί, η Αστέρια πετάχτηκε στη θάλασσα και έγινε το νησί της Ορτίγιας.
Στη συνέχεια, ο Ολυμπιονίκης έβαλε το βλέμμα του στον Λέτο, αυτή τη φορά ανταπέδωσε. Το κορίτσι έμεινε έγκυος αλλά Εποχή Η νόμιμη σύζυγος του Δία ανακάλυψε την απόδραση και άρχισε μια άγρια δίωξη κατά του Τιτανίδη. Η προδομένη σύζυγος ζήτησε από την κόρη της Ilizia, θεά του τοκετού, να αποτρέψει τη γέννηση του γιου του Leto, ο οποίος υπέφερε τρομερούς πόνους για εννέα ημέρες.
Ωστόσο, οι θεοί τον λυπήθηκαν. Η Λητώ περίμενε δίδυμα και οι θεοί επέτρεψαν στη μικρή Άρτεμη να γεννηθεί και να ενηλικιωθεί γρήγορα για να βοηθήσουν τη μητέρα της να γεννήσει τον αδερφό της Απόλλωνα. Αρτέμη ταράχτηκε τόσο πολύ από τα βάσανα της μητέρας της που αποφάσισε να μείνει για πάντα παρθένα .
Ένας φανταστικός Απόλλωνας
Η δοκιμασία του Λητώ δεν τελείωσε με τη γέννηση του Απόλλωνα. Ήταν ακόμα έξαλλη με την προδοσία και έστειλε αμέσως το φίδι Πύθων να εξοντώσει τη μικρή οικογένεια. Λητεύοντας τη μοίρα του Λητώ, επενέβησαν ξανά οι θεοί και έκαναν τον Απόλλωνα να μεγαλώσει σε μόλις τέσσερις μέρες διατάσσοντας τον θάνατο του τέρατος.
Ο Απόλλωνας σκότωσε τον Πύθωνα με χίλια βέλη, αλλά επειδή ήταν ιερό ζώο, έπρεπε να μετανοήσει γιατί του είχε αφαιρέσει τη ζωή. Εκεί που το τέρας έπεσε νεκρό, αναστήθηκε το Μαντείο των Δελφών τόπος του οποίου ο Απόλλωνας έγινε προστάτης ψιθυρίζοντας προφητείες στα αυτιά των Πυθιών ή των μάντεων.
Σύμφωνα με τον μύθο του Απόλλωνα τόσο αυτός όσο και η αδερφή του προστάτευσαν τη μητέρα τους για πάντα καθώς η Ήρα δεν σταμάτησε ποτέ να την καταδιώκει . Τα δίδυμα σκότωσαν τον γίγαντα Tizio που προσπάθησε να βιάσει τον Leto και ο Απόλλων εξολόθρευσε επίσης τα δεκατέσσερα παιδιά της Niobe που είχαν χλευάσει τον άτυχο Titanide.
Ένας ανθρώπινος θεός
Ο Απόλλωνας είχε πολλούς απογόνους αλλά ήταν άτυχος στην αγάπη . Ερωτεύτηκε την Κασσάνδρα στην οποία είχε δώσει μια προφητεία αλλά εκείνη τον απέρριψε. Μετά ερωτεύτηκε Δάφνη αφού χτυπήθηκε από το βέλος του Έρως αλλά και αυτή τη φορά δεν ανταπέδωσε και είδε τη νύμφη να μεταμορφώνεται σε δέντρο.
Ο μύθος του Απόλλωνα αποτελείται από πολλά επεισόδια, πολλά από τα οποία είναι πράξεις βίας. Σε ένα από τα πιο γνωστά ο Δίας διέταξε τους Κύκλωπες να σκοτώσουν Ασκληπιός γιος του Απόλλωνα. Συντετριμμένος από τον πόνο, ο θεός των τεχνών σκότωσε τον Κύκλωπα και τιμωρήθηκε γι' αυτό. Ο Δίας τον έστειλε στον θνητό κόσμο και ο Απόλλωνας έπρεπε να ζήσει όπως αυτοί και να βιώσει τα ίδια βάσανα με αυτούς .
Εξαιρετικός λυράρης συμμετείχε ενεργά στον Τρωικό πόλεμο παίρνοντας το μέρος των Τρώων. Βοήθησε τον Πάρη να σκοτώσει τον Αχιλλέα αφού σκότωσε τα αδέρφια του Έκτορα και Τροίλο. Ο μύθος έφτασε στη ρωμαϊκή μυθολογία σχεδόν αμετάβλητος, έτσι ο Απόλλωνας έγινε μια από τις πιο θαυμαστές και σεβαστές θεότητες.
