Φανταστείτε να περπατάτε στο δρόμο τρώγοντας μανταρίνια και ξαφνικά βρίσκεστε στα χέρια σας με πολλές φλούδες που θα θέλατε να ξεφορτωθείτε. Αντιλαμβάνεσαι ότι ο κάδος απορριμμάτων είναι μακριά και αυτόματα κοιτάς το έδαφος. Αν δείτε ότι υπάρχουν ήδη σκουπίδια, αυξάνονται οι πιθανότητες να πετάξετε τις φλούδες στο έδαφος. αλλά αν όλα είναι καθαρά κάτω από τα πόδια σας, πιθανότατα θα το σκεφτείτε δέκα φορές πριν πετάξετε τα σκουπίδια από τον κάδο. Αυτό εξηγεί η θεωρία των σπασμένων παραθύρων.
Η θεωρία των σπασμένων παραθύρων, γνωστή και ως θεωρία του σπασμένου γυαλιού, είναι μια θεωρία που ισχυρίζεται ότι οι ατελείς πτυχές του περιβάλλοντος δημιουργούν την αίσθηση ότι ο νόμος δεν υπάρχει. Επομένως, σε μια κατάσταση που δεν υπάρχουν κανονισμοί, είναι πιο πιθανό να συμβούν πράξεις βανδαλισμού.
Πείραμα με τα σπασμένα τζάμια
Ο καθηγητής βιβλία και η ταινία πραγματοποίησε ένα άλλο λιγότερο γνωστό πείραμα. Αυτό συνίστατο στο να αφήσουμε δύο αυτοκίνητα εγκαταλελειμμένα, το ένα σε μια φτωχή και συγκρουόμενη γειτονιά και το άλλο σε μια πλούσια και ήσυχη περιοχή.
Το αποτέλεσμα δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς. Το αυτοκίνητο που βρισκόταν στη φτωχή περιοχή ήταν ήδη σε τρομερή κατάσταση μετά από λίγες ώρες, ενώ αυτό που είχε απομείνει στην πλουσιότερη γειτονιά παρέμενε στην ίδια κατάσταση όπως όταν τοποθετήθηκε εκεί. Με αυτό το αποτέλεσμα είναι εύκολο να σχεδιάσετε
Ωστόσο, η μελέτη δεν τελείωσε έτσι. Μετά από μια εβδομάδα το αυτοκίνητο που είχε μείνει στη φτωχογειτονιά είχε καταστραφεί ολοσχερώς ενώ αυτό που έμεινε στην πλούσια γειτονιά δεν είχε ούτε μια γρατσουνιά. Οι μελετητές αποφάσισαν να κάνουν μια μικρή αλλαγή: έσπασαν το τζάμι της μηχανής που ήταν σε άψογη κατάσταση. Το αποτέλεσμα; Το αυτοκίνητο μειώθηκε στο ίδιο μέγεθος με αυτό που βρέθηκε στη φτωχική γειτονιά.
Το τελικό συμπέρασμα ήταν ότι η αιτία δεν βρίσκεται στη φτώχεια αλλά στο γεγονός ότι η κανόνες . Το σπασμένο γυαλί κάνει κάποιον να πιστεύει ότι όλα είναι επιτρεπτά. Σε αυτήν την κατάσταση, οποιαδήποτε βλάβη υποστεί το μηχάνημα επιβεβαιώνει και πολλαπλασιάζει την ιδέα ότι ο βανδαλισμός γίνεται ασυγκράτητος.
Σπασμένα τζάμια στην πόλη
Το μετρό της Νέας Υόρκης τη δεκαετία του 1980 ήταν το πιο επικίνδυνο μέρος της πόλης. Παίρνοντας ως παράδειγμα τη θεωρία των σπασμένων τζαμιών, άρχισαν να διορθώνουν τα στοιχεία που έδιναν μια αίσθηση απροσεξίας στον σταθμό του μετρό. Ο σταθμός καθαρίστηκε, τα γκράφιτι αφαιρέθηκαν, οι επιβάτες εξασφάλισαν εισιτήρια και έγιναν προσπάθειες να αποτραπούν οι κλοπές. Το αποτέλεσμα ήταν να μετατραπεί το μετρό σε ένα ασφαλές μέρος.
Δεδομένων των αποτελεσμάτων που επιτεύχθηκαν στη Νέα Υόρκη, προωθήθηκε μια πολιτική μηδενικής ανοχής. Για το λόγο αυτό απαγορεύτηκαν όλες οι παραβάσεις του νόμου και των κανόνων συνύπαρξης και έγιναν επενδύσεις στην καθαριότητα και την τάξη των κοινοτήτων. Και πάλι τα αποτελέσματα ήταν θετικά, γεγονός που οδήγησε σε αξιοσημείωτη μείωση του ποσοστού εγκληματικότητας της πόλης.
Τα στοιχεία των σπασμένων τζαμιών
Η σύγχυση που δημιουργούν οι κανόνες
Μικρές ελλείψεις μπορεί να μετατραπούν σε μεγάλες παραβάσεις που οδηγούν σε χάος. Αυτό δεν συμβαίνει μόνο με υλικά είδη. Είναι ένα
