Πόσες φορές παγιδευόμαστε στη δίνη που δημιουργείται από την ταχύτητα με την οποία ο κόσμος προχωρά; Θα μπορούσατε να πείτε ότι αυτό συμβαίνει περισσότερο από όσο θα θέλαμε οι περισσότεροι από εμάς. Το να ζούμε με ιλιγγιώδεις ρυθμούς μας οδηγεί να χάνουμε στιγμές, αισθήσεις, λεπτομέρειες... που συχνά κάνουν τη διαφορά. Το Slow Living είναι ένα κίνημα που γεννήθηκε τη δεκαετία του 1980. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι αποφάσισαν να υιοθετήσουν αυτή τη φιλοσοφία ζωής αλλά σε τι αποτελείται και τι οφέλη μπορεί να μας προσφέρει;
Δυστυχώς στην κουλτούρα μας η λέξη αργός συχνά έχει αρνητικές συνδηλώσεις συγκρίσιμες με τεμπέλης ή όχι πολύ φωτεινές. Σήμερα προσπαθούμε να σπάσουμε αυτόν τον συσχετισμό. Το να ζεις αργά δεν σημαίνει να ζεις άσχημα ή ανεύθυνα, αλλά μάλλον σημαίνει προσοχή σε δώρο εκμεταλλευόμενος τη στιγμή.
Ζούμε πολύ γρήγορα και δεν το συνειδητοποιούμε. Δεν είναι τυχαίο ότι στην Ιταλία περίπου το 7% του πληθυσμού άνω των 14 ετών πάσχει από αγχώδεις-καταθλιπτικές διαταραχές .
Οι μισοί από τους ανθρώπους που υποφέρουν από στρες καταλήγουν επίσης να αναπτύξουν συναισθηματικές διαταραχές όπως άγχος ή κατάθλιψη. Αυτό συμβαίνει γιατί όταν συνειδητοποιούμε ότι νιώθουμε άσχημα είναι ήδη αργά.
Δεν υπάρχει τάξη στον κόσμο γύρω μας, πρέπει να προσαρμοστούμε στο χάος.
-Kurt Vonnegut-
Το να ζεις με φρενήρεις ρυθμούς έχει αρνητικές συνέπειες
Ακόμα και ως παιδιά μαθαίνουμε να γνωρίζουμε τη βιασύνη και να ζούμε με αυτό. Μαθαίνουμε να βγαίνουμε βιαστικά από το σπίτι για να φτάσουμε στο σχολείο και να ξεμείνουμε από τα μαθήματα για να μην αργούμε στα εξωσχολικά μαθήματα. Ή να κάνετε την εργασία σας βιαστικά. Γρήγορο ντους, γρήγορο δείπνο και μετά για ύπνο. Η επόμενη μέρα θα πάει λίγο πολύ με τον ίδιο τρόπο.
Στο πανεπιστήμιο ή στη δουλειά ο ρυθμός είναι πλέον αποκτημένος. Προετοιμαζόμαστε για το γεγονός ότι η ζωή θα γίνει αυτό που συμβαίνει όσο περνάμε ώρες και ώρες στο γραφείο. Γραφείο στο οποίο σπεύδουμε και από το οποίο φεύγουμε με τον ίδιο τρόπο γιατί μας περιμένει κάποιος ή κάτι: η οικογένεια στο σπίτι, άλλη δουλειά να τελειώσουμε ή το πλυντήριο στο πλυντήριο.
Έχετε ακούσει ποτέ για την αρχή του βρασμένου βάτραχου;
Αυτή η αρχή μπορεί να μας βοηθήσει να καταλάβουμε γιατί θεωρούμε αυτό το φορτίο καταπόνησης φυσιολογικό . Αν βάλουμε έναν βάτραχο σε μια κατσαρόλα με βραστό νερό θα προσπαθήσει να πηδήξει έξω για να σωθεί.
Αλλά αν βάλουμε τον βάτραχο σε νερό σε θερμοκρασία δωματίου και αυξήσουμε προοδευτικά τη θερμοκρασία, το ζώο θα προσαρμόσει τη θερμοκρασία του σώματός του καθώς το νερό ζεσταίνεται και θα καταλήξει βρασμένο χωρίς να το καταλάβει.
Κακή εικόνα σωστά; Αλλά λίγο πολύ αυτό συμβαίνει σε εμάς. Ως παιδιά, βυθιζόμαστε στον κόσμο και σε μια κοινωνία όπου όλα κυλούν με αφύσικη ταχύτητα, αλλά καταλήγουμε να προσαρμοζόμαστε όπως ο βάτραχος. Όσο περνούν τα χρόνια, αυτό θα φαίνεται φυσιολογικό.
Η πιο ανησυχητική πτυχή είναι ότι φτάνουμε να θεωρούμε το άγχος ως θετικό γιατί χωρίς αυτό φοβόμαστε ότι θα βαρεθούμε. Ακούγεται οικείο, έτσι δεν είναι; Όταν παρατηρούμε τη ζημιά που προκαλεί αυτή η βιασύνη για να ζήσουμε, είναι αργά και βρισκόμαστε να λύνουμε σοβαρά προβλήματα.
Η ζωή είναι αυτό που σου συμβαίνει ενώ είσαι απασχολημένος με άλλα σχέδια.
-Άλεν Σάντερς-
Τι προτείνει και ποια οφέλη προσφέρει η φιλοσοφία του slow life;
Η φιλοσοφία της βραδύτητας επεκτείνεται σχεδόν σε κάθε τομέα της ζωής από τη διατροφή (αργό φαγητό στην αρχή των πάντων) στο σεξ μέχρι τη μελέτη, από τη σωματική άσκηση στον ελεύθερο χρόνο, τα ταξίδια, τη μόδα και προφανώς τη δουλειά.
Μας προσκαλεί να τρώμε φυσικά τρόφιμα, να κάνουμε συνειδητή διατροφή, να κάνουμε ορθολογική και πρακτική χρήση της τεχνολογίας, να ενθαρρύνουμε τις μικρές τοπικές επιχειρήσεις να σπάσουν τον κύκλο των ρούχων που αγοράζουν-πετάμε (και επομένως να εξουδετερώσουν τις επιπτώσεις του στις χώρες παραγωγής).
Είναι ένα στυλ που προσκαλεί την ηρεμία . Σας επιτρέπει να απολαμβάνετε τα πράγματα και να δίνετε τη σωστή προσοχή σε αυτά. Τι εκτιμούμε περισσότερο; Κάνουμε τα πάντα βιαστικά και επαναλαμβανόμενα ή αφιερώνουμε περισσότερο χρόνο στη ζωή χρησιμοποιώντας όλη μας την επίγνωση;
Σε θεωρητικό επίπεδο φαίνεται εύκολο, ξέρεις. Η αργή κίνηση παρέχει μια σειρά από συμβουλές για το πώς να ξεκινήσετε σε πρακτικό επίπεδο. Πρώτα πράγματα πρώτα: να είστε υπομονετικοί . Κανείς δεν αλλάζει τον τρόπο ζωής του μέσα σε μια μέρα.
Βυθιστείτε στην αργή ζωή
Σηκωθείτε λίγα λεπτά νωρίτερα. Κάντε ντους και πρωινό ήρεμα και αποφύγετε να φτάσετε στη δουλειά ή στο σχολείο με λαχανιασμένη αναπνοή. Και αν μπορείτε, πηγαίνετε εκεί με τα πόδια, προσέχοντας τα βήματά σας. Εάν αυτό δεν είναι δυνατό, ξεχάστε το κινητό σας όταν βρίσκεστε σε μέσα μαζικής μεταφοράς.
Ζήστε με λιγότερα . Αποφυγή από καταναλωτισμός αγοράστε ότι χρειάζεστε. Σίγουρα αν σταματήσεις για λίγο και κοιτάξεις γύρω σου θα καταλάβεις ότι δεν χρειάζεσαι περισσότερα αλλά λιγότερα. Δοκιμάστε τον κανόνα των 7 ημερών: όταν έχετε την επιθυμία να αγοράσετε κάτι που δεν είναι απολύτως απαραίτητο, περιμένετε μια εβδομάδα.
Μόλις περάσει αυτός ο χρόνος, αν εξακολουθείτε να πιστεύετε ότι το χρειάζεστε, αγοράστε το. Αν μη τι άλλο, αυτό το διάστημα θα σας έχει δώσει την ευκαιρία να εξετάσετε άλλες δυνατότητες και να συγκρίνετε τις τιμές.
Ζήστε και απολαύστε το παρόν. Ζούμε βασανισμένοι από ένα παρελθόν που δεν μπορούμε να αλλάξουμε. Και μας περιμένει ένα μέλλον για το οποίο δεν έχουμε καμία βεβαιότητα. Το παρόν είναι η μόνη ασφάλεια που έχουμε, γι' αυτό δεν πρέπει να το αφήσουμε να περάσει. Η αργή ζωή μας προσκαλεί να διαλογιστούμε, να ασκηθούμε στη γιόγκα και σε άλλους κλάδους που προάγουν τη σύνδεση μεταξύ νου και σώματος. Η λέξη κλειδί είναι εδώ και τώρα.
Προσπαθήστε κάθε μέρα να κάνετε μια καλή πράξη για κάποιον . Σε αντίθεση με ό,τι πιστεύουμε, αυτή η συνήθεια μπορεί να είναι ακόμα πιο θετική για εμάς παρά για άλλους. Σιγά σιγά θα γίνει αυτόματο.
Γίνετε μέλος μιας ομάδας ή κοινότητας. Εθελοντικά αθλητικά ταξίδια… Είμαστε κοινωνικά ζώα και όπως είπε Tajfel Η κοινωνική ταυτότητα καθορίζεται από τη συμμετοχή στην ομάδα. Επιπλέον, η αυτοεκτίμηση εξαρτάται από το συναισθηματικό νόημα και την αξιολόγηση που αποδίδουμε στο να ανήκουμε.
Και πάλι να εξασκηθείτε στην αργή ζωή…
Κρατήστε ένα ημερολόγιο του ευγνωμοσύνη . Αφιερώστε λίγα λεπτά κάθε μέρα για να καταγράψετε τρεις θετικές πτυχές της ημέρας σας. Μπορεί να είναι πράξεις, σκέψεις, συναισθήματα ή γεγονότα. Στην αρχή μπορεί να νιώσετε ότι δεν είστε σε θέση να εντοπίσετε τρεις θετικές πτυχές αλλά σιγά σιγά θα μάθετε να εκτιμάτε τα μικρά πράγματα ή να τα δημιουργείτε μόνοι σας.
Μπορεί να φαίνεται σαν μια ασήμαντη συνήθεια αλλά δεν είναι. Οι περιττές σκέψεις αντικαθίστανται από άλλες που θεωρούμε σημαντικές. Η καταγραφή τους βοηθά να τα φέρετε μπροστά στα μάτια σας και ακόμη και να επιστρέψετε σε αυτά εκείνες τις μέρες που φαίνεται ότι ο ήλιος δεν θέλει να λάμψει.
Είναι μια τεχνική που υιοθετείται συχνά με καταθλιπτικούς ασθενείς που εκπλήσσονται πάντα από τα οφέλη που αποκομίζουν όταν αλλάζουν οπτική γωνία. Έχε πίστη και δοκίμασε το!
Αποσυνδεθείτε. Είναι το πιο δύσκολο βήμα. Κλείστε το κουδούνισμα του κινητού σας, αφήστε το στο σπίτι και πηγαίνετε μια βόλτα ή απενεργοποιήστε το. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο συναρπαστικό είναι να μην νιώθεις σκλάβος της τεχνολογίας.
Η ευτυχία δεν είναι αλλού αλλά εδώ. Και όχι αύριο αλλά τώρα.
-Walt Witman-
Πώς να εξασκηθείτε στην αργή ζωή στην πόλη;
Μπορούμε να ακολουθήσουμε αυτή τη συμβουλή όπου κι αν βρισκόμαστε, αλλά δεν τελειώνει εκεί. Γνωρίζατε ότι υπάρχουν αργές πόλεις σχεδόν σε όλο τον κόσμο;
Είναι πόλεις όπου οι κάτοικοι εκτιμούν το περπάτημα, την κουβέντα και την ποιότητα ζωής. Στην Ιταλία υπάρχει ένα δίκτυο δήμων που έχουν ενταχθεί σε αυτήν την πρωτοβουλία. Το κίνημα Cittàslow είναι όλα Ιταλικά και γεννήθηκε στο Orvieto το 1999, σήμερα αριθμεί 192 μέλη.
Είναι δήμοι που καλωσορίζουν τον αργό και χαμηλό περιβαλλοντικό τουρισμό . Προωθούν πολιτιστικές και κοινωνικές τουριστικές δραστηριότητες που ενισχύουν τις αξίες της κοινότητας.
Πώς προέκυψε αυτό το κίνημα;
Το κίνημα γεννήθηκε το 1986 που προωθήθηκε από τον Carlo Petrini μετά την ανακάλυψη ενός McDonald's στην Piazza di Spagna.
Ίδρυσε ένα κίνημα ενάντια στο γρήγορο φαγητό δηλ slow food με στόχο την προστασία των τοπικών γαστρονομικών παραδόσεων τα προϊόντα και την ευχαρίστηση του να τρως καλά. Ξεκινώντας από το κίνημα του slow food, όλα τα άλλα ακολούθησαν μέχρι που έγιναν φιλοσοφία ζωής.
Προσωπικός προβληματισμός
Είχα την τεράστια τύχη να γνωρίζω κάποιες πόλεις της Νοτιοανατολικής Ασίας και η ηρεμία με την οποία όλοι παίρνουν τη ζωή μου τράβηξαν την προσοχή . Δεν υπάρχει γωνιά που να μην βλέπεις κάποιον να κοιμάται ενώ κάθεται σε μια μοτοσυκλέτα στις σκάλες του πάρκου ή σε μια αγελάδα.
Ξεκινούν τη μέρα τους πολύ νωρίς, οι περισσότεροι άνθρωποι ζουν με ταπεινό τρόπο, αλλά θα τολμούσα να πω ότι κανείς δεν θα σας απογοητεύσει ποτέ με ένα χαμόγελο ή μια χειρονομία βοήθειας. Επιπλέον, ειδικά στις βουδιστικές χώρες στοχασμός είναι πολύ διαδεδομένο. Είναι πραγματικοί ειδικοί στην αργή ζωή. Πόσο ζηλιάρης σωστά;
