Η αδελφότητα είναι ένα ηθικό και συναισθηματικό κοινωνικό σύμφωνο που χτίζεται μεταξύ των γυναικών. Πρώτα απ 'όλα, γνωρίζουμε ότι μαζί είμαστε ισχυρότεροι και ότι η χειραφέτηση είναι δυνατή μόνο με τη δημιουργία ισχυρών συμμαχιών, αντιμετωπίζοντας τους εαυτούς μας σαν αδερφές και όχι σαν εχθρούς. Μια σχέση βασισμένη στην αξία ως ομάδα με την πρόθεση να ξεκινήσει πραγματική κοινωνική αλλαγή.
Όλοι έχουμε συναντήσει τη λέξη αδελφότητα πρόσφατα. Είναι όλο και περισσότερο παρόν στη γλώσσα μας και στα έντυπα αν και πρέπει να ειπωθεί ότι ο όρος αυτός είναι άνω των 50 ετών. Ήταν το 1970 όταν ο συγγραφέας Κέιτ Μίλετ η ηγέτης του φεμινισμού εκείνης της εποχής πρότεινε αυτή τη λέξη με στόχο να συνοψίσει μια ιδέα για την οποία πάλευε στην καθημερινή της ζωή ως επίπονη ακτιβίστρια:αποκτήσουν μια κοινωνική ένωση μεταξύ των γυναικών χωρίς να υπάρχουν ταξικές διαφορές θρησκεία ή εθνοτικές ομάδες.
Η αδελφότητα είναι ένας πολιτικός και πρακτικός ηθικός όρος του σύγχρονου φεμινισμού. Υπερβαίνει μια αίσθηση γυναικείας συνενοχής που επιδιώκει πάνω από όλα να δημιουργήσει κοινωνική αλλαγή.
Υπό το σύνθημα Γυναίκες του κόσμου ενωθείτε! Ο Μίλετ επινόησε τον όρο αδελφότητα που μεταφράστηκε στη γλώσσα μας ξεκινώντας από τον λατινικό όρο soror (αδελφή). Είναι σίγουρα μια ιδέα που εμπνέει γιατί όχι να παραμένει μια απλή ταμπέλα, επιδιώκει να ενθαρρύνει την ενδυνάμωση ως ομάδα και να βλέπει τις γυναίκες στα καθημερινά τους πλαίσια για να επιτύχει την αλλαγή.
Ήταν η ανθρωπολόγος Marcela Lagarde που βελτίωσε λίγο περισσότερο την έννοια της αδελφότητας για να μιλήσει για ένα φιλία μεταξύ των γυναικών που γίνονται συνένοχοι για να συνεργαστούν. Μια δέσμευση για την επίτευξη στόχων, ενώ νιώθετε ελεύθεροι και δυνατοί μαζί.
Η αδελφότητα ως γυναικεία ενσυναίσθηση, η αδελφότητα ως ανάπτυξη
Το να γεννιέσαι, να μεγαλώσεις και να μορφωθείς σε ένα πλαίσιο που χαρακτηρίζεται από το βάρος της πατριαρχίας έχει το τίμημα . Το οποίο περιλαμβάνει και το να βλέπεις τους άλλους γυναίκες ως ανταγωνιστές και ανταγωνιστές. Δεν είναι ασυνήθιστο να βλέπουμε γυναίκες να επικρίνουν άλλες γυναίκες στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο ή στη δουλειά. Χτίζουν τοίχους και βάζουν ένα κλειδί στα έργα μέχρι να δημιουργήσουν έναν παράλογο ανταγωνισμό με τον οποίο αντί να δυναμώνουμε τον εαυτό μας αποδυναμώνουμε...Σχεδόν χωρίς να το γνωρίζουν, χάνουν τη συμμαχία που τους καθόριζε τόσο πολύ στο παρελθόν.
Στην αρχαιότητα οι γυναίκες μοιράζονταν πολύ περισσότερα από ό,τι τώρα . Έζησαν ως μια συμπαγής ομάδα προσανατολισμένη στο να βοηθά ο ένας τον άλλον και να εμπλουτίζονται συναισθηματικά και ψυχολογικά. Οι παλαιότερες γενιές έδιναν συμβουλές στους νεότερους, μοιράστηκαν δραστηριότητες αναπαραγωγής, καλλιέργειας και συγκομιδής, θεραπεία ασθενειών μέσω φυσικών φυτών κ.λπ.
Ίσως ήταν λίγο μάγιστοι2. Τεχνίτες της φύσης και των αρχαίων γεύσεων που μαζεύονταν στην περίφημη κόκκινη σκηνή κατά την περίοδο να μοιράζονται ιστορίες συγχρονίζοντας τους κύκλους τους και σπέρνοντας στοργή στις συναισθηματικές τους πληγές για να είμαστε όλοι μαζί λίγο πιο δυνατοί κάθε μέρα. Θαρραλέα για τον εαυτό τους και για τον κόσμο. Πιο δυνατές ως μητέρες, πιο δυνατές ως αδερφές και κόρες της ζωής, χτίζοντας μια πραγματική αδελφότητα.
Η αδελφότητα μας επιτρέπει να ξαναβρούμε τη δύναμή μας ως γυναίκες που γαλουχούν τον εαυτό μας και τους άλλους. Δίνουμε ενσυναίσθηση, αποδέκτες αδελφοσύνης, δεσμού στον οποίο μαζί είμαστε καλύτεροι παρά μόνοι.
Πώς να καλλιεργήσετε την αληθινή αδελφότητα
Η γυναικεία συνείδηση που απολαμβάναμε στις πρώτες μέρες μας κοινωνία έχει χαθεί με το πέρασμα του χρόνου. Στην εποχή μας
Δεν χρειάζεται απλώς να είμαστε φίλοι γιατί η έννοια της αδελφότητας ξεπερνά πολύ αυτό . Μιλάμε για αδελφότητα γυναικείας συνενοχής μιας ηθικής αρχής με την οποία πρέπει να έχουμε μια μεταμορφωτική νοοτροπία καθώς και μια κοινωνική δέσμευση που δεν περιορίζεται στο να σηκώνεις ένα πανό κάθε τόσο σε μια διαδήλωση.
Η αδελφότητα είναι μια επανάσταση που πηγαίνει από μέσα προς τα έξω. Με το να συνειδητοποιήσεις πρώτα τι είσαι, τι αξίζεις και τι δεν πετυχαίνεις σε μια κοινωνία που δυστυχώς παραμένει έντονα πατριαρχική. Μεταγενέστερα αυτή η συνείδηση πρέπει να διαποτίσει κάθε γυναίκα που συναντάμε στην καθημερινότητά μας, υποστηρίζοντάς την οπτικοποιώντας την και επιδιορθώνοντας τη θηλυκότητά της με στόχο να δυναμώσουν ο ένας τον άλλον.
Στη συνέχεια θα περάσει από τη συναισθηματική σφαίρα στην κοινωνική για να εκμεταλλευτεί και να προωθήσει έναν πραγματικό μετασχηματισμό της κοινωνίας.
Όχι λιγότερο σημαντικό Η αδελφότητα απαιτεί άσκηση συνεχούς κριτικής και αυτοκριτικής . Μερικές φορές εμείς οι ίδιοι μπορούμε να εμπλακούμε σε συμπεριφορές που βλάπτουν την ιδέα της αδελφοσύνης και της φεμινισμός Προκαλώντας άλλες γυναίκες πιστεύοντας ότι αν ο γείτονάς μας πήρε προαγωγή, κάτι κρύβεται πίσω από αυτό. στην αμφιβολία για εκείνον τον άγνωστο που αναφέρει επίθεση και στον οποίο για κάποιο λόγο αποφασίζουμε να γυρίσουμε την πλάτη μας.
Η αδελφότητα είναι συνώνυμη με την αλληλεγγύη, σημαίνει να μπορείς να δημιουργήσεις ένα δίκτυο υποστήριξης για να μας βοηθήσει και να απαιτήσει πραγματική αλλαγή . Ας το κάνουμε πράξη και ας το πιστέψουμε .
