Είναι σωστό να λέμε πάντα την αλήθεια; Εκτιμούμε πραγματικά την ειλικρίνεια των ανθρώπων; Πότε μιλάμε με ειλικρίνεια και πότε το κάνουμε με «ειλικρίνεια»; Με τον όρο «ειλικρίνεια» εννοούμε να λέμε την αλήθεια χωρίς καμία επιφύλαξη, χωρίς όρια, χωρίς να εξετάζουμε τι νιώθει ή τι επιθυμεί ο άλλος. Με άλλα λόγια, η ειλικρίνεια που εφαρμόζεται χωρίς ευφυΐα μπορεί να προκαλέσει περιττή ζημιά.
Το ιδανικό θα ήταν να χρησιμοποιήσουμε την αλήθεια για να βοηθήσουμε και την ειλικρίνεια για να οικοδομήσουμε, αλλά ποτέ να μην γκρεμίσουμε ή να καταστρέψουμε άλλους. Πρέπει να θεωρήσουμε ότι η αλήθεια είναι ένα πολύ ισχυρό όπλο που δεν πρέπει να λείπει από ενσυναίσθηση και κοινωνική νοημοσύνη .
Από την άλλη, όταν διαπράττουμε ειλικρίνεια, ίσως δεν λέμε ψέματα, αλλά μεταδίδουμε την αλήθεια, αλλά όταν το κάνουμε χωρίς να σκεφτόμαστε τους άλλους ή μόνο για να εκτονώνουμε, δεν κάνουμε καλό, ακόμη κι αν έχουμε πει την αλήθεια όπως θα ήταν επιθυμητό. Απλώς εκφράζουμε αντικειμενικές πραγματικότητες που πονάνε σε ακατάλληλες στιγμές.
Δηλαδή για να μην πονέσεις πρέπει να πεις ψέματα; Η εξήγηση δεν είναι τόσο απλή όσο το να λες την αλήθεια ή το ψέμα. μερικές φορές μια αλήθεια είναι άχρηστη ή μπορεί ακόμη και να επιδεινώσει την κατάσταση. Το καλύτερο είναι ανακοίνωση τι θέλουμε να πούμε με ευαισθησία βρίσκοντας την κατάλληλη στιγμή και πλαίσιο ή αναζητώντας το
Τι συμβαίνει στον εγκέφαλό μας όταν λέει ψέματα;
A στούντιο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature Neuroscience απέδειξε ότι όταν ξαπλώνουμε την αμυγδαλή η περιοχή του εγκεφάλου που ενεργοποιείται όταν πραγματοποιούμε αυτή την ενέργεια συνηθίζει. Δηλαδή χάνει ευαισθησία στην επανάληψη αυτής της ενέργειας.
Συμπερασματικά, λέγοντας ψέματα χαλαρώνουμε τον εγκέφαλό μας και συνηθίζουμε να μην λέμε την αλήθεια. Ωστόσο, το καθήκον μας δεν είναι να ψέμα αλλά να μάθουν να επιλέγουν και να μεταδίδουν την αλήθεια. Οι κοινωνικές μας σχέσεις δεν θα διαρκέσουν πολύ αν δεν βάλουμε κάποια φίλτρα σε αυτό που επικοινωνούμε ανεξάρτητα από το αν το μήνυμα που μεταδίδεται βασίζεται στην πραγματικότητα ή όχι.
Όπως είδαμε, η ειλικρίνεια δεν μας δίνει καλύτερες δεξιότητες, δεν βελτιώνει την αυτοεκτίμησή μας ούτε μας βοηθά να βελτιώσουμε τις κοινωνικές μας σχέσεις. Αντίθετα, αυτό που μας βοηθάει είναι η ευαισθησία: ορισμένες αλήθειες πρέπει να μεταδίδονται με τη λεπτότητα ενός φτερού, άλλες πρέπει να διατηρούνται μέχρι να φτάσει η στιγμή, άλλες δεν πρέπει ποτέ να τις μοιραζόμαστε καθώς δεν είναι θεμελιώδεις και με άλλες πρέπει να χρησιμοποιείται σταδιακή επικοινωνία ώστε το άτομο να έχει χρόνο να τις αφομοιώσει.
Εκείνοι που μπορούν να εκφράσουν αυτό που νιώθουν χωρίς να πληγώσουν είναι οι αληθινοί ήρωες, αυτοί που αφιερώνουν χρόνο για να μετρήσουν τα λόγια τους και να εξασφαλίσουν ότι με τις πράξεις τους και τη γλώσσα τους δημιουργείται μια βελτίωση στο περιβάλλον και στους ανθρώπους γύρω τους.
Το να λες πάντα την αλήθεια είναι ειλικρίνεια ή ειλικρίνεια;
Μια γνωστική μελέτη για το ψέμα το επιβεβαιώνει κατά τη διάρκεια της ημέρας λέμε τουλάχιστον ένα ή δύο μικρά ή μεγάλα ψέματα
Λέγεται ότι μόνο οι μεθυσμένοι, τα παιδιά και οι τρελοί λένε πάντα την αλήθεια. Αυτό συμβαίνει όταν τα συστήματα λογοκρισίας και αναστολής του εγκεφάλου μας χαλαρώνουν, όπως όταν είμαστε μεθυσμένοι ή όταν είμαστε παιδί. Στα παιδιά δεν λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο όπως στους ενήλικες διαμορφώνονται, αλλά η ικανότητα του εγκεφάλου μας και η κοινωνία μας εκπαιδεύουν να κρύβουμε την αλήθεια ή να την χειριζόμαστε προκειμένου να ελέγξουμε τον αντίκτυπό της.
Αυτό που πρέπει να επικρατήσει δεν είναι τόσο να είμαστε 100% ειλικρινείς αλλά να μην λέμε ποτέ το αντίθετο από αυτό που πιστεύουμε.
Όσοι έχουν καλές κοινωνικές δεξιότητες ξέρουν να είναι ειλικρινείς αλλά χωρίς να πληγώνουν. Δεν πρόκειται για ψέματα, αλλά για τη σωστή μετάδοση πληροφοριών. Δεν είναι να είσαι ο πιο πολύς ειλικρινής αλλά αυτός που επικοινωνεί καλύτερα την αλήθεια. Το καλύτερο είναι να παραμείνουμε πιστοί στον εαυτό μας χωρίς να ξεχνάμε τον πόνο που θα μπορούσαμε να προκαλέσουμε στους άλλους. Η αλήθεια που μεταφέρεται έξυπνα και με καλή πρόθεση θα είναι πάντα παραγωγική.
