Το πάθος και η εμμονή είναι δύο πολύ κοντινές αλλά βαθιά διαφορετικές πραγματικότητες. Το πρώτο αντιστοιχεί σε μια έντονη ροή συναισθηματικής ενέργειας που μας οδηγεί να ξεπεράσουμε τα όριά μας και να κάνουμε εξαιρετικές προσπάθειες. το δεύτερο παραλύει τη θέληση ή μάλλον θέτει μεγάλα όρια.
Είναι ταυτόχρονα δύο συνεχόμενες διαστάσεις. Σε πολλές περιπτώσεις ξεκινάμε με πάθος και άθελά μας βρισκόμαστε στο έδαφος της εμμονής. Θα μπορούσατε να πείτε ότι η εμμονή είναι ένα είδος περίσσειας πάθους.
Εν ολίγοις, είναι εύλογο ότι είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Και οι δύο υποκειμενικές πραγματικότητες προκαλούν μεγάλη συναισθηματική εμπλοκή, μέγιστη προσοχή και συγκέντρωση. Παρόλα αυτά το πρώτο είναι εποικοδομητικό το δεύτερο είναι καταστροφικό.
Τα πάθη είναι σαν τους ανέμους που είναι απαραίτητοι για να δώσουν κίνηση σε όλα, αν και συχνά προκαλούν τυφώνες.
– Bernard Le Bouvier de Fontenelle –
Πάθος και εμμονή
Σε πολλές περιπτώσεις το πάθος και η εμμονή ακολουθούν μια γραμμή συνέχειας που υπαγορεύεται από εξωτερικούς παράγοντες. Συνήθως όλα ξεκινούν με μια ευχάριστη δραστηριότητα που σύντομα μας προκαλεί α ικανοποίηση έντονος. Τόσο ανταμείβοντας που είμαστε παθιασμένοι με αυτό.
Το πάθος μας ωθεί να αφιερώσουμε πολύ χρόνο και προσπάθεια σε αυτή τη δραστηριότητα προκειμένου να ικανοποιήσουμε ολοένα αυξανόμενες παραμέτρους και απαιτήσεις για τελειότητα. Μετά έρχονται τα αποτελέσματα και το αναγνώριση για την προσπάθεια και από εδώ μπορούν να ξεκινήσουν τα προβλήματα.
Η εξωτερική επικύρωση μπορεί επίσης να λειτουργήσει ως αρνητικός παράγοντας. Αυτό που προηγουμένως γινόταν αυθόρμητα και για την απλή ευχαρίστηση να το κάνει τώρα γίνεται μια δραστηριότητα αναζήτησης μιας ακριβούς απάντησης στους άλλους. Δεν απολαμβάνουμε πλέον τη διαδικασία αλλά το αποτέλεσμα. Σε αυτό το σημείο μπαίνουμε στα όρια της εμμονής.
Οι λαβύρινθοι της εμμονής
Όταν ένα ενδιαφέρον γίνεται εμμονή - η ευχαρίστηση μετατρέπεται σε άγχος . Αρχίζουμε να εξαρτόμαστε από τους άλλους και αυτό μας ανησυχεί και μας αγχώνει. Μερικές μελέτες έχουν δείξει ότι μπορείτε να αναπτύξετε έναν τέτοιο εθισμό που μπορεί να σας παρακινήσουν να κάνετε ακόμη και ανήθικες ενέργειες.
Επειδή το αποτέλεσμα των πράξεών μας και η έγκριση των άλλων είναι στοιχεία που δεν μπορούμε να ελέγξουμε τα εμμονικά πάθη συνοδεύονται συχνά από ανησυχία και απογοήτευση . Ο εθισμός στην επικύρωση δεν είναι μόνο συναισθηματικός αλλά, όπως έχει αποδειχθεί, γίνεται και σωματικός.
Είναι αποδεδειγμένο ότι αυτή η υπερβολική ανησυχία για την έγκριση των άλλων πλημμυρίζει το σώμα του ντοπαμίνη και με αυτό σφραγίζεται ένα είδος εξάρτησης. Αυτό φυσικά ενισχύει την εμμονή και μεταφέρει τα πάντα σε άλλο αεροπλάνο. Τώρα υπάρχει κούραση, ακόμη και φθορά και ταυτόχρονα αβέβαια αποτελέσματα. Φτάνουμε ακόμη και στο σημείο να χρειαζόμαστε να απατήσουμε για να κερδίσουμε το χειροκρότημα των άλλων.
Εξάρτηση από εξωτερική έγκριση
Θα ήταν απατηλό να σκεφτούμε ότι μπορούμε να αγνοήσουμε εντελώς το γνώμη των άλλων . Ίσως μόνο όσοι είναι πολύ ανεπτυγμένοι πνευματικά μπορούν να το κάνουν. Οι απλοί θνητοί εξαρτώνται λίγο πολύ από την εξωτερική έγκριση.
Ποιος δεν θα ήθελε να λάβει ένα βραβείο ή μια αναγνώριση για αυτό που κάνει; Ακόμα και στην καθημερινή ζωή νιώθουμε μια λεπτή ικανοποίηση όταν λαμβάνουμε ένα Like στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, φτάνουν νέα αιτήματα φιλίας ή βλέπουμε τον αριθμό των ακολούθων να αυξάνεται.
Το μυστικό για να μην πέσεις στα νύχια της εμμονής και επομένως της επιδοκιμασίας των άλλων είναι να σταματήσεις και να σκεφτείς . Όταν λαμβάνουμε ένα Like για κάτι που γράψαμε χωρίς μεγάλες αξιώσεις, καταλαβαίνουμε ότι το σημαντικό είναι να έχουμε εκφράσει μια σκέψη. Τα υπόλοιπα είναι ένα έξτρα που υπάρχει σήμερα και ποιος ξέρει αύριο.
Αληθινή επιτυχία είναι να απολαμβάνεις αυτό που κάνεις ή να είσαι συνεπής χωρίς φόβο ή άγχος για το αποτέλεσμα. Δεν είναι εύκολο να απελευθερωθούμε από τα κίνητρα των εξωτερικών αντιδράσεων, αλλά πρέπει να εργαστούμε με συνέπεια για να μην πέσουμε σε αυτή την παγίδα. Ας μας καθοδηγεί το πάθος, όχι η εμμονή.
]
