Ανθεκτική μείζονα κατάθλιψη: όταν η θεραπεία δεν αποδίδει

Η ανθεκτική μείζονα κατάθλιψη ή η ανθεκτική κατάθλιψη είναι αυτή που δεν ανταποκρίνεται στις συνήθεις φαρμακολογικές θεραπείες. Μια μακρά πορεία φαρμάκων ή θεραπευτικών προσεγγίσεων αλλά χωρίς καμία βελτίωση είναι συνηθισμένη. Ωστόσο, η εμπειρία μας λέει ότι αργά ή γρήγορα μπορεί κανείς να βρει μια θεραπεία με την οποία θα αρχίσει να βιώνει θετικές αλλαγές.

Ο ορισμός αυτού του όρου, όσο περίεργος κι αν φαίνεται, συνεχίζει να εγείρει διάφορες διαφωνίες . Ο οδηγός ΟΜΟΡΦΗ (The National Institute for Health and Care Excellence) μας λέει για παράδειγμα ότι η διάγνωση της ανθεκτικής κατάθλιψης μόνο και μόνο επειδή το άτομο δεν δείχνει την αναμενόμενη εξέλιξη μετά τη λήψη δύο τύπων αντικαταθλιπτικών είναι μια αυθαίρετη πρακτική.

Οργανισμοί όπως η British Association for Psychopharmacology υποστηρίζουν ότι αυτή η διάγνωση πρέπει να λαμβάνεται υπόψη όταν ο ασθενής έχει δοκιμάσει διαφορετικούς συνδυασμούς φαρμάκων χωρίς να έχει υποστεί αλλαγές.

Η ανθεκτική μείζονα κατάθλιψη είναι συνήθως μια από τις πιο περίπλοκες για θεραπεία: πολλοί ασθενείς χάνουν την ελπίδα τους και σταματούν να εμπιστεύονται τους επαγγελματίες υγείας.

Όπως φαίνεται, μέχρι σήμερα δεν υπάρχει σαφής συναίνεση για το θέμα. Ωστόσο μπορούμε να επιβεβαιώσουμε ότι σχεδόν το 30% των ασθενών έχουν διαγνωστεί με μείζονα κατάθλιψη δεν παρατηρεί καμία βελτίωση . Ως αποτέλεσμα, πολλοί επαγγελματίες αναγκάζονται να επαναξιολογήσουν τη διάγνωση λόγω ενός πολύ προφανούς γεγονότος:μερικές φορές μπορεί να έχουν μη αναγνωρισμένες υποκείμενες διαταραχές. Ας εμβαθύνουμε λίγο σε αυτή την πραγματικότητα .

Μείζονα ανθεκτική κατάθλιψη: όταν το φάρμακο δεν λειτουργεί

Η κατάθλιψη θεραπεύεται, αυτό πρέπει να είναι ξεκάθαρο από την αρχή . Ανεξάρτητα από τον τύπο, είναι μια πολυπαραγοντική διαταραχή που απαιτεί διαφορετικές στρατηγικές για να ξεπεραστεί: φαρμακολογική, ψυχοθεραπευτική, κοινωνική υποστήριξη κ.λπ.

Το ίδιο ισχύει και για την ανθεκτική μείζονα κατάθλιψη. Η διαφορά είναι ότι σε αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να είμαστε σταθεροί και επίμονοι να βρει τις καλύτερες θεραπείες ώστε το άτομο (αυτός ο ασθενής που πονάει πολύ) να μπορεί να δει

Από την άλλη δεν μπορούμε να ξεχνάμε ότι είναι αποδεδειγμένο ότι η αντικαταθλιπτικά που λαμβάνονται σε κατάλληλες δόσεις και για τουλάχιστον 6 εβδομάδες είναι συνήθως αποτελεσματικά. Όταν όμως αυτό δεν συμβαίνει και αυτό που αντιλαμβάνεται ο ασθενής είναι ότι η ταλαιπωρία του είναι ακόμα σταθερή και τον καταβροχθίζει, τότε η ερήμωση είναι απόλυτη. Μπορεί επίσης να βιώσετε απώλεια εμπιστοσύνης στον γιατρό σας και να είστε δύσπιστοι σχετικά με την προσπάθεια μιας νέας θεραπείας .

Η αντιμετώπιση της ανθεκτικής μείζονος κατάθλιψης δεν είναι εύκολη για κανέναν εμπλεκόμενο. Από εδώ προκύπτει η ανάγκη σε πολλές περιπτώσεις για ισχυρή δέσμευση από την πλευρά του ασθενούς και πάνω από όλα απαραίτητη οικογενειακή στήριξη για να μη χαθεί η θεραπευτική συμμαχία . Επιπλέον, όταν το άτομο έχει ήδη δοκιμάσει δύο τύπους αντικαταθλιπτικών χωρίς να παρατηρήσει αλλαγές, οι γιατροί θα πρέπει να κάνουν τα εξής πριν ξεκινήσουν μια νέα προσέγγιση:

• Μάθετε εάν ο ασθενής ανταποκρίνεται στη θεραπεία στις ενδεικνυόμενες δόσεις και στον καθορισμένο χρόνο.
• Μάθετε εάν παίρνετε άλλα είδη φαρμάκων (συνταγογραφούμενα ή μη, συμπεριλαμβανομένων των φυσικών) που μπορεί να επηρεάσουν τη δράση των φαρμάκων.
• Σκεφτείτε εάν υπάρχουν άλλα προβλήματα υγείας όπως καρδιαγγειακά, νευρολογικά ή ορμονικά νοσήματα.
• Ελέγξτε την ορθότητα της διάγνωσης. Σε πολλές περιπτώσεις, η αντίσταση στη θεραπεία για τη μείζονα κατάθλιψη προέρχεται από την παρουσία άλλων διαταραχών όπως η διπολική διαταραχή, η οριακή διαταραχή προσωπικότητας κ.λπ.

Τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό Είναι επίσης απαραίτητο ο ασθενής να έχει πλήρη επίγνωση της ασθένειάς του και ότι στο μέτρο του δυνατού έχει κίνητρο να αλλαγή . Όπως γνωρίζουμε, η χημεία είναι αποτελεσματική και απαραίτητη στη θεραπεία της κατάθλιψης, αλλά απαιτεί επίσης μια συγκεκριμένη προσωπική δέσμευση για τη βελτιστοποίηση της θεραπευτικής διαδικασίας.

Στρατηγικές για τη βοήθεια ατόμων με ανθεκτική μείζονα κατάθλιψη

Σε αυτό το σημείο θα έχουμε ήδη παρατηρήσει κάτι: κάποιος θεωρείται ότι έχει ανθεκτική μείζονα κατάθλιψη όταν δεν ανταποκρίνεται στη φαρμακευτική αγωγή . Τι γίνεται όμως με την ψυχοθεραπευτική προσέγγιση; Δεν είναι χρήσιμο σε αυτές τις περιπτώσεις; Μπορούμε να πούμε ότι δεν υπάρχουν οριστικές μελέτες για αυτό το θέμα. Με άλλα λόγια, όταν ένα άτομο με μείζονα κατάθλιψη δεν βελτιώνεται με τα αντικαταθλιπτικά, συνήθως δεν ωφελείται ούτε από τη θεραπεία.

Δεν μπορούμε να το ξεχάσουμε αυτό αυτή η μορφή κατάθλιψης είναι μια πολύ σοβαρή διαταραχή της διάθεσης που απαιτεί τη χορήγηση ψυχοφαρμάκων . Όταν αυτά δεν λειτουργούν, εφαρμόζεται γενικά η ακόλουθη στρατηγική:

• Αύξηση της δόσης.
• Αλλαγή σε άλλο αντικαταθλιπτικό.
• Συνδυασμός πολλαπλών αντικαταθλιπτικών.
• Ενίσχυση της αντικαταθλιπτικής θεραπείας με άλλο φάρμακο όπως το ακόλουθο:
  • Αντιψικοτικό.
  • Λίθιο.
  • Αντισπασμωδικά.
  • Τριωδοτιρωνίνα.
  • Πινδολόλο.
  • Ψευδάργυρος.
  • Βενζοδιαζεπίνη.

Δύο τεχνικές για την ανθεκτική μείζονα κατάθλιψη

Μέχρι πρόσφατα, η ηλεκτροσπασμοθεραπεία χρησιμοποιήθηκε για τη θεραπεία της ανθεκτικής κατάθλιψης. Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, έχουν εμφανιστεί δύο ενδιαφέρουσες θεραπείες που αξίζει να γνωρίζετε:

Η διακρανιακή μαγνητική διέγερση (TMS) είναι μια μη επεμβατική και ανώδυνη διέγερση του εγκεφαλικού φλοιούικανό να παρεμβαίνει με ελεγχόμενο τρόπο στη φυσιολογική δραστηριότητα του εγκεφάλου. Χάρη σε αυτή τη νευροτροποποίηση είναι δυνατό να διασφαλιστεί ότι τα φάρμακα δρουν αποτελεσματικά ή ότι το άτομο είναι πιο δεκτικό στην ψυχολογική θεραπεία.

• Όπως μας εξηγούν διάφοροι σπουδές Η διέγερση του πνευμονογαστρικού νεύρου είναι μια άλλη στρατηγική που βελτιώνει σημαντικά τα συμπτώματα της μείζονος κατάθλιψης . Η μέθοδος βασίζεται στην εφαρμογή μιας ηλεκτρικής συσκευής που διεγείρει το νεύρο που βρίσκεται σε επαφή με τον εγκέφαλο. Ως αποτέλεσμα, ο ασθενής νιώθει πιο ήρεμος, το άγχος, το άγχος και οι αρνητικές σκέψεις μειώνονται.

Τι να κάνετε εάν πάσχετε από ανθεκτική μείζονα κατάθλιψη;

• Εάν η θεραπεία δεν έχει αποτέλεσμα αμέσως, μην τα παρατάτε.
• Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι ίσως ο γιατρός πρέπει να τροποποιήσει τις δόσεις ή να προτείνει να ξεκινήσει με ένα νέο ψυχοτρόπο φάρμακο ή ακόμη και να συνδυάσει διάφορους τύπους ναρκωτικά . Χρειάζεται υπομονή και εμπιστοσύνη.
• Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η κατάθλιψη είναι μοναδική για κάθε άτομο, οπότε ο γιατρός πρέπει να βρει τη θεραπεία που ταιριάζει στον συγκεκριμένο ασθενή. Πρέπει να τον εμπιστευτείς και να συνεργαστείς.
• Εάν παίρνετε άλλα φάρμακα θα πρέπει να ενημερώσετε το γιατρό σας.
• Είναι σημαντικό να προσέχετε την υγεία και τον τρόπο ζωής σας. Μερικές φορές μια κακή διατροφή ή ο εθισμός μπορεί να επηρεάσει τη θεραπεία.

Τέλος, ας θυμόμαστε επίσης ότι το μυαλό και το σώμα μας συχνά αποκαλύπτουν την πολυπλοκότητά τους, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε το δικαίωμα να νιώθουμε καλά και να απελευθερωθούμε από την κατάθλιψη. Δεν χρειάζεται να φοβάστε να ακολουθήσετε τις συμβουλές καλών επαγγελματιών γιατί στο τέλος θα μπορέσουν να προτείνουν την πιο κατάλληλη προσέγγιση για κάθε άτομο.