Το να ζεις με τις αναμνήσεις σημαίνει να περιορίζεις τον εαυτό σου γιατί όσοι δεν απολαμβάνουν την καθημερινότητα δεν εκμεταλλεύονται την παρούσα στιγμή για να ζήσουν... η ζωή δεν συνίσταται στο να θυμάσαι αλλά στην υποκριτική. Δεν πάει προς τα πίσω αλλά προς τα εμπρός. Δεν είναι να είσαι φυλακισμένος μεταξύ παρελθόντος και μέλλοντος σαν να μην υπήρχε το εδώ και το τώρα.
Η ανάμνηση είναι μέρος της ζωής και είναι συχνά αναπόφευκτη για το καλύτερο ή το χειρότερο. Με μια ορισμένη έννοια Οι αναμνήσεις μας δένουν με αυτό που αγαπάμε, ποιοι είμαστε και τι δεν θέλουμε να χάσουμε. Σε αυτό που μας έχει επηρεάσει βαθιά. Ωστόσο ζήστε με αναμνήσεις δεν είναι θετικό.
Το χθες είναι η ανάμνηση του σήμερα και το αύριο το όνειρο του παρόντος.
Οι αναμνήσεις απατούν γιατί τις γλυκαίνουν τα γεγονότα του παρόντος και οι παγίδες της μνήμης.
Το να ζεις με τις αναμνήσεις είναι αδύνατο
Σε συνέντευξή τους ρώτησαν Άλμπερτ Αϊνστάιν τι έκανε όταν είχε μια νέα ιδέα. Για παράδειγμα, αν το έγραφε σε ένα χαρτί ή σε ένα ειδικό τετράδιο. Ο επιστήμονας απάντησε ξεκάθαρα: Όταν έχω μια νέα ιδέα δεν την ξεχνάω. Τίποτα πιο αληθινό όταν κάτι μας ενθουσιάζει τόσο πολύ είναι σχεδόν αδύνατο να το ξεχάσουμε.
Θυμόμαστε τι είναι πραγματικά σημαντικό, τι είναι ικανό να μας συγκινήσει καθώς ενεργοποιεί μέσα μας τις περιοχές και τις εγκεφαλικές συνδέσεις που είναι απαραίτητες για την καταγραφή αυτής της μνήμης. Το πρόβλημα είναι ότι ακόμα και τι θα πήγαινε ξεχασμένος συνήθως εγγράφεται έντονα στο μυαλό μας. Τίποτα δεν διορθώνει μια ανάμνηση τόσο έντονα όσο η επιθυμία να τη χάσεις.
Η ψυχολογία μας προειδοποιεί ότι η λήθη είναι απαραίτητη για τη διατήρηση σχετικών αναμνήσεων. Ο μηχανισμός μνήμης είναι εξαιρετικά περίτεχνος και μας επιτρέπει να ανακτούμε μόνο ό,τι είναι αναπόσπαστο για εμάς.
Πρέπει να ζεις στο παρόν βουτιά σε κάθε κύμα να βρεις την αιωνιότητα σου σε κάθε στιγμή. Οι ανόητοι παραμένουν στο νησί των ευκαιριών τους
-Henry David Thoreau-
Οι αναμνήσεις είναι το άρωμα που διαρκεί
Η απόλαυση είναι το λουλούδι που ανθίζει όταν ζούμε, εργαζόμαστε και ενεργούμε. Με αυτά τα λουλούδια χτίζουμε τα δικά μας καθημερινά μνήμη που θα είναι το άρωμα που διαρκεί. Οι πιο ευτυχισμένες αναμνήσεις είναι οι στιγμές που τελείωσαν όταν ήταν κατάλληλο χωρίς να σύρονται στο χρόνο χωρίς να παραταθούν επ' αόριστον.
Δεν θυμόμαστε μέρες αλλά στιγμές. Γι' αυτό πρέπει να παράγουμε κάθε φορά νέες καταστάσεις. Ο πλούτος της ζωής βρίσκεται στις αναμνήσεις που συνεχίζουμε να σχηματίζουμε. Το να ενεργούμε συνεχώς μπορεί να είναι περίπλοκο, ειδικά αν βρεθούμε κολλημένοι μόνοι μας ζώνη άνεσης . Ωστόσο, είναι απαραίτητο να το κάνουμε για να ζήσουμε έντονα.
Αν και διαθέτουμε ένα απτό φυσικό σώμα και αντιλαμβανόμαστε τον περιβάλλοντα κόσμο με όλες μας τις αισθήσεις τείνουμε να ζούμε στα δικά μας μυαλό . Ωστόσο, πρέπει να ληφθεί μια απόφαση. Μπορούμε να ζήσουμε με τις αναμνήσεις και τις αισθήσεις που μας προκαλούν ή μπορούμε να αναλάβουμε τα ηνία της ζωής μας και προφανώς των συναισθημάτων μας. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να απολαύσουμε πλήρως την ύπαρξή μας.
Το κλειδί για να ζεις αντί να θυμάσαι βρίσκεται στη σκέψη και τη φαντασία Περιμένετε μείον. Αποδεχτείτε αυτό που υπάρχει και τίποτα περισσότερο. Ζώντας τη στιγμή χωρίς να αποσπάται η προσοχή από τις απάτες του μυαλού.
Η αλήθεια είναι ότι γενικά πάντα προετοιμαζόμαστε να ζήσουμε αλλά ποτέ δεν ζούμε. Ωστόσο, η ζωή πρέπει να λειτουργεί ακριβώς το αντίθετο.
Η καθημερινότητά μας θα είναι ανάμνηση. Ζεις!
