Η φράση Who Ο Φρόυντ . Είναι μέρος του The Introduction to Narcissism και κοινοποιείται συχνά στα κύρια κοινωνικά δίκτυα. Πολλοί πιστεύουν ότι έχει μια ρομαντική αίσθηση, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι είναι αποτέλεσμα μιας θεωρίας σεβασμού.
Σίγκμουντ Φρόιντ
Ωστόσο, λίγοι συζητούν τη σημασία της αγάπης στην ανάπτυξη των ανθρώπων. Από την πρώτη στιγμή που ανοίγουμε τα μάτια μας στον κόσμο υποφέρουμε από μια έλλειψη: την έλλειψη των άλλων. Δεν υπάρχει τρόπος επιβίωσης ή ανάπτυξης εάν δεν υπάρχει
Αυτό με άλλα λόγια σημαίνει ότι αν δεν υπάρχει έστω λίγη αγάπη στην αρχή της δικής μας ζωή αυτό γίνεται αδύνατο. Κάποιος πρέπει να φροντίσει τις ανάγκες μας αλλιώς θα πεθάνουμε.
Ο άνθρωπος ήταν πάντα και για πάντα ένα άπορο ον. Ατελής. Ζει μέσα μας ένα κενό που είναι αδύνατο να καλύψουμε ακόμα κι αν μερικές φορές πιστεύουμε ότι δεν είναι έτσι. Αυτό συμβαίνει γιατί ήμασταν πάντα και για πάντα καταδικασμένοι σε μια άλυτη μοναξιά. Όσο και αν καταφέρνουμε να δημιουργήσουμε στενούς και ερωτικούς δεσμούς, η πραγματικότητα είναι ότι γεννιόμαστε, ζούμε και πεθαίνουμε πρακτικά μόνοι.
Ποιος αγαπά
Στην αγάπη, πολλές μορφές αγάπης μπαίνουν στο παιχνίδι ταλαιπωρία που κυμαίνονται από την απλήρωτη αγάπη μέχρι την ανακάλυψη ότι η αγάπη δεν λύνει τα πάντα.
Το να ερωτεύεσαι είναι ένα είδος υπέροχου θυμού στο οποίο όλες οι έννοιες του κόσμου αλλάζουν ταυτόχρονα. Έχει πολλά εμμονικά αλλά Το να ερωτεύεσαι είναι αποτρόπαιο και ταυτόχρονα νόστιμο . È Έρωτας στον καιρό της χολέρας που αναφέρει ότι η αγάπη έχει τα ίδια συμπτώματα
Ναι, το να ερωτεύεσαι είναι να υποφέρεις από ευχαρίστηση. Υποφέρει επειδή αυτό το άτομο καθυστερεί να φτάσει, νιώθοντας ότι πεθαίνεις όταν υποψιάζεσαι ότι όλα μπορεί να τελειώσουν. Γνωρίζοντας ότι θα ήμασταν ικανοί να πάμε στην κόλαση παρέα με εκείνο το άτομο που μας έκλεψε τη ζωή Καρδιά . Το συναίσθημα του να αγαπάς και να αγαπιέσαι εναλλάσσεται με το φόβο να χάσεις αυτόν που αγαπάς. Ο ενθουσιασμός της συνάντησης με τις ύπουλες αμφιβολίες της εγκατάλειψης.
Μόλις τελειώσει αυτή η ζωντανή φάση του ερωτευμένου, βιώνεις ένα είδος έλλειψης της αρχής. Κάτι δεν είναι πια εκεί, κάτι δεν είναι πια όπως πριν. Ξέρουμε ότι συνεχίζουμε να αγαπάμε αυτό το άτομο αλλά Τότε υποφέρουμε γιατί πρέπει να αποχαιρετήσουμε την ψευδαίσθηση της ρομαντικής και αιώνιας αγάπης.
Όποιος δεν αγαπά αρρωσταίνει
Όταν ένα άτομο δυσκολεύεται να δημιουργήσει ρομαντικούς δεσμούς με άλλους, γίνεται συναισθηματικά και ψυχικά ευάλωτος. Ο ερμητισμός, το εμμονικό κλείσιμο μέσα στον εαυτό του, η δυσκολία να επικοινωνήσει με τους άλλους αυτό που νιώθει ή σκέφτεται υποδηλώνει ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά.
Το εγώ αρρωσταίνει. Αν τα σημαντικά πράγματα είναι μόνο αυτά που έχουν να κάνουν με τον εαυτό του και έχει μεγάλη δυσκολία να αναγνωρίσει τι επηρεάζει τους άλλους, το εν λόγω άτομο είναι πιθανότατα παγιδευμένο στον δικό του ναρκισσισμό. Αυτό δεν είναι ηθικός ή ηθικά εσφαλμένος παράγοντας. Αυτό είναι ένα ανησυχητικό σημάδι ότι αυτό το άτομο έχει αρρωστήσει ή θα αρρωστήσει.
Σε θέματα που έχουν να κάνουν με το μυαλό είναι πάντα πολύ σημαντικό φορά . Όλοι περνάμε φάσεις ή φάσεις στις οποίες χρειάζεται να μείνουμε μόνοι με τον εαυτό μας. Ωστόσο, όταν αυτό μετατρέπεται σε μόνιμη συμπεριφορά, αρχίζουν τα προβλήματα. Το κυριότερο είναι σίγουρα
ΚΑΙ Αυτή η υπερβολική εστίαση στον εαυτό του αργά ή γρήγορα θα μεταφραστεί σε αγωνία και εμμονή. Έχει επίσης ως αποτέλεσμα μια μη παραγωγική και χωρίς νόημα ζωή
