Τοκετός: η μεγαλύτερη πράξη αγάπης μιας γυναίκας

Είναι σύνηθες να λέμε μητέρα ξέρει τι θα γίνει η αγάπη της ζωής του. Λίγες πράξεις είναι τόσο οδυνηρές, ιερές και γεμάτες από άπειρα συναισθήματα όσο ο τοκετός . Μια στιγμή ζωτικής σημασίας που απαιτεί και ειδική μεταχείριση. Αν η σύλληψη ήταν πράξη αγάπης, ο τοκετός θα πρέπει επίσης να λάβει την ίδια ζεστασιά και στοργή.

Μεταξύ 16 και 22 Μαΐου ναι Πολλές γυναίκες έχουν παραπονεθεί για το πώς ο τοκετός έχει γίνει συχνά πολύ ρουτίνα όχι πολύ εξανθρωπισμένη και μερικές φορές ακόμη και τραυματική.

Δεν υπάρχει πιο έντονος πόνος από αυτόν που νιώθεις κατά τη διάρκεια του τοκετού ούτε μια αγάπη τόσο βαθιά και αγνή όσο αυτή που νιώθει μια μητέρα προς το πλάσμα που δίνει.

Ο Nick Bergman είναι παιδίατρος και νεογνολόγος περισσότερο γνωστός για τις μελέτες του στην προγεννητική νευροεπιστήμη. Κατά τη γνώμη του μια από τις πιο σημαντικές στιγμές Το να χτίσω έναν ισχυρό δεσμό εξάρτησης μεταξύ μητέρας και παιδιού είναι αναμφίβολα τα πρώτα λεπτά της ζωής μου. Εάν η μητέρα και το παιδί αισθάνονται υπερβολικό άγχος, αυτό θα μπορούσε να επηρεάσει την ποιότητα αυτού του πρώτου συναισθηματικού αποτυπώματος στο αγέννητο παιδί.

Ο ερχομός λοιπόν στον κόσμο πρέπει να γίνει α πολύ λεπτή πράξη αγάπης . Σας προσκαλούμε να αναλογιστείτε αυτό.

Ο τοκετός εν μέσω πόνου, συναισθημάτων και ιατρικών πρωτοκόλλων

Ο τοκετός είναι μια εξαιρετικά λεπτή στιγμή τόσο για τη μητέρα όσο και για το παιδί. Αν λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια οι εγκυμοσύνες έχουν ολοκληρωθεί σε ολοένα και πιο προχωρημένες ηλικίες, είναι σαφές ότι η προσοχή των γιατρών και τα προληπτικά μέτρα είναι πιο δύσκολο να εγγυηθούν έναν τοκετό χωρίς επιπλοκές.

Ξεκαθαρίζοντας από την αρχή ότι η προσοχή των επαγγελματιών στα ιατρικά κέντρα είναι απαραίτητη αυτό για το οποίο παραπονιούνται πολλοί άνθρωποι γυναίκες και τις οποίες ο ΠΟΥ θέλει να διευκρινίσει εδώ και ένα χρόνο είναι οι πτυχές που θα σας εξηγήσουμε τώρα και οι οποίες πρέπει να ληφθούν υπόψη.

Οι γεννήσεις γίνονται όλο και λιγότερο σεβαστές

Ο Michel Odent, ένας διάσημος μαιευτήρας που υποστηρίζει τον σεβαστό τοκετό, μας το υπενθυμίζει ο τοκετός είναι αγάπη και το ιδανικό είναι να εξασφαλίσεις ότι η μητέρα και το παιδί τον απολαμβάνουν Ωστόσο, αυτό που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια είναι το εξής:

Ο αριθμός των καισαρικών τομών έχει αυξηθεί σημαντικά.Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, σχεδόν το 21% των γεννήσεων έχουν πραγματοποιηθεί μέσω αυτής της πρακτικής (θυμηθείτε ότι η καισαρική τομή πρέπει πάντα να αντικαθιστά τους κολπικούς τοκετούς εάν υπάρχει κίνδυνος μητρικής ή προγεννητικής θνησιμότητας).

Πολλές γυναίκες λένε ότι ένιωσαν άβολα κατά τη διάρκεια του τοκετού:η έκθεση πριν από τον τοκετό σε πάρα πολλές επαγγελματικές πρακτικές σχετικά με επαφές, παρακολούθηση, τριχοτομή, οίδημα, πρόκληση γέννησης μέσω συνθετικής ωκυτοκίνης ή ανάγκη να κρατήσει αναγκαστικά θέσεις λιθοτομίας (το πουλάρι) για να γεννήσει στρες

Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι κάθε μητέρα έχει τη δική της ιδιαίτερη εμπειρία σχετικά με τον τοκετό. Πολλοί θα το έχουν απολαύσει ενώ άλλοι θα έχουν μια δυσάρεστη και κάπως απογοητευτική μνήμη που συνδέεται με την έλλειψη, για παράδειγμα, ενός πράγματος δέρμα στο δέρμα του αγέννητου παιδιού με τη μητέρα.

Ο τοκετός είναι μια οδυνηρή και μαγική στιγμή που ενορχηστρώνεται από πολύ συγκεκριμένες ορμόνες και νευροδιαβιβαστές που έχουν συγκεκριμένο σκοπό. Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι σε επίπεδο εγκεφάλου αναπτύσσεται ένα νευροβιολογικό σενάριο που θα βοηθήσει τη μητέρα να δημιουργήσει την πρώτη της συναισθηματική σύνδεση με το νεογέννητο για να σύνδεσμος .

Το να γεννάς δεν σημαίνει μόνο να φέρεις ένα παιδί στον κόσμο αλλά και να γεννήσεις μητέρα.

Εάν η γυναίκα αισθάνεται άγχος ή φοβισμένη, αυτό μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο, για παράδειγμα στην ποιότητα του γάλακτος της. Από την άλλη πλευρά, εάν το παιδί αντιληφθεί επίσης αυτό το άγχος και αποχωριστεί από τη μητέρα πολύ σύντομα μόλις τελειώσει ο τοκετός, κινδυνεύει να επηρεαστεί σε μεταβολικό και γνωστικό επίπεδο.

Το DNA μας χρειάζεται την άμεση ένωση μεταξύ μητέρας και παιδιού ελλείψει του οποίου το παιδί μπορεί να ερμηνεύσει τον κόσμο στον οποίο έφτασε ως εχθρικό ή ψυχρό. Για το λόγο αυτό αξίζει να λάβουμε υπόψη μια ολόκληρη σειρά πρακτικών που μπορούν να προωθήσουν μια γέννα με σεβασμό στην οποία μπορεί να οικοδομηθεί αυτός ο σημαντικός δεσμός που βασίζεται στην αγάπη και στο στοργικό καλωσόρισμα.

Οι θεμελιώδεις πτυχές μιας γέννησης που βασίζεται στην αγάπη

Υπάρχουν πολλά είδη τοκετών και δεν θα μπούμε στο ερώτημα εάν είναι καλύτερος ένας φυσικός τοκετός χωρίς ιατρική φροντίδα, ένας τοκετός με μαίες ή η επιλογή ενός νοσοκομείου όπου μπορούν ακόμη και να προγραμματίσουν τη γέννηση του μωρού. Το σημαντικό είναι πέρα ​​από κάθε τι να μην θέσει σε κίνδυνο τους δύο πρωταγωνιστές αυτής της υπέροχης εκδήλωσης με κανέναν τρόπο : η μάνα και η υιός .

Κάθε οικογένεια είναι ελεύθερη να επιλέξει τον τρόπο με τον οποίο επιθυμεί να γεννήσει το μωρό της, αν και αξίζει να ληφθούν υπόψη αυτές οι απλές πτυχές:

Ο ΠΟΥ υπερασπίζεται αυτό που είναι γνωστό ως το εξανθρωπισμένη γέννηση στην οποία η γυναίκα έχει το δικαίωμα, για παράδειγμα, να επιλέγει πάντα τη θέση στην οποία προτιμά να γεννήσει ώστε να μην υπάρχει κίνδυνος.

• Πρέπει να ενθαρρύνεται η στοργική και οικεία στενή μεταχείριση, ώστε η μητέρα να αισθάνεται άνετα κάθε στιγμή του τοκετού.

Ο ομφάλιος λώρος δεν πρέπει να κοπεί αμέσως.Μέσα του περιέχει εκατοντάδες μητρικά κύτταρα, θρεπτικά συστατικά και πολλές άλλες ευεργετικές ουσίες που χρησιμεύουν ως εμβόλιο για τη μελλοντική ανάπτυξη του παιδιού.

• Ούτε ο πλακούντας που υποδέχεται το έμβρυο

Το αγέννητο μωρό πρέπει να τεθεί αμέσως σε επαφή δέρμα με δέρμα με τη μητέρα.Πρέπει να μείνουν έτσι για ώρες αφού έτσι καταπολεμάς το άγχος και το κάνεις πιο εύκολο

Συμπερασματικά, ο τοκετός δεν είναι απλώς μια ιατρική πράξη που χαρακτηρίζεται από ένα άκαμπτο πρωτόκολλο που αποφεύγει κάθε κίνδυνο και κίνδυνο. Είναι απαραίτητο να ενθαρρύνουμε μια γέννα με σεβασμό και στοργή, στην οποία ο δεσμός μεταξύ της μητέρας και του αγέννητου παιδιού καλλιεργείται από την πρώτη στιγμή.