Στρώστε τραπέζι. Άδειες καρέκλες. Διαλυμένες σχέσεις. Χωρισμένες οικογένειες. Τα Χριστούγεννα, μια περίοδος χαράς και επανασύνδεσης, είναι χρωματισμένα με νοσταλγία, θλίψη, αγωνία και δυστυχία. Η ελαφρότητα που χαρακτηρίζει αυτές τις ημερομηνίες δεν υπάρχει πλέον. Δεν αντιλαμβανόμαστε πια χαρά από την καρέκλα μας.
Όχι πια. Τα Χριστούγεννα δεν είναι πια αυτό το φως που είναι πάντα αναμμένο γιατί κάποιος λείπει γιατί όλα αλλάζουν καθώς περνούν τα χρόνια και χάνουμε αυτό το υπέροχο συναίσθημα που μας εισέβαλε ως παιδιά, εγκαταλείπουμε την αθωότητα που μας έκανε να εκτιμήσουμε κάθε λεπτομέρεια. Ακόμα και η πιο απειροελάχιστη κοινοτοπία ήταν γεμάτη ζωντανή μαγεία που πλέον η αγανάκτηση και οι απουσίες δεν μας αφήνουν να δούμε.
Γιατί μας εισβάλλει η θλίψη σε αυτές τις στιγμές; Όταν πλησιάζουν οι γιορτές και αρχίζουν να παίρνουν σάρκα και οστά οι προετοιμασίες, τα δώρα, ο στολισμός και η επιλογή μενού i αναμνήσεις πετούν και προσγειώνονται στο μυαλό μας. Δεν μπορούμε να το αποφύγουμε. Η υποβλητική δύναμη των Χριστουγέννων μας κάνει να παρατηρούμε περισσότερο τις απουσίες, αυτές που αποφασίζονται επίτηδες και αυτές που συμβαίνουν.
Πόσοι από εμάς είμαστε στις 24; Και το 25ο; Ποιος έρχεται; Και πού στέκομαι;
Πόσοι από εμάς είμαστε στις 24; Και το 25ο; Ποιος έρχεται; Και που να κάτσω; Αναπόφευκτα αυτά τα ερωτήματα προκύπτουν με την παρουσία άδειων καρεκλών που αντιστοιχούν στους ανθρώπους που έχουν απομακρυνθεί ή που έχουν πεθάνει. Μνήμες εποχών που ζήσαμε σε εποχές που τώρα φαίνονται πιο χαρούμενες, πιο γεμάτες, πιο δικές μας σε σύγκριση με αυτές που πρόκειται να φτάσουν και τις τρέχουσες.
Οι άνθρωποι που είναι μακριά, αυτοί που η ζωή έχει βάλει σε άλλο μονοπάτι, εκείνοι που επέλεξαν να μην είναι εκεί, εκείνοι που έκαναν τον εαυτό τους αγανακτισμένο, εκείνους που τους πήρε θάνατος . Αυτές οι άδειες καρέκλες που κανείς δεν καταλαμβάνει σωματικά σε αυτές τις ημερομηνίες, μας συνοδεύουν να μεταφέρουμε τον πόνο στην παρούσα στιγμή.
Ένα βάσανο που αναισθητοποιήθηκε και αποκοιμήθηκε από την καθημερινότητα της ζωής. Οι κενές καρέκλες πονάνε μας γεμίζουν τα μάτια με δάκρυα γεμίζουν την ψυχή μας με πόνο και περιείχαν αγκαλιές που μένουν χωρίς σώμα να κολλήσουμε.
Φυσικά και πονάνε. Αλλά στις άδειες καρέκλες υπάρχει χώρος για να αγκαλιάσεις, να αποδεχτείς και να ονομάσεις χωρίς φόβο γιατί μπορούμε να κλάψουμε απουσία αλλά οι κατειλημμένες καρέκλες αξίζουν το χαμόγελό μας.
Δεν είναι απαραίτητο να αναγκάζουμε τον εαυτό μας να είμαστε ευδιάθετοι, αλλά είναι καλό να αναζητούμε μια κατάσταση γαλήνης και ηρεμίας. Ο φόβος, η αγωνία και η θλίψη δεν είναι αιώνια ακόμα κι αν μας τρομάζουν.
Άδειες καρέκλες: Τα Χριστούγεννα είναι μια αντίφαση
Τα Χριστούγεννα είναι μια πραγματική αντίφαση. Η μαγεία που δημιουργείται από το να μοιράζεσαι καλές στιγμές συγκρούεται έντονα με τη θλίψη που προκαλούν οι απουσίες από την επιθυμία να ξαναδούμε τον αποθανόντα από τύψεις για άδεια καρέκλα από επιλογή ή λόγω καυγάδες επιτυχίες όλα αυτά τα χρόνια.
Με αυτή την έννοια είναι πολύ σημαντικό οι παρευρισκόμενοι να μιλούν φυσικά και να αφήνουν αυτή την αίσθηση να βγει από την καρδιά. Διαφορετικά η σκιά της άδειας καρέκλας θα μολύνει τους πάντες με μια αντιφατική ψυχική κατάσταση και θα δημιουργηθεί μια ατμόσφαιρα ανείπωτων λόγων.
Δεν μπορούμε να εμποδίσουμε κάποιες καρέκλες να μείνουν κενές, αλλά πρέπει να θυμόμαστε ότι υπάρχουν και κατειλημμένες καρέκλες γεμάτες παρουσία και αγάπη. Μάλλον δεν μας κάνουν όλες οι κατειλημμένες καρέκλες να νιώθουμε καλά, αλλά αυτό δεν πρέπει να αφαιρεί τη σημασία των άλλων που μας κάνουν να νιώθουμε καλά. Πρέπει να θυμόμαστε ότι αργά ή γρήγορα η ζωή θα μας χωρίσει από τις καρέκλες που τόσο αγαπάμε σήμερα.
Σε αυτές τις γιορτές που κάποιοι περιμένουν από καιρό και άλλοι τις έχουν απορρίψει πρέπει να φρυγανίζουμε για όλα όσα έχουμε. Γιατί είναι πάντα καλό να σηκώνουμε τα γυαλιά μας και να είμαστε ευγνώμονες για τα δικά μας Καρδιά χτυπάει ακόμα. Ας δώσουμε ειρήνη στις κατειλημμένες καρέκλες και ας θυμηθούμε τις όμορφες στιγμές που οι άδειες καρέκλες ήταν ακόμα μαζί μας.
Τώρα το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να σας ευχηθούμε υπέροχες γιορτές γεμάτες χαρά και ευτυχία. Καλά Χριστούγεννα!
