Σύνδρομο υπερβολικής ενσυναίσθησης

Το άτομο που έχει υπερβολική ενσυναίσθηση είναι σαν μια κεραία μεγάλης εμβέλειας που απορροφά και καταπίνει κάθε συναίσθημα που δονείται στο περιβάλλον του. Μακριά από το να διαχειρίζεται μια τέτοια υπερφόρτωση, καταλήγει να χάνει τον εαυτό του στις ανάγκες των άλλων, να δηλητηριάζεται από την υπερβολική συμπόνια σε σημείο να αισθάνεται ένοχος για τον πόνο που βιώνουν οι άλλοι. Λίγοι ταλαιπωρία μπορεί να είναι τόσο εξουθενωτικά όσο αυτό που προκαλείται από την υπερβολική ενσυναίσθηση.

Είναι πιθανό ότι βλέποντας αυτές τις καταστάσεις ως κλινικό πρόβλημα μπορεί να εκπλήξει περισσότερα από ένα άτομα. Μήπως υπερβάλλουμε όταν χαρακτηρίζουμε (προφανώς) φυσιολογικές συμπεριφορές ως παθολογικές; Προφανώς όχι και όλα έχουν μια εξήγηση . Se το ίδιο Διαγνωστικό και στατιστικό εγχειρίδιο ψυχικών διαταραχών (DSM-V) το χαρακτηρίζει ως χαρακτηριστικό των διαταραχών προσωπικότητας για έναν προφανή λόγο .

Η ικανότητα να μπαίνεις στη θέση των άλλων είναι μια από τις πιο σημαντικές λειτουργίες της νοημοσύνης. Αποδεικνύει την ωριμότητα του ανθρώπου

-ΚΑΙ. Cury-

Οποιαδήποτε συμπεριφορά εμποδίζει τον τρόπο σχέσης μας και μας προκαλεί πόνο και αδυναμία να ζήσουμε μια φυσιολογική ζωή απαιτεί διάγνωση και μια θεραπευτική στρατηγική ικανή να λύσει την κατάσταση. Άτομα που υποφέρουν από υπερβολική ενσυναίσθηση ή υπερ-ενσυναίσθηση και που εμφανίζουν ένα επίμονο πρότυπο αδιαθεσίας και ανικανότητας σε κοινωνικό, προσωπικό και εργασιακό επίπεδο μπορεί να εμπίπτει στην κατηγορία των θεμάτων με α διαταραχή προσωπικότητας .

Όλα αυτά μας κάνουν να καταλάβουμε ότι το να είσαι πολύ ευαίσθητος και να πάσχεις από το σύνδρομο υπερ-ενσυναίσθησης δεν είναι συνώνυμα. Για παράδειγμα, στο ενδιαφέρον βιβλίο Women who love psychopaths: Inside the Relationship of Inevitable Harm with Psychopaths Sociopaths and Narcissists της Sandra L. Brown υπάρχει μια πτυχή που δεν μπορεί να αφήσει κανέναν αδιάφορο. Μέσα από τη δουλειά αυτού του ψυχιάτρου ήταν δυνατό να το δούμε αυτό υπάρχουν γυναίκες που μπορούν να κατανοήσουν την ψυχοπαθητική συμπεριφορά των συντρόφων τους και μάλιστα να τη δικαιολογήσουν .

Η υπερβολική τους ενσυναίσθηση τους κάνει εντελώς ανίκανους να δουν καθαρά τον δολοφόνο αρπακτικό ή τον βασανιστή που βρίσκονται μπροστά τους . Η εξυπνάδα τους να δικαιολογούν τις πράξεις βίας του συζύγου τους είναι απίστευτα περίπλοκη. Γεγονός που καταδεικνύει ξεκάθαρα ότι η υπερ-ενσυναίσθηση είναι ένα θέμα για το οποίο δεν συζητιέται πολύ αλλά πρέπει να ληφθεί υπόψη.

Ενσυναίσθηση και υπερβολική ενσυναίσθηση: το όριο μεταξύ ισορροπίας και ευεξίας

Ίσως πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι η ενσυναίσθηση είναι μια χρήσιμη και επιθυμητή θετική ικανότητα... Τι θα ήταν λάθος να έχετε πολλή ενσυναίσθηση; Όπως πάντα στη ζωή, οι υπερβολές δεν είναι θετικές και το ιδανικό είναι πάντα η ισορροπία . Το ίδιο συμβαίνει με αυτή τη διάσταση στην οποία δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε να διακρίνουμε τον εαυτό μας από τον εαυτό των άλλων. Με άλλα λόγια, θα πρέπει να προσθέσουμε στη διάσημη φράση Ενσυναίσθηση είναι η ικανότητα να μπαίνουμε στη θέση αυτών που έχουμε απέναντί ​​μας χωρίς να ξεχνάμε ποτέ ότι είμαστε ο εαυτός μας.

Είναι επίσης σημαντικό να θυμόμαστε τι είδους ενσυναίσθηση μπορούμε να βιώσουμε, ποια είναι υγιής και η οποία μπορεί να μας φέρει στα σύνορα όπου αναπόφευκτα προκύπτει δυσφορία.

Συναισθηματική ενσυναίσθηση ή νιώθω αυτό που νιώθεις. Σε αυτή την περίπτωση, η συναισθηματική ενσυναίσθηση αφορά την ικανότητά μας να βιώνουμε συναισθήματα, αισθήσεις και συναισθήματα βίωσε κάποιος άλλος… Και νιώστε συμπόνια για αυτό το άτομο.

Γνωστική Ενσυναίσθηση ή καταλαβαίνω τι σου συμβαίνει. Η γνωστική ενσυναίσθηση από την πλευρά της είναι μάλλον μια δεξιότητα. Μας επιτρέπει να έχουμε μια πιο ολοκληρωμένη και ακριβή γνώση των περιεχομένων του μυαλού όσων έχουμε μπροστά μας. Ξέρουμε τι νιώθει και το καταλαβαίνουμε.

Η υπερβολική ενσυναίσθηση ή υπερ-ενσυναίσθηση είναι ένα είδος καθρέφτη και σφουγγάρι. Όχι μόνο νιώθουμε αυτό που νιώθουν οι άλλοι, αλλά το υποφέρουμε και οι ίδιοι και είναι ένας σωματικός πόνος που μας υποβάλλει στις ανάγκες των άλλων χωρίς να μπορούμε να διακρίνουμε αυτό το όριο μεταξύ μας και των άλλων.

Πώς είναι το άτομο που υποφέρει από υπερβολική ενσυναίσθηση ή υπερ-ενσυναίσθηση;

Η περιγραφή του ατόμου που πάσχει από σύνδρομο υπερ-ενσυναίσθησης ή υπερβολική ενσυναίσθηση θα μας βοηθήσει με διάφορους τρόπους. Πρώτον στη διάκριση της απλής συναισθηματικής ευαισθησίας και της παθολογικής υπερευαισθησίας. Θα δούμε επίσης ότι το DSM-V προσδιορίζει τα εξής συμπεριφορές ως τυπικό για όσους πάσχουν από αυτή τη διαταραχή:

• Εμφανής υποβάθμιση της ταυτότητας και των κοινωνικών δεξιοτήτων κάποιου.
• Είναι σύνηθες να εμφανίζονται άλλες διαταραχές στις οποίες υπάρχει καταναγκασμός ή ψυχωτισμός.
• Είναι σύνηθες για το άτομο να βιώνει πολλές εναλλαγές της διάθεσης και μπορεί να κυμαίνεται από τη βαθύτερη κατάθλιψη έως την ιστορική ή υπερβολική ευτυχία.
• Είναι πολύ εξαρτημένοι ασθενείς. Θέλουν να λύσουν όλα τα προβλήματα των άλλων για να ενισχύσουν την αυτοεικόνα που θέλουν να προβάλλουν ως έγκυρα και απαραίτητα άτομα. Χρειάζονται συνεχή αλληλεπίδραση και επικυρώνουν τον εαυτό τους κάνοντας χάρη ή ακόμα και προβάλλοντάς τους οι ίδιοι. Αν κάποιος προσπαθήσει να θέσει όρια, νιώθει πληγωμένος, απόρριψη και πολύ δυστυχισμένος.
• Είναι επίσης σύνηθες για τα άτομα με υπερ-ενσυναίσθηση να είναι αποφασιστικά υπερπροστατευτικά και να απειλούν την αυτονομία των άλλων.
• Η υπερβολική ενσυναίσθηση τους οδηγεί στο να έχουν σοβαρές δυσκολίες στο να είναι παραγωγικοί στη δουλειά τους. Νιώθουν διακρίσεις, κανείς δεν κατανοεί τον αλτρουισμό τους, την ανάγκη τους να προσφέρουν υποστήριξη και βοήθεια…
• Τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό βλέπουμε συχνά ασθενείς που περνούν από την υπερβολική ενσυναίσθηση στην αγανάκτηση . Υπήρξαν τόσες πολλές απογοητεύσεις που καταλήγουν να απομονώνονται χαμένοι στα συναισθήματα του θυμού τους και απογοήτευση .

Τι μπορούμε να κάνουμε αν υποφέρουμε από υπερβολική ενσυναίσθηση;

Σε αυτό το σημείο, πολλοί από εμάς πιθανότατα αναρωτιόμαστε γιατί . Ποιες είναι οι αιτίες που οδηγούν ένα άτομο να βιώνει τόση δυστυχία όταν επηρεάζεται από τα συναισθήματα των άλλων; Λοιπόν τα τελευταία χρόνια έχουμε κάνει μεγάλη πρόοδο στο θέμα και στην πραγματικότητα κατανοούμε τις γενετικές και νευροχημικές βάσεις που μπορούν να ευνοήσουν αυτή την κατάσταση.

Οι λεγόμενες διαταραχές του φάσματος ενσυναίσθησης μας δίνουν πολλές πληροφορίες σε σύγκριση με πραγματικότητες όπως σύνδρομο Asperger σύνδρομο υπερ-ενσυναίσθησης ή οριακή διαταραχή προσωπικότητας. Είναι σίγουρα ένα ενδιαφέρον θέμα που θα δώσει εξαιρετικές απαντήσεις και καλύτερες θεραπευτικές προσεγγίσεις τα επόμενα χρόνια.

Από την άλλη Όταν ρωτήθηκε τι πρέπει να κάνουμε εάν υποφέρουμε από υπερβολική ενσυναίσθηση, η απάντηση δεν θα μπορούσε να είναι πιο απλή: ζητήστε επαγγελματική βοήθεια . Είτε βρισκόμαστε στο πιο παθολογικό άκρο είτε απλώς υποφέρουμε από υπερευαισθησία, είναι πάντα σκόπιμο να μάθουμε κάποιες τεχνικές για να βάζουμε όρια, να έχουμε μεγαλύτερο αυτοέλεγχο στις σκέψεις μας, να καλλιεργούμε τις ανάγκες μας και να ορίζουμε πιο δυναμικά την ταυτότητα και την αυτοεκτίμησή μας.

Δεν μπορούμε να ξεχνάμε ότι η υπερβολική ενσυναίσθηση όχι μόνο δημιουργεί δυσφορία αλλά μας χωρίζει από τον εαυτό μας και από τον ίδιο τον κόσμο. Δεν αξίζει να αγκυροβολούμε σε ένα τέτοιο πλαίσιο επίμονης κενού και βασανισμού . Πάμε παρακάτω…