Υπάρχουν εκείνοι που κλαίνε στη σιωπή για μια σύντομη στιγμή και σε διακριτική μοναξιά. Ωστόσο, ο μόνος τρόπος για να αρχίσετε να αποστραγγίζετε ξανά τη θλίψη, τις απογοητεύσεις και τις εντάσεις είναι μέσω συναισθηματικού κλάματος. Μια αληθινή διέξοδος είναι δυνατή μόνο μέσα από εκείνα τα δάκρυα που κυλούν από τα μάτια μας σαν ελατήρια που διακόπτονται από τους λυγμούς μιας σπασμένης φωνής.
Οι ειδικοί στην ψυχοβιολογία υποστηρίζουν ότι λίγες συμπεριφορές μας κάνουν πιο ανθρώπινους από το γέλιο και το κλάμα . Στην πραγματικότητα, αυτές οι δύο συναισθηματικές εκφράσεις έχουν πολλά κοινά. Για παράδειγμα, και τα δύο έχουν ένα στοιχείο επιμονής. Αυτό σημαίνει ότι όταν ξεκινήσουν και τα δύο γέλιο
Η ψυχή αναπαύεται όταν αφήνει τα δάκρυά της και ο πόνος χρειάζεται κλάμα για να βρει αληθινή ανακούφιση.
Από την άλλη το ξέρουμε καλά Το συναισθηματικό κλάμα που προκαλεί ένα πραγματικό ξέσπασμα δεν θεωρείται καλά σε κοινωνικό επίπεδο . Αντίθετα, ένα διακριτικό δάκρυ που αφήνεται να γλιστρήσει κατά τη διάρκεια μιας πολιτικής ομιλίας είναι πιο πρόθυμα αποδεκτό
Ίσως για αυτόν ακριβώς τον λόγο οι περισσότεροι άνθρωποι προσπαθούν να αποφύγουν να κλάψουν δυνατά. Ψάξτε για μια σκοτεινή γωνιά όπου κανείς δεν τους βλέπει να βγάζουν τα δάκρυά τους αλλά το κάνουν με διακριτική σιωπή. Μην μας ακούσει κανείς, δείτε μας και μάθετε τι έγινε δεν είμαστε τόσο δυνατοί όσο φαινόμαστε .
Ωστόσο, οι ψυχίατροι και οι νευροβιολόγοι δεν έχουν καμία αμφιβολία για αυτό: το ξέσπασμα είτε συμβαίνει μόνος είτε μπροστά σε κάποιον πρέπει να είναι πραγματικά καθαρτικό και λυτρωτικό . Όλα αυτά
Συναισθηματικό κλάμα: μια δράση με πολλαπλά οφέλη
Τα περισσότερα νεογέννητα ξεσπούν σε κλάματα μόλις μπουν στον κόσμο. Ωστόσο, το κλάμα τους δεν αποτελείται από δάκρυα. Ο εγκεφαλικός μηχανισμός που το κλάμα ενός νεογέννητου ολοκληρώνει ήδη μια θεμελιώδη βιολογική λειτουργία: την εξασφάλιση του . Μάλιστα, του επιτρέπει να δημιουργήσει επαφή με τους συνομηλίκους του για να λάβει προσοχή, φροντίδα, παρηγοριά και στοργή.
Με τον ίδιο τρόπο, καθώς μεγαλώνουμε και ωριμάζουμε, το κλάμα εκτελεί τις πιο διαφορετικές λειτουργίες για εμάς, όλες χρήσιμες και ενδιαφέρουσες. Ακόμα κι αν στην πραγματικότητα δεν τα εκμεταλλευόμαστε πάντα σωστά.
Προπαντός ένας από τους σκοπούς του κλάματος είναι να αποβάλει τις τοξίνες του σώματος που παράγονται από στρες και από το άγχος . Δεν είναι απαραίτητο να μας έχει συμβεί κάτι κακό
Μια μελέτη από τη σχολή ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Λος Άντζελες Καλιφόρνια έδειξε ότι το κλάμα έχει επίσης μια προειδοποιητική λειτουργία. Είναι σαν καμπανάκι κινδύνου της συνείδησής μας . Υπάρχουν στιγμές που νιώθουμε απογοήτευση και συγκλονισμό από κάτι στο οποίο πρέπει να αντιδράσουμε αλλά δεν το κάνουμε.
Ωστόσο, το απλό γεγονός ότι αφήνουμε τα δάκρυα να πέφτουν ενεργοποιεί εξελιγμένους βιολογικούς μηχανισμούς που μας επιτρέπουν να βλέπουμε τα πράγματα πιο καθαρά.
Οι επιστήμονες μας εξήγησαν ότι το συναισθηματικό κλάμα είναι στην πραγματικότητα μια εξαιρετική εξελικτική καινοτομία. Δεν είναι μόνο να αφήσεις τα δάκρυα, στην πραγματικότητα. Μια βαθιά αυθεντική κραυγή που μας επιτρέπει να αφήσουμε εντελώς τον ατμό
Για να το θέσω με άλλα λόγια, το κλάμα μας φτιάχνει προάγει τη μάθηση και μας βοηθά να είμαστε πιο δημιουργικοί και να θέσουμε σε κίνηση νέες συμπεριφορές, επιτρέποντάς μας να προσαρμοστούμε πολύ καλύτερα στο περιβάλλον γύρω μας.
Κλάμα, ευαλωτότητα και παρηγοριά
Οι επαγγελματικές ευθύνες, για παράδειγμα, συχνά μας κάνουν να νιώθουμε την ανάγκη για στιγμές μοναξιάς στις οποίες θα κλάψουμε για λίγα δευτερόλεπτα μόνοι μας. Από γιατρούς μέχρι νοσηλευτές από πυροσβέστες μέχρι αστυνομικούς… Όλοι πρέπει να χαράξουμε έναν χώρο στον οποίο θα εκτονώνουμε τις καθημερινές μας ανησυχίες και εντάσεις .
Ωστόσο, μερικές φορές αυτές οι μικρές στιγμές δεν είναι αρκετές. Δεν υπάρχει πραγματική επισκευή. Και έτσι συνεχίζουμε να συσσωρεύουμε ένταση, άγχος και ένα μεγάλο εξόγκωμα στο λαιμό μας
Το ίδιο συμβαίνει και στην περίπτωση των καθημερινών προβλημάτων που οφείλονται στα ανείπωτα λόγια των απωλειών που δεν αντιμετωπίσαμε ποτέ και του πόνου που σφύζει μέσα μας αλλά προσπαθούμε να αγνοήσουμε. Γιατί δυσκολευόμαστε τόσο πολύ να ζητάμε βοήθεια; Γιατί το συναισθηματικό κλάμα μας κάνει να νιώθουμε τόσο ευάλωτοι μπροστά σε άλλους;
Το να ξέρεις πώς να δίνεις υποστήριξη δεν είναι για όλους
Η αλήθεια είναι σκληρή αλλά πολύ ξεκάθαρη: δεν είναι όλοι σε θέση να υποστηρίξουν όσους έχουν ανάγκη. Με λέξεις όπως Και γιατί κλαις τώρα; o Έλα σταμάτα, δεν είναι τίποτα σημαντικό το μόνο που επιτυγχάνουμε είναι να αυξήσουμε το μπλοκ αυτού του ατόμου. Αυξάνουμε τα αρνητικά της συναισθήματα και την αποθαρρύνουμε ακόμη περισσότερο.
- Όταν χρειαζόμαστε την υποστήριξη κάποιου για μια συναισθηματική διέξοδο, είναι σημαντικό να αναζητήσουμε το κατάλληλο άτομο.Δεν είναι όλοι επαρκείς και δεν είναι όλοι σε θέση να εφαρμόσουν τις κατάλληλες στρατηγικές για να μας δώσουν αυτή την αίσθηση εγγύτητας ψυχολόγοι
- Το να απελευθερώνουμε τον εαυτό μας μέσω συναισθηματικού κλάματος μπροστά σε κάποιον δεν είναι σημάδι αδυναμίας ή ευαλωτότητας. Είναι το βήμα που μόνο ένας δυνατός άνθρωπος έχει το κουράγιο να κάνει για να εκτονώσει τις εντάσεις, τους φόβους και τη θλίψη του. Το κάνει αυτό με σκοπό να ξαναχτίσει τον εαυτό του για να θεραπεύσει τις πληγές του και να είναι έτοιμος να λάβει βοήθεια.
- Από την άλληκαθυστερώΔεν αρκεί να πούμε ότι όλα είναι καλά. Σημαίνει να είσαι διαισθητικός για να διευκολύνεις το ξέσπασμά του και να καταλάβεις πώς να τον τονώσεις. Σημαίνει να ξέρεις πώς να πεις είμαι εδώ μαζί σου χωρίς να είναι επιβολή και φυσικά χωρίς να κρίνω. Σημαίνει να είσαι παρών αλλά διακριτικός, φέρνοντας μια αίσθηση εγγύτητας.
Συμπερασματικά, όσο περίπλοκο κι αν είναι να επιτρέπουμε στον εαυτό μας αυτές τις στιγμές πραγματικής συναισθηματικής απελευθέρωσης τόσο μόνοι όσο και παρέα, είναι απαραίτητο να τις επιτρέπουμε κάθε τόσο στον εαυτό μας. Η αποστράγγιση της ψυχής είναι βιολογική και ψυχολογική ανάγκη. Στην πραγματικότητα, μόνο ένα συναίσθημα που εκφράζεται πλήρως μπορεί να θεωρηθεί πραγματικά ξεπερασμένο.
