Παράπλευρη ομορφιά είναι μια ταινία του 2016 σε σκηνοθεσία Ντέιβιντ Φράνκελ. Η ταινία έχει δημιουργήσει πολλές προσδοκίες και έχει ένα πολύ ενδιαφέρον καστ που περιλαμβάνει ονόματα όπως ο Edward Norton Kate Winslet Hellen Mirren Will Smith και η Keira Knightley. Ωστόσο, παρά τις προσδοκίες και την ερμηνευτική ικανότητα των συντελεστών του, οι κριτικές ήταν κυρίως αρνητικές.
Από κινηματογραφική άποψη η ταινία εμπίπτει στο δραματικό είδος και περιλαμβάνει μια υπερβολική δόση διαλόγων και φράσεων που αναζητούν εύκολα δάκρυα ενώ παραμένουν στην επιφάνεια . Παράπλευρη ομορφιά μας παρουσιάζει ένα ενδιαφέρον θέμα αλλά πέφτει σε έναν υπερβολικά αναγκαστικό συναισθηματισμό που δεν είναι πολύ πιστευτός
Η πρόταση επηρεάζεται σαφώς από Χριστουγεννιάτικο τραγούδι από τον Ντίκενς: εκεί . Οι συνάδελφοί του και οι φίλοι του προσπαθούν να τον βοηθήσουν και προσλαμβάνουν τρεις ηθοποιούς για να εμφανιστούν στη ζωή του ως εκδηλώσεις τριών αφηρημένων εννοιών: Έρωτας, Θάνατος και Χρόνος. Μια αλληγορία της ζωής, μια έκθεση των βασικών φόβων που μας φέρνει πιο κοντά σε ένα πολύ κοινό πρόβλημα στην κοινωνία: την κατάθλιψη.
Αφήνοντας κατά μέρος το γεγονός ότι η όλη ιστορία είναι αποδυναμωμένη μαζί με την προβλεψιμότητα της πλοκής και την έλλειψη φυσικότητας εμφανής από την αρχή Παράπλευρη ομορφιά κάνει μια τραγική κατάσταση ένα είδος μύθου ή παραμυθιού. Σε αυτό το άρθρο δεν θα επικεντρωθούμε στον κινηματογράφο αλλά στην πρόταση της ταινίας για τα μαθήματα που μπορούμε να πάρουμε και τη σχέση της με την ψυχολογία .
Η απώλεια στο Collateral Beauty
Η ταινία ξεκινά με τον παρακινητικό λόγο του χαρακτήρα που υποδύεται Στην ομιλία του αναφέρει ότι όλα τα ανθρώπινα όντα ενώνονται με τρία στοιχεία: αγάπη, χρόνος και θάνατος. επιθυμούμε την αγάπη, θέλουμε να έχουμε περισσότερο χρόνο και φοβόμαστε τον θάνατο. Αμέσως μετά γινόμαστε μάρτυρες ενός πολύ διαφορετικού δώρου στο οποίο ο Χάουαρντ έχασε την εξάχρονη κόρη του και κατά συνέπεια τη χαρά της δουλειάς του, των φίλων του και γενικότερα της ζωής. Ο Χάουαρντ δεν μιλά πια, δεν δείχνει ενδιαφέρον για τίποτα και είναι πάντα στα πρόθυρα δακρύων.
Αυτός ο θάνατος, εκτός από το ότι τον έριξε σε κατάθλιψη που τον εμποδίζει να ζήσει, τον έκανε να χωρίσει από το γυναίκα όπως συμβαίνει στους περισσότερους γάμους μετά την απώλεια ενός παιδιού. Οι λόγοι που οδηγούν ένα ζευγάρι στον χωρισμό μετά το θάνατο ενός παιδιού μπορεί να είναι πολύ διαφορετικοί, αλλά η αλήθεια είναι ότι είναι πολύ συνηθισμένο να προκύπτουν πολλαπλές συγκρούσεις: ότι το ένα μέλος του ζευγαριού το παίρνει καλύτερα από το άλλο, ότι κατηγορεί ο ένας τον άλλον, ότι ο ένας δεν μπορεί να ξεπεράσει αυτό που συνέβη κ.λπ.
Ο πένθος είναι μια δύσκολη και δύσκολη διαδικασία για όλους ειδικά μετά το θάνατο ενός παιδιού. Μερικοί άνθρωποι περνούν από διάφορα στάδια για να φτάσουν στην αποδοχή. Ωστόσο, για άλλους μπορεί να μετατραπεί σε στασιμότητα στην αδυναμία να ξεπεραστεί αυτό που συνέβη που συχνά προκαλεί διαταραχή. Ο Χάουαρντ πάσχει από βαθιά κατάθλιψη που συνδέεται με μια κατάσταση άρνησης που τον εμποδίζει να μιλήσει για το θέμα και σε σχέση με άλλους.
Οι φίλοι και οι συνάδελφοί του ανησυχούν για τη συναισθηματική του κατάσταση.
Κατόπιν αποφασίζουν να προσλάβουν τρεις ηθοποιούς που τους παρουσιάζονται ως η ενσάρκωση αυτών των εννοιών. Με αυτόν τον τρόπο θα αποδειχθεί ότι ο Χάουαρντ δεν έχει επαρκή ψυχική υγεία για να εργαστεί και θα συνειδητοποιήσει την κατάσταση στην οποία ενεπλάκη.
Ακόμα και το πλαίσιο Χριστούγεννα στην οποία διαδραματίζεται η ταινία είναι σημαντική γιατί είναι μια περίοδος κατά την οποία τα συναισθήματα είναι στην επιφάνεια, μια περίοδος προβληματισμού για φαντάσματα του παρελθόντος όπως στο έργο του Ντίκενς και ανάμνησης εκείνων που δεν είναι πια μαζί μας.
Οι αλληγορίες και η έννοια του θανάτου
Οι φίλοι του Χάουαρντ βιώνουν επίσης το δικό τους ιδιαίτερο πένθος και τον προσωπικό τους αγώνα, βλέποντας ότι η δουλειά τους κινδυνεύει, το μόνο που τους έχει απομείνει . Ο Γουίτ μόλις χώρισε και η κόρη του τον μισεί κατά κάποιο τρόπο, έχασε επίσης κάτι σημαντικό στη ζωή του. Η Claire έχει αφιερώσει ολόκληρη τη ζωή της στη δουλειά της και ανησυχεί ότι είναι πλέον πολύ μεγάλη που έχει περάσει ο καιρός της. Ο Σάιμον ανακαλύπτει ότι πάσχει από μια θανατηφόρα ασθένεια αλλά μόλις έγινε πατέρας και δεν θέλει να πει την αλήθεια στην οικογένειά του.
Οι ηθοποιοί που υποδύονται τους αλληγορικούς χαρακτήρες (έρωτας, χρόνος και θάνατος) θα συνδεθούν βαθιά με κάθε έναν από αυτούς τους χαρακτήρες . Ο θάνατος θα συνδεθεί με τον Σάιμον και θα τον βοηθήσει να αποδεχτεί τη μοίρα του. Ο έρωτας θα συμβεί με τον Γουίτ που θα προσπαθήσει να επιστρέψει στην κόρη του και ο Χρόνος με την Κλερ. Αυτές οι τρεις ιστορίες θα αναμειχθούν με την ιστορία του Χάουαρντ και την πορεία του προς την αποδοχή, η οποία θα ολοκληρωθεί με ομαδική θεραπεία μαζί με άτομα στην ίδια κατάστασή του.
Ο θάνατος είναι η μοίρα στην οποία καταδικάζονται όλα τα ζωντανά όντα ανεξάρτητα από το ποιος είσαι στη ζωή ανεξάρτητα από το πόσο χρονών είσαι γιατί στο τέλος όλοι θα πεθάνουμε . Ένας πίνακας που απεικονίζει αυτή την ιδέα πολύ καλά είναι Το τέλος της δόξας του κόσμου Του Ο Juan de Valdés Leal είναι ένα έργο στο οποίο ο ζωγράφος συλλαμβάνει διάφορα σώματα σε αποσύνθεση, όπου το πολυτελές φέρετρο του επισκόπου έρχεται σε αντίθεση με τα πολύ φτωχά φέρετρα στο βάθος, ενώ ένα θεϊκό χέρι κρατά μια ζυγαριά για να υπαινίσσεται την κρίση των ψυχών.
Εγγύηση Ομορφιά μας παρουσιάζει έναν πολύ επιτυχημένο άντρα που πρέπει να αποδεχθεί τον θάνατο της κόρης του. Έτσι η ιστορία μας υπενθυμίζει ότι ο θάνατος είναι ίδιος για όλους. Ως αξιοπερίεργο, ο ίδιος ο Will Smith ανακάλυψε κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας ότι ο πατέρας του είχε λίγο χρόνο ζωής. Για άλλη μια φορά ο θάνατος προσωποποιείται μπροστά στον καθένα μας.
Για τον πρωταγωνιστή του Παράπλευρη ομορφιά είναι αδύνατο να συλλάβει την κόρη του να πεθαίνει πριν από αυτόν χωρίς να έχει ζήσει αρκετά. Αλλά καθώς η ταινία συνεχίζεται Ο φορά είναι απλά μια αντίληψη και ακόμα κι αν μπορούμε να τη μετρήσουμε τη χρησιμοποιούμε ελεύθερα. Από την άλλη, η αγάπη είναι αυτή η δύναμη που υπάρχει σε οτιδήποτε μας περιβάλλει ακόμα και στον πόνο? Αυτή είναι η παράπλευρη ομορφιά που η ταινία μας καλεί να αναζητήσουμε και να δούμε.
Η απόσταση από το θάνατο είναι παντού μικρή: δεν είναι ότι ο θάνατος εμφανίζεται παντού κοντά: είναι πραγματικά παντού κοντά.
Σενεκάς
