Ο Λούντβιχ βαν Μπετόβεν ήταν μια βασανισμένη ψυχή που ζούσε στην ισορροπία μεταξύ δημιουργίας και πόνου. Θεωρούμενος η μεγαλύτερη μουσική ιδιοφυΐα όλων των εποχών, δεν ήταν ευτυχισμένη και ποτέ δεν κατάφερε να απολαύσει πλήρως τις επιτυχίες του. Από μικρός βρισκόταν σε διαρκή αγώνα με όλο τον κόσμο.
Το έργο του Μπετόβεν είναι τεράστιο και περιλαμβάνει περισσότερα από 32 σονέτα για πιάνο, 17 κουαρτέτα, 8 τρίο, 5 κοντσέρτα για πιάνο και πολλά άλλα αριστουργήματα. Ωστόσο, ήταν οι συμφωνίες του που ξύπνησαν τον θαυμασμό ολόκληρων γενεών, ιδιαίτερα η Πέμπτη που τον έκανε απίστευτα διάσημο.
Η μουσική πρέπει να χτυπά φωτιά από την καρδιά του άντρα και να φέρνει δάκρυα από τα μάτια της γυναίκας.
-Λούντβιχ βαν Μπετόβεν-
Παρά τη δόξα που επιτεύχθηκε στη ζωή Ο Μπετόβεν δεν είχε ποτέ μια σταθερή οικονομική κατάσταση ούτε μια ανταποδοτική οικογενειακή ή ερωτική ζωή. Ίσως γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο το έργο του είναι κεντημένο σε μια φλέβα βάθους, σκότους και δόξας. Η μουσική του όπως και αυτός είναι εκπληκτικής πολυπλοκότητας.
Μια άτυχη παιδική ηλικία
Ο Λούντβιχ βαν Μπετόβεν καταγόταν από οικογένεια μουσικών. Οι παππούδες του από τον πατέρα του Λούντβιχ και Μαρία Τζόζεφα Πολ είχαν ισχυρή επιρροή πάνω του. Ενώ από τη μια η γιαγιά αποκάλυψε την αδυναμία της στο αλκοόλ ο παππούς ήταν το μόνο άτομο που καθιέρωσε α υγιής συναισθηματικός δεσμός με τον μικρό Λούντβιχ.
Ο Μπετόβεν ήταν ο δεύτερος από τους πέντε αδελφούς. Η μητέρα του Maria Magdalena Kewerich ήταν μια άρρωστη γυναίκα με αδύναμο χαρακτήρα. Ο πατέρας του Johann ήταν αλκοολικός περισσότερο αφοσιωμένος στο μπουκάλι παρά στην οικογένειά του. Ο παππούς του Λούντβιχ, από την άλλη, αναγνώρισε το ταλέντο του αγοριού και του έδωσε τα πρώτα του μαθήματα πιάνου.
Ο Λούντβιχ βαν Μπετόβεν μεγάλωσε χωρίς να ξέρει ποτέ την έννοια του οικογενειακή ζεστασιά . Σε ηλικία πέντε ετών ο ιδιοφυΐος άρχισε να δείχνει τις ικανότητές του ως μουσικός.
Από τα γνωστά, ο πατέρας αποφάσισε να εκμεταλλευτεί αυτό το ταλέντο για να βγάλει την οικογένεια από την αστάθειά της χωρίς όμως να τα καταφέρει τελείως. Λένε ότι σε μόλις δώδεκα χρονών ο Μπετόβεν ήταν ήδη ένα μελαγχολικό παιδί που έλεγε ότι μισούσε τον κόσμο.
Ο Μπετόβεν και τα εντυπωσιακά έργα του
Ανεξάρτητα από όλα, ο Μπετόβεν κατάφερε να δημιουργήσει γερές φιλίες αποδίδοντας η φιλία παίζει θεμελιώδη ρόλο στη ζωή του. Ο πρώτος ισχυρός δεσμός γεννήθηκε με έναν νεαρό άνδρα ονόματι Βέγκελερ που τον καλωσόρισε στην οικογένειά του, τους Μπρούινινγκς.
Εκεί έκανε μαθήματα πιάνου, γνώρισε μια σταθερή οικογένεια και γνώρισε την πρώτη του αγάπη. Ερωτεύτηκε τη Leonore, τη σύντροφό του στις μουσικές σπουδές . Ωστόσο, τον απέρριψε, αυξάνοντας τη δυσφορία της απέναντι στον κόσμο.
Μετακόμισε στη Βιέννη το 1787 όπου ολοκλήρωσε τις σπουδές του. Την εποχή εκείνη άρχισε να γίνεται διάσημος για το μουσικό του ταλέντο και παρέμεινε εκεί μέχρι το 1792. Τότε ξεκίνησε η πιο γόνιμη φάση του ως συνθέτη.
Είχε επίσης μερικές σημαντικές ρομαντικές απογοητεύσεις εκείνη την περίοδο: το 1794 ζήτησε το χέρι της τραγουδίστριας Magdalena Will που τον απέρριψε, χαρακτηρίζοντάς τον ως άσχημο και τρελό. Αργότερα συνάντησε την Giulietta Guicciardi η οποία τον εξαπάτησε. Για αυτήν συνέθεσε το διάσημο Σονάτα να c αυστηρότητα .
Μεταξύ 1806 και 1810 είχε μια στοργική και παθιασμένη σχέση με την Teresa de Brunswick. Την ίδια περίοδο συνέθεσε το Πέμπτος και το Εκτος συμφωνική καθώς και η Παθιασμένος. Σύντομα η σχέση τελείωσε και ακολούθησε μια σειρά από ρομαντικές απογοητεύσεις. Σε αυτό προστέθηκε το γεγονός ότι ένας από τους αδελφούς του μετακόμισε για να ζήσει μαζί του με δικά του έξοδα γι' αυτό βρισκόταν πάντα σε οικονομική δυσπραγία.
Θλιβερό τέλος
Από την ηλικία των 30 ο Μπετόβεν άρχισε να αντιλαμβάνεται τα πρώτα συμπτώματα της κώφωσης. Για κάποιο λόγο ένιωθε περισσότερη ντροπή παρά ανησυχία για αυτό. Η ακοή δεν ήταν απαραίτητη για τη σύνθεση, δεδομένου ότι το ταλέντο του ξεπέρασε πολύ το φυσιολογικό, αλλά αυτό δεν τον ενθάρρυνε να συγχωρήσει Γκάιτε αφού έκανε ένα σχόλιο δημοσίευσε για την κώφωσή του.
Το μειονέκτημα δεν σήμαινε κανένα πρόβλημα από άποψη δουλειάς για τον Μπετόβεν που συνέχισε να συνθέτει σαν να μην είχε συμβεί τίποτα. Ωστόσο, με τον καιρό οι κοινωνικές του σχέσεις επιδεινώθηκαν. Τα αδέρφια του σπατάλησαν σχεδόν όλο του το κέρδος και οι κουνιάδες του τον μισούσαν. Έλαβε την ανάθεση να διδάξει έναν από τους ανιψιούς του, ένα επαναστατημένο και αυθάδης αγόρι, κάτι που του φόρτωσε τεράστιο.
Η υγεία του άρχισε να κλονίζεται και πνιγμένος από την οικονομική του κατάσταση αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια από φίλους και γνωστούς. Ο Φιλαρμονική Εταιρεία του Λονδίνου του έδωσε 100 λίρες ως προκαταβολή για μια συναυλία που θα γινόταν προς τιμήν του.
Ο Μπετόβεν έκλαψε όταν έλαβε το δώρο και υποσχέθηκε να το συνθέσει Δέκατη Συμφωνία σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για αυτή τη χειρονομία. Δυστυχώς, ο θάνατος τον χτύπησε ξαφνικά το 1824 πριν εκπληρώσει την υπόσχεσή του.
