Πρόκειται να σας πούμε την αρχαία κινεζική ιστορία Ο σοφός αγρότης . Αυτή η ιστορία παρουσιάζει έναν καλό άνθρωπο που ζούσε σε ένα απομακρυσμένο χωριό και ήταν πολύ σεβαστός. Ήταν αγρότης και είχε μεγαλώσει σε μια οικογένεια γεμάτη αγάπη και μεγάλες αξίες.
Η σοφία του ενέπνεε τόσο πολύ σεβασμό στους γύρω του που όλοι στράφηκαν σε αυτόν συνεχώς και για διαφορετικά θέματα. Ο σοφός αγρότης είχε πάντα μια λέξη παρηγοριάς ή στοργής για τους άλλους. Έζησε ειρηνικά με τον εαυτό του και με τον κόσμο.
Μια μέρα, χωρίς να ξέρει πώς έφτασε εκεί, βρήκε ένα όμορφο άλογο στη φάρμα του. Το ζώο είχε λευκό παλτό λαμπεροί και απίστευτοι μύες. Κινήθηκε με μοναδική κομψότητα και ήταν ξεκάθαρο ότι ήταν αληθινός καθαρόαιμος. Το άλογο άρχισε να βόσκει και τελικά έμεινε στο αγρόκτημα με τον καλό που ήταν ο πρωταγωνιστής του αρχαίος κινέζικο παραμύθι.
Αν κάποιος τους κάνει κακό, οι άντρες το γράφουν σε μάρμαρο. αλλά αν κάποιος τους κάνει τη χάρη το γράφει στην άμμο.
-Τόμας Μουρ-
Ο σοφός αγρότης : καλή και κακή τύχη
Η αρχαία κινεζική ιστορία λέει ότι οι άλλοι κάτοικοι του χωριού εξέφρασαν την έκπληξή τους για την άφιξη του άλογο . Σύμφωνα με την τοπική νομοθεσία, αφού το υπέροχο ζώο είχε φτάσει στο αγρόκτημα ανήκε αυτόματα στον αγρότη. Όλοι άρχισαν να λένε: Πόσο τυχερός ήσουν! Αλλά ο σοφός αγρότης απλώς απάντησε: Ίσως. Και μετά πρόσθεσε: Αυτό που φαίνεται σαν ευλογία είναι μερικές φορές κατάρα.
Οι άλλοι δεν καταλάβαιναν και άρχισαν να πιστεύουν ότι ήταν αχάριστος. Πώς θα μπορούσε να θεωρήσει κατάρα την άφιξη ενός ασυνήθιστου αλόγου στο κτήμα του; Το ζώο σίγουρα κόστιζε ένα χέρι και ένα πόδι. ο αγρότης δεν θα μπορούσε να ήθελε ένα τύχη μεγαλύτερο από αυτό.
Έφτασε ο χειμώνας και ένα πρωί ο αγρότης σηκώθηκε πολύ νωρίς και είδε ότι η πόρτα του στάβλου ήταν τελείως ανοιχτή. Μπήκε μέσα και παρατήρησε ότι το υπέροχο άλογο δεν ήταν πια εκεί: είτε είχε σκάσει είτε κάποιος το είχε κλέψει. Η είδηση διαδόθηκε γρήγορα στο χωριό.
Σύντομα οι γείτονες εμφανίστηκαν στο κτήμα του αγρότη με σκοπό να δείξουν στον ταπεινό άνδρα τη λύπη και την αλληλεγγύη τους. Λυπούμαστε πολύ που είπαν. Η πρωταγωνίστρια αυτού του αρχαίου κινεζικού παραμυθιού, ωστόσο, παρέμεινε απόλυτα ήρεμη. Είπε ότι δεν υπήρχε τίποτα για να λυπηθεί και πρόσθεσε: Αυτό που φαίνεται να είναι κατάρα είναι μερικές φορές στην πραγματικότητα μια ευλογία. Οι χωρικοί τότε νόμιζαν ότι ήταν τρελός.
Η επιστροφή του καθαρόαιμου
Εκείνος ο χειμώνας πέρασε αργά. Ωστόσο, όπως συμβαίνει πάντα, τα δέντρα άρχισαν να γεμίζουν ξανά με φύλλα και τα πουλιά άρχισαν να τραγουδούν: η άνοιξη είχε αρχίσει. Ένα απόγευμα ο αγρότης όργωνε τη γη του όταν ξαφνικά άκουσε έναν θόρυβο.
ΜΕΓΑΛΟ' ταπεινός ο άντρας κοίταξε μακριά και μπορούσε να διακρίνει τη σιλουέτα του χαμένου αλόγου με το λαμπρό λευκό παλτό του. Ωστόσο το υπέροχο ζώο δεν πλησίαζε μόνο του. Πίσω του ήταν άλλα 20 άλογα που τον ακολουθούσαν με μεγάλη ευλάβεια . Ο αγρότης δεν έκρυψε την έκπληξή του. Ήταν όλα όμορφα δείγματα και κατευθύνθηκαν προς το κτήμα του.
Τα ζώα παρέμειναν στη φάρμα και ως εκ τούτου η τοπική νομοθεσία όριζε ότι θα ήταν ιδιοκτησία του. Οι γείτονες δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι η τύχη συνόδευε για άλλη μια φορά την πορεία του αγρότη. Του έκαναν κομπλιμέντα για τις νέες του αγορές, αλλά όπως ήταν αναμενόμενο και αυτή τη φορά ο σοφός αγρότης απάντησε μόνο: Αυτό που φαίνεται σαν ευλογία είναι μερικές φορές κατάρα.
Τελικό της κινέζικης ιστορίας του Ο σοφός αγρότης
Ο αγρότης κατάλαβε ότι τον περίμενε μια δύσκολη δουλειά. Τα άλογα που είχαν φτάσει ακολουθώντας το όμορφο καθαρόαιμο ήταν άγρια. Θα έπρεπε να τα δαμάσει ένα προς ένα. Μόνο ο μεγαλύτερος γιος του και ο ίδιος ήταν σε θέση να το κάνει, αλλά θα χρειαζόταν πολλά για να το κάνει φορά .
Το φθινόπωρο έφτασε όταν ο γιος του αγρότη άρχισε να εκπαιδεύει το πιο δύσκολο άλογο να δαμάσει. Αν και το νέος ήταν ειδικός εκπαιδευτής, το άλογο τον έσυρε, προκαλώντας του κάταγμα στο πόδι. Οι γείτονες έσπευσαν να βοηθήσουν, φέρνοντας φάρμακα και ρωτώντας πώς θα μπορούσαν να βοηθήσουν. Τι κακή τύχη που είχες! είπαν στον αγρότη. Όπως πάντα απάντησε: Αυτό που μοιάζει με κατάρα μερικές φορές είναι ευλογία.
Μόλις μια εβδομάδα αργότερα ξέσπασε ο πόλεμος. Ο αυτοκράτορας διέταξε να στρατευτούν όλοι οι νέοι του χωριού. Ο μόνος που επέζησε ήταν ο γιος του αγρότη καθώς εξακολουθούσε να αναρρώνει από το σπασμένο πόδι του. Μόνο τότε οι χωρικοί κατάλαβαν πλήρως τη μεγάλη σοφία του αγρότη. Από τότε αυτό το κινέζικο παραμύθι έχει περάσει από γενιά σε γενιά, έτσι ώστε κανείς ξεχνάς ότι τίποτα δεν είναι από μόνο του απολύτως ευλογία ή απολύτως κατάρα.
