Το να αναβάλλετε τα πάντα μέχρι την τελευταία στιγμή μερικές φορές γίνεται πραγματικός τρόπος ζωής . Οι άνθρωποι που έχουν αυτή τη συνήθεια, όσο κι αν προσπαθούν να οργανώσουν τη μέρα τους και να συμπεριφέρονται διαφορετικά, δεν μπορούν να το κάνουν. Οργανώνονται για λίγες μέρες αλλά μετά επιστρέφουν στις παλιές τους συνήθειες.
Ο κόσμος το συνήθιζε αναβάλετε τα πάντα μέχρι την τελευταία στιγμή
Και στις δύο περιπτώσεις αυτή είναι μια συμπεριφορά που επηρεάζει την ποιότητα του . Δεν είναι πάντα δυνατό να έχετε τον έλεγχο της κατάστασης και οι συνέπειες μπορεί να είναι σοβαρές. Για να μην αναφέρουμε ότι η ζωή γίνεται χάος: το να αναβάλεις τα πάντα μέχρι την τελευταία στιγμή συμβάλλει ψυχική διαταραχή και εμποδίζει το άτομο να εκμεταλλευτεί τον χρόνο που έχει στη διάθεσή του.
Αν πρέπει να ανεβείτε σε ένα βουνό, μην περιμένετε να γίνει μικρότερο με την πάροδο του χρόνου
Αναβλητικότητα και αδρεναλίνη
Λέγεται ότι ένα άτομο είναι κορόιδο για κινδύνους όταν επιδιώκει σκόπιμα να βρει καταστάσεις που δημιουργούν ή την ηρεμία του. Μιλώντας για ριψοκίνδυνους, οι πρώτοι άνθρωποι που έρχονται στο μυαλό είναι εκείνοι που κάνουν extreme sports ή επικίνδυνες δουλειές. Σε αυτές τις κατηγορίες ανήκουν συχνά και εκείνοι που συνήθως αναβάλλουν τα πάντα μέχρι την τελευταία στιγμή.
Προφανώς το να ζεις στην άκρη είναι πηγή ευχαρίστησης. περπατώντας στην άκρη ενός γκρεμού χωρίς να πέσετε παρά το γεγονός ότι αντιμετωπίζετε τον κίνδυνο να πέσετε στο κενό. Για μερικούς ανθρώπους αυτό είναι μια καταναγκαστική ανάγκη. Δεν μπορούν, δηλαδή, να μην συμπεριφέρονται έτσι. Χαίρονται να το ακούνε αυτό
Πρέπει να τονιστεί ότι όταν κάποιος βρίσκεται σε εξαιρετικά επικίνδυνες καταστάσεις, το σώμα εκκρίνει μια σημαντική δόση αδρεναλίνης. Με τη σειρά της, η παραγωγή αδρεναλίνης διεγείρει την έκκριση ντοπαμίνης. Το τελευταίο είναι μια ουσία που βελτιώνει σημαντικά τη διάθεση. Η κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι όταν κυκλοφορεί η ντοπαμίνη είναι πολύ ευχάριστη. Το να θέτετε εσκεμμένα τον εαυτό σας σε κίνδυνο εάν όλα πάνε καλά μπορεί επομένως να είναι πολύ ικανοποιητικό.
Μερικοί άνθρωποι που έχουν τη συνήθεια να αναβάλλουν τα πάντα μέχρι την τελευταία στιγμή έχουν ένα εθισμός στην αδρεναλίνη . Πιστεύουν ότι αποδίδουν καλύτερα όταν βρίσκονται στο όριο, επομένως νιώθουν μεγάλη ικανοποίηση έχοντας τον καλύτερο από τον κίνδυνο. Και προφανώς αυτό συμβαίνει και λόγω της αύξησης της ντοπαμίνης.
Οι αναβλητικοί
Άλλοι άνθρωποι υιοθετούν τη συνήθεια να αφήνουν τα πάντα για το τελευταίο δευτερόλεπτο απλώς και μόνο λόγω της τάσης τους να αναβάλλουν σκόπιμα τις δεσμεύσεις και τις δραστηριότητές τους. Πρόκειται για άτομα που έχουν περισσότερο χρόνο από ό,τι πραγματικά χρειάζονται για να ολοκληρώσουν τις εργασίες τους και επομένως αποφασίζουν να πιάσουν δουλειά μόνο όταν έχουν αρκετό χρόνο. Αν τελικά δεν υπολογίσουν καλά το χρονοδιάγραμμα, διατρέχουν τον κίνδυνο να μην ολοκληρώσουν ποτέ ορισμένες εργασίες λόγω έλλειψης φορά .
Αυτοί δεν είναι τεμπέληδες ή απρόσεκτοι άνθρωποι. Είναι απλά άτομα που κάνουν αυτή τη στάση τρόπο ζωής και επομένως είναι αδύνατο να συμπεριφέρονται διαφορετικά. Το νιώθουν ανήσυχος άγχος και μάλιστα ντρέπονται για την αναβολή των δεσμεύσεών τους . Ωστόσο δεν μπορούν να το αποφύγουν. Αν τελικά καταφέρουν να ολοκληρώσουν κάτι είναι τόσο εξαντλημένοι που αναγκαστικά πρέπει να αναβάλουν την επόμενη δέσμευση. Και η ιστορία επαναλαμβάνεται.
Δεν είναι απόσπαση της προσοχής πολύ λιγότερο απροσεξία. Οι αναβλητικοί υπολογίζουν τον χρόνο με εμμονή . Γνωρίζουν πολύ καλά πότε έρχεται η στιγμή που ο απαραίτητος χρόνος και ο διαθέσιμος χρόνος συμπίπτουν. Αφήνουν τη σκέψη του τι πρέπει να κάνουν να τους βασανίσει. Δεν χάνουν ποτέ από τα μάτια τους τις δεσμεύσεις τους. Απλώς περιμένουν μέχρι να νιώσουν καλύτερα πριν ξεκινήσουν τις δραστηριότητές τους. Τελικά αυτή η στιγμή δεν έρχεται ποτέ και είναι οι προθεσμίες που πλησιάζουν που τους κάνουν να πιάσουν δουλειά.
Ποιες είναι οι συνέπειες αν αναβάλεις τα πάντα μέχρι την τελευταία στιγμή;
Τόσο στην περίπτωση των ανθρώπων που τείνουν να αναβάλλουν όλες τις δεσμεύσεις τους λόγω εθισμού στην αδρεναλίνη όσο και στην περίπτωση των αναβλητικών τις συνέπειες αργά ή γρήγορα . Δεν καταφέρνουμε πάντα να κάνουμε αυτό που υποσχεθήκαμε στον εαυτό μας και αυτό δημιουργεί αταξία και δυσκολίες στην οργάνωση της ζωής. Στην περίπτωση των ανθρώπων που είναι εθισμένοι στην αδρεναλίνη, αυτό που κυριαρχεί είναι μια ανέκφραστη αγωνία. Οι ριψοκίνδυνες περιπέτειες είναι ένας τρόπος να ξεπεραστούν οι άλυτες συγκρούσεις που προκαλούν άγχος. Ο κίνδυνος βοηθά μόνο να ηρεμήσει αυτό το συναίσθημα που έρχεται από μέσα.
Πολλοί αναβλητικοί, από την άλλη πλευρά, είναι πολύ ανασφαλής . Φοβούνται ότι οι εμφανίσεις τους δεν είναι λαμπρές και ως εκ τούτου αναβάλλουν τις δεσμεύσεις τους. Αυτή είναι και η δικαιολογία που χρησιμοποιούν αν δεν έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα: Είναι ότι τα έκανα όλα βιαστικά και ένιωθα λίγο υπό πίεση.
Και στις δύο περιπτώσεις πρόκειται για προβληματικές συμπεριφορές γιατί Αυτοί οι άνθρωποι όχι μόνο θα έχουν μια χαοτική ζωή, αλλά θα κάνουν τους άλλους να μην τους εμπιστεύονται . Αυτή η στάση μειώνει επίσης τις πιθανότητες επίτευξης βέλτιστων αποτελεσμάτων και πραγματοποίησης σύνθετων δραστηριοτήτων που απαιτούν συνεχή και συνεχή δέσμευση.
