Η ψυχολογική βία αφήνει ίχνη και στο σώμα και όχι μόνο σε ψυχικό επίπεδο. Απόδειξη αυτού είναι ο μεγάλος αριθμός ασθενειών που η επιστήμη δεν κατάφερε να θεραπεύσει και να θεραπεύσει καθώς τα φάρμακα δεν έχουν καμία δύναμη πάνω στις αιτίες τους ή στις καταστάσεις που αντηχούν.
Αν και γνωρίζουμε ότι το σώμα και το μυαλό είναι μια μονάδα, στην πράξη τείνουμε να τα βλέπουμε ξεχωριστά . Ωστόσο, ό,τι επηρεάζει τα συναισθήματα μεταμορφώνει και τον οργανισμό. Και ένα γεγονός ή μια κατάσταση τόσο συγκλονιστική όσο η ψυχολογική βία δεν μπορεί να αποτελεί εξαίρεση.
Δυστυχώς, υπάρχει ένας ευρέως διαδεδομένος μύθος σύμφωνα με τον οποίο η ψυχολογική βία είναι λιγότερο ισχυρή και έχει λιγότερο βαθιές συνέπειες από τη σωματική βία. Ωστόσο, αυτό δεν ισχύει. Πονάει εξίσου ή και πολύ περισσότερο και μερικές φορές φεύγει κομμάτια στον οργανισμό παρόμοια με αυτά που θα είχε αφήσει η σωματική βία . Παρακάτω μιλάμε για τα κύρια σημάδια που αφήνει η ψυχολογική βία στο σώμα.
Εσείς ο ίδιος όσο κανείς άλλος σε ολόκληρο το σύμπαν αξίζει την αγάπη και τη στοργή σας.
-Βούδας-
Σωματικές συνέπειες ψυχολογικής βίας
1. Συναισθηματική ή νευρική γαστρίτιδα
Ας πούμε πρώτα από όλα ότι η γαστρίτιδα είναι η φλεγμονή του γαστρικού βλεννογόνου ή του στρώματος που καλύπτει το στομάχι. Τα κύρια συμπτώματα αυτού του προβλήματος υγείας είναι οξύς πόνος στην περιοχή της κοιλιάς, αίσθημα καύσου και ισχυρό οξύ στομάχου. Τέτοια συμπτώματα μπορεί να είναι αναπηρικά.
Ο γαστρίτιδα νευρικότητα και ένταση. Η κύρια αιτία αυτού του προβλήματος είναι το άγχος με τα πολλά χαρακτηριστικά του.
Η συναισθηματική ή νευρική γαστρίτιδα είναι σε πολλές περιπτώσεις σωματικό ίχνος της ψυχολογικής βίας που ασκεί το άτομο στον εαυτό του (αυτοπροκαλεί). ανησυχία . Το άτομο δεν ακούει τι του λέει το σώμα του. Επιτίθεται και βλάπτει τον εαυτό του πολλές φορές χωρίς να το καταλάβει.
2. Υπέρταση
Η υπέρταση είναι μια άλλη πιθανή σωματική συνέπεια της ψυχολογικής βίας. Τα ανθρώπινα όντα είναι φυλογενετικά έτοιμα να αντιδράσουν σε επικίνδυνες καταστάσεις. Το σώμα και το μυαλό ανταποκρίνονται σε αυτόν τον κίνδυνο πυροδοτώντας αντιδράσεις που στοχεύουν στη διατήρηση της ζωής .
Η αρτηριακή πίεση αυξάνεται όταν υπάρχει σήμα κινδύνου και το σώμα πρέπει να προετοιμαστεί για άμυνα ή διαφυγή. Όταν ο κίνδυνος φύγει, η ένταση επανέρχεται στον κανονικό της ρυθμό. Αν ο κίνδυνος βρίσκεται στο μυαλό τότε βιώνεις μια συνεχή κατάσταση κίνδυνος που με τη σειρά του οδηγεί το άτομο να διατηρεί υψηλή ένταση για να παραμένει σε εγρήγορση .
Εκείνοι που αισθάνονται συνεχώς επίθεση ή υποτίμηση τείνουν να αναπτύξουν υπέρταση . Με άλλα λόγια, το υποκείμενο υιοθετεί μια αμυντική θέση απέναντι στην ψυχολογική βία που ασκείται εναντίον του. Είναι σύνηθες σε άτομα που βρίσκονται σε άκρως συγκρουσιακά και συχνά επικίνδυνα περιβάλλοντα για την ακεραιότητά τους.
3. Σπάσιμο τριχοειδών στο μάτι
Οι σπασμένες τρίχες επηρεάζουν το λευκό μέρος του ματιού ( σκληρός χιτώνας ) . Συνήθως αυτή η αιμορραγία είναι ασυμπτωματική: δεν πονάει, δεν αλλοιώνει την όραση και δεν προκαλεί ενόχληση στο μάτι. Απλώς εμφανίζεται κάθε μέρα και μετά εξαφανίζεται. Η επιστήμη δεν ξέρει γιατί. Ωστόσο, υπάρχουν πολλές υποθέσεις σχετικά με αυτό.
Από ψυχοσωματική άποψη, η οφθαλμική αιμορραγία μπορεί να είναι σημάδι ψυχολογικής βίας. Μπορεί να ερμηνευθεί ως ένα συναισθηματικό χτύπημα στο πρόσωπο αλλά το οποίο κάποιος αποφάσισε να αγνοήσει καταστέλλω τις αιτίες και τις συνέπειες. Με άλλα λόγια το σώμα αντιδρά σαν να είχε δεχτεί ένα χτύπημα στο πρόσωπο ακόμα κι αν δεν ήταν σωματικό .
Ομοίως, η αιμορραγία στο μάτι μπορεί να ερμηνευθεί ως τραυματισμός που οφείλεται σε αυτό που έχει δει ή φαίνεται. Όχι απαραίτητα με φυσικό τρόπο.
Δυστυχώς συχνά δεν δίνεται σε σαν να ήταν δύο ανεξάρτητες περιοχές πολύ διαφορετικής συνάφειας. Αυτό είναι μεγάλο λάθος. Αρνητικές εμπειρίες όπως η ψυχολογική βία προκαλούν σωματικές ασθένειες αλλά μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε θάνατο. Υπό αυτή την έννοια, το να φροντίζουμε τον εσωτερικό μας κόσμο σημαίνει να φροντίζουμε τη ζωή μας.
