Ο άνθρωπος οδηγείται να εκφράσει το μεγαλύτερο μέρος του συναισθήματα που βιώνει μέσα από τη σχέση του με το φαγητό. Μιλάμε για καταπιεσμένα συναισθήματα ή για αυτά που δεν έχει πλήρη επίγνωση και για αυτά που δεν αποδέχεται. Ωστόσο, η καταστολή δεν επιτυγχάνει τίποτα και αυτά τα συναισθήματα θα επιστρέψουν και πολύ συχνά θα εκδηλωθούν στα τρόφιμα που τρώμε ή στο πώς τρώμε.
Για τον άνθρωπο, η τροφή είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια φυσιολογική ανάγκη. Από συμβολική άποψη συνδέεται με μητέρα και ο συμβολισμός του. Μιλάει για τον τρόπο που αγαπάμε και αγαπιόμαστε. του οικείου τρόπου σχέσης μας με τη ζωή. Όποιος δεν τρώει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο εκφράζει την επιθυμία να σταματήσει να ζει. Όσοι τρώνε πάρα πολύ, από την άλλη πλευρά, εκφράζουν την ανάγκη να επιβιώσουν από μια πραγματική ή φανταστική απειλή.
Η κοινωνία χωρίζεται σε δύο κατηγορίες: σε αυτούς που έχουν περισσότερο φαγητό από την όρεξη και σε αυτούς που έχουν περισσότερη όρεξη από φαγητό
-Chamfort-
Αυτό που τρώμε λέει επίσης κάτι για το πώς νιώθουμε. Θεωρητικά, θα πρέπει να μας αρέσει οποιοδήποτε φαγητό σε καλή κατάσταση γιατί μας τρέφει. Ωστόσο, χωρίς να ξέρουμε γιατί κάποια φαγητά μας αρέσουν πολύ περισσότερο από άλλα. Η γιατρός Deanna Minich κατά τη διάρκεια της εμπειρίας της ως διατροφολόγος αποφάσισε να αποκρυπτογραφήσει τα συναισθήματα που κρύβονται πίσω από το πόθους . Να τι ανακάλυψε.
Πικάντικα φαγητά και θλίψη
Το επίθετο πικάντικο δεν ισχύει μόνο για πολύ νόστιμα πιάτα αλλά και για καταστάσεις ή άτομα που προκαλούν ενθουσιασμό ή είναι διασκεδαστικά. Αν ορίσουμε κάτι ως πικάντικο εννοούμε ενδιαφέροντα τολμηρά. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτή η λέξη παίρνει αυτό το νόημα.
Σύμφωνα με τον Δρ Μίνιχ, στους λυπημένους ανθρώπους αρέσει ιδιαίτερα το πικάντικο φαγητό. Κάποιοι το καταναλώνουν μέχρι κλάματα . Αναζητούν συναίσθημα, ένταση και κίνηση στη ζωή τους αν και δεν μπορούν ή φοβούνται να βιώσουν νέα συναισθήματα. Αυτός είναι ο λόγος που αντισταθμίζουν τη ματαιωμένη επιθυμία τους τρώγοντας πικάντικο φαγητό.
Τα γλυκά του φούρνου και η αποπνικτική ρουτίνα
Σε αυτή την κατηγορία βρίσκουμε γλυκά, μπισκότα, γλυκά από αλεύρι, κέικ κ.λπ. Είναι ένας από τους πιο συχνούς πόθους και επίσης ένας από τους χειρότερους ένοχους υπέρβαρος στον κόσμο. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν εμμονή με τα αρτοσκευάσματα. Πώς γίνεται;
Προφανώς οι άνθρωποι με αυτή τη συνεχή λαχτάρα ζουν μια ζωή ρουτίνας που τους ασφυκτιά. Νιώθουν ότι στη ζωή τους λείπει η χαρά και αναζητούν υδατάνθρακες για να αντισταθμίσουν τη χαμένη ενέργεια. Το επιδόρπιο τους χρησιμεύει για να ανακτήσουν συμβολικά αυτή τη χαρά που τόσο απουσιάζει από τη ζωή τους.
Λάτρεις του αλμυρού φαγητού
Κάθε τρόφιμο απαιτεί τη σωστή ποσότητα αλατιού. Δεν μπορείς πάντα να βασίζεσαι στο δικό σου γούστο. Η σωστή ποσότητα αλατιού βοηθάει στην ενίσχυση της γεύσης ενός φαγητού χωρίς όμως να το υπερισχύει. Ωστόσο, υπάρχουν άνθρωποι που πρέπει να βάλουν λίγο επιπλέον αλάτι σε όλα για να εκτιμήσουν πραγματικά μια γεύση. Απορρίπτουν ό,τι είναι γλυκό και αγαπούν όλα τα υπερβολικά αλμυρά φαγητά.
Σύμφωνα με τη μελέτη στην οποία αναφερόμαστε, τα άτομα αυτά βιώνουν έντονη ταραχή μέσα τους. Μπορεί να είναι ανήσυχοι ή στενοχωρημένοι. Το αλάτι ενεργοποιεί την κίνηση του νερού στο σώμα και αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο εκδηλώνουν ασυνείδητα την εσωτερική τους ανησυχία.
Τραγανά φαγητά
Αν το σκεφτούμε καλά Οι λάτρεις των τραγανών φαγητών δεν αγαπούν τόσο τη γεύση αλλά το τραγανό που παράγουν ορισμένα τρόφιμα. Δεν κάνουν καμία προσπάθεια να καλύψουν τον περίεργο ήχο του θρυμματισμού των τροφίμων ανάμεσα στα δόντια τους. Αντίθετα, φαίνεται να χαίρονται να το εξυψώνουν.
Σε αυτές τις περιπτώσεις μπορούμε να μιλάμε για καταπιεσμένη επιθυμία. Το να μασάτε αυτές τις τροφές και να απολαμβάνετε την υφή και τον ήχο τους είναι ένας τρόπος γρυλίσματος ή έκφρασης θυμού. Είναι επίσης ένας τρόπος για να τραβήξετε την προσοχή όταν κάποιος αισθάνεται άδικα ότι αγνοείται.
Μαλακά και ελαφριά φαγητά
Υπάρχουν άνθρωποι που έλκονται από τροφές που παρέχουν μια αίσθηση απαλότητας στο στόμα. Τρόφιμα όπως το ριζότο, τα σουφλέ ή τα γεμιστά ψημένα flans δίνουν μια αίσθηση απαλότητας όταν τρώγονται. Είναι σαν να τρως ένα μικρό μαξιλάρι με ωραία γεύση.
Προφανώς όσοι έχουν αυτούς τους πόθους εκφράζουν την επιθυμία να παρηγορηθούν, να προστατευτούν και να αγαπηθούν . Η απαλή σύσταση αυτών των τροφών προσφέρει μια φυσιολογική αίσθηση παρόμοια με αυτή της αγκαλιάς με στοργικά και παχουλά μπράτσα. Είναι εύκολο να θέλεις να φας αυτά τα τρόφιμα σε μια δύσκολη στιγμή.
Η σχέση μεταξύ φαγητού και ασυνείδητων συναισθημάτων είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα ανέκδοτο. Δεν μπορεί να αποκαλύψει όλα τα μυστικά εκείνου του μέρους μας που δεν γνωρίζουμε πλήρως αλλά μπορεί να προσφέρει ενδιαφέρουσες ιδέες που αξίζει να εξερευνήσετε περαιτέρω. Ο καθένας μας έχει καταπιεσμένα συναισθήματα... όπως και ο καθένας μας κυριαρχείται από πόθους με λίγο πολύ έντονο τρόπο.
