Είδαμε πώς η αναπτυξιακή ψυχολογία έχει επικεντρωθεί μερικές φορές στη μελέτη πολύ συγκεκριμένων πτυχών όπως η εμφάνιση συμβολικής ικανότητας ή
Έρικσον έγινε ένας από τους προδρόμους της μελέτης του κύκλου ζωής. Και παρά το γεγονός ότι το έργο του είναι πολύ εκτενές η ψυχοκοινωνική θεωρία του είναι ένα από τα μοντέλα του που χαίρει της μεγαλύτερης αναγνώρισης . Σε αυτό καθιερώνει 8 στάδια που προϋποθέτουν αλλαγή ή εξέλιξη της προσωπικής ταυτότητας στον κύκλο της ζωής. Παρακάτω θα εξηγήσουμε συνοπτικά καθένα από τα διαφορετικά στάδια αυτής της θεωρίας.
Η ψυχοκοινωνική θεωρία του
Τα 8 στάδια της ψυχοκοινωνικής θεωρίας ανάπτυξης του Erikson
Το κύριο χαρακτηριστικό των διαφορετικών σταδίων που εκθέτει ο συγγραφέας είναι η σύγκρουση διπολικός . Κάθε ένα από αυτά αποτελείται από δύο πόλους: τον έναν θετικό και τον άλλο αρνητικός . Το άτομο πρέπει να αντιμετωπίσει αυτούς τους κοινωνικά δημιουργούμενους πόλους προκειμένου να προσαρμοστεί στο πλαίσιο του και να αναπτύξει την ταυτότητά του με τον επιθυμητό τρόπο. Κάθε στάδιο θα αντιπροσωπεύει μια κρίση που το άτομο θα πρέπει να ξεπεράσει για να προχωρήσει στον κύκλο της ζωής του.
Εμπιστοσύνη
Είναι το πρώτο στάδιο του κύκλου ζωής από 0 έως 1 έτος. Σε αυτό το στάδιο το νεογέννητο πρέπει να αναπτύξει μια στάση εμπιστοσύνης προς τους γονείς του . Αν υπάρχει σταθερότητα στην προσοχή που λαμβάνει το παιδί, θα αποκτήσει την προσδοκία ότι αν και τα πράγματα μπορεί να πάνε στραβά, στη συνέχεια θα βελτιωθούν. Η υπέρβαση αυτής της φάσης σημαίνει να μπορείς να εμπιστεύεσαι τους άλλους μπροστά στην αβεβαιότητα που μπορεί να δημιουργήσει το άγνωστο.
Αυτονομία
Είναι η δεύτερη φάση του κύκλου ζωής, που εμφανίζεται γύρω στα 2-3 χρόνια. Σε αυτή την ηλικία το παιδί αναγκάζεται να προχωρήσει προς το δικό του αυτονομία . Πρέπει να τρώει μόνος του, να ντύνεται μόνος του, να εναντιώνεται στους γονείς του κλπ. Ωστόσο, πρέπει να κάνει την επιθυμία του για αυτονομία συμβατή με τα κοινωνικά πρότυπα που αντιπροσωπεύουν και του επιβάλλουν οι γονείς του.
Η έναρξη της άσκησης ανεξάρτητων δραστηριοτήτων μπορεί να εγείρει κάποιες αμφιβολίες σχετικά με την ικανότητά σας να εκτελέσετε τις απαιτούμενες εργασίες. Η επιτυχία από μια προσαρμοστική σκοπιά συνίσταται ακριβώς στη μετατροπή αυτής της αβεβαιότητας σε πρόκληση που τροφοδοτεί το κίνητρο του παιδιού να μεγαλώσει λογικά μέσα στα όρια που επιβάλλει η κοινωνία.
Πρωτοβουλία
Αντιπροσωπεύει το τρίτο στάδιο της ψυχοκοινωνικής θεωρίας του όταν το παιδί παίρνει την πρωτοβουλία για την επίτευξη προσωπικών στόχων.
Εργατικότητα vs
Αυτό είναι το τέταρτο στάδιο στον κύκλο ζωής. αυτή η κρίση εμφανίζεται γύρω στην ηλικία των 7 ετών και διαρκεί έως και 12 χρόνια. Το παιδί πρέπει να μάθει να διαχειρίζεται πολιτιστικά εργαλεία όταν σχετίζεται με τους συνομηλίκους του. Είναι απαραίτητο να ξεκινήσετε να εργάζεστε ή να παιχνίδι με τους άλλους συντρόφους.
Η εταιρεία παρέχει διαφορετικές μεθόδους και μια κουλτούρα συνεργασίας που πρέπει να κατανοήσει το άτομο για να αποκτήσει δεξιότητες και να συμμορφωθεί. Αν δεν είναι ανεπτυγμένα, θα αποκτήσει ένα αίσθημα κατωτερότητας σε σχέση με τους άλλους.
Ταυτότητα vs
Αυτή η φάση αντιστοιχεί στην πέμπτη του κύκλου ζωής και εμφανίζεται κατά την εφηβεία. Ο έφηβος αντιμετωπίζει μια σειρά από σωματικές αλλαγές μαζί με την εμφάνιση νέων κοινωνικών αναγκών. Αυτό θα τον κάνει να αισθάνεται σύγχυση σχετικά με την ταυτότητά του και την αυτοαντίληψη του.
Το άτομο θα πρέπει να δεσμευτεί σε επαγγελματικό και προσωπικό ιδεολογικό επίπεδο για να αναπτύξει την ταυτότητά του . Εμπνευσμένος από τον Erikson, ο James Marcia ανέπτυξε τη θεωρία του για την ταυτότητα του εφήβου, την οποία μπορείτε να συμβουλευτείτε ΠΟΥ .
Οικειότητα vs
Έκτο στάδιο της ψυχοκοινωνικής θεωρίας του Πρέπει να βρει συνδέσμους ένωσης με άλλα άτομα για να πετύχει έτσι μια συγχώνευση ταυτότητας διατηρώντας παράλληλα την προσωπική του ταυτότητα.
Generation vs
Έβδομη και προτελευταία φάση του το άτομο πρέπει να ασχολείται με άλλους στη δουλειά του με τα παιδιά του επιτυγχάνοντας έτσι μια παραγωγική ζωή . Η ανάγκη του ενήλικα να πετύχει μια παραγωγική ζωή τον προστατεύει από μια κατάσταση στασιμότητας και τον βοηθά να κυνηγήσει τους στόχους του
ακεραιότητα του εγώ
Το τελευταίο στάδιο της παγκόσμιας ανάπτυξης του ανθρώπου συμβαίνει κατά την όψιμη ενήλικη ζωή ή γεράματα . Για να είναι κάποιος ικανοποιημένος με τη ζωή του, πρέπει να κοιτάξει πίσω και να συμφωνήσει με τις επιλογές της ζωής του . Μια θετική κρίση των στόχων και των αποφάσεων που λαμβάνονται γεννούν την ακεραιότητα του εγώ που σχηματίζει μια πλήρη και ουσιαστική εικόνα του εαυτού μας. Αντίθετα, ένα αρνητικό όραμα για τη ζωή κάποιου μπορεί να δημιουργήσει συναισθήματα απόγνωσης και αδυναμίας.
