Ο Αριστοτέλης είπε κάποτε: οι ρίζες του πολιτισμού είναι πικρές αλλά ο καρπός γλυκός. Αν και έχουν περάσει πολλοί αιώνες, τα λόγια του είναι επίκαιρα και σήμερα. Η συμβολή του φιλοσόφου από τα Στάγειρα ήταν θεμελιώδης για την εκπαιδευτική ψυχολογία στο ίδιο επίπεδο με
Με την πάροδο του χρόνου, η εκπαιδευτική ψυχολογία εμφανίστηκε ως συγχώνευση μεταξύ παιδαγωγικής και ψυχολογίας μετά την ανάγκη να αμφισβητηθούν οι ψυχολογικές βάσεις της εκπαίδευσης. Σε αυτό το άρθρο ας μιλήσουμε για τις ψυχολογικές αρχές που ισχύουν στην εκπαίδευση και που επιτρέπουν την επίτευξη σημαντικών αποτελεσμάτων.
Ιστορία της εκπαιδευτικής ψυχολογίας
Η εκπαιδευτική ψυχολογία είναι μια μάλλον πρόσφατη επιστήμη αν και οι Έλληνες στοχαστές έθεσαν τα θεμέλια του γνωστικισμού χρήσιμα για τον προσδιορισμό της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Για παράδειγμα Αριστοτέλης πίστευε ότι η εκπαίδευση ήταν καθήκον της Πολιτείας απέναντι στους πολίτες της. Όπως ο δάσκαλός του, ο Πλάτων θεωρούσε επίσης την εκπαίδευση ως μια αληθινή επιστήμη στην οποία πρέπει να συνυπάρχουν αξίες όπως η αρετή και η ηθική.
Αιώνες αργότερα ο Άγιος Θωμάς ο Ακινάτης θα επιστρέψει σε αυτές τις θεωρίες βασισμένες στη μάθηση τις οποίες θα περιγράψει ως μια σταδιακή διαδρομή χρήσιμη για την απόκτηση γνώσης.
Η Αναγέννηση και ο Ανθρωπισμός
Κατά τη διάρκεια της Αναγέννησης γεννήθηκε η ιδέα της διδασκαλίας με βάση την εμπειρία . Στους συγγραφείς αρέσει Λουίς Βιβές θεωρείται ο πατέρας της σύγχρονης ψυχολογίας ανέδειξε άλλα στοιχεία απαραίτητα για την εκπαίδευση. Παραδείγματα αυτού είναι τα κίνητρα, η μάθηση και οι ρυθμοί διδασκαλίας.
Κατόπιν Ο Juan Huarte de San Juan άρχισε να μιλά για τις διαφορετικές ικανότητες των ανδρών θέτοντας τα θεμέλια της διαφορικής ψυχολογίας. Οι μελέτες του για τον σχολαστικό προσανατολισμό παρουσίασαν για πρώτη φορά την ιδέα της ύπαρξης ανδρών προικισμένων με διαφορετικά ταλέντα.
Εδώ χωρίζουν οι δρόμοι της μεταφυσικής και της ψυχολογίας. Αυτή τη στιγμή, η πραγματική εκπαιδευτική ψυχολογία αρχίζει να κάνει τα πρώτα της βήματα.
Μια νέα επιστήμη γεννιέται
Η ψυχολογική διάσταση της εκπαίδευσης συνεχίζει να διεγείρει τη φιλοσοφική συζήτηση και θέτει υπό αμφισβήτηση τις πηγές της γνώσης. Ο ορθολογισμός αναπτύσσει τη λογική του από συγγραφείς όπως ο Descartes και τις μεθοδολογικές του απαιτήσεις.
Τζιοβάνι Κομένιο μιλάμε για τέσσερα θεμελιώδη εκπαιδευτικά χαρακτηριστικά με βάση τους νόμους της φύσης για την κυκλική τάξη της διδασκαλίας για την επαγωγική μέθοδο και για την ενεργητική και πραγματιστική διδασκαλία.
Ο Locke και ο Hume θα προσπαθήσουν επίσης να σώσουν την αξία της εμπειρίας ενάντια στη λογική και τη λογική. Για αυτούς, όλη η γνώση σφυρηλατείται μέσα από προσωπικές εμπειρίες, γι' αυτό η εκπαίδευση πρέπει να προσανατολίζεται στους κλάδους που σχηματίζουν το μυαλό.
Άλλοι συγγραφείς όπως Ο Ρουσσώ θα εισάγει ένα νατουραλιστικό ρεύμα στην εκκολαπτόμενη ψυχολογία της εκπαίδευσης . Ο Γάλλος φιλόσοφος θεωρεί ότι είναι δυνατό να φτάσουμε σε κατάσταση καθαρότητας και χάρη στο α εντολή που καθοδηγεί τον άνθρωπο μέσα από τη φυσική διδασκαλία.
Επιστημονική ψυχολογία
Στη σύγχρονη φάση εμφανίζονται συγγραφείς όπως ο Herbart που δηλώνουν ότι ο εκπαιδευτικός πρέπει να γνωρίζει τον εκπαιδευτικό σκοπό για να μπορεί να κάνει τη δουλειά του όσο το δυνατόν καλύτερα. Γι' αυτό υπερασπίζεται την εκπαιδευτική δράση από ψυχολογικής πλευράς.
Με αυτόν τον τρόπο φτάνουμε στον Pestalozzi που θεωρείται ο πατέρας της σύγχρονης εκπαιδευτικής ψυχολογίας. Ο Ελβετός παιδαγωγός φέρνει τον νατουραλισμό στην πράξη αλλά το παρατηρεί ο μαθητής χρειάζεται επίσης αλληλεπίδραση με την κοινωνία για να αναπτυχθεί .
Και φτάνουμε στον Dewey που μιλάει για ένα ενεργό σχολείο ως αποτέλεσμα μιας απαραίτητης εκπαιδευτικής ανανέωσης που βασίζεται σε τρεις πτυχές: τη στάση απέναντι στο παιδί ο μαθητής ως άξονας της εκπαιδευτικής δραστηριότητας και της σημασίας του περιεχομένου της διδασκαλίας.
Η εκπαίδευση δεν χρησιμεύει μόνο για την προετοιμασία για τη ζωή, αλλά είναι η ίδια η ζωή.
Τζον Ντιούι
Σύγχρονη εκπαιδευτική ψυχολογία
Φτάνουμε στους πιο σύγχρονους συγγραφείς που έχουν συμβάλει σημαντικά στην ανάπτυξη της σύγχρονης εκπαιδευτικής ψυχολογίας τον τελευταίο αιώνα. Τον 19ο και 20ο αιώνα η συμβολή συγγραφέων όπως ο Galton Hall Binet James ή ο Cattell ήταν καθοριστική .
Αργότερα εμφανίστηκαν στοχαστές όπως ο Thorndike που έθεσαν το πρόβλημα της μάθησης και της μεταφοράς της. Μαζί του και άλλα ονόματα όπως ο Τζαντ, συγγραφέας έργων που περιλάμβαναν τα πρώτα ψυχομετρικά τεστ.
Μεταγενέστερα ρεύματα όπως ο συμπεριφορισμός του Watson, η Gestalt ή η ψυχανάλυση αρχίζουν να εδραιώνονται, αποδεικνύοντας ότι η ανθρώπινη συμπεριφορά επηρεάζεται από τα δικά της στοιχεία που βρίσκονται έξω από το κέντρο μας. συνείδηση .
Στο τέλος ανάμεσα στους πιο σύγχρονους συγγραφείς βρίσκουμε τον Skinner ή τον Becker και την προσέγγισή τους για την ενίσχυση της συμπεριφοράς. Χωρίς να ξεχνάμε τα γνωστικά ρεύματα του Piaget Goodnow Bruner ή τα ουμανιστικά του Maslow Rogers ή του Allport.
Ολοκληρώνουμε αυτή τη σύντομη αλλά απαραίτητη ανασκόπηση αφιερωμένη στην ιστορία της εκπαιδευτικής ψυχολογίας, προσκαλώντας σας να εμβαθύνετε στο θέμα. Τα ονόματα αυτών των συγγραφέων θα χρησιμεύσουν ως αφετηρία για να μάθουμε πώς μαθαίνουμε αυτά που μελετάμε.
Ο μόνος άνθρωπος που μπορεί να θεωρεί τον εαυτό του μορφωμένο είναι αυτός που έχει μάθει πώς να μαθαίνει και να αλλάζει.
Καρλ Ρότζερς
