Σου έχει συμβεί αναμφίβολα τουλάχιστον μία φορά να σου έχουν πει ότι δεν μπορείς να αγαπήσεις κάποιον αν δεν μάθεις να αγαπάς πρώτα τον εαυτό σου. Δυστυχώς, το να αγαπάς τον εαυτό σου δεν είναι τόσο εύκολο. Για να γίνει αυτό πρέπει να εργαστούμε για να γνωρίσουμε τον εαυτό μας βαθιά. Αυτό σημαίνει να συνειδητοποιήσουμε την καταγωγή και την ιστορία μας, να διδαχθούμε από αυτήν και ακόμη πιο δύσκολο να την αποδεχθούμε. Πρέπει επίσης να καταλάβουμε ότι το επίπεδο αυτογνωσίας και αυτοεκτίμησής μας είναι θεμελιώδη κατά την επιλογή συντρόφου.
Αν και γνωρίζουμε τα οφέλη του αγαπώντας τον εαυτό μας και τους άλλους συχνά δεν τα καταφέρνουμε χωρίς να έχουμε κάνει πρώτα κάποια δουλειά στον εαυτό μας, παρατηρώντας μοντέλα που μας επιτρέπουν να διακρίνουμε τους διαφορετικούς συναισθηματικούς δεσμούς.
Σύμφωνα με έρευνα που έγινε από τον νευρολόγο, ψυχίατρο και συγγραφέα Μπόρις Σιρούλνικ πρέπει να προσπαθούμε να παρατηρούμε διαφορετικούς ανθρώπους και διαφορετικά συναισθηματικά στυλ κατά τη διάρκεια της καθημερινής ζωής.
Αυτό συμβαίνει γιατί Η παρατήρηση των διαφορετικών τρόπων αγάπης μας βοηθά να μην συνδέουμε την αγάπη, την αδιαφορία και το μίσος με συγκεκριμένες συμπεριφορές. Είναι μια επίγνωση που ανοίγει το μυαλό μας και εμπλουτίζει την προσωπικότητά μας.
Το πρώτο πράγμα που είναι δύο
- Φ. Θέλω
Τύποι ζευγαριών
Από τα πρώτα χρόνια της ζωής μας μαθαίνουμε να σχετιζόμαστε με τους άλλους. Στην αρχή σχετιζόμαστε με τους γονείς μας και την υπόλοιπη οικογένεια. Αντιπροσωπεύουν για εμάς το πρώτο παράδειγμα συναισθηματικός δεσμός .
σιγά σιγά Το κοινωνικό μας πλαίσιο διευρύνεται. Από τότε που αρχίζουμε να γνωρίζουμε
Ο Boris Cyrulnik δηλώνει ότι η παιδική μας ηλικία επηρεάζει το είδος του συναισθηματικού δεσμού που θα δημιουργήσουμε με τον σύντροφό μας. Σύμφωνα με τον Cyrulnik, υπάρχουν διαφορετικοί τύποι ζευγαριών που μπορούμε να συνοψίσουμε σε 3 μακροκατηγορίες: ζευγάρια στα οποία βελτιώνουμε ο ένας τον άλλον, ζευγάρια στα οποία το ένα από τα δύο βλάπτει το άλλο και ζευγάρια στα οποία βλάπτουμε ο ένας τον άλλον.
Οι αγώνες που σχηματίζονται από δύο άτομα που βελτιώνουν ο ένας τον άλλον προορίζονται να διαρκέσουν περισσότερο και να βιώσουν μια καλύτερη ποιότητα ζωής και αυτό ισχύει τόσο για τη ζωή ενός ζευγαριού όσο και για την ατομική ζωή . Αυτή η ανταλλαγή των ενεργειακά θετικό Επίσης, επηρεάζει θετικά την υγεία και των δύο, βελτιώνοντας τη συναισθηματική τους ισορροπία και την αίσθηση του χιούμορ. Αυτό είναι το μόνο μοντέλο σχέσης που αξίζει πραγματικά να πειραματιστείτε.
Όσο για άλλους τύπους ζευγαριών που βασίζονται στο να βλάπτουν το ένα το άλλο, θα πρέπει να παρέμβουμε προσπαθώντας να τους βελτιώσουμε τροποποιώντας αρνητικές συμπεριφορές και προσπαθώντας να δώσουμε ένα νέο νόημα στη σχέση που θέτει τα θεμέλια για μια πιο υγιή σχέση. Εάν αυτό δεν είναι δυνατό, θα πρέπει να εξετάσετε το ενδεχόμενο να χρειαστεί να τερματίσετε τη σχέση.
Ωστόσο για να τερματίσουμε μια σχέση μερικές φορές χρειάζεται να νιώθουμε ασφάλεια και για αυτό αναζητούμε υποστήριξη από άλλους ανθρώπους. Αυτό το φαινόμενο μπορεί να μας οδηγήσει στο να αναζητήσουμε αμέσως νέο σύντροφο και με αυτόν τον τρόπο, μη έχοντας προλάβει να αναλογιστούμε αυτό που συνέβη, μάλλον θα κάνουμε τα ίδια λάθη.
Δεν είμαστε οι μισοί κανενός
Η επιλογή του συντρόφου γίνεται ασυνείδητα με βάση την εμπειρία της ζωής μας αλλά σύμφωνα με τη στιγμή που ζούμε. Αν δεν κάνουμε προσπάθεια να βελτιωθούμε και μάθουμε να γνωριζόμαστε καλύτερα, δεν θα μπορέσουμε να επιλέξουμε τον κατάλληλο σύντροφο με τον οποίο θα μπορέσουμε να ζήσουμε μια σχέση βασισμένη στην αμοιβαία βελτίωση.
Ο συνεργάτης μας δεν μπορεί να ικανοποιήσει όλες τις ανάγκες μας Επομένως, το να έχουμε αυτή την ιδέα στο μυαλό μας και να ελπίζουμε ότι θα γίνει πραγματικότητα είναι απλώς μια ουτοπία που θα μπορούσε να μας οδηγήσει σε συνεχή απογοήτευση. Ωστόσο, ως άνθρωποι πρέπει να σχετιζόμαστε με άλλους άνδρες και να βιώνουμε διαφορετικούς τύπους σχέσεων που μπορούν να μας εμπλουτίσουν.
Μία από τις πιο επικίνδυνες πεποιθήσεις που μπορούμε να έχουμε για τις ρομαντικές σχέσεις είναι να θεωρούμε τον εαυτό μας ημιτελή όντα που χρειάζονται άλλο μισό. Αυτή η σκέψη μας έχει οδήγησε να έχει α Το να αγκαλιάζεις αυτό το όραμα σημαίνει να είσαι μη ρεαλιστής και να αγνοείς τους περιορισμούς που μπορεί να συνεπάγεται η αγάπη. Κάνοντας αυτό καταλήγουμε να έχουμε σχέσεις που βασίζονται στην εξάρτηση και τον φόβο.
Το προνόμιο να ξέρεις πώς να νιώθεις καλά μόνος σου δίνει το πιο πολύτιμο προνόμιο να μπορείς να επιλέξεις με ποιον θα είσαι.
-Ανώνυμος-
Γνωρίζοντας πώς να διακρίνεις τον πόνο και την αγάπη
οι πεποιθήσεις και οι επιλογές μας δεν είναι μόνο το αποτέλεσμα αυτού που παρατηρούμε στο περιβάλλον μας. Είναι προφανές ότι επηρεαζόμαστε από μεγάλο αριθμό κοινωνικών στερεοτύπων : άκαμπτο
Τα ΜΜΕ, τροφοδοτώντας μας συνεχώς αυτά τα στερεότυπα, έχουν σημαντικό αντίκτυπο στον τρόπο δράσης μας. Η τηλεόραση, ο κινηματογράφος και η λογοτεχνία μας βομβαρδίζουν με πληροφορίες, αλλά πρέπει να μπορούμε να καταλάβουμε αν αυτές οι πληροφορίες είναι πλήρεις, σωστές και αληθινές. Τόσο στο παραμύθι του Prince Charming όσο και στα πιο διάσημα βιβλία και ταινίες επαναλαμβάνεται πάντα η ίδια ιδέα: αγάπη και βάσανα πάνε χέρι-χέρι.
Μας κάνουν να πιστεύουμε ότι όσο περισσότερο μαλώνουν τα μέλη ενός ζευγαριού, φέρονται άσχημα μεταξύ τους, βιώνουν μια αδύνατη αγάπη που την εμποδίζουν όλοι, τόσο περισσότερο αγαπιούνται. Αυτός είναι ο λόγος που, από μικροί, καταλήγουμε να ακούμε και να προφέρουμε φράσεις όπως η αγάπη δεν είναι όμορφη αν δεν είναι ένα μικρό επιχείρημα ή μεγάλη αγάπη, μεγάλος πόνος. Και αρχίζουμε να ονειρευόμαστε να ζούμε αδύνατες αγάπες ή κρύβουν εκείνους τους έρωτες που κοιτάζουν την ένταση παρά την ποιότητα του συναισθήματος. Αυτό προφανώς μας ωθεί να επιλέξουμε τον σύντροφό μας με βάση αυτές τις ρομαντικές φαντασιώσεις και όχι την πραγματική ζωή.
Αλλά όχι μόνο μας οδηγεί να αναλάβουμε έναν πολύ συγκεκριμένο ρόλο μέσα στο ζευγάρι, έναν ρόλο επιβεβλημένο που συχνά καταλήγει να πνίγει τον πραγματικό μας εαυτό, τις αληθινές σκέψεις, συναισθήματα και επιθυμίες μας. Το να απελευθερωθούμε από αυτές τις προκαταλήψεις και να αρνηθούμε αυτόν τον ρόλο στον οποίο φαινόμαστε προορισμένοι είναι δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο.
Να είστε ευχαριστημένοι με τον εαυτό σας για να επιλέξετε τον σύντροφό σας
Όλες αυτές οι πολύ λανθασμένες προκαταλήψεις για τις ρομαντικές και μη συναισθηματικές σχέσεις (συχνά ισχύουν και για φιλίες) μπορεί να μας οδηγήσει σε λάθος αποφάσεις στην επιλογή συντρόφου και μάλιστα σε συναισθηματική εξάρτηση . Κατάσταση στην οποία ξεχνάμε ότι είμαστε ανεξάρτητοι άνθρωποι που έχουν το δικαίωμα να έχουν τη δική τους ταυτότητα.
Για να ενισχύσουμε το ανοσο-συναισθηματικό μας σύστημα είναι απαραίτητο να μάθουμε να γνωρίζουμε και να αγαπάμε τον εαυτό μας προκειμένου να επιλέξουμε σύντροφο με σύνεση, στοχεύοντας σε κάποιον που μπορεί να αυξήσει την ευτυχία μας. Αλλά ακόμη και πριν αναζητήσουμε την ευτυχία με τους άλλους, πρέπει να τη βρούμε στη σχέση με τον εαυτό μας.
Όταν δεν αντέχουμε να είμαστε μόνοι, σημαίνει ότι δεν εκτιμούμε σωστά τον μοναδικό σύντροφο που έχουμε από τη γέννηση μέχρι το θάνατο – τον εαυτό μας.
-Eda LeShan-
Επιλέξτε έναν αρκετά ώριμο σύντροφο
Είναι θεμελιώδες να έχετε κατά νου ότι όταν έχετε μια σχέση ως ζευγάρι, ο αμοιβαίος σεβασμός είναι θεμελιώδης και η επιλογή να είστε μαζί πρέπει να είναι δωρεάν υπαγορεύεται από θέληση και όχι από ανάγκη ή συναισθηματική εξάρτηση. Έχοντας αυτές τις παρατηρήσεις υπόψη, θα ξεκινήσουμε μια ρομαντική σχέση επειδή προτιμάμε να είμαστε με τον άλλον (αν και είμαστε καλά μόνοι) και όχι επειδή πρέπει να είμαστε με κάποιον για να γεμίσουμε το κενό που έχουμε μέσα μας με την αγάπη των άλλων.
Για να δημιουργήσουμε μια σχέση στην οποία βελτιώνουμε ο ένας τον άλλον, πρέπει να επιλέξουμε έναν σύντροφο με καρδιά αλλά πάντα λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας. Για να επιτευχθεί αυτό χρειάζεται προσπάθεια και από τις δύο πλευρές.
Είναι τόσο δύσκολο να αγαπάς τον εαυτό σου που προτιμάς να αγαπάς τους άλλους.
-Marcello Macrì-
