Έχουμε την τάση να απορρίπτουμε αυτό που δεν γνωρίζουμε, να το χαρακτηρίζουμε και να το καταδικάζουμε . Για αυτό το λόγο (σε άλλους) για πολλούς ανθρώπους οι πρακτικές BDSM Ο φετιχισμός ή το swinging σε ζευγάρια δεν εμπίπτουν στον ορισμό του κανονικού σεξ.
Το DSM, το πιο ευρέως αποδεκτό διαγνωστικό εγχειρίδιο, μπορεί να είχε μεγάλη επιρροή από αυτή την άποψη. Για παράδειγμα μέχρι το 1973 το εγχειρίδιο θεωρούσε την ομοφυλοφιλία αποκλίνουσα πρακτική . Επιπλέον, καθώς οι αξίες που σχετίζονται με το φύλο έχουν αλλάξει, άλλες σεξουαλικές συμπεριφορές όπως αυτές που αναφέρονται στην προηγούμενη παράγραφο έχουν επίσης πάψει να θεωρούνται αποκλίνουσες.
Το DSM-5 θεωρεί τον σεξουαλικό σαδισμό, τον σεξουαλικό μαζοχισμό, τον φετιχισμό και τον τρανβεστισμό μαζί με άλλες παραφιλικές πρακτικές υπεύθυνες για την υποβάθμιση της ανθρώπινης ζωής.
Ωστόσο Η συζήτηση για το τι συνιστά ή όχι φυσιολογικό σεξ συνεχίζει να επικρατεί στην κοινωνία και παρόλο που έχουν γίνει πολλά βήματα προς τα εμπρός, τα επίθετα deviant ή perverse συνεχίζουν να είναι πολύ παρόντα. Υπάρχει όμως κάποιο πρότυπο σχετικά με τις σεξουαλικές πρακτικές;
Διακρίνετε όλα όσα χαρακτηρίζονται ως κανονικό σεξ
Κάθε σεξουαλική εμπειρία είναι διαφορετική . Εξαρτάται από τους ανθρώπους που το δοκιμάζουν, τα γούστα τους και τα δικά τους φαντασιώσεις . Δεν υπάρχει τίποτα κακό ή βρώμικο, πολύ λιγότερο διεστραμμένο, εάν συμφωνούν οι εμπλεκόμενοι, εάν δεν τίθεται σε κίνδυνο η σωματική ακεραιότητα οποιουδήποτε από τα άτομα που συμμετέχουν στην εμπειρία και αν το κάνουν όλοι οικειοθελώς.
Ωστόσο η πίεση που ασκεί η κοινωνία είναι ισχυρή σε σημείο να καταπιέζει οτιδήποτε δεν είναι κοινωνικά αποδεκτό από φόβο αντεκδίκησης επειδή δεν είναι επαρκής και υφίσταται την αποδοκιμασία των άλλων. Αυτό συνέβη στο παρελθόν με την ομοφυλοφιλία και πρακτικές όπως ο σαδομαζοχισμός ή διάφορα είδη φετιχισμού εξακολουθούν να θεωρούνται παρεκκλίνουσες και παράγονται μόνο από άρρωστα μυαλά.
Η σεξουαλικότητά μας είναι μοναδική. Σε αυτό μπορούμε να δώσουμε διέξοδο σε όλες τις φαντασιώσεις και τις επιθυμίες μας. Δεν υπάρχουν πάρα πολλά όρια. Ωστόσο, οι ορισμοί που της δίνει η κοινωνία λερώνουν την πραγματική της φύση με στόχο να την κάνουν πιο αποδεκτή ή μια πιο αγνή πράξη.
Όλα αυτά μπορεί να οδηγήσει τους ανθρώπους να απορρίπτουν τις επιθυμίες τους σε σημείο να αισθάνονται άσχημα . Για παράδειγμα, ένα άτομο που του αρέσει να ασκεί το BDSM μπορεί να αισθάνεται άνετα ενοχή γιατί στο μυαλό του αυτή η πρακτική δεν είναι φυσιολογικό σεξ. Αυτό μπορεί να την εμποδίσει να απολαύσει πλήρως τη σεξουαλικότητά της χωρίς να αισθάνεται καταπίεση ή ντροπή.
Η κανονικότητα δεν είναι τίποτα άλλο από μια δικαίωση αυτού που κάποιος απορρίπτει και δεν θέλει να αποδεχτεί.
Μπορούμε να συγκρίνουμε το κανονικό σεξ με τα πρότυπα ομορφιάς. Και τα δύο αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου και τα δύο προκαλούν πολλά προβλήματα σε άτομα που δεν τα σέβονται. Δεν συνειδητοποιούμε ότι αν όλα αλλάξουν τότε όλα αξίζουν τον κόπο. Ό,τι δεν γίνεται αποδεκτό σήμερα, μπορεί να γίνει αποδεκτό αύριο.
Λέμε ψέματα για να φαινόμαστε φυσιολογικοί;
Ο Terri Fisher, καθηγητής ψυχολογίας στο Ohio State University, διεξήγαγε έρευνα (που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Sex Roles) τόσο σε άνδρες όσο και σε γυναίκες για να δει αν ανησυχούν για το σεβασμό των κανόνων σχετικά με το σεξ που υπαγορεύονται από την κοινωνία και τον πολιτισμό.
Ο καθηγητής Fisher ανακάλυψε ότι οι συμμετέχοντες είπαν ψέματα για τη σεξουαλική τους συμπεριφορά. Αυτό θα μπορούσε να επαληθευτεί υποβάλλοντάς τους σε έναν ανιχνευτή ψεύδους και στη συνέχεια θέτοντάς τους υπό πίεση για να δώσουν αληθινές απαντήσεις. Αποδείχθηκε ότι Οι άνδρες ισχυρίστηκαν ότι είχαν περισσότερους σεξουαλικούς συντρόφους, οι γυναίκες λιγότερο. Ωστόσο, οι απαντήσεις ήταν τελείως διαφορετικές όταν δεν ήταν συνδεδεμένα με το μηχάνημα.
Αυτή η διαφορά στις απαντήσεις προέκυψε επίσης όταν οι συμμετέχοντες τέθηκαν μερικές ερωτήσεις σχετικά με τη σεξουαλική τους συμπεριφορά ( πιστότητα μονογαμία κλπ.). Όλα όσα ήταν γνωστά όπως στην προηγούμενη περίπτωση ανατράπηκαν ολοσχερώς.
Οι συμμετέχοντες στη μελέτη του καθηγητή Fisher είπαν ψέματα για έναν λόγο: για να ταιριάζουν στο ρόλο του φύλου τους.
Ντρεπόμαστε να αναγνωρίσουμε τι είμαστε, τι κάνουμε, πώς ζούμε τη σεξουαλικότητά μας. Λέμε ψέματα για να φαινόμαστε φυσιολογικοί, ώστε να ταιριάζουμε στον ρόλο του φύλου που μας έχει ενσταλάξει από μικροί. Ετσι Οι άνδρες είπαν ψέματα για τους σεξουαλικούς συντρόφους όταν δεν ήταν συνδεδεμένοι με τον ανιχνευτή ψεύδους για να ταιριάζουν στο μοντέλο που προσπαθεί να επιβάλει η κοινωνία .
Ενώ οι γυναίκες έλεγαν ψέματα για να δώσουν μια εικόνα που δεν θα τις οδηγούσε να συσχετιστούν με τη φράση που είναι πολύ συχνή σήμερα: ένας άντρας που είναι με πολλές γυναίκες είναι κουλ, αλλά αν μια γυναίκα πάει με πολλούς άντρες δεν είναι καλός.
Απέχουμε ακόμη πολύ από το να σταματήσουμε να επισημαίνουμε και να χαρακτηρίζουμε ανθρώπους με βάση μια σειρά από πεποιθήσεις, εξακολουθούμε να έχουμε μια στάση που απέχει πολύ από το να σεβόμαστε. Υπό αυτή την έννοια, μην αποδεχτείτε ότι η σεξουαλικότητα απολαμβάνει όλες τις παραλλαγές της ο χαρακτηρισμός ορισμένων πρακτικών ως παρεκκλίνων ή διεστραμμένων οδηγεί πολλούς ανθρώπους να φορούν μάσκα ή να κρύβονται για να αισθάνονται ότι μπορούν να ενσωματωθούν .
