Ο μύθος του Φοίνικα και η φανταστική δύναμη της ανθεκτικότητας

Στο βιβλίο του Symbols of Transformation Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ ο άνθρωπος και ο Φοίνικας έχουν πολλά κοινά πράγματα.

Αν υπάρχει ένας μύθος στη βάση σχεδόν όλων των δογμάτων, των πολιτισμών και των θρύλων των χωρών μας, είναι αναμφίβολα αυτός που αναφέρεται στον Φοίνικα. Λέγεται ότι τα δάκρυά του ήταν θεραπευτές ότι είχε μεγάλη σωματική αντίσταση ότι ήταν σε θέση να ελέγξει τη φωτιά και ότι διέθετε α . Σύμφωνα με τον Γιουνγκ, ήταν ουσιαστικά ένα από τα αρχέτυπα με τη μεγαλύτερη προσοχή γιατί στη φωτιά του περιείχε τη δημιουργία και την καταστροφή, τη ζωή και τον θάνατο...

Ο άνθρωπος που στέκεται όρθιος είναι ακόμα πιο δυνατός από αυτόν που δεν έπεσε ποτέ -Viktor Frankl-

Παρομοίως, είναι ενδιαφέρον να γνωρίζουμε ότι τόσο στην αραβική ποίηση όσο και στον ελληνορωμαϊκό πολιτισμό και ακόμη και σε μεγάλο μέρος της ανατολικής ιστορικής κληρονομιάς υπάρχουν πρώιμες αναφορές στη μυθολογία της. Στην Κίνα για παράδειγμα το Phoenix (ή Φενγκ Χουάνγκ ) γιν και γιανγκ αυτή τη δυαδικότητα που εναρμονίζει όλα όσα συμβαίνουν στο σύμπαν.

Ωστόσο, αξίζει να το θυμόμαστε οι πρώτες πολιτιστικές και θρησκευτικές μαρτυρίες που περιστρέφονται γύρω από αυτή τη φιγούρα προέρχονται από την Αρχαία Αίγυπτο όπου με τη σειρά της διαμορφώνεται αυτή η εικόνα που σήμερα συνδέουμε με την ανθεκτικότητα. Κάθε λεπτομέρεια, απόχρωση και σύμβολο που χαρακτηρίζει αυτόν τον μύθο μας προσφέρει αναμφίβολα ένα εξαιρετικό

Ο Φοίνικας και η δύναμη να σηκωθεί από τις στάχτες του

Βίκτωρ Frankl νευροψυχίατρος και ιδρυτής της λογοθεραπείας, επέζησε από τα βασανιστήρια των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Όπως ακριβώς εξήγησε ο ίδιος σε πολλά βιβλία του μια τραυματική εμπειρία είναι πάντα αρνητική, αλλά η αντίδραση σε αυτήν συνδέεται στενά με το άτομο που τη βιώνει . Εναπόκειται σε εμάς να επιλέξουμε αν θα σηκωθούμε και θα πάρουμε πίσω τη ζωή μας, σηκώνοντας από τις στάχτες σε έναν απαράμιλλο θρίαμβο. ή αντίθετα περιοριζόμαστε στη βλάστηση και τη διάσπαση...

Αυτή η αξιοθαύμαστη ικανότητα για αναγέννηση να πάρει την ανάσα και να βρει την επιθυμία να προχωρήσει και τη δύναμή του θάνατος . που δεν θα επιστρέψει ποτέ, που δεν θα είναι ποτέ ξανά το ίδιο.

Ο Carl Gustav Jung στην πραγματικότητα καθιερώνει την ομοιότητά μας με τον Φοίνικα επειδή αυτό το φανταστικό πλάσμα πεθαίνει επίσης

Ο Φοίνικας στην Αίγυπτο

Στους στίχους του ήταν απαραίτητο να ξαναγεννιέται περιοδικά για να αποκτήσεις μεγαλύτερη σοφία και με αυτόν τον στόχο ακολούθησε μια πολύ σχολαστική διαδικασία.

Πέταξε σε όλη την Αίγυπτο για να φτιάξει μια φωλιά με τα καλύτερα στοιχεία: ξυλάκια κανέλας βελανιδιάς, νάρδο και μύρο. . Έχοντας εγκατασταθεί στη φωλιά της, τραγούδησε μια από τις πιο χαριτωμένες μελωδίες που είχαν ακούσει ποτέ οι Αιγύπτιοι και μετά άφησε τις φλόγες να την καταβροχθίσουν εντελώς. Τρεις μέρες αργότερα ο Φοίνικας ξαναγεννήθηκε γεμάτος δύναμη και δύναμη, πήρε τη φωλιά του και τον άφησε στην Ηλιούπολη στο ναό του ήλιου για να ξεκινήσει έτσι ένας νέος κύκλος που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τον αιγυπτιακό λαό.

Ανθεκτικότητα και η φωλιά της μεταμόρφωσής μας

Όπως είδαμε, ο αιγυπτιακός μύθος του Φοίνικα είναι μια όμορφη ιστορία. Ωστόσο Ας αναλύσουμε τώρα μερικές λεπτομέρειες. Για παράδειγμα, ας εστιάσουμε στον τρόπο που ο Φοίνικας χτίζει τη φωλιά του . Αναζητά τα πλουσιότερα υλικά της γης της: ευαίσθητα και ανθεκτικά ταυτόχρονα ικανά να τη βοηθήσουν στη μεταμόρφωση και την ανάβασή της.

Αν το καλοσκεφτούμε, αυτή η διαδικασία μοιάζει πολύ με αυτή που δίνει σχήμα στην ψυχολογική διάσταση του

Ο άνθρωπος πρέπει να ανοίξει τα φτερά του για να πετάξει πάνω από το εσωτερικό του σύμπαν αναζητώντας τα κλαδιά της αυτοεκτίμησής του, το άνθος του κινήτρου του, το ρετσίνι της αξιοπρέπειάς του, τη χώρα των ονείρων του και το ζεστό νερό της αγάπης του για τον εαυτό του...

Όλα αυτά τα συστατικά θα τον βοηθήσουν στην άνοδό του αλλά όχι πριν συνειδητοποιήσει το γεγονός ότι θα υπάρξει ένα τέλος? ένα κομμάτι του εαυτού μας θα φύγει και θα γίνει στάχτη στα απομεινάρια ενός παρελθόντος που δεν θα επιστρέψει ποτέ .

Ωστόσο, αυτές οι στάχτες δεν θα τις παρασύρει ο άνεμος, το αντίθετο. Θα είναι μέρος μας για να σχηματίσουμε ένα ον που ξαναγεννιέται από τη φωτιά, πολύ πιο δυνατό, μεγαλύτερο, πιο σοφό... Ένα άτομο που θα μπορούσε να είναι πηγή έμπνευσης για τους άλλους αλλά που πρώτα από όλα θα μας επιτρέψει να προχωρήσουμε με το κεφάλι ψηλά και με τα φτερά μας ορθάνοιχτα.