Παρατεταμένη προσοχή: έννοια και θεωρίες

Μην θεωρείτε ποτέ τη μελέτη ως υποχρέωση αλλά ως ευκαιρία να διεισδύσετε στον υπέροχο κόσμο της γνώσης. Αυτή η φράση του Άλμπερτ Αϊνστάιν είναι ιδανική για την εισαγωγή της ιδέας της διαρκούς προσοχής. Δυστυχώς, όμως, το εκπαιδευτικό σύστημα δεν προσφέρει πάντα αυτή την ευκαιρία στους νέους.

Όσο ευχάριστη μπορεί να είναι η μελέτη, διατηρήστε ένα επίπεδο διαρκή προσοχή σταθερό δεν είναι πάντα εύκολο. Μερικές φορές μάλιστα σχεδόν γίνεται τιτάνιο εγχείρημα και όχι μόνο λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος για το θέμα. Μεταξύ άλλων αιτιών βρίσκουμε, για παράδειγμα, την κόπωση.

Τι είναι η διαρκής προσοχή; Γιατί είναι τόσο δύσκολο να διατηρήσεις την προσοχή για μεγάλο χρονικό διάστημα; Αυτή η ικανότητα είναι ενδιαφέρουσα παιδιά και ενήλικες . Σε αυτό το άρθρο θα προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε την έννοια και τις κύριες θεωρίες που περιστρέφονται γύρω από το ενδιαφέρον θέμα της προσοχής.

Τι είναι η διαρκής προσοχή;

Η διαρκής προσοχή παίζει ρόλο σε πολλές καθημερινές δραστηριότητες. Για παράδειγμα, είναι χαρακτηριστικό των διαδικασιών που περιλαμβάνουν επαγρύπνηση και επίβλεψη. Αυτά είναι επαγγέλματα που σε αναγκάζουν να είσαι ενεργός και να διατηρείς την προσοχή σου για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Η έννοια της διαρκούς προσοχής παίζει επίσης σημαντικό ρόλο στις μαθησιακές διαδικασίες. Οι μαθητές που πηγαίνουν καθημερινά στο σχολείο πρέπει να διατηρούν μια συνεχή προσπάθεια να παρακολουθούν το μάθημα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η διαρκής προσοχή αναμειγνύεται με την επιλεκτική προσοχή. Αυτό συμβαίνει όταν, εκτός από τη διατήρηση της προσοχής, πρέπει επίσης να εστιάσουμε σε μια συγκεκριμένη πτυχή. Όλα αυτά προσπαθώντας να αποφύγει τους περισπασμούς .

Μπορούμε να πούμε ότι η διαρκής προσοχή τίθεται σε κίνηση όταν αναλαμβάνουμε μηχανισμούς και διαδικασίες που απαιτούν μια συγκεκριμένη συγκέντρωση. Σας βοηθά να παραμένετε σε εγρήγορση στα ερεθίσματα για σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα.

Fδεν ήσασταν ικανοί να ζήσετε σαν βάναυσοι, αλλά να ακολουθήσετε την αρετή και τη γνώση

-Dante Alighieri-

Γιατί χάνουμε την προσοχή;

Οι μελέτες και η εμπειρία επιβεβαιώνουν ότι το επίπεδο προσοχής μειώνεται όσο περνάει ο καιρός. Αυτό απώλεια συγκέντρωσης μπορεί να οφείλεται σε διάφορους λόγους. Τα πιο σημαντικά είναι:

Η προσοχή μπορεί να συγκριθεί με έναν μυ:κουράζεστε κατά τη διάρκεια της άσκησης και χρειάζεστε λίγο χρόνο για να αναρρώσετε.
• Καθώς οι ώρες περνούν, ο πειρασμός να ενδώσετε σε περισπασμούς αυξάνεται. Στην προσπάθεια που απαιτεί η ίδια η κατοχή προστίθεται και αυτή της καταπολέμησης κάθε τι που μπορεί να μας αποσπάσει την προσοχή.

Υπάρχουν επίσης άλλες μεταβλητές που μπορούν να ευνοήσουν τη διαρκή προσοχή: κίνητρο μικρή ανάπαυση διακόπτει θετικά σχόλια…

Θεωρίες για την έννοια της παρατεταμένης προσοχής

Αυτό που έχουμε δει μέχρι τώρα έχει οδηγήσει στην ανάπτυξη πολυάριθμων θεωριών που προσπαθούν να εξηγήσουν πώς λειτουργεί η διαρκής προσοχή. Ας δούμε μερικά από αυτά:

Θεωρία ενεργοποίησης

Είναι επίσης γνωστό ως θεωρία διέγερσης ή θεωρία διέγερσης . Δηλώνει ότι για να πραγματοποιηθεί σωστά μια ενέργεια είναι απαραίτητο να υπάρχει συνέχεια στο ερέθισμα. Για παράδειγμα, ας αναλύσουμε την περίπτωση ενός φύλακα. Εάν παραμείνετε σε εγρήγορση και ενεργοί, θα μπορείτε να παραμένετε σε εγρήγορση για περισσότερο. Η διενέργεια συνεχών περιπολιών θα είναι σίγουρα πιο αποτελεσματική από το να κάθεσαι βαριεστημένος.

Θεωρία ανίχνευσης σήματος

Γνωστό και με το αγγλικό ακρωνύμιο, το SDT μελετά την ικανότητα διάκρισης του σχετικού σήματος από τον θόρυβο . Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, όταν η ικανότητα για παρατεταμένη προσοχή μειώνεται λόγω κούρασης, είναι πιο δύσκολο να διακρίνει κανείς τα προειδοποιητικά σημάδια. Κατά συνέπεια, όσο περνάει ο χρόνος διατηρώντας την προσοχή κάνουμε περισσότερα λάθη .

Θεωρία προσδοκιών και διαρκής προσοχή

Η θεωρία των προσδοκιών λέει ότι Τα άτομα που ασκούν εποπτικό ρόλο παραμένουν προσεκτικά για περισσότερο καιρό εάν πιστεύουν ότι κάτι μπορεί να συμβεί πραγματικά. Για παράδειγμα, εάν ένας φύλακας υποψιάζεται ότι μπορεί να συμβεί μια κλοπή, θα διατηρήσει την ικανότητα επαγρύπνησης του για περισσότερο.

Αντίθετα, αν η προσδοκία είναι χαμηλή, θα είναι πιο δύσκολο να διατηρήσεις την προσοχή. Σκεφτείτε για παράδειγμα έναν μαθητή που ακούει έναν καθηγητή. Αν πιστεύει ότι δεν θα πει κάτι ενδιαφέρον θα σταματήσει να προσέχει σε λίγο.

Θεωρία συνήθειας

Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, η συνήθεια οδηγεί σε απώλεια ενδιαφέροντος προς το τι συμβαίνει. Ως αποτέλεσμα, η προσοχή μειώνεται και το άτομο δεν θα παρατηρεί πλέον τα σήματα που θεωρεί πλέον άσχετα.

Προφανώς αυτές που περιγράφονται δεν είναι οι μόνες θεωρίες σχετικά με την έννοια της παρατεταμένης προσοχής. Υπάρχουν πολυάριθμες μελέτες για τα εποπτικά καθήκοντα και τη μαθησιακή διαδικασία. Μεταξύ των πιο σχετικών βρίσκουμε κάποιες αναλύσεις που στοχεύουν σε μεγαλύτερη γνώση για την ανάπτυξη της προσοχής.