Περιγεννητικό πένθος: φάσεις και πρωτόκολλο

Η αντιμετώπιση της απώλειας ενός αγαπημένου προσώπου είναι πάντα περίπλοκη. Τι συμβαίνει όμως όταν αυτή η απώλεια συμβαίνει κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης; Σε αυτό το άρθρο θα μιλήσουμε για το περιγεννητικό πένθος . Πιστεύουμε ότι είναι απαραίτητο να δώσουμε ορατότητα σε ένα πρόβλημα που είναι πολύ πιο διαδεδομένο από όσο νομίζουμε και για το οποίο υπάρχει μεγάλη παραπληροφόρηση.

Η περιγεννητική θνησιμότητα δείχνει τον αριθμό των θανάτων που συμβαίνουν μεταξύ της 28ης εβδομάδας κύησης και των πρώτων επτά ημερών της ζωής για κάθε 1000 παιδιά που γεννιούνται ζωντανά ή θνησιγενή. Το ποσοστό νεογνικής θνησιμότητας είναι ο αριθμός των θανάτων που συμβαίνουν μεταξύ γέννησης και 28 ημερών ζωής σε ένα δεδομένο έτος ανά 1000 γεννήσεις ζώντων το ίδιο έτος (González Suárez Polanco Ledo and Rodríguez 2013).

Τύποι περιγεννητικού πένθους

Ο ΠΟΥ στη δέκατη αναθεώρηση της Διεθνούς Ταξινόμησης Νοσημάτων (ICD-10) διαφοροποιεί την απώλεια κατά τη διάρκεια της κύησης ως εξής :

Αποτυχία.Αναφέρεται σε έμβρυα μικρότερα από 22 εβδομάδες κύησης ή/και με βάρος μικρότερο από 500 γραμμάρια. Ενδιάμεσος εμβρυϊκός θάνατος.Περιλαμβάνει έμβρυα μεταξύ 22 και 28 εβδομάδων κύησης ή/και βάρους μεταξύ 500 και 999 γραμμαρίων. Όψιμος εμβρυϊκός θάνατος.Αφορά τους θανάτους εμβρύων βάρους τουλάχιστον 1000 γραμμαρίων ή/και άνω των 28 συμπληρωμένων εβδομάδων κύησης.

Συγγραφείς όπως ο López (2011) επεκτείνουν την έννοια του πένθους. Μετά μπαίνουν:

• Περιπτώσεις αμβλώσεων (εκούσιες και ακούσιες).
• Η εκούσια διακοπή της εγκυμοσύνης λόγω προβλημάτων με το έμβρυο ή απειλής για την υγεία της μητέρας.
• Επιλεκτική μείωση σε πολύδυμες κυήσεις.
• Ενδομήτρια ή ενδομήτρια θάνατος.
• Απώλεια σε πολύδυμες εγκυμοσύνες και νεογέννητα μωρά.

Η απώλεια κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης δεν είχε πάντα την ίδια σημασία . Επί του παρόντος, χάρη σε μεγαλύτερη πληροφόρηση και μεγαλύτερη ευαισθησία απέναντι σε αυτές τις καταστάσεις, έχουν αναπτυχθεί πρωτόκολλα με στόχο βοηθήστε τους γονείς κατά τη φάση του πένθους .

Πρωτόκολλο για περιγεννητικό πένθος

Το πρωτόκολλο σας προσκαλεί να παρέχουν φροντίδα που λαμβάνει υπόψη τη φυσική επιθυμία των γονιών να δουν και να αγκαλιάσουν το παιδί τους μετά τη γέννηση . Παρέχει επίσης χρήσιμα εργαλεία στους επαγγελματίες που εμπλέκονται στη διαδικασία βοήθειας (Contreras Ruiz Orizaola και Odriozola 2016).

Η θλίψη μας προκαλεί να αγαπήσουμε για άλλη μια φορά.

-Terry Tempest Williams-

Αυτοί οι ίδιοι συγγραφείς διακρίνουν διαφορετικές φάσεις με βάση τη στιγμή:

Μετά την ανακοίνωση της είδησης

• Δημιουργήστε μια σχέση με τους γονείς με βάση την ευαισθησία.
Κατανοήστε τον αντίκτυπο των ειδήσεων στους γονείς . Βεβαιωθείτε ότι οι γονείς ακολουθούνται σε όλη τη διαδικασία .
• Παρέχετε σαφείς πληροφορίες σχετικά με τις διάφορες επιλογές που έχουν στη διάθεσή τους. Όταν μετά τη διενέργεια κάποιων ιατρικών εξετάσεων ανακαλύφθηκε ότι η παιδί δεν εχει σφυγμο υπαρχουν δυο πιθανοτητες. Το ένα είναι η φυσική αποβολή που συνίσταται στην αναμονή για το άψυχο έμβρυο να βγει φυσικά, μια διαδικασία πολύ παρόμοια με αυτή του τοκετού. Η δεύτερη επιλογή είναι η απόξεση που είναι απαραίτητη όταν η μητέρα δεν προχωρά στον τοκετό αυθόρμητα.

Κατά τον τοκετό και τον τοκετό

Εάν οι γονείς δεν έχουν εκφράσει αμφιβολίες σχετικά με την επαφή με το παιδί τους, πρέπει να προχωρήσουν με την ίδια φυσικότητα και σεβασμό που θα χρησιμοποιούσε κάθε γονέας που θέλει να δει το νεογέννητό του.

Μετά τη γέννηση

• Παρέχετε ευαίσθητη και εξατομικευμένη καθοδήγηση στους γονείς καθώς γνωρίζουν το παιδί τους.
• Κανονικοποιήστε την επαγγελματική επαφή με το νεκρό παιδί για να δώσετε στους γονείς καθοδήγηση σχετικά με το πώς να προχωρήσουν.
Προσφέρετε την ευκαιρία να κρατήσετε μια ανάμνηση του παιδιού . Σεβαστείτε και υποστηρίξτε πλήρως τις επιθυμίες των γονιών που αρνούνται να δουν ή να περάσουν χρόνο με το παιδί τους. Σκεφτείτε αν θα ήθελαν να κρατήσουν μια ανάμνηση για κάποιο χρονικό διάστημα. Σκεφτείτε αν θα ήθελαν τη συνοδεία να γίνει από άλλο άτομο.

Από αυτή την άποψη, είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι στην Ιταλία, εάν το παιδί έχει υπερβεί τις 28 εβδομάδες κύησης κατά τη στιγμή της γέννησης, πρέπει να είναι εγγεγραμμένο στο ληξιαρχείο όπως απαιτείται από το άρθρο. 74 Βασιλικού Διατάγματος 07.09.1939 ν. 1238. Το παιδί έχει όλα τα δικαιώματα που έχει κάθε άλλος άνθρωπος ανεξάρτητα από το αν ο θάνατός του επήλθε ενώ βρισκόταν ακόμη στην κοιλιά της μητέρας του. Ως εκ τούτου, έχει επίσης το δικαίωμα να λάβει την ταφή.

Αντιμετώπιση του περιγεννητικού πένθους: οι φάσεις

Μπροστά στο απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου και ακόμη περισσότερο σε αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να σεβόμαστε την ελευθερία και τις αποφάσεις που παίρνουν οι γονείς . Πρέπει να κατανοήσουμε, να ακούσουμε και να προσπαθήσουμε να διατηρήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο έλεγχο στην εξέλιξη των γεγονότων.

Υπάρχουν τρεις φάσεις που συνήθως πρέπει να περάσουν οι γονείς σε αυτές τις περιπτώσεις (López 2011, που αναφέρεται στο Vicente 2014):

• Πρώτα από όλα το δοκιμάζουν σοκ και μούδιασμα, ζάλη και λειτουργικούς περιορισμούς . Όλα αυτά συνοδεύονται από ένα αίσθημα μελαγχολίας.

• Σε μεταγενέστερο χρόνο εμφανίζονται αποπροσανατολισμός και δυσκολία οργάνωσης της καθημερινής ζωής . Αυτό συνοδεύεται από το αίσθημα του κενού και της απόγνωσης.

• Στο τέλος ανακτάς μια αναδιοργάνωση στην οποία ξαναφτιάχνεις τη ζωή σου και βρίσκεις την ικανότητα να νιώθεις χαρά αλλά χωρίς να ξεχνάς .

Να αντιμετωπίσει ή νικήσει τον θάνατο του νεογέννητου υπάρχουν πόροι και εργαλεία για να βοηθήσουν τους γονείς σε διάφορους τομείς (Vicente 2014).

Στον τομέα της υγείας

Βοήθεια ειδικών και πληροφορίες σχετικά με τους διαθέσιμους πόρους. Παρέχετε σε ζευγάρια και συγγενείς πληροφορίες σχετικά με βιβλιογραφικούς πόρους, διαδικτυακούς πόρους, ενώσεις ομάδες αλληλοβοήθειας και τα λοιπά.
• Είναι απαραίτητο ενθαρρύνουν τη συναισθηματική έκφραση χωρίς να κάνει κανενός είδους κρίση.
• Παρέχετε υποστήριξη κατά τη διάρκεια της νοσηλείας χρησιμοποιώντας την ακρόαση ως θεραπευτικό εργαλείο. Ενημερώστε και καθοδηγήστε για να επιτρέψετε στους γονείς να λαμβάνουν τις αποφάσεις τους αυτόνομα.
• Ομοίως, είναι απαραίτητη η εκπαίδευση του υγειονομικού προσωπικού. Αναπτύξτε δεξιότητες και παρέχετε εργαλεία και τεχνικές που βελτιώνουν τη φροντίδα σε περίπτωση περιγεννητικής απώλειας και πένθους στα αρχικά στάδια.

Εκτός του τομέα της υγείας

• Δημιουργία και προπαγάνδα των εκστρατείες ενημέρωσης και κοινωνικής ευαισθητοποίησης .
• Δημιουργία και προπαγάνδα των ομάδες αλληλοβοήθειας : απευθύνεται σε μητέρες και πατέρες, αδέρφια, παππούδες κ.λπ.
Υποστήριξη και υποστήριξη στη διαδικασία του πένθους .
• Καθοδήγηση σε γραφειοκρατικές διαδικασίες.
Προσανατολισμός ε θεραπεία θλίψης : σε επίπεδο οικογενειακού ζευγαριού ή ατόμου.

Συμπερασματικά, είναι απαραίτητο να εκπαιδεύσουμε επαγγελματίες ώστε να τους επιτρέπουν να βοηθούν, να παρακολουθούν και να υποστηρίζουν τόσο τους γονείς όσο και ολόκληρο το οικογενειακό περιβάλλον χωρίς ωστόσο να ξεχνάμε ότι είναι οι γονείς που καθορίζουν το χρονοδιάγραμμα της διαδικασίας .