Αν σας ασέβονται, βάλτε όρια και προστατέψτε τον εαυτό σας από την επιθετικότητα (άμεση ή έμμεση). Δεν ήρθαμε στον κόσμο για να αντέξουμε τις επιθέσεις άλλων ανθρώπων, όσο καλυμμένες κι αν είναι, και ακόμη λιγότερο κάναμε κάτι για να τις αξίζουμε. Δεν μπορούμε να ελέγξουμε τη συμπεριφορά του καθενός, αλλά μπορούμε να μάθουμε να θέτουμε όρια και συνέπειες αν ξεπεραστούν .
Έχουμε φτάσει να εξομαλύνουμε την ασέβεια ως κάτι εγγενές στις σχέσεις εξουσίας. Σαν να ήταν μια ανεκτή πτυχή στις σχέσεις μεταξύ ανθρώπων διαφορετικών ιεραρχικών επιπέδων . Ζητάμε συγγνώμη και ζητάμε συγγνώμη από τους άλλους. Μην περιμένετε να σας φέρονται καλά μόνο και μόνο επειδή είστε νέος και τόσες πολλές φράσεις όπως αυτή.
Η γραμμή που χωρίζει την ανοχή και τη μισαλλοδοξία είναι πολύ μπερδεμένη, σαν να την είχαν τραβηχτεί με μολύβι και να την είχαμε περάσει με το δάχτυλό μας, ανακατεύοντάς την. Από την άλλη ο καθένας μας έχει την ικανότητα και την υποχρέωση να ιδρύει θεούς όρια . Το σίγουρο είναι ότι πολλές φορές δεν ξέρουμε αν τα όρια του σεβασμού έχουν ξεπεραστεί ή όχι σε μια σχέση.Τα όρια μας προστατεύουν από την ασέβεια
Είναι σημαντικό να ξεκαθαρίσουμε τι είμαστε διατεθειμένοι να ανεχτούμε και τι όχι σε μια σχέση είτε μεταξύ φίλων, γνωστών, συναδέλφων εργασίας ή οικογένειας. Ας κάνουμε μια προσπάθεια και ας προσπαθήσουμε να ακούσουμε τα σήματα του σώματός μας όταν κάποιος περνά τα σύνορα.
Όταν μας ασέβονται, το πολύ σοφό σώμα μας πάντα μας προειδοποιεί . Το να το ακούσουμε και να το συνειδητοποιήσουμε είναι το νέο μας καθήκον.
Στις ανθρώπινες σχέσεις κανείς δεν είναι ανώτερος από τους άλλους. Είμαστε όλοι διαφορετικοί και παίζουμε διαφορετικούς ρόλους αλλά κανείς δεν είναι ανθρωπίνως ανώτερος. Αν λοιπόν επιτρέψουμε σε κάποιον να μας βλάψει ή να μας τραυματίσει δεν πρέπει να πιστεύουμε ότι η ανωτερότητα είναι ένας βάσιμος λόγος .
Αυτό που δεν υπάρχει δεν μπορεί να είναι λόγος. Επιπλέον, το γεγονός ότι υπάρχει δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι.
Διαφορετικά όλοι οι ανώτεροι από εμάς θα είχαν το δικαίωμα να μας βλάψουν και να μας βλάψουν. Αν κανείς δεν είναι ανώτερος από τους άλλους τότε ίσως θα έπρεπε να αναρωτηθούμε πόσο καραμέλες δίνουμε σε εκείνο το άτομο ή άτομα που μας πλήγωσαν . Μια δύναμη που δεν έχει λόγο ύπαρξης.
Καταλήγουμε να δίνουμε στους ανθρώπους τη δύναμη να μας πληγώνουν και να μας κάνουν να νιώθουμε άσχημα. Ως; Δεχόμαστε την ασέβεια από αυτούς ως φυσιολογικό και τους τη δίνουμε. Θα σε αφήσω να μπεις στο κάστρο μου και μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις με αυτό.
Αν δεν βάζουμε όρια, δίνουμε στον άλλον την άδεια να μας πληγώσει
Υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους επιτρέπουμε στους άλλους να μας ποδοπατήσουν και να στείλουν σήματα που τους προσκαλούν να το κάνουν . Ας πάρουμε ένα παράδειγμα: κάποιος μας κάνει να νιώθουμε άβολα με ένα δυσάρεστο σχόλιο για εμάς. Αντί να τους ενημερώσουμε, σιωπούμε και βάζουμε τη δυσαρέσκεια σε μια γωνιά της μνήμης μας. Μετατρέπουμε την έλλειψη σεβασμού αυτού του ατόμου σε δηλητήριο.
Αποδοχή μπορείς να με ασέβεις αν θέλεις, θα σου το δώσω .
Θα μπορούσαμε να αναρωτηθούμε αντί αυτού: αυτό μας κάνει να νιώθουμε καλά με τον εαυτό μας; Η φίμωση του σώματος και των λέξεων μας βοηθά πραγματικά να βελτιώσουμε τις σχέσεις μας;
Πολλές φορές χαμογελάμε ή τραβάμε ένα πέπλο οίκτου για να αποφύγουμε να είμαστε ειλικρινείς και συνεπείς με τα όριά μας και να αφήνουμε τους άλλους να τα δουν. Τίποτα δεν γίνεται αν το κάνουμε πραγματικά είναι συχνά ζήτημα επιβίωση .
Μια άλλη φορά που μένουμε σιωπηλοί είναι επειδή νιώθουμε ένοχοι που είμαστε διεκδικητικοί. Γνωρίζουμε τόσο λίγα για αυτόν τον τομέα που Συχνά το μήνυμά μας για λογοκρισία απέναντι στην παρατηρούμενη στάση είναι ασαφές . Δεν γίνεται τίποτα, το σημαντικό είναι να εξασκηθείτε.
Ας μην κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας, δεν μας αξίζει να μας ασέβονται οι άλλοι
Ακόμα κι αν σε ορισμένες στιγμές το να ανέχεσαι την έλλειψη σεβασμού είναι θέμα επιβίωσης, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι πάντα. Αν κάποιος μας ασέβεται συχνά τότε θα πρέπει να αναρωτηθούμε αν το αποδεχόμαστε για να επιβιώσουμε ή επειδή δεν μπορούμε να θέσουμε όρια και δεν εκτιμούμε αρκετά τον εαυτό μας .
Δεν μας αξίζει να μας περιφρονούν οι άλλοι χωρίς λόγο. Λοιπόν, αγαπητοί αναγνώστες, αναρωτηθείτε αν αξίζει πραγματικά να αντέξετε τον πόνο και να αλλάξετε θέμα με ένα χαμόγελο ή αν είναι καλύτερο να επισημάνετε ότι έχουν ξεπεράσει τα όρια. Μπορείτε να κάνετε πολλά για να επαναφέρετε τα όριά σας και να επισημάνετε πότε παραβιάζονται.
Χωρίς αμφιβολία είναι μια μεγάλη πρόκληση και απαιτεί μια συγκεκριμένη προσπάθεια, ειδικά όταν δεν έχετε συνηθίσει να διεκδικείτε τον εαυτό σας. Ωστόσο, πρέπει να γίνει. ΚΑΙ .
Για άλλη μια φορά είναι θέμα αυτοαγάπης. Μια πρόκληση να βρεις την ευτυχία σε μια κοινωνία ψευδών εμφανίσεων. Έτσι δεδομένο
