Έχετε βρεθεί ποτέ μπροστά σε μια πόρτα που ήταν μόνο μισάνοιχτη; Σε μια σχέση που δεν μπορείς να τελειώσεις τελείως και σε κρατάει σε μια κατάσταση αναποφασιστικότητας για πολύ καιρό; Μερικές φορές δεν διακόπτουμε μια σχέση ξαφνικά, αλλά προσπαθούμε να αποκολληθούμε σιγά σιγά. Ας μην κλείσουμε εντελώς την πόρτα αλλά ας αφήσουμε μια χαραμάδα ανοιχτή. Είναι σαν να έχεις μια πληγή που είναι ακόμα μισάνοιχτη και να μην κάνεις τίποτα για να την επουλώσεις.
Το να κλείνεις τελείως με έναν άνθρωπο σημαίνει να έχεις ξεκάθαρες ιδέες. Και πάνω από όλα σημαίνει να αποφασίσεις να μην συνεχίσεις να υποφέρεις άσκοπα.
Σημαίνει να είμαστε θαρραλέοι να αναλαμβάνουμε την ευθύνη για ό,τι συμβαίνει μετά τη λήψη αυτής της απόφασης. Μερικές φορές φοβόμαστε να το κάνουμε αυτό επειδή δεν έχουμε πλήρη επίγνωση του πόνου που μας προκαλεί μια σχέση ή η συναισθηματική εξάρτηση που μας δένει με τον σύντροφό μας.
Ο συναισθηματική εξάρτηση είναι ένα ορμητικό ρεύμα που σέρνει την αγάπη του εαυτού μας και κάνει ό,τι θέλει με αυτήν. Δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να τη σταματήσει. Είναι σαν ένα ισχυρό και βάναυσο τσουνάμι. Ισοπεδώνει ό,τι μπαίνει στο πέρασμά του, ακόμα και τα θεμέλια πάνω στα οποία είναι χτισμένο το δικό μας σπίτι.
Η συναισθηματική εξάρτηση μας αλυσοδένει με ό,τι μας πληγώνει περισσότερο
Το σπίτι μας πρέπει πάντα να χτίζεται σε γερά θεμέλια. Οι βασικοί πυλώνες είναι αυτοί του αυτοσεβασμού αυτοαγάπη και αυτοφροντίδα. Εάν αυτοί οι πυλώνες δεν είναι καλά εδραιωμένοι μέσα μας, θα καταλήξουμε να τους αναζητούμε έξω. Και θα ξεπουλήσουμε σε όποιον μας δείξει λίγη αγάπη. Το αποτέλεσμα θα είναι αυτό το διάσημο I love you more than I love yourself: μια υπέροχη φράση για ένα τραγούδι αλλά ικανή να συντρίψει κάθε καρδιά.
Η συναισθηματική εξάρτηση και η έλλειψη αγάπης για τον εαυτό μας είναι οι αλυσίδες που μας φυλακίζουν και μας εμποδίζουν να κινηθούμε ελεύθερα. Μας κάνουν τυφλούς και μας μεταμορφώνουν σε μαριονέτες στο έλεος όλων των ψεμάτων για τα οποία έχουμε πείσει τους εαυτούς μας με τον καιρό.
Το να αγαπάμε ένα άλλο άτομο είναι υπέροχο πράγμα, αλλά δεν πρέπει ποτέ να χάνουμε την αγάπη για τον εαυτό μας. Το να αγαπάμε ένα άλλο άτομο δεν πρέπει ποτέ να δικαιολογεί αυτοτραυματική συμπεριφορά ή συμπεριφορά που μας ωθεί να περιορίσουμε την ελευθερία μας. Αυτό είναι ένα όριο που δεν πρέπει ποτέ να ξεπεραστεί. Και όταν μιλάμε για αγάπη για τον εαυτό μας δεν αναφερόμαστε σε α ναρκισσιστική αγάπη που δεν μας κάνει να βλέπουμε τίποτα εκτός από τον εαυτό μας: μιλάμε για εκείνη την υγιή αγάπη που μας κάνει να ξεφύγουμε από ό,τι μας πληγώνει αντί να μας παρασύρει προς αυτή την οδυνηρή διάσταση.
Η άρνηση είναι ο μηχανισμός που μας κρατά σε μια επιβλαβή σχέση
Πολύ συχνά ο αμυντικός μηχανισμός που κρύβεται πίσω από την απόφαση να αναβάλουμε τον χωρισμό, να τον παρασύρουμε με την πάροδο του χρόνου ή απλά να συνεχίσουμε να αναβάλλουμε τη στιγμή που θα αντιμετωπίσουμε το ζήτημα είναι αυτός του άρνηση . Ας κλείσουμε τα μάτια μας. Δεν κοιτάμε την πραγματικότητα. Κατακλύζουμε τον εαυτό μας με δικαιολογίες για να μην δούμε τα πράγματα όπως είναι και να πάρουμε μια ξεκάθαρη απόφαση.
Πιθανότατα γνωρίζετε ανθρώπους που βασίστηκαν στην άρνηση για να αποφύγουν να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες ενός χωρισμού. Το να βρισκόμαστε μόνοι, να περνάμε εκείνη τη φάση του πένθους που συμβαίνει πάντα όταν αφήνουμε κάποιον που αγαπήσαμε, αποδεχόμενοι ότι η αγάπη δεν μπορεί να δικαιολογήσει τα πάντα… Αυτές είναι αναπόφευκτες συνέπειες που πρέπει να αντιμετωπίσουμε.
Υπάρχουν άνθρωποι που, για να μην αποδεχτούν την πραγματικότητα, συνεχίζουν να κάνουν περίπλοκες σχέσεις που καταστρέφουν την εσωτερική τους γαλήνη. Αντί να είναι μόνοι και να κλείνουν τις πόρτες σε αυτή τη σχέση που τους κάνει να νιώθουν τόσο άσχημα, συνεχίζουν να υποφέρουν στη σιωπή. Και το τσουνάμι τους παρασύρει μαζί του. Τους μεταμορφώνει σε μαριονέτες στο έλεος του εθισμού και της άρνησης.
Κλείσε τις πόρτες σε όλα όσα σε πληγώνουν και δεν σε αφήνουν να ζήσεις ήσυχα!
Για όλους αυτούς τους λόγους υπάρχουν περιπτώσεις που είναι καλύτερο να τερματίσετε τη σχέση αμέσως. Κλείνοντας αυτήν την πόρτα χωρίς να την αφήνετε μισάνοιχτη για εβδομάδες, μήνες ή και χρόνια. Το να το αφήσουμε μισάνοιχτο δεν μας απαλλάσσει από την εξάρτηση ή την τύφλωση. Κλείσε λοιπόν μη φοβάσαι! Και αν το έχετε, μοιραστείτε το με τους ανθρώπους που σας αγαπούν, διαφορετικά μη διστάσετε να επικοινωνήσετε με έναν ψυχολόγος σίγουρα μπορεί να σε βοηθήσει.
Η λήψη αυτής της απόφασης θα σας διδάξει πολλά πράγματα και θα σας βοηθήσει να μάθετε να αντιμετωπίζετε τις δυσκολίες που θα σας παρουσιάσει η ζωή στο μέλλον με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο. Θα ενισχύσει τους πυλώνες πάνω στους οποίους έχετε χτίσει τη ζωή σας.
Θέλουμε να ευχηθούμε τα καλύτερα σε όλους τους ανθρώπους που βρίσκονται μπροστά σε αυτή τη μισάνοιχτη πόρτα και που κατά βάθος γνωρίζουν ότι το να την κλείσουν εντελώς είναι μια από τις καλύτερες αποφάσεις που θα μπορούσαν να πάρουν. Όπως είπε ο Άγιος Αυγουστίνος, η ευτυχία συνίσταται στο να αποδεχόμαστε με χαρά αυτά που μας δίνει η ζωή και να αφήνουμε να φύγουν με την ίδια χαρά από αυτά που μας αφαιρεί η ζωή.
