Μισέλ Φουκώ Με το σημερινό άρθρο θα προσπαθήσουμε να
Μέρος των γραφών του Φουκώ χαρακτηρίζεται από καραμέλες ο λόγος και η γνώση που έχουν κερδίσει άφθονο χώρο για συζήτηση. Η κριτική και αυθεντική του θέση απέναντι στη νεωτερικότητα έκανε τον Φουκώ έναν από τους πιο διαβασμένους συγγραφείς όπως οι μεγαλύτεροι εκπρόσωποι των ανθρωπιστικών θεμάτων.
-Τζόζεφ Λέοναρντ-
Σε γενικές γραμμές ο Foucault αναφέρεται στην αυτοφροντίδα ως ένδειξη ελευθερία . Υπογραμμίζει τη σημασία της έννοιας του σώματος-νου κατανοητή ως μια υπερβατική και μοναδική ενότητα. Υπάρχουμε για να δημιουργήσουμε αυτογνωσία και ευθύνη για τη ζωή μας. Για το σκοπό αυτό είναι απαραίτητο να ολοκληρωθεί μια ακριβής διαδικασία μάθησης και να αντιμετωπίσει μια τεράστια σειρά καταστάσεων στις οποίες αυτό μπορεί να εφαρμοστεί στην πράξη.
Προετοιμασία για αυτοφροντίδα
Σύμφωνα με τον Φουκώ, η ψυχή είναι συγκρίσιμη με το υποκείμενο και ως τέτοια δεν μπορεί να αγνοήσει ή να ισχυριστεί ότι αγνοεί τις προκλήσεις που είναι εγγενείς στην ύπαρξη. Για το λόγο αυτό ο συγγραφέας εστιάζει πάνω απ' όλα στη σημασία της προετοιμασίας για την αντιμετώπιση του ενήλικη ζωή . Αυτό συνεπάγεται, μεταξύ άλλων, να έχουμε την ικανότητα να διακρίνουμε τα λάθη και τις βλαβερές συνήθειες που συνοδεύουν τα βήματά μας στον κόσμο.
Μόνο το ίδιο το υποκείμενο μπορεί να αφοσιωθεί στη φροντίδα του εαυτού του. Αυτό είναι ένα αυτό . Για τον Φουκώ αυτό είναι δυνατό μόνο ως συνάρτηση της σχέσης που δημιουργούμε με την αλήθεια και τη γνώση. Εάν αυτή η σχέση είναι επαρκής, η ικανότητα να αποφασίζουμε τι να απορρίψουμε και τι να αποδεχθούμε, τι να διατηρήσουμε το ίδιο και τι να αλλάξουμε στον εαυτό μας θα έρθει μαζί της.
Επί πλέον καθιερώνει τη σημασία της διατήρησης μιας αυξανόμενης σχέσης με τους άλλους και με τους γύρω μας. Από αυτή την ανατροφοδότηση προκύπτει η μάθηση ως όντα κοινωνικός . Με συμπληρωματικό τρόπο μας καλεί να ακούσουμε και να δώσουμε αξία στην εμπειρία των άλλων ως πηγή γνώσης που εμπλουτίζει την ύπαρξή μας. Η βαθιά αναζήτηση στην ύπαρξη των άλλων γίνεται μια εξίσου θαρραλέα έμμεση εμπειρία.
Το να φροντίζεις τον εαυτό σου δεν συνεπάγεται εγωκεντρική στάση, αλλά το αντίθετο. Σημαίνει να έχετε πλήρη επίγνωση όλων των δυνατοτήτων και των περιορισμών σας. Ταυτόχρονα σε συμπληρωματικούς όρους πρέπει να νιώθεις ενδιαφέρον για τους άλλους και αυτό είναι δυνατό μόνο αν νιώθεις ενδιαφέρον για τον εαυτό σου. Αυτό το μοντέλο σκέψης λοιπόν αναφέρεται στη σημασία της ανάληψης ευθύνης της πραγματικότητάς μας μαθαίνοντας να τη φροντίζουμε.
Γνώση και δράση πάνε χέρι-χέρι
Υπό αυτή την έννοια, για να ασκήσει το επάγγελμά του και να φροντίσει για την ευημερία των άλλων, ένας γιατρός αποκτά μια σειρά από θεωρητική και πρακτική μάθηση. Θα περάσει από διάφορα στάδια για να καταλάβει ότι το θέμα είναι μια ενότητα που αποτελείται από σώμα και νου. Με άλλα λόγια, όταν ένα άτομο καλωσορίζει την αυτογνωσία και τη φροντίδα του εαυτού του στη ζωή του, θα ωφεληθεί και με τους δύο τρόπους.
Σύμφωνα με τον Φουκώ, υπάρχει ένας άρρηκτος δεσμός μεταξύ γνώσης και δράσης. Η εξάσκηση της αυτοφροντίδας ενισχύει τον αυτοστοχασμό. Αυτό με τη σειρά του οδηγεί στην επίγνωση των συναισθημάτων και στην αφομοίωση εμπειριών που εμπλουτίζουν τη γνώση. Από την άλλη, η αντίληψη του εαυτού μας ως υποκειμένων ενεργοποιεί την ευαισθησία μας και μας επιτρέπει να την ενσωματώσουμε στις πράξεις μας.
Κάθε φιλοσοφικό ρεύμα που πραγματεύεται το θέμα της φροντίδας του εαυτού και των άλλων περιλαμβάνει έρευνα που οδηγεί στην απόκτηση σοφίας. Από αυτή τη σοφία θα προέλθει η ικανότητα να επιλέγουμε αξίες που θα βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής μας. Όλα αυτά δεν είναι τίποτα άλλο από το αποτέλεσμα αυτού που επιλέγουμε να είμαστε και όσων μάθαμε.
Ένας πυλώνας κοινωνικών σχέσεων
Η έννοια της αυτοφροντίδας είναι σημάδι ελευθερίας αφού προκύπτει από τη συνείδηση και από το σύνολο των αποφάσεων που έχουμε αντιμετωπίσει κατά τη διάρκεια της ζωής μας. Επιπλέον, είναι ο πυλώνας που διέπει τις κοινωνικές και ατομικές μας σχέσεις και τη διαδικασία απόκτησης γνώσης. Είναι μια διαδικασία
Η αυτοφροντίδα αφορά διάφορους τομείς που σχετίζονται με την ευεξία όπως ανάγκες, συναισθήματα, υγεία, συμπεριφορές, αξίες κ.ο.κ. Μιλάμε για όλα όσα μας επιτρέπουν να βελτιώσουμε την ποιότητα της ζωής μας χωρίς να κάνουμε συμβιβασμούς. Για το σκοπό αυτό είναι απαραίτητο σώμα και μυαλό να σχηματίσουν μια ενότητα.
Η αυτοφροντίδα πρέπει να είναι μια φυσική και ουσιαστική συμπεριφορά κάθε ανθρώπου, μια κρίσιμη πτυχή για να μπορέσει να κατοικήσει στον κόσμο. Η φροντίδα του εαυτού μας επιτρέπει να ανταποκρινόμαστε σε όλες τις ανάγκες μας, είτε είναι πνευματικές, σωματικές, πνευματικές, συναισθηματικές κ.λπ. Ας θυμόμαστε πάντα ότι για να φροντίζουμε τους άλλους πρέπει πρώτα να μάθουμε να φροντίζουμε τον εαυτό μας.
