Το κύριο χαρακτηριστικό του αντικοινωνική διαταραχή της προσωπικότητας είναι ένα πρότυπο συμπεριφοράς που βασίζεται στην περιφρόνηση των δικαιωμάτων των άλλων . Αυτή η περιφρόνηση οδηγεί το υποκείμενο να βλάψει τους άλλους όταν αρχίζει να τους αντιλαμβάνεται ως εμπόδιο. Αυτοί πρότυπο Οι διαταραχές συμπεριφοράς συνήθως αρχίζουν να εκδηλώνονται στην παιδική ηλικία ή στην πρώιμη εφηβεία και συνεχίζονται στην ενήλικη ζωή.
Αυτό το μοτίβο συμπεριφοράς έχει επίσης ονομαστεί ψυχοπάθεια ή κοινωνιοπάθεια. Παραπλάνηση και χειραγώγηση είναι άλλα ουσιαστικά χαρακτηριστικά του αντικοινωνική διαταραχή της προσωπικότητας.
Πώς αναγνωρίζεται η αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας;
Για τη διάγνωση της αντικοινωνικής διαταραχής προσωπικότητας, το υποκείμενο πρέπει να πληροί ορισμένα κριτήρια. Το πρώτο είναι να έχεις κλείσει τα 18. Επομένως οποιοσδήποτε κάτω των 18 ετών δεν μπορεί να διαγνωστεί με αυτή τη διαταραχή ακόμα κι αν τα συμπτώματα μπορεί να το υποδηλώνουν.
Ο ασθενής πρέπει να έχει βιώσει συμπτώματα διαταραχές του συμπεριφορά Τι εννοούμε με τον όρο διαταραχές συμπεριφοράς;
Οι τυπικές συμπεριφορές αυτής της διαταραχής συμπεριφοράς ταξινομούνται σύμφωνα με τέσσερις κατηγορίες: επιθετικότητα προς ανθρώπους και ζώα, καταστροφή περιουσίας, απάτη ή κλοπές και σοβαρή παραβίαση των κανόνων.
Ελλείψει έγκαιρης παρέμβασης, το αντικοινωνικό πρότυπο συμπεριφοράς δεν εξασθενεί. Πράγματι, τείνει να συνεχίζει -και να ενισχύεται- στην ενήλικη ζωή. Το άτομο μπορεί να δεσμευτεί . Παραδείγματα είναι η καταστροφή περιουσίας, η καταδίωξη κλοπής ή η εμπλοκή σε σκοτεινές συμφωνίες.
Χαρακτηριστικά περιφρόνησης και επιθετικότητας αντικοινωνικών προσωπικοτήτων
Άτομα που πάσχουν από αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας περιφρονούν τις επιθυμίες, τα δικαιώματα και συναισθήματα άλλοι. Συχνά είναι χειραγωγοί και ψεύτες για να ικανοποιήσουν τα δικά τους συμφέροντα ή για καθαρή ψυχαγωγία (για παράδειγμα με αντάλλαγμα χρήματα, σεξ ή εξουσία).
Το συνεχές ψέμα είναι ένα άλλο χαρακτηριστικό των αντικοινωνικών προσωπικοτήτων. Λένε επανειλημμένα ψέματα, χρησιμοποιούν ψευδώνυμα, εξαπατούν ή προσομοιώνουν ασθένειες. Το σχήμα των αυθόρμητη ενέργεια επαναλαμβάνεται λόγω της αδυναμίας προγραμματισμού για το μέλλον.
Οι αποφάσεις λαμβάνονται χωρίς κανένα προβληματισμό βασισμένο σε στιγμιαία συναισθήματα. Επομένως, δεν υπάρχει πρόβλεψη και το ίδιο ισχύει για ξαφνικές αλλαγές εργασίας, κατοικίας ή συντρόφου.
Τα άτομα με αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας τείνουν να είναι ευερέθιστα και επιθετικά. Επί πλέον μπορεί να εμπλακούν σε καυγάδες ή να διαπράξουν βίαιες πράξεις (για παράδειγμα κατάχρηση
Αυτό αντικατοπτρίζεται, για παράδειγμα, όταν το άτομο οδηγεί ένα όχημα: θα οδηγήσει πέρα από τα επιτρεπόμενα όρια ταχύτητας ενώ είναι σε κατάσταση μέθης και θα προκαλέσει ατυχήματα.
Αυτά τα θέματα μπορούν να προβούν σε επικίνδυνες ενέργειες με καταστροφικές συνέπειες. Για παράδειγμα, μπορεί να κάνουν σεξ χωρίς προστασία ή να καταναλώνουν παράνομες ουσίες. Μπορούν επίσης να παραμελούν τα παιδιά τους εκθέτοντας τα σε καταστάσεις που είναι επικίνδυνες για αυτά.
Τα άτομα με αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας είναι εξαιρετικά ανεύθυνα
Αυτή η έλλειψη ευθύνης μπορεί να εκδηλωθεί και στον εργασιακό χώρο. Ειδικά παρά τις διαφορετικές ευκαιρίες απασχόλησης· ή τείνει να εγκαταλείψει πολλές θέσεις εργασίας χωρίς συγκεκριμένο σχέδιο αναζητώντας μια νέα δουλειά.
Μια άλλη εκδήλωση του προβλήματος είναι η απουσία από την εργασία χωρίς κανένα λόγο για ασθένεια ή οικογενειακούς λόγους. Η έλλειψη αίσθησης οικονομικής ευθύνης αντανακλάται σε καταστάσεις ληξιπρόθεσμων οφειλών λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος για τις βασικές ανάγκες των παιδιών ή άλλων εξαρτώμενων μελών της οικογένειας.
Άτομα με αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας δεν δείχνουν τύψεις για τις συνέπειες των πράξεών τους (Rosenblum 2011). Μπορεί να φαίνονται αδιάφοροι ή να δικαιολογούν επιφανειακά το κακό που προκάλεσε η κακομεταχείριση ή η κλοπή (με φράσεις όπως: Η ζωή είναι δύσκολη, οι αδύναμοι αξίζουν να χάσουν κ.λπ.).
Μπορούν να κατηγορήσουν τους άλλους για τις πράξεις τους, ισχυριζόμενοι ότι το λάθος είναι εκείνοι που είναι αφελείς, εκείνοι που δεν μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους ή εκείνοι που αποδέχονται τις δικές τους προορισμός . Είναι σύνηθες να προφέρουν φράσεις όπως Του άξιζε ή ήταν η μοίρα.
Πρόκειται για
