Οι κρίσεις θυμού είναι πιο συχνό φαινόμενο στους ενήλικες από ό,τι νομίζετε αν και δεν είναι τόσο εμφανείς όσο στα παιδιά. Γενικά είναι πιο διακριτικοί και σιωπηλοί, αλλά στο τέλος πρέπει κι εμείς να αντιμετωπίσουμε την απογοήτευση με εκείνα τα αρνητικά συναισθήματα που μας κάνουν να χάνουμε την ψυχραιμία μας.
Πρέπει να σημειωθεί ότι ούτε τα χρόνια ούτε η εμπειρία είναι αρκετά για να μας κάνουν ενεργούς και συναισθηματικά αποτελεσματικούς ανθρώπους . Μπορεί λοιπόν να συμβεί να γίνουμε μάρτυρες μιας έκρηξης θυμού από την πλευρά ενός ενήλικα που χτυπάει τα πόδια του και δραματοποιεί σαν τρίχρονο παιδί. Πρέπει να θυμόμαστε ότι μέσα στον καθένα μας υπάρχει ένα παιδί που νιώθει πληγωμένο και στεναχωρημένο όταν ο κόσμος δεν είναι όπως τον περιμένει.
Έχοντας υψηλές προσδοκίες και βλέποντας ότι δεν εκπληρώνονται, αδυναμία διαχείρισης της απογοήτευσης, του θυμού ή της τάσης να συσσωρεύονται πάρα πολλά αρνητικά συναισθήματα ταυτόχρονα. Αυτές είναι καταστάσεις που αργά ή γρήγορα εκρήγνυνται μέσα στο μυαλό μας, με αποτέλεσμα να χάνουμε την ισορροπία και την ευεξία.
Είναι φυσιολογικό να έχουμε μικρές κρίσεις θυμού στην καθημερινή ζωή: είναι κρίσεις που μπορούμε λίγο πολύ να κρύψουμε . Ωστόσο, όταν γίνονται σταθερά στη ζωή μας, μπορεί να έχουν καταστροφικές συνέπειες. Μπορεί επομένως να είναι χρήσιμο για όλους να γνωρίζουν μια απλή στρατηγική για την αντιμετώπισή τους.
Ο συναισθηματικός εγκέφαλος ανταποκρίνεται στα γεγονότα πιο γρήγορα από τον λογικό εγκέφαλο.
– Daniel Goleman –
Επιθέσεις θυμού και η τρίωρη τεχνική
Το να είμαστε ενήλικες δεν μας απαλλάσσει από κρίσεις θυμού, ωστόσο αυτές εκδηλώνονται με πολύ διαφορετικό τρόπο σε σύγκριση με την παιδική ηλικία . Καταρχάς, ένας από τους κύριους λόγους για τους οποίους χρησιμοποιείται η ψυχοθεραπεία είναι η επίτευξη τόσο υψηλό επίπεδο άγχους ότι δεν ξέρετε πλέον ποια στρατηγική να εφαρμόσετε. Ερευνώντας βαθύτερα την προέλευση αυτής της δυσλειτουργικής κατάστασης, δεν προκαλεί έκπληξη εάν ανακαλύψουμε ένα πανομοιότυπο μοτίβο.
Για παράδειγμα, υπάρχουν αυτοί που νιώθουν πάντα απογοητευμένος από τη συμπεριφορά των άλλων. Τα μέλη της οικογένειας, οι φίλοι, οι συνάδελφοι, οι σύντροφοι, όλοι έχουν άδικο και αν δεν είναι, αργά ή γρήγορα θα καταλήξουν να κάνουν λάθη. Αυτή η απογοήτευση εκδηλώνεται συχνά με τη μορφή καταπιεσμένου θυμού. Είναι νησιά σιωπηλού πόνου που οδηγούν το μυαλό στην πάλη ανάμεσα στη θλίψη, τον θυμό και τη θλίψη.
Οι ενήλικες εκρήξεις θυμού σχεδόν ποτέ δεν εκδηλώνονται χτυπώντας ή σπάζοντας αντικείμενα ο. Τα περισσότερα από αυτά ξεκινούν και τελειώνουν στη μοναξιά του δικού του δωματίου, αφήνοντας κάποιον ελεύθερο διέξοδος μέχρι δακρύων . Δεν είναι πάντα εύκολο να εκλογικεύσουμε τι μας συμβαίνει στην καθημερινή ζωή. Υπάρχουν εκείνοι που είναι πιο ικανοί να διαχειριστούν και αποδέχονται την απογοήτευση και εκείνοι που, αντίθετα, είναι ευάλωτοι. Σε αυτή την περίπτωση είναι απαραίτητο να υπάρχει μια στρατηγική αντιμετώπισης.
Ο κανόνας των τριών ωρών για τη διαχείριση των κρίσεων θυμού
Ο Daniel Goleman στο βιβλίο του Καταστροφικά συναισθήματα μας προειδοποιεί: ο συναισθηματικός εγκέφαλος είναι ο πρώτος που αντιδρά σε ό,τι συμβαίνει γύρω μας. Αυτό σημαίνει ότι οποιοδήποτε γεγονός περνά πρώτα από το συναισθηματικό φίλτρο και μετά από το ορθολογικό.
Αυτό απέδειξαν και αυτοί μελέτες όπως αυτή που διεξήγαγε ο Joseph E. LeDoux καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. Είμαστε όντα που ενεργούμε συναισθηματικά και τα συναισθήματα συχνά μας κάνουν κακό.
Τι να κάνουμε λοιπόν όταν νιώθουμε σκλάβοι των συναισθημάτων; Πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε σε στιγμές θυμού και απογοήτευσης όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με κάτι που δεν μας αρέσει;
Έχετε τρεις ώρες για να δράσετε: αναπνεύστε, συγκεντρωθείτε και δράστε
Ένα ξέσπασμα έχει συνήθως αρνητικές συνέπειες. Από τη μια βρίσκουμε τη μικρότερη ομάδα ανθρώπων που αντιδρούν δυσανάλογα υψώνοντας τη φωνή τους, μιλώντας με ασέβεια ή ακόμα και σπάζοντας αντικείμενα. Από την άλλη υπάρχει η ομάδα εκείνων που υποχωρούν σε μια σιωπή γεμάτη θυμό και απογοήτευση.
Για να αποφύγουμε και τις δύο καταστάσεις μπορούμε να καταφύγουμε σε μια απλή στρατηγική που έχει ένα ακριβές σημείο εκκίνησης: συνειδητοποίηση . Ξεκινώντας από το ενοχλητικό ή απογοητευτικό αρνητικό συμβάν έχουμε τρεις ώρες για να ενεργήσουμε σωστά. Μετά από αυτή την περίοδο θα είναι δύσκολο να επιλυθεί η κατάσταση με ώριμο, ενήλικο και προορατικό τρόπο. Και επίσης να διαχειριστεί επαρκώς τον συναισθηματικό κόμπο της απογοήτευσης.
Αναπνεύστε, μην παρασυρθείτε από το πρώτο συναίσθημα
Όταν νιώθουμε απογοήτευση το πρώτο συναίσθημα που εμφανίζεται είναι ο θυμός. Μπορούμε (και πρέπει) να αποδεχτούμε την παρουσία του, αλλά ποτέ να μην αφήσουμε τους εαυτούς μας να κατακλυζόμαστε. Πρώτα απ 'όλα, πρέπει να μειώσουμε τον αντίκτυπό του, να απαλύνουμε τη σωματική ένταση που συνοδεύει αυτό το συναίσθημα και να αμβλύνουμε τις αρνητικές σκέψεις που συνήθως φέρνει μαζί του.
Εάν ο θυμός ή ο θυμός είναι υπό έλεγχο, όλα θα είναι πιο εύκολα, ακόμα και η σκέψη. Μια τεχνική για την επίτευξη του πρώτου στόχου είναι η βαθιά αναπνοή .
Συγκεντρωθείτε και αναζητήστε εσωτερική ηρεμία.
Οι εκρήξεις θυμού είναι χαρακτηριστικές για το παιδί που δεν ξέρει ακόμα πώς να διαχειριστεί το δικό του συναισθηματικό σύμπαν. Ο αγώνας με αυτή τη διάσταση είναι μέρος της κανονικής διαδικασίας ωριμότητας.
Ως ενήλικες θα έπρεπε ήδη να έχουμε ξεπεράσει αυτή τη φάση. Εάν αυτό δεν συμβαίνει, πρέπει να ληφθούν μέτρα. Αφού ηρεμήσετε το θυμό σας, είναι σημαντικό να συγκεντρωθείτε και να σκεφτείτε με ώριμο και ισορροπημένο τρόπο. Έχουμε πολύ χρόνο για να το κάνουμε αυτό: σε αυτές τις δύο ή τρεις ώρες θα πρέπει να φτάσουμε στο βάθος της δυσφορίας και της απογοήτευσής μας.
- Τι με πείραξε; Υπάρχει λογικός λόγος να νιώθεις έτσι;
- Τι μπορώ να κάνω για να νιώσω καλύτερα και να μην ξανασυμβεί αυτή η κατάσταση;
Απαντήστε με ψυχραιμία και υπομονή σε αυτές τις ερωτήσεις.
Πράξη
Το τελευταίο και πιο σημαντικό βήμα είναι να δημιουργήσετε μια επαρκή συμπεριφορά συμπεριφοράς σε αυτές τις τρεις ώρες. Μην το αναβάλλετε για την επόμενη μέρα. Ένα ξέσπασμα θυμού στην ενήλικη ζωή συμβαίνει επειδή ένα στοιχείο που απογοητεύει ή στερεί ένα δικαίωμα εκλαμβάνεται ως απειλή. Θα το κάνετε μόνο αφού αξιολογήσετε και καταλήξετε στο συμπέρασμα ότι είναι σκόπιμο να ενεργήσετε.
Θα ζητήσεις εξηγήσεις από αυτούς που σε πλήγωσαν θα απαιτήσεις σεβασμό ή θα βάλεις όρια . Ουσιαστικά περιλαμβάνει την εφαρμογή σωστής και αιτιολογημένης συμπεριφοράς για να αισθάνεστε ισορροπημένοι
Ωστόσο, αν μετά από προβληματισμό συνειδητοποιήσετε ότι ενεργήσατε παρορμητικά, μια πολύτιμη άσκηση είναι να το παραδεχτείτε και να ζητήσετε συγγνώμη.
Η συναισθηματική ωριμότητα δεν είναι δεδομένη, δεν είναι εργοστασιακή αναβάθμιση που εγκαθίσταται μόλις φτάσεις σε μια συγκεκριμένη ηλικία . Εμείς είμαστε αυτοί που πρέπει να διευκολύνουμε αυτή τη διαδικασία και για να το κάνουμε αυτό δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να δουλεύουμε πάνω σε αυτές τις εσωτερικές και συχνά σιωπηλές εκρήξεις θυμού.
