Ο Νίτσε είναι ένας από τους σημαντικότερους φιλοσόφους του 19ου αιώνα μαζί με άλλες εξέχουσες προσωπικότητες όπως ο Σίγκμουντ Φρόιντ και ο Καρλ Μαρξ. Αυτοί οι στοχαστές έχουν ονομαστεί φιλόσοφοι της καχυποψίας επιθυμία να ξεσκεπαστεί το ψέμα που κρύβεται κάτω από τις φωτισμένες αξίες του ορθολογισμού και της αλήθειας. Συγκεκριμένα, ο Νίτσε μίλησε για θέληση για εξουσία.
Σύμφωνα με τον Νίτσε, ο δυτικός πολιτισμός είναι ελαττωματικός στην προσπάθεια εισαγωγής του ορθολογισμού σε όλες τις πτυχές της ζωής. Ήδη από τις απαρχές του στην Ελλάδα, ο ορθολογισμός αντιπροσωπεύει σύμπτωμα παρακμής. Ό,τι αντιτίθεται στις αξίες της ενστικτώδους και βιολογικής ύπαρξης του ανθρώπου είναι παρακμιακό.
Για να κατανοήσουμε τη νιτσεϊκή φιλοσοφία δεν πρέπει να παραβλέπουμε τη σκληρή κριτική του στον κόσμο των ιδεών του Πλάτωνα. Η φιλοσοφία του απορρίπτει αυτές τις μεταφυσικές παγίδες: τον ορθολογικό κόσμο, τον ηθικό κόσμο και τον θρησκευτικό κόσμο. Η θεμελιώδης αρχή της νιτσεϊκής θεωρίας είναι η έννοια της ζωής. Για να κατανοήσουμε την έννοια της ζωής σύμφωνα με τον Γερμανό φιλόσοφο δεν πρέπει να ξεχνάμε την απόλυτη άρνηση του ορθολογικού πλατωνικού κόσμου. θέληση για εξουσία .
Ο Νίτσε και η έννοια της ζωής
Για το Γερμανός φιλόσοφος Η ζωή βασίζεται σε δύο θεμελιώδεις αρχές: την αρχή της διατήρησης και της επέκτασης.
Υποθέτει ότι η ζωή υπάρχει όσο διατηρείται. Φυσικά αυτή η ικανότητα διατήρησης οφείλεται στη συνεχή κίνηση και στην ανάγκη για επέκταση. Εάν αυτό που διατηρείται δεν διαστέλλεται, πεθαίνει. Εκεί ζωή διατηρείται γιατί επεκτείνεται χάρη στην επίτευξη αυτού που μας κάνει να έχουμε περισσότερη ζωή.
Αυτός ο ζωτικός χώρος του οποίου οι αρχές έχουμε απηχήσει νοείται ως θέληση για δύναμη .
Η θέληση για εξουσία στον Νίτσε
Η θέληση για δύναμη είναι το ίδιο το γίγνεσθαι της ζωής. Μπορείς να το πεις κιόλας η ζωή είναι η θέληση για δύναμη γιατί κατακτά αυτό που επιθυμούμε προσπαθεί να αποκτήσει αυτό που επιθυμούμε και κυριαρχεί σε αυτό που κατέχουμε.
Η θέληση για δύναμη είναι η ζωή που προβάλλεται προς έναν ορίζοντα στον οποίο θα βρούμε και θα αποκτήσουμε αυτό που θέλουμε. Επομένως θέλει περισσότερα και θέλει να διευρύνει αυτά που ήδη έχει. Αλλά είναι θεμελιώδες να δηλώσουμε ότι η θέληση για εξουσία πρέπει να θέλει τον εαυτό της πριν θελήσει οτιδήποτε. μόνο έτσι θα μπορέσει να αυξήσει αυτά που έχει για να διατηρήσει αυτά που ήδη έχει.
Ας φανταστούμε ότι θέλουμε να αγοράσουμε ένα αυτοκίνητο αλλά ταυτόχρονα δεν έχουμε αρκετή ρευστότητα για να το αγοράσουμε. Η διατήρηση της επιθυμίας θα είναι δυνατή μόνο εάν εργαστούμε για να αυξήσουμε τις οικονομίες μας για να πληρώσουμε για το επιθυμητό αυτοκίνητο . Αν δεν κάναμε τίποτα για να πετύχουμε αυτόν τον στόχο, επιθυμία θα εξαφανιζόταν και ως επιθυμία και ως κίνητρο.
Η θέληση για εξουσία θέλει τον εαυτό της
Από τη στιγμή που η θέληση για εξουσία θέλει τη δική της διατήρηση, καταλαβαίνει επίσης ότι δεν θα μπορέσει να διατηρήσει όλα όσα έχει κατακτήσει αν περιοριστεί μόνο στη διατήρησή της. Για να διατηρήσουμε, πρέπει να επεκταθούμε, πρέπει να συνεχίσουμε να κατακτούμε νέα εδάφη.
Είναι σκόπιμη και προβάλλεται προς τον κόσμο της ζωής, το μόνο μέρος όπου μπορεί να πάρει αυτό που θέλει . Η φύση αυτής της θέλησης είναι κίνηση που δεν σταματά ποτέ και συνεχίζει να επεκτείνεται. Δεύτερος Νίτσε αν είμαστε ικανοποιημένοι με αυτό που έχουμε στην παρούσα στιγμή και δεν προσπαθήσουμε να το διευρύνουμε, πεθαίνουμε (με τη μεταφορική έννοια κατά την οποία η θέληση για εξουσία απολιθώνεται).
Δεν υπάρχουν γεγονότα. Μόνο ερμηνείες.
Πού βρίσκεται λοιπόν η αλήθεια; Για τον Γερμανό φιλόσοφο βρίσκεται ξεκάθαρα στη θέληση για εξουσία. Στην πραγματικότητα, υπάρχει μια πολύ στενή σχέση μεταξύ αλήθειας και εξουσίας.
Φανταστείτε ότι ένα συγκεκριμένο μέσο ενημέρωσης δημοσιεύει μια είδηση το πρωί. Όλα τα άλλα μέσα το επαναλαμβάνουν και το καθένα λέει την ιστορία από τη δική του ιδεολογική οπτική. Είναι πιθανό κάθε άτομο να θεωρεί αληθές το γεγονός που δημοσιεύεται με τα μέσα επικοινωνίας που ταιριάζουν καλύτερα στις ιδέες του.
Τώρα φανταστείτε ότι δεδομένων των διαφορετικών εκδόσεων των μέσων ενημέρωσης προκύπτει μια διαφωνία και ότι τα μέλη των διαφορετικών μέσων συναντώνται σε ένα στούντιο για να συζητήσουν την υποκειμενική αλήθεια αυτού που συνέβη. Οι αλήθειες συγκρούονται ακριβώς επειδή υπάρχουν μόνο ερμηνείες γεγονότων. Αυτή τη στιγμή είναι που α κριτικό μυαλό θα καταλάβει ότι η Αλήθεια είναι η κόρη της εξουσίας.
συμπεράσματα
Έτσι λοιπόν, είναι προφανές ότι η ηγεμονική αλήθεια θα υποστηρίζεται πάντα από την εξουσία, καθώς είναι μια ισχυρή έκφραση της βούλησης που θέλει να επεκταθεί για να διαφυλαχθεί (σκεφτείτε τα ολοκληρωτικά καθεστώτα των οποίων η αλήθεια ήταν η Αλήθεια ).
Για τον Νίτσε όλη η θέληση για εξουσία που δεν θέλει να επεκταθεί για να συντηρηθεί : αυτό που ορίζουμε σήμερα ως μηδενισμό (η λέξη μηδενισμός προέρχεται από τα λατινικά τίποτα αόριστη αντωνυμία με την απαρέμφατη σημασία του τίποτα).
